ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 3681

เมื่อเย่เฉินพูดคำนั้นออกมา ลั่วเจียเฉิงกลับไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ

แต่ว่า เพราะว่าเฟ่ยเข่อซินให้ความสนใจกับเย่เฉินเป็นพิเศษ เพราะงั้นเขาก็ตั้งใจฟังอย่างมาก เตรียมที่จะฟังการพูดสนทนาของเย่เฉินกับอีกฝ่าย ดูว่าสามารถฟังแล้วได้ข้อมูลอะไรที่เป็นประโยชน์ไหม

และในเวลานี้ เย่เฉินมองไปยังลั่วเจียเฉิงแวบหนึ่ง ตอนที่สบสายตากัน มือข้างหนึ่งของเขาถือโทรศัพท์ มืออีกข้างหนึ่งก็ยกขึ้นแสดงสัญญาณไปทางลั่วเจียเฉิง

ลั่วเจียเฉิงก็ไม่ได้คิดอะไรมาก พยักหน้าทันทีถือเป็นการทักทายกันอย่างมีมารยาท

ในเวลานี้ เย่เฉินเดินไปยังลั่วเจียเฉิงแล้ว

ในขณะเดียวกัน มือขวาล้วงในกระเป๋ากางเกงหยิบบุหรี่ออกมามวนหนึ่ง ทำท่าจะคาบไว้ในปาก

ตอนที่รับสายโทรศัพท์ถือโอกาสสูบบุหรี่ไปด้วย สำหรับคนจำนวนมากแล้วเป็นเรื่องที่เห็นจนชินแล้ว เพราะงั้นลั่วเจียเฉิงไม่ได้ประหลาดใจสักนิดเลย

แต่ว่า สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ จริงๆแล้วเย่เฉินไม่สูบบุหรี่เลยด้วยซ้ำ กล่องบุหรี่ในกระเป๋าเย่เฉินก็เอามาจากลูกน้องของหงห้าโดยเฉพาะก่อนที่พวกเขาจะมา

ในเวลานี้ ว่านพั่วจวินที่อยู่ในสาย เอ่ยปากพูดว่า : “คุณเย่ เครือข่ายข่าวกรองมีฟีดแบคข้อมูลที่แน่ชัดกลับมาแล้ว จานเฟยเอ๋อร์นั่นที่ท่านต้องการสืบหา ชื่อเดิมเฟ่ยเข่อซิน เป็นลูกสาวคนโตของตระกูลเฟ่ย ”

คำพูดทุกคำของว่านพั่วจวิน ล้วนแต่เข้าไปในหูของลั่วเจียเฉิงนักบู๊หกดาวทั้งหมดแล้ว

ตอนที่เขาได้ยินคำว่าเฟ่ยเข่อซินสามคนนี้ รูม่านตาของคนทั้งคนก็หดลงอย่างรุนแรงทันที！

ตามมาด้วย เขามองไปยังนัยน์ตาของเย่เฉิน นำมาซึ่งความเป็นศัตรูและกลิ่นอายแห่งการฆ่าอย่างมาก！

แต่ว่าแม้อยู่ในช่วงเวลานี้ เขาก็ไม่ได้ตระหนักถึงว่าเย่เฉินมีอันตรายต่อตัวเองมากเพียงใด

เขาแค่คิดไม่ถึงว่า จู่ๆเย่เฉินจะมีช่องทางสามารถสืบหาตัวตนของคุณหนูได้！

นี่ก็หมายความว่า ตัวเองและคุณหนูถูกเปิดเผยแล้ว คุณหนูที่อยู่ในห้อง อาจจะเป็นอันตรายได้ทุกเมื่อ！

คิดมาถึงตรงนี้ เขาจ้องมองเย่เฉิน พูดถามว่า : “คุณเป็นใครกันแน่？！”

เย่เฉินยิ้มพร้อมพูดว่า : “ฉันยังไม่ถามคุณเลย จู่ๆคุณก็มาถามฉันแล้ว？ฉันเย่เฉินกล้าเปิดเผยตัวเองอย่างองอาจ ไม่หลบซ่อนชื่อเสียงเรียงนามของตนเอง ไม่เหมือนคุณหนูเฟ่ยที่นั่งอยู่ด้านในนี้ แถมยังจงใจปิดบังชื่อด้วย”

ลั่วเจียเฉิงรีบพูดว่า ： “คุณหนูไม่ได้มีเจตนาร้ายกับคุณเลย！ที่ใช้อีกสถานะหนึ่งก็เพราะว่ามีเหตุผล！ ”

เย่เฉินพยักหน้า ยิ้มพร้อมพูดว่า ：“ฉันก็ไม่ได้พูดว่าเธอมีเจตนาร้ายกับฉันสักหน่อย คุณจะตื่นเต้นไปทำไมกัน？”

พูดแล้ว เย่เฉินก็พูดกับว่านพั่วจวินที่อยู่ปลายสายว่า : “พั่วจวิน ฉันยังมีธุระนิดหน่อย วางสายก่อนนะ”

ว่านพั่วจวินรีบพูดกล่าวว่า ：“คุณเย่ ข้างกายของเฟ่ยเข่อซินมีคนหนึ่งชื่อว่าลั่วเจียเฉิง เป็นนักบู๊หกดาว！”

เย่เฉินยิ้มพร้อมพูดว่า : “ฉันรู้ เขาอยู่ตรงหน้าของฉัน”

ว่านพั่วจวินที่อยู่ปลายสายนั้นตกตะลึงเบาๆ พร้อมทั้งยิ้มและพูดว่า : “ขอโทษครับคุณเย่ ข้าน้อยคิดมากเกินไปแล้ว！ ”

พูดจบ เขารีบพูดว่า : “คุณเย่ ในเมื่อท่านมีธุระต้องทำ งั้นข้าน้อยไม่รบกวนแล้ว！”

การสนทนาของทั้งสองคน ลั่วเจียเฉิงได้ยินไปโดยปริยาย เขาถามเย่เฉินด้วยอาการที่ตื่นเต้นที่ไม่อาจจะปิดไว้ได้ : “หาตัวตนของหญิงสาวได้ แถมยังสืบหาว่าฉันเป็นนักบู๊หกดาวได้อีก คุณเป็นใครกันแน่？”

เย่เฉินยิ้มพร้อมพูดว่า : “คนอย่างคุณนี่จุกจิกจริงๆ ฉันบอกแล้วไง ฉันชื่อเย่เฉิน！”

ลั่วเจียเฉิงขมวดคิ้วแน่น พูดกับเย่เฉินว่า : “ฉันไม่สนใจหรอกนะว่าคุณจะเป็นใคร ตอนนี้ฉันจะพาผู้หญิงคนนี้ออกไปจากที่นี่ ส่วนเรื่องที่ผู้หญิงคนนี้ปิดบังตัวตน อีกไม่นานเธอจะอธิบายให้คุณฟังเองแน่นอน ตอนนี้ขอเชิญคุณหลีกทางหน่อย！”

เย่เฉินยิ้มพร้อมพูดว่า : “ถ้าหากว่าฉันไม่หลีกทางให้ล่ะ？”

ลั่วเจียเฉิงกำหมัดแน่น เสียงของข้อต่อกระดูกดังก๊อบแก๊บๆ พูดอย่างเยือกเย็นว่า : “แถวๆนี่กลับว่าไม่มียอดฝีมือแห่งศิลปะการต่อสู้อะไรเลย สามสี่คนที่อยู่ในห้องครัวก็เหมือนกับคุณ เป็นคนธรรมดาทั่วไปทั้งนั้น ฉันอยากเข้าไป คุณรั้งฉันไว้ไม่ได้หรอกนะ เพราะงั้นฉันขอเชิญให้คุณหลีกทางไป ไม่อยากจะทำร้ายคุณนะคุณอย่ามองข้ามความหวังดีของผู้อื่น ！”

“มองข้ามความหวังดีของผู้อื่น？” เย่เฉินยิ้มเยาะ พูดอย่างติดตลกว่า : “ไม่มีใครพูดคำสี่คำนี้กับฉันมานานมากแล้ว…… จู่ๆ ก็คิดถึงหน่อยๆแล้ว！”

ลั่วเจียเฉิงกัดฟันพูดด้วยความเกลียดชังว่า : “คุณคิดว่าฉันกำลังล้อเล่นกับคุณอยู่งั้นเหรอ？！ในเมื่อคุณมีเครือข่ายข่าวกรองที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ หรือว่าไม่รู้ว่านักบู๊หกดาวมีพละกำลังแค่ไหนงั้นเหรอ？”

เย่เฉินพยักหน้า ยิ้มพร้อมพูดว่า ： “พละกำลังของนักบู๊หกดาว ฉันรู้อยู่แล้ว พูดกับคุณตามตรงนะ นักบู๊หกดาวที่เหมือนกับคุณ หลายวันก่อนฉันใช้ก้อนหินทุบตายไปสองคนแล้ว”