แม้ว่าว่านพั่วจวินที่มักจะชอบเอาชนะอยู่เสมอจะโกรธมากแต่ตอนนี้เขารู้ดีว่า เขาไม่สามารถออกจากหัวเซี่ยก่อนเทศกาลเช็งเม้งได้ มิฉะนั้นหากมีเรื่องอะไรมาทำให้แผนแก้แค้นของเขาล่าช้า เขาจะทำให้พ่อแม่ของเขาที่เสียชีวิตอย่างน่าเศร้ามาเป็นเวลาหลายปีผิดหวังได้อย่างไร? ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงฝากความหวังไว้กับเฉินจงเหล่ยเท่านั้น แต่ว่า เขาก็รู้ด้วยว่าเฉินจงเหล่ยอาจจะไม่มีทางจัดการคู่ต่อสู้ได้อย่างสมบูรณ์ ในขณะที่ลดจำนวนผู้เสียชีวิตลงได้ ดังนั้น เพื่อไม่ให้เขาเดินทางผิด ว่านพั่วจวินจึงเสนอวิธีแก้ปัญหาของเขาเองว่า:”ในเมื่อไอ้สารเลวคามมิต ได้สร้างฐานของเขาให้เป็นถังเหล็ก งั้นเราจะล้อมเขาไว้โดยสิ้นเชิง ทำให้เขาอยู่ตามลำพังและไม่มีใครช่วย ให้เขานั่งรอความตาย!” สงครามล้อม เป็นกลยุทธ์ที่โหดร้ายมาก ตราบใดที่ฝ่ายล้อมมีกองกำลังมากพอที่จะสกัดกั้นทุกสิ่ง ในขณะเดียวกันก็มีอาหารและอาวุธยุทโธปกรณ์ที่ไม่ขาด ก็สามารถกำจัดคู่ต่อสู้ได้อย่างไม่มีกำหนด ว่านพั่วจวินกัดฟันพูดว่า:”ฉันไม่เชื่อหรอกนะ ว่าคามมิตจะมีกองหนุนเชิงกลยุทธ์สักแค่ไหนเชียว ในความคิดของฉัน ในเวลาอันยาวสามถึงห้าเดือน หรือในเวลาอันสั้นหนึ่งถึงสองเดือน คาดว่าเขาจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่กระสุนกับอาหารหมด!” เมื่อพูดถึงนี้ ว่านพั่วจวินก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาไร้อารมณ์ว่า:”ต่อจากนี้ไป คามมิตและผู้ติดตามของเขา ไม่หิวตาย ก็หิวน้ำตาม หรืออาจจะเดินออกมาถูกเฆี่ยนตาย พูดสั้นๆ ว่าฉันจะไม่อนุญาตให้ใครสักคนของพวกเขา ออกมาจากฐานของพวกเขาทั้งเป็น เข้าใจไหม?” เฉินจงเหล่ยพูดเสียงดังทันที:”เข้าใจแล้วครับท่านประมุข! ไม่ต้องห่วง ผมจะไม่ให้แมลงวันสักตัวออกมาจากฐานของคามมิตทั้งเป็นได้!” “ดี!”ว่านพั่วจวินพูดอย่างเคร่งขรึม:”นี่เป็นโอกาสที่ชดใช้ความผิดของนาย หากเรื่องนี้ยังทำไม่เรียบร้อย งั้นก็ใช้กฎหมายทหารจัดการ!” เฉินจงเหล่ยพูดสะอื้นว่า:”ไม่ต้องห่วงครับท่านประมุข แม้ว่าผมจะตาย ผมก็จะทำภารกิจให้สำเร็จ! เอาศักดิ์ศรีของสำนักว่านหลงกลับมา!” ว่านพั่วจวินพูดว่า:”จำสิ่งที่นายพูดไว้ด้วย!” พูดจบ เขาก็วางสายโดยตรง ในความเห็นของเขา ถึงเฉินจงเหล่ยจะไม่สามารถฆ่าอีกฝ่ายได้ก็ไม่เป็นไร ขอแค่เทศกาลเช็งเม้งผ่านไป เขาจะไปซีเรียด้วยตัวเองเพื่อจัดการคามมิตนั้นเอง ด้วยพละกำลังมหาศาลของเขา ไม่ว่าการป้องกันของคามมิตจะแข็งแกร่งเพียงใด เขาก็มั่นใจว่าจะตัดหัวมัน ท่ามกลางกองทัพหมื่นคน หลังจากที่เฉินจงเหล่ยได้ยินคำสั่ง ก็ทำตามทันที แต่ว่า เขาไม่ได้ไปปิดล้อมคามมิตทันที แต่เขารอให้คนอื่นๆของสำนักว่านหลงที่เหลือมาช่วยก่อน แล้วจึงโจมตีคามมิตกะทันหัน เมื่อถึงเวลานั้นก็จะถูกล้อมตายเขาไว้ข้างในโดยตรง ทำให้เขารับมือไม่ทัน …… ในไม่ช้า การแพ้สงครามทั้งสองครั้งของสำนักว่านหลง ก็แพร่กระจายไปทั่วโลกของทหารรับจ้าง คราวนี้ ชื่อเสียงของสำนักว่านหลงพังทลาย และภาพลักษณ์ที่ถูกสร้างขึ้นมาเป็นเวลานาน ก็พังทลายลงในทันที ทันใดนั้น ทั้งโลกทหารรับจ้าง กำลังดูเรื่องตลกของสำนักว่านหลงกันอยู่ และแม้แต่ประเทศตะวันตกหลายประเทศก็ยังเอาเหตุการณ์นี้ลงข่าว และเย้ยหยันสำนักว่านหลงทั้งต่อหน้าและลับหลัง ด้วยชื่อเสียงที่ย่อยยับของสำนักว่านหลง การกระทำของคามมิตก็แพร่กระจายไปทั่วซีเรีย และแพร่กระจายอย่างรวดเร็วไปทั่วตะวันออกกลาง ใครจะคิดได้ว่า เมื่อกองกำลังฝ่ายค้านพ่ายแพ้ติดต่อกัน คามมิตจะสามารถคว้าชัยชนะครั้งใหญ่สองครั้งรวด! ในสายตาของผู้อื่น มันเป็นเหมือนเทพอวตารจากสวรรค์ ดังนั้น ท้องฟ้าของซีเรียเพิ่งสว่าง ก็มีทหารอิสระจํานวนมากมาพึ่งด้วย หลังจากนั้น ยังมีผู้นำองค์กรเล็กๆหลายคน พร้อมทีมของตน เข้ามาพึ่งด้วยกันหมด
แม้ว่าว่านพั่วจวินที่มักจะชอบเอาชนะอยู่เสมอจะโกรธมากแต่ตอนนี้เขารู้ดีว่า เขาไม่สามารถออกจากหัวเซี่ยก่อนเทศกาลเช็งเม้งได้ มิฉะนั้นหากมีเรื่องอะไรมาทำให้แผนแก้แค้นของเขาล่าช้า เขาจะทำให้พ่อแม่ของเขาที่เสียชีวิตอย่างน่าเศร้ามาเป็นเวลาหลายปีผิดหวังได้อย่างไร?
ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงฝากความหวังไว้กับเฉินจงเหล่ยเท่านั้น
แต่ว่า เขาก็รู้ด้วยว่าเฉินจงเหล่ยอาจจะไม่มีทางจัดการคู่ต่อสู้ได้อย่างสมบูรณ์ ในขณะที่ลดจำนวนผู้เสียชีวิตลงได้
ดังนั้น เพื่อไม่ให้เขาเดินทางผิด ว่านพั่วจวินจึงเสนอวิธีแก้ปัญหาของเขาเองว่า:”ในเมื่อไอ้สารเลวคามมิต ได้สร้างฐานของเขาให้เป็นถังเหล็ก งั้นเราจะล้อมเขาไว้โดยสิ้นเชิง ทำให้เขาอยู่ตามลำพังและไม่มีใครช่วย ให้เขานั่งรอความตาย!”
สงครามล้อม เป็นกลยุทธ์ที่โหดร้ายมาก
ตราบใดที่ฝ่ายล้อมมีกองกำลังมากพอที่จะสกัดกั้นทุกสิ่ง ในขณะเดียวกันก็มีอาหารและอาวุธยุทโธปกรณ์ที่ไม่ขาด ก็สามารถกำจัดคู่ต่อสู้ได้อย่างไม่มีกำหนด
ว่านพั่วจวินกัดฟันพูดว่า:”ฉันไม่เชื่อหรอกนะ ว่าคามมิตจะมีกองหนุนเชิงกลยุทธ์สักแค่ไหนเชียว ในความคิดของฉัน ในเวลาอันยาวสามถึงห้าเดือน หรือในเวลาอันสั้นหนึ่งถึงสองเดือน คาดว่าเขาจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่กระสุนกับอาหารหมด!”
เมื่อพูดถึงนี้ ว่านพั่วจวินก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาไร้อารมณ์ว่า:”ต่อจากนี้ไป คามมิตและผู้ติดตามของเขา ไม่หิวตาย ก็หิวน้ำตาม หรืออาจจะเดินออกมาถูกเฆี่ยนตาย พูดสั้นๆ ว่าฉันจะไม่อนุญาตให้ใครสักคนของพวกเขา ออกมาจากฐานของพวกเขาทั้งเป็น เข้าใจไหม?”
เฉินจงเหล่ยพูดเสียงดังทันที:”เข้าใจแล้วครับท่านประมุข! ไม่ต้องห่วง ผมจะไม่ให้แมลงวันสักตัวออกมาจากฐานของคามมิตทั้งเป็นได้!”
“ดี!”ว่านพั่วจวินพูดอย่างเคร่งขรึม:”นี่เป็นโอกาสที่ชดใช้ความผิดของนาย หากเรื่องนี้ยังทำไม่เรียบร้อย งั้นก็ใช้กฎหมายทหารจัดการ!”
เฉินจงเหล่ยพูดสะอื้นว่า:”ไม่ต้องห่วงครับท่านประมุข แม้ว่าผมจะตาย ผมก็จะทำภารกิจให้สำเร็จ! เอาศักดิ์ศรีของสำนักว่านหลงกลับมา!”
ว่านพั่วจวินพูดว่า:”จำสิ่งที่นายพูดไว้ด้วย!”
พูดจบ เขาก็วางสายโดยตรง
ในความเห็นของเขา ถึงเฉินจงเหล่ยจะไม่สามารถฆ่าอีกฝ่ายได้ก็ไม่เป็นไร ขอแค่เทศกาลเช็งเม้งผ่านไป เขาจะไปซีเรียด้วยตัวเองเพื่อจัดการคามมิตนั้นเอง
ด้วยพละกำลังมหาศาลของเขา ไม่ว่าการป้องกันของคามมิตจะแข็งแกร่งเพียงใด เขาก็มั่นใจว่าจะตัดหัวมัน ท่ามกลางกองทัพหมื่นคน
หลังจากที่เฉินจงเหล่ยได้ยินคำสั่ง ก็ทำตามทันที
แต่ว่า เขาไม่ได้ไปปิดล้อมคามมิตทันที แต่เขารอให้คนอื่นๆของสำนักว่านหลงที่เหลือมาช่วยก่อน แล้วจึงโจมตีคามมิตกะทันหัน เมื่อถึงเวลานั้นก็จะถูกล้อมตายเขาไว้ข้างในโดยตรง ทำให้เขารับมือไม่ทัน
……
ในไม่ช้า การแพ้สงครามทั้งสองครั้งของสำนักว่านหลง ก็แพร่กระจายไปทั่วโลกของทหารรับจ้าง
คราวนี้ ชื่อเสียงของสำนักว่านหลงพังทลาย และภาพลักษณ์ที่ถูกสร้างขึ้นมาเป็นเวลานาน ก็พังทลายลงในทันที
ทันใดนั้น ทั้งโลกทหารรับจ้าง กำลังดูเรื่องตลกของสำนักว่านหลงกันอยู่ และแม้แต่ประเทศตะวันตกหลายประเทศก็ยังเอาเหตุการณ์นี้ลงข่าว และเย้ยหยันสำนักว่านหลงทั้งต่อหน้าและลับหลัง
ด้วยชื่อเสียงที่ย่อยยับของสำนักว่านหลง การกระทำของคามมิตก็แพร่กระจายไปทั่วซีเรีย และแพร่กระจายอย่างรวดเร็วไปทั่วตะวันออกกลาง
ใครจะคิดได้ว่า เมื่อกองกำลังฝ่ายค้านพ่ายแพ้ติดต่อกัน คามมิตจะสามารถคว้าชัยชนะครั้งใหญ่สองครั้งรวด! ในสายตาของผู้อื่น มันเป็นเหมือนเทพอวตารจากสวรรค์
ดังนั้น ท้องฟ้าของซีเรียเพิ่งสว่าง ก็มีทหารอิสระจํานวนมากมาพึ่งด้วย
หลังจากนั้น ยังมีผู้นำองค์กรเล็กๆหลายคน พร้อมทีมของตน เข้ามาพึ่งด้วยกันหมด
