ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 3033

หลังจากที่ฮามิดและเย่เฉินจบการสนทนา ในใจก็อดไม่ได้ที่จะทอดถอนหายใจ ตัวเองสามารถที่จะได้รับแรงบันดาลใจมากมาย จากเย่เฉินอยู่เสมอ

สิ่งนี้ทำให้เขาตระหนักว่า ครั้งนี้กองกำลังรัฐบาลได้รำลึกตัวเองอย่างเอิกเกริก มีความเป็นไปได้มากที่จะทำให้ตัวเองมีโอกาสเติบโตและพัฒนา

ถ้าหากตัวเองสามารถที่จะชนะการต่อสู้ที่กองกำลังน้อยต่อสู้กับศัตรูที่มากมายแบบนี้ได้ ถ้าอย่างนั้นชื่อเสียงของตัวเองอยู่ในกองกำลังฝ่ายค้านทั้งหมดจะเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน!

สิ่งนี้ทำให้เขาเข้าใจมากขึ้นว่า สามารถมีความโชคดีในความโชคร้ายหรือเปล่า ก็ดูว่าตัวเองสามารถที่จะต้านทานการโจมตีของคนแปดพันคนนี้ได้หรือเปล่า

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็แอบพูดในใจว่า: “ไม่ถูก! ตอนนี้พวกเขาอย่างมากก็เหลือแค่หกเจ็ดพันคน!”

เพื่อป้องกันการโจมตีของคนกลุ่มนี้ เขารีบเรียกผู้ช่วยผู้บังคับบัญชากองทหารของตัวเอง และถามในทันทีว่า: “ตอนนี้ฐานทัพของพวกเรายังมีโดรนกี่เครื่อง?”

ผู้ช่วยผู้บังคับบัญชากองทหารก็รีบพูดว่า: “ยังมีโดรนสำหรับถ่ายภาพทางอากาศยี่สิบกว่าเครื่องที่ซื้อมาจากหัวเซี่ย เพราะว่าราคาถูก ดังนั้นตอนนั้นก็ซื้อเพิ่มมาบ้าง”

ฮามิดถามอีกครั้ง: “แบตเตอรี่ของโดรนมีอายุการใช้งานนานแค่ไหน?”

ผู้ช่วยผู้บังคับบัญชากองทหารครุ่นคิดครู่หนึ่ง แล้วตอบว่า: “น่าจะประมาณยี่สิบห้านาที อย่างมากไม่เกินครึ่งชั่วโมง”

ฮามิดพยักหน้า และพูดอย่างราบเรียบว่า: “แม้ว่าเวลาจะสั้นไปหน่อย แต่ก็พอใช้แล้ว นายรีบออกคำสั่งลงไป โดรนทั้งหมดก็เข้าสู่สภาพเตรียมพร้อมทำสงคราม ฉันต้องการให้มีโดรนอย่างน้อยห้าลำสังเกตการณ์อยู่บริเวณโดยรอบฐานทัพของพวกเราตลอดเวลา จะต้องระวังหน่วยกองทหารเล็กของศัตรูอ้อมจากด้านข้างมาสอดแทรกช่องว่างที่อ่อนแอ ค้นพบมีสัญญาณแบบนี้ จะต้องรายงานให้ฉันทราบโดยเร็วที่สุด!”

“ได้ครับจอมพล!”

ฮามิดก็พูดอีกว่า: “ใช่แล้ว บอกนักบินโดรน จะต้องดึงความสูงของโดรนขึ้นมา และพยายามอย่าให้ศัตรูค้นพบ!”

ผู้ช่วยผู้บังคับบัญชากองทหาร หันหลังลงไปจัดการดำเนินงาน

ในไม่ช้า โดรนพับได้ห้าลำบินออกจากช่องอุโมงค์แนวป้องกันด้านหลัง

โดรนเหล่านี้มีขนาดเล็กเป็นอย่างมาก ลำตัวมีขนาดเท่ากับฝ่ามือเดียว พวกมันเพิ่งจะบินออกจากถ้ำ ก็บินขึ้นไปในทันที ยังไม่รอให้โดรนบินถึงหนึ่งถึงสองร้อยเมตร ก็ไม่สามารถสังเกตเห็นได้ด้วยตาเปล่าแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้นเกิดเสียงใบพัดโรเตอร์ของโดรนถ้าเกิดความสูงถึงสองสามร้อย โดยพื้นฐานก็ยากที่จะได้ยิน นับประสาอะไรกับเสียงระเบิดอย่างต่อเนื่องในสนามรบ ศัตรูไม่มีอุปกรณ์เรดาร์ของมืออาชีพ ค้นพบอุปกรณ์ถ่ายภาพทางอากาศขนาดเล็กเหล่านี้ไม่ได้ด้วยซ้ำ

หลังจากที่ระดับความสูงโดรนบินขึ้นมา แม้ว่าเป้าหมายบนพื้นดินจะกลายเป็นเล็กมาก แต่ผู้คนของอีกฝ่ายมากมาย ดังนั้นยังสามารถที่จะแยกแยะอยู่ในสัญญาณการส่งภาพออกมาได้อย่างง่ายดาย

ด้วยความละเอียดแบบนี้ นอกเหนือจากว่าอีกฝ่ายจะแบ่งทหารทั้งหมดเป็นรายบุคคลเพื่อกระทำการตามลำพัง ไม่อย่างนั้น ตราบใดที่มีคนซ้อมรบเกินสิบคน โดรนก็สามารถที่จะจับได้อย่างง่ายดายเป็นอย่างมาก

และในขณะนี้ หลูจ้านจุนกำลังดำเนินระดมลูกน้องทหารก่อนสงครามไม่รู้ว่า การเคลื่อนไหวทั้งหมดของพวกเขาอยู่ภายใต้การเฝ้าระวังอย่างใกล้ชิดของฮามิด

เขาก็ยิ่งนึกไม่ถึงว่า ฮามิดจะตระหนักถึงการเฝ้าระวังทางอากาศรอบด้านแบบนี้ ไม่มีอะไรมากไปกว่าอาศัยการสั่งซื้อจำนวนมากจากหัวเซี่ย มูลค่าโดรนถ่ายภาพทางบินพลเรือนเพียงลำเดียวก็เกินหนึ่งหมื่น

ในครั้งนี้ สำนักว่านหลงทันทีที่ขึ้นมาก็สูญเสียผู้คนหลายร้อยคน

นับตั้งแต่ก่อตั้งสำนักว่านหลงมาจนถึงทุกวันนี้ ยังไม่เคยเกิดความล้มเหลวน่าสลดใจขนาดนี้มาก่อน

เขาไม่กล้ารายงานต่อราชันสงครามอย่างเฉินจงเหล่ยในทันที เพียงแค่ต้องการรีบจัดการฮามิดให้ได้ และลบล้างความอับอาย

เนื่องจากว่า พวกบ้านนอกอย่างฮามิดแบบนี้ ระดับติดตั้งอาวุธและระดับการฝึกโดยรวม ขนาดทหารอาสาสมัครทั่วไปก็เทียบไม่ได้

ตัวเองมีความเพียบพร้อมมากขนาดนี้ กลับถูกอีกฝ่ายพรากไปหลายร้อยคนในคราวเดียว นี่เป็นความอัปยศครั้งใหญ่ที่ไม่สามารถยอมรับได้

ดังนั้น ตอนนี้เขาคิดเพียงแค่ว่ารีบกำจัดฮามิดให้สิ้นซาก ถึงเวลานั้นนำความดีความชอบในการสู้รบไปรายงานผู้เสียชีวิตให้กับเฉินจงเหล่ย ก็สามารถที่จะกอบกู้เกียรติยศกลับมาได้บ้าง

เพราะว่า เขาในเวลานี้ให้ความสำคัญอย่างยิ่งกับกลยุทธ์อ้อมจากด้านข้างที่จะเกิดขึ้น และตัดสินใจที่จะนำทีมเข้าโจมตีด้วยตนเอง จำเป็นต้องโจมตีจนฮามิดรับมือไม่ทัน!