แม้ว่าตำรวจผิวขาวจะไม่เข้าใจภาษาจีน แต่เขาก็ยังเข้าใจภาษาอังกฤษที่ผสมในภาษาจีนและภาษาอังกฤษของหม่าหลาน
เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าหม่าหลานจะพูดว่าเธอเป็นแม่ของเธอ และโกรธด้วยความโกรธในทันที และรีบคุกเข่าลงอย่างจงใจ กดทับที่หม่าลานอย่างแรง
หม่าหลานรู้สึกเพียงความเจ็บปวดอย่างรุนแรงในร่างกายของเธอ เธอหายใจแทบไม่ได้เพราะแรงกดดัน จากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงปัง ความเจ็บปวดรุนแรงขึ้น ตำรวจก็หักซี่โครง!
ในเวลานี้ หม่าหลานหลั่งเหงื่อเย็นเยียบด้วยความเจ็บปวด ร้องไห้และตะโกนว่า: “ซี่โครงฉันหัก! ซี่โครงฉันหัก ช่วยด้วย ฉันเจ็บจะตายอยู่แล้ว…”
ขณะที่เธอพูดนั้น เธอมองไปที่ตำรวจหญิงและโพล่งออกมา: “เร็วเข้า หยุดเขา ไม่อย่างนั้นฉันจะถูกเขาทับจนตาย! คุณปฏิบัติต่อผู้โดยสารชั้นหนึ่งอย่างนี้หรือ!”
ตำรวจหญิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้พบกับพ่อค้ายาเสพติดเช่นคุณ คุณคิดว่าการซื้อตั๋วชั้นหนึ่งหมายความว่าคุณมีภูมิคุ้มกันในการพิจารณาคดีหรือไม่!”
หม่าหลานตะลึงและถามเธอว่า “อะไรนะ… คนค้ายาอะไร!
ตำรวจหญิงเยาะเย้ย: “ยังคงทำตัวงี่เง่าที่นี่ เจ้าหน้าที่ศุลกากรของเราพบของเถื่อนสังเคราะห์ใหม่มากกว่า 180 ออนซ์ เทียบเท่ากับมากกว่า 5,000 กรัมในกระเป๋าเดินทางของคุณ คุณรู้หรือไม่ว่าการรู้ว่าของเถื่อนระดับสูงเหล่านี้เพียงพอสำหรับ คุณจะไปเข้าคุกที่สหรัฐอเมริกาเหรอ!”
“อะไรนะ!?” หม่าหลานตกใจครู่หนึ่งและโพล่งออกมา: “นี่…เป็นไปได้ยังไง ฉันเป็นพลเมืองที่ปฏิบัติตามกฎหมาย! จะมีสิ่งของเถื่อนในกระเป๋าเดินทางของฉันได้อย่างไร ฉันมีมาตลอด ไม่เคยเห็นของแบบนั้นเลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหน้าตาเป็นยังไง!”
หลังจากพูด เธอก็นึกถึง จง ซิวฮวา และสมองของเธอก็ระเบิดขึ้น
คราวนี้ ในที่สุดเธอก็ตื่นจากความฝันอันยิ่งใหญ่และตระหนักได้ชัดเจนว่าเธอตกหลุมพรางแบบไหน
ดังนั้นเธอจึงโพล่งออกมาด้วยความตกใจ: “ฉัน… ฉันถูกทำผิด! ฉันถูกใส่ร้ายและใช้แล้ว! ไอ้สารเลวที่ชื่อ จง ซิวฮวา ที่โกหกฉัน คุณต้องตรวจสอบให้ถึงที่สุด มอบความบริสุทธิ์ของฉันให้ฉันด้วย!”
ในช่วงเวลานี้เองที่หม่าหลานตระหนักได้ว่าเขาตกเป็นกลอุบายที่น่าตกใจเพียงใด
เธอรู้ว่ากระเป๋าเดินทางของเธอถูกบรรจุด้วยตัวเอง และเธอไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่ในนั้น และเธอไม่ได้เปิดมันในระหว่างกระบวนการทั้งหมด ดังนั้นจึงไม่มีทางเป็นไปได้เลยที่จะรู้ว่ามีเถื่อนใดๆ
เนื่องจากตำรวจบอกว่าพบของเถื่อนในกระเป๋าเดินทางสองใบที่เขาเช็คอิน ต้องเป็นกระเป๋าเดินทางที่ จง ซิวฮวา ขอให้เขาช่วยนำกลับไปที่เกาะฮ่องกง!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หม่าหลานก็ตระหนักว่า จง ซิวฮวา ไม่ใช่ผู้ประกอบการหญิงที่ประสบความสำเร็จเลย และเธอก็ไม่ใช่ญาติห่างๆ ของราชาเครื่องดื่มด้วย เธอเป็นคนโกหกโดยสมบูรณ์! เธอทำงานอย่างหนักเพื่อหลอกตัวเองและช่วยเธอนำของเถื่อนออกจากประเทศ!
ยิ่งกว่านั้น ตำรวจได้บอกแล้วว่าพบของเถื่อนกว่า 5,000 กรัมในกระเป๋าเดินทาง ไม่ต้องสงสัยเลยว่าถ้าเป็นในประเทศจีนก็คงจะเพียงพอที่จะตัดสินประหารชีวิตเขา
เธอเสียใจและตกใจอย่างยิ่ง ร้องไห้กับเจ้าหน้าที่ตำรวจหญิง: “สหายตำรวจอเมริกัน… ฉันถูกหลอกจริงๆ ผู้หญิงคนหนึ่งชื่อ จง ซิวฮวา ที่ขอให้ฉันเก็บกระเป๋าเดินทางของฉัน นำไปที่เกาะฮ่องกงฉันมีอย่างแน่นอน ไม่รู้ว่าอะไรอยู่ในกระเป๋าใบนี้ ฉันไร้เดียงสา! คุณตัดสินใจแทนฉันได้แน่นอน!”
ตำรวจหญิงเยาะเย้ยและพูดว่า “อีกฝ่ายสัญญากับคุณมากแค่ไหน และคุณกล้าดียังไงที่จะช่วยคนอื่นขนกระเป๋าข้ามพรมแดน”
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4687 หม่าหลานถูกจับกุม
บทที่ 4689 พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของฉันได้อย่างไร
