ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 4517

เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา: “เท่าที่ฉันรู้ ไม่เพียงแต่ไนท์คลับเท่านั้นแต่ยังมีโรงแรมภายใต้ชื่อที่มีชื่อเสียงของคุณ ฉันแค่ขอให้คุณบริจาคทรัพย์สินภายใต้ชื่อส่วนตัวของคุณ และฉันไม่ได้บอกคุณให้ไปทั้งหมด ทรัพย์สินของหงเหมิน บริจาคให้หมด คุณจะอยู่ได้อย่างไรโดยไม่มีที่ประจำ?”

หง หยวนซาน ทำอะไรไม่ถูกและพูดได้ตรง ๆ ว่า: “ฉันเข้าใจ ฉันจะทำในครั้งต่อไป!”

เย่เฉินกล่าวอีกครั้ง: “นอกจากนี้ คุณต้องจ่ายพันล้านดอลลาร์แรกภายในสามวัน หากวังว่านหลงไม่ได้รับเงินภายในสามวัน ฉันจะขอจากคุณ คุณเข้าใจไหม?”

หง หยวนซาน พยักหน้าเหมือนกระเทียมและกล่าวว่า “ไม่ต้องกังวล คุณเย่ ฉันเข้าใจแล้ว เงินจะต้องจ่ายเข้าบัญชีของ วัง ว่านหลง ภายในสามวัน หากมีความล่าช้าในเงินฉัน จะฆ่าญาติของข้าพเจ้าอย่างชอบธรรม ฟันลูกทูนหัวของข้าพเจ้าด้วยมือของข้าพเจ้าเอง”

ใบหน้าของ จง หยุนซิว เปลี่ยนเป็นสีเขียว และเขาพูดด้วยใบหน้าเศร้าๆ “ไม่ต้องกังวล เจ้าพ่อ ฉันจะเรียกคุณรับเงินภายในสองวัน!”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและพูดกับ วันโพจุน “โพจุน ให้ความสนใจกับการตรวจสอบกองทุนนี้ในช่วงเวลานี้ของปีในอนาคต หากกองทุนไม่มาถึงเมื่อเวลาผ่านไปโปรดส่งคนไปหาผู้รับผิดชอบสำหรับความรับผิดชอบ โดยเร็วที่สุด”

วันโพจุน ปรมาจารย์ที่เพิ่งเข้าสู่อาณาจักรแห่งความมืด แข็งแกร่งพอสมควรในจิตใจและจิตวิญญาณของเขา แต่เขายังคงตกตะลึงกับการแสดงของ เย่เฉิน และเขาไม่ฟื้นมาเป็นเวลานาน

เย่เฉินใช้เวลาน้อยกว่ามื้ออาหารเพื่อแก้ปัญหาเงินทุนหมื่นล้านดอลลาร์สำหรับวังว่านหลง เป็นเวลาสิบปี แม้แต่ วันโพจุน เองก็ตะลึงกับประสิทธิภาพนี้เทคนิคนี้และการจัดการขนาดเล็กนี้

สิ่งนี้ทำให้เขาชื่นชม เย่เฉิน มากยิ่งขึ้นในใจของเขา

แตกต่างจากวิธีที่เขายิ้มตลอดวันอย่างสิ้นเชิง เย่เฉิน สามารถโจมตีคู่ต่อสู้ของเขาได้เสมอในขณะที่ยิ้ม สภาพนี้อยู่ไกลเกินเอื้อมอย่างสมบูรณ์

ดังนั้น เขาจึงกล่าวด้วยความเคารพ: “คุณเย่ โปรดวางใจ ลูกน้องของคุณจะกู้คืนกองทุนนี้ตรงเวลาอย่างแน่นอน!”

เย่เฉินพยักหน้าและพูดอย่างเป็นกันเอง: “ฉันแนะนำให้คุณคิดถึงช่องทางอื่น จากพันล้านดอลลาร์ทุกปี ให้ 100 ล้านดอลลาร์แก่ ฮามิด อย่างลับๆ เพื่อรักษาผลประโยชน์ของวังว่านหลง ในพื้นที่ คุณต้องมีความจำเป็นต้อง ตรวจสอบให้แน่ใจว่ากำลังของฮามิดเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ไม่ต้องพูดถึงว่าพี่ชายคนนี้ก็เป็นคนรู้จักเก่าของฉันด้วย และมีเหตุผลที่จะดึงเขามา”

วันโพจุน ปรบมือโดยไม่ลังเลและกล่าวว่า “โปรดวางใจ คุณเย ว่าลูกน้องของคุณจะมอบเงินให้ ฮามิด ผ่านช่องทางที่ปลอดภัยที่สุดโดยเร็วที่สุด”

“ตกลง” เย่เฉินยิ้มและกล่าวว่า “แจ้งผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณ ขั้นแรกให้ส่งกลุ่มคนไปส่งเพื่อน หงเหมิน เหล่านี้ขึ้นเรือ การก่อสร้างของซีเรียกำลังดำเนินไปอย่างเต็มกำลัง และจำเป็นสำหรับพวกเขาที่จะผ่านช่วงรุ่งโรจน์ของชีวิต . ทำส่วนของพวกเขา “

“ตกลง!” วันโพจุนสั่งเฉินจงเล่ยทันที: “จงเล่ย แจ้งให้ข้าทราบและเตรียมตัวทันที”

เฉิน จงเล่ย พยักหน้าทันที: “ลูกน้องเชื่อฟัง!”

ฉากนั้นเต็มไปด้วยเสียงสะอื้นไห้ในทันที

พวกอันธพาลเหล่านี้ที่ไม่กลัวฟ้าและดินในวันธรรมดามีรอยสักของมังกรและนกฟีนิกซ์บนร่างกายของพวกเขาและสามารถถือมีดพร้าได้ตัดทางจากคอสเวย์เบย์ไปยังดินแดนใหม่เมื่อพวกเขาคิดว่าพวกเขาเป็น เพื่อเริ่มการเดินทางที่ยาวนานกว่าสิบปีสู่ซีเรีย พวกเขาร้องไห้ทีละคน ดูเหมือนเด็กหญิงอายุสามขวบ

เย่เฉินอารมณ์เสียมากกับเสียงร้องของสาวๆ ของพวกเขา ดังนั้นเขาจึงพูดกับ วันโพจุน ว่า: “โพจุน จำไว้ว่าใครกำลังร้องไห้อยู่ที่นี่ตอนนี้ และให้เวลาพวกเขาเพิ่มอีกสองปี!”

ทันทีที่พูดจบ ทุกคนก็หยุดร้องไห้ทันที และบางคนก็ไม่สามารถควบคุมใบหน้าได้ และบังคับเอามือปิดหน้าหรือกัดแขน

ในสายตาของพวกเขา เย่เฉินกลายเป็นปีศาจท่ามกลางปีศาจ และพวกเขายอมตายดีกว่ากล้าที่จะยั่วยวนเย่เฉินอีกครั้ง

เย่เฉินถอนหายใจในเวลานี้ ส่ายหัวแล้วพูดว่า “ฉันคิดว่าเด็กหนุ่มผู้โด่งดังและอันตรายบนเกาะฮ่องกงนั้นแข็งแกร่ง แต่ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะสามารถอยู่รอดได้แม้แต่รอบเดียว ฉันผิดหวังจริงๆ น่าเบื่อ ฉันจะถอยออกไปก่อน”

หลังจากนั้น เขามองไปที่ หลิว เจียหุย ซึ่งยังคงเต็มไปด้วยความประหลาดใจและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณหลิว ตามแผนก่อนหน้านี้ ฉันจะอยู่ที่บ้านของคุณในเวลากลางคืน สะดวกไหม”

แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4516 คุณเข้าใจไหม
บทที่ 4518 ลมหายใจของชายที่แข็งแกร่ง