หลังจากที่เขาพูดจบ เขาหันหลังวิ่งเข้าไป ตื่นตระหนกและตะโกนว่า “นายนิกาย! มีคนสามคนเข้ามาข้างนอก โอ้ ไม่ นี่มันสี่คน และคนหนึ่งมีอีกคนอยู่บนไหล่ของเขา…”
หง หยวนซาน ขมวดคิ้วและเดาทันทีว่าอีกฝ่ายควรแบกหลานชายของเขาเอง จง จื่อเทา ดังนั้นเขาจึงพึมพำ: “สามคนหรือสามคนกล้ามาเล่นกับฉัน ฉันไม่รู้ว่าฉันมีร้อยที่นี่ คนเยอะเหรอ ให้พวกเขาเข้ามา!”
น้องชายรีบวิ่งกลับไปที่ประตูและพูดกับ วันโพจุน ว่า “เข้ามาหน่อย”
วันโพจุน ไม่ได้พูดอะไรสักคำ และเขาเดินเข้าไปพร้อมกับราชาสงครามทั้งสอง หลู่ฮ่าวเทียน และ เฉิน จงเล่ย
ในเวลานี้ หง หยวนซาน มีรอยยิ้มที่ประสบความสำเร็จบนใบหน้าของเขา
เขารู้สึกว่า เย่เฉิน ไม่เพียงแต่บ้า แต่ยังโง่จนตาย
ดังนั้น เขาจึงมองไปที่ เย่เฉิน ด้วยใบหน้าที่ขี้เล่น และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เจ้าหนู เมื่อคุณเข้าสู่สนามประลองครั้งแรก คุณไม่สามารถแกล้งทำเป็นมีพลัง คุณต้องใช้สมองของคุณ! ในกรณีนี้ ของฉัน หลานชายคือไพ่ใบเดียวของคุณ ถ้าคุณเปลี่ยน ถ้าฉันเป็นคุณ ฉันคงเอาไพ่ตายใบนี้ไปจนจบ ไม่คิดว่าคุณจะคิดริเริ่มในการส่งไพ่เอซใบนี้กลับ มันน่าประทับใจมาก คุณช่าง ลูกหลานงี่เง่า ออกไปหลายปีแล้ว เจอกันใหม่นะ”
เย่เฉิน ได้เห็น วันโพจุน ทั้งสามแล้ว ดังนั้นเขาจึงยิ้มและพูดกับทั้งสามว่า “มาเถอะ โพจุน ให้ฉันแนะนำคุณหน่อย นี่คือผู้นำนิกาย หงเหมิน ที่มีชื่อเสียงของเกาะฮ่องกง หง หยวนซาน ชายชราผู้นี้ เจ้าหมากำลังสอนประสบการณ์บางอย่างในการเดินชมแม่น้ำและทะเลสาบให้ข้าฟัง ดังนั้นเจ้าจะได้ฟังมันด้วยกัน”
ครูฝึกหลิน ที่ยืนอยู่ต่อหน้า เย่เฉิน พร้อมกับชักดาบของเขา มองย้อนกลับไปโดยไม่รู้ตัวในขณะนี้
เขาคิดว่าถ้า เย่เฉิน เรียกผู้ช่วยสองสามคน ทางเดียวคือต้องตาย
แต่เมื่อเขาเห็นคนเดินมา ทั่วทั้งร่างของเขาก็รู้สึกวูบวาบ สมองของเขาก็เวียนหัวทันที และดวงตาของเขาก็เริ่มมองเห็นสิ่งต่างๆ ได้ชัดเจนขึ้น
เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเขาจะได้เห็น วันโพจุน เจ้าแห่งวังว่านหลง และราชาผู้ยิ่งใหญ่สองในสี่ของ วังว่านหลง ที่นี่!
ในตอนแรก ระหว่างการสู้รบที่ภูเขา เย่หลิง โลกภายนอกไม่รู้สถานการณ์ที่แท้จริงของการต่อสู้ ทุกคนคิดว่าวังว่านหลง ได้บดขยี้ตระกูลเย่ แต่พวกเขาไม่รู้ว่าจริง ๆ แล้วสองในสี่ของกษัตริย์ ของวังว่านหลง ได้เสียชีวิตภายใต้ เย่เฉิน
ใน วังว่านหลง ปัจจุบัน มีเพียงสามคนที่อยู่บนยอดปิรามิด คนหนึ่งคือ วันโพจุน และอีกสองคนคือ หลู่ฮ่าวเทียน และ เฉิน จงเล่ย ตอนนี้พวกเขาทั้งหมดอยู่ที่นี่แล้ว
แม้แต่ตอนที่เขาอยู่ในวังว่านหลง หลินก็ไม่มีโอกาสได้ติดต่อกับ วันโพจุน อย่างใกล้ชิด หัวหน้าของเขาคือนายพลระดับห้าดาว และนายพลระดับห้าดาวนั้นอยู่ภายใต้คำสั่งของหลู่ฮ่าวเทียน
ดังนั้น เมื่อเห็น วันโพจุน และทั้งสามคนในทันใด โค้ชหลินเพียงรู้สึกว่าเลือดในร่างกายของเขาหมดไปจากกาลเวลา และเขารู้สึกเพียงว่าทั้งหมดนี้ไม่สมจริงราวกับความฝัน
ในขณะนี้ หง หยวนซาน ไม่ได้สังเกตว่า โค้ชหลิน ซึ่งถูกฟ้าผ่าถูก เย่เฉิน ดุในฐานะสุนัขแก่ในตอนนี้ และเขาโกรธมากในใจ
ดังนั้นเขาจึงชี้ไปที่ วันโพจุน ทั้งสามและเยาะเย้ย เย่เฉิน “เด็กหนุ่มคุณคิดว่าการเรียกเด็กเลวสามคนนี้จะทำให้คุณปลอดภัยหรือไม่! ฉันบอกคุณ! ไม่ใช่แค่คุณในวันนี้! แม้แต่เด็กเลวสามคนนี้ ไม่อยากแม้แต่จะมีชีวิตอยู่!”
วัน โพจุน ตกตะลึงอยู่พักหนึ่ง และอดไม่ได้ที่จะถามว่า “พวกแกงค์ท้องถิ่นบนเกาะฮ่องกงทั้งหมดดุเดือดขนาดนั้นเลยหรือ?”
หง หยวนซาน หัวเราะเยาะและพูดว่า: “อะไรนะ คุณไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับเกาะฮ่องกง ดังนั้นคุณกล้ามาที่นี่เพื่ออวดอ้าง! เชื่อหรือไม่ ฉันจะให้คุณสองสาม มาและไป!”
วันโพจุน ส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม จากนั้นมองไปที่ เย่เฉิน และกล่าวอย่างเคารพว่า “คุณเย่ หมาแก่ตัวนี้เห่าได้มาก มันคงจะทำให้คุณไม่พอใจ คุณต้องการให้ลูกน้องของคุณหุบปากเขาไหม”
เย่เฉิน ยิ้มและกล่าวว่า “ปล่อยให้มันเห่าถ้าเขาชอบเห่า สุนัขแก่ๆ แบบนี้วิ่งเร็วไม่ได้ กัดและกัดไม่ได้ ถ้าคุณไม่ปล่อยให้มันเห่า เขาจะหายใจไม่ออกตาย”
หง หยวนซาน ทนไม่ไหวอีกต่อไป เขามองไปที่โค้ชหลิน ด้วยใบหน้าหมองคล้ำและตะโกนอย่างโกรธเคือง: “อาจารย์หลิน คุณกำลังทำอะไรอยู่ ฆ่าพวกเขาเพื่อฉัน!!!”
ในเวลานี้เองที่ หลู่ฮ่าวเทียน สังเกตเห็นอาจารย์หลิน ที่ไม่ขยับเขยื้อน เขาขมวดคิ้วและถามว่า “คุณคือ…หลิน เฟยหยาง เหรอ?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลิน เฟยหยาง ดูเหมือนจะตื่นขึ้นในช่วงเวลาแห่งความโกลาหล จากนั้น เขาก็คุกเข่าลงบนพื้นและพูดด้วยความเคารพอย่างสูงว่า “ผู้ใต้บังคับบัญชา หลิน เฟยหยาง…ไปพบนายวัง! พบราชาเสือ ในชุดขาว ดูราชาหมาป่าตาสีฟ้า!”
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4508 คลานเหมือนสุนัขและเห่า
บทที่ 4510 ควรจะไล่ออกจากวังว่านหลง
