ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 350

บทที่ 350
เย่เฉินลากเธอไปที่ฝั่ง พร้อมกับตะโกนอย่างเย็นชา “ร่างกายที่พ่อแม่มอบให้ เธอเพื่อผู้ชายเลวๆที่ทำร้ายร่างกายเธอ ไม่ละอายต่อพ่อแม่เธอหรอ?!”
เด็กหญิงร้องไห้โฮ “ได้โปรดให้ฉันตายเถอะ ผู้หญิงสกปรกอย่างฉัน ไม่มีหน้าไปพบพ่อแม่ ฉันมีชีวิตอยู่มีแต่ทำให้พวกเขาอับอาย มีแต่ฉันตายถึงจะทำให้พวกเขาหลุดพ้น……”
เย่เฉินลากเธอไปที่ฝั่งอย่างสบายๆ โยนเธอลงพื้นหญ้าบนฝั่ง ชี้ไปที่จมูกของเธอและพูดอย่างโกรธเกรี้ยว “โง่! คุณมีชีวิตอยู่ ไม่เพียงแต่เพื่อตัวเอง แต่ยังเพื่อพ่อแม่ด้วย พวกเขาลำบากยากเย็นกว่าจะเลี้ยงดูให้คุณเป็นผู้เป็นคน ให้คุณเติบโต ส่งเรียนหนังสือ ไม่ใช่ให้คุณฆ่าตัวตายเพื่อผู้ชายเลวๆคนหนึ่ง! พวกเขาอยากให้คุณเติบโตเป็นผู้ใหญ่ กลายเป็นคนที่มีคุณภาพ ทำประโยชน์เพื่อประเทศชาติและเพื่อสังคม! ”
ในเวลานี้เด็กผู้หญิงทุกคนร้องไห้อยู่รอบ ๆ เกลี้ยกล่อมว่า “หลิ่วเยว่ ทำไมเธอถึงโง่ขนาดนี้ล่ะ! เพื่อผู้ชายเลวๆคนนั้นทำร้ายตัวเอง เธอว่ามันคุ้มค่าไหม?”
หญิงสาวที่ถูกเรียกว่าหลิ่วเยว่ร้องไห้จนระเบิดออกมา พูดว่า “ฉันสกปรกมาก ผิดต่อเขา ถ้าฉันไม่ตาย เขาต้องได้รับความทุกข์ทรมาน ฉันไม่อยากให้เขาทุกข์ทรมาน ฉันอยากให้เขามีความสุข … ”
เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
ดูแล้วผู้หญิงที่ชื่อหลิ่วเยว่ จะถูกอีกฝ่ายล้างสมองอย่างหนัก!
ดังนั้นเขาจึงรีบพูดกับเด็กผู้หญิงคนอื่นๆทันที “พวกคุณไปอยู่ข้างๆก่อน ผมขอคุยกับเธอเป็นการส่วนตัว”
เด็กผู้หญิงคนอื่น ๆ ลังเลเล็กน้อย ตาโตของฉินเอ้าเสวี่ยนที่จ้องมองเขาเต็มไปด้วยความศรัทธา พูดกับเพื่อนร่วมชั้นเรียนที่อยู่ข้างๆว่า “พวกเราไปฝั่งนู้น ให้พี่เย่ปลอบเธอ”
เมื่อเห็นว่าฉินเอ้าเสวี่ยน พูดอย่างนี้ คนอื่น ๆ ถึงจะพยักหน้า และทุกคนก็ถอยห่างออกไป
หลิวเยว่นั่งตัวเปียกอยู่บนพื้นโคลนริมฝั่ง ปากก็บ่นพึมพำ “ให้ฉันตายเถอะ ผู้หญิงสกปรกอย่างฉันไม่สมควรมีชีวิตอยู่ฉันจะใช้ความตายเพื่อแสดงให้เห็นว่าความรู้สึกของฉันที่มีต่อเขานั้นเป็นความจริง ฉันจะใช้ความตายเพื่อแสดงให้เห็นว่าฉันรักเขาจริงๆ… ”
เย่เฉินดูออก ในเวลานี้ความคิดของหลิ่วเยว่สับสนวุ่นวายไปหมดแล้ว
ต้องมีคนปลูกฝังยัดเยียดว่าเธอสกปรกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ใช้จิตวิทยาแบบนี้บอกว่าเธอสมควรไปตาย เมื่อนานเข้า ถึงได้ทำให้เธอเด็ดขาดมั่นคงว่าตัวเองสกปรกมาก ตัวเองนั้นสมควรตาย
จิตวิทยาอย่างนี้ อย่างน้อยต้องใช้เวลาครึ่งปีขึ้นไปถลำลึกขึ้นเรื่อยๆ บ่มรักไม่หยุด ไม่หยุดตั้งท้อง
สรุปก็คือ ไอ้ผู้ชายเลวคนนั้น เพื่อทำให้เธอไปตาย อย่างน้อยก็ได้ล้างสมองเธอครึ่งปีแล้ว!
ดังนั้น เย่เฉินจึงนึกถึง《ตำราเก้าเสวียนเทียน》ยังมีเทคนิคการสะกดจิตทางจิตวิทยาที่ทรงพลังใน ดังนั้นเขาจึงรวบรวมพลังวิญญาณ ค่อยๆใช้ปลายนิ้วแตะเบา ๆ ที่หน้าผาก พูดว่า “หลิวเยว่ คุณมองผมสิ”
หลิวเยว่เงยหน้าขึ้นทันทีและมองเขาอย่างเชื่อฟังราวกับถูกสาป
เย่เฉินถาม “บอกผมมา มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
หลิวเยว่พูดอย่างซื่อบื้อ “ตอนที่ฉันอยู่ปีหนึ่งคุยมีแฟนคนหนึ่ง เพราะความประมาทจึงได้เสียตัวครั้งแรกให้กับเขา ต่อมาได้มารู้จักอู๋ฉี เขาตามจีบฉันมาตลอด ฉันก็ชอบเขามาก พอหลังจากที่เขารู้ว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกของฉัน ก็แสดงท่าทางรังเกียจฉันทันที ทุกครั้งหลังมีอะไรกับฉันแล้ว ก็จะทุบตีฉัน ด่าฉัน บอกว่าฉันสกปรก บอกว่าฉันผิดต่อเขา… ”
เย่เฉินพยักหน้า ใช้คำพูดและเสียงที่น่าเกรงขาม “หลิวเยว่ สิ่งที่ฉันจะพูดต่อไปนี้ คุณจะต้องจำเข้าไปในสมองตลอดชีวิต จนกว่าคุณจะแก่ตาย ก็ห้ามลืม คุณทำได้ไหม?”
หลิวเยว่ในเวลานี้ถูกเย่เฉินกล่อม การกล่อมของเย่เฉิน มีพลังงานทางจิตวิญญาณเข้าช่วย การกล่อมแบบนี้เหนือกว่าจิตวิทยาของผู้ชายเลวคนนั้น ดังนั้นเธอจึงรีบพยักหน้าอย่างเคารพและพูดว่า “ท่านรีบสั่งมาเลยค่ะ หลิวเยว่จะทำอย่างสุดความสามารถ! ”
เย่เฉินพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ “คุณจำไว้นะ คุณแค่ทำในเรื่องที่คู่รักทุกคนในโลกนี้ล้วนทำกัน นี่เป็นทางเลือกของตัวเอง ไม่เกี่ยวกับความสกปรก อีกอย่างชีวิตของคุณมีค่าที่สุดบนโลกมนุษย์ มันไม่ใช่ของคุณคนเดียว มันยังเป็นของพ่อแม่คุณด้วย และเป็นของทุกคนที่รักคุณจริง คนที่รักคุณจริงๆ จะไม่พูดให้คุณทิ้งชีวิต ดังนั้น ต่อจากนี้คุณต้องทะนุถนอมชีวิตตัวเอง อยู่ห่างจากผู้ชายเลว กตัญญูต่อพ่อแม่ ทำประโยชน์ต่อสังคม เข้าใจไหม?!”
————