หม่าหลานรีบพูดขึ้นว่า “ฉันไม่อยากได้แม้แต่บาทเดียว แค่ช่วยเพื่อนเท่านั้น…”
เมื่อเขาพูดเช่นนี้ หม่าหลานก็มีความผิดจริง ๆ
เธอรู้ดีอยู่ในใจว่าเหตุผลที่เธอตกลงที่จะช่วย จง ซิวฮวา ขนสัมภาระนั้นเป็นเพราะ จง ซิวฮวา บอกว่าเธอจะส่ง เล็คซัส แอลเอ็ม300 ให้เธอเมื่อเธอกลับมา และเธอก็จะพาเธอขึ้นเครื่องสองสามวัน เกาะฮ่องกง.
อย่างไรก็ตาม หม่าหลานรู้สึกว่าสิ่งเหล่านี้เป็นคำสัญญาด้วยวาจาอยู่แล้ว และเขาไม่เคยได้รับเงินจากผู้หญิงคนนั้น ตำรวจจึงไม่สามารถหาหลักฐานได้
เจ้าหน้าที่ตำรวจหญิงเหลือบมองหมาหลาน ด้วยความสงสารเล็กน้อย จากนั้นร่วมกับเพื่อนร่วมงานก็พาหม่าหลานไปที่สถานีตำรวจข้างอาคารผู้โดยสารของสนามบิน
เพราะหม่าลานเต็มใจจะหักซี่โครง เธอก็ร้องไห้สะอึกสะอื้น หวังจะรักษาตัวก่อน แต่ตำรวจหญิงกลับบอกว่า “แค่ซี่โครงหัก ไม่ต้องไปโรงพยาบาลเลย คนไข้ของเรา หมอจะรีบมารักษาทีหลัง คุณทำง่ายๆ แล้วกินยาแก้อักเสบในช่องปากก็พอ”
หม่าหลานร้องไห้และพูดว่า: “คุณเป็นคนมีมนุษยธรรมเกินไปใช่ไหม! ฉันจะฟ้องคุณ! ไม่นะ ฉันจะฟ้องคุณ ฉันจะฟ้องคุณ คุณจะไม่จ่าย ฉันสิบหรือยี่สิบล้านเหรียญ ฉันไม่ได้ทำกับคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้!”
หม่าหลาน จำสิ่งหนึ่งได้และจงใจพูดเสียงดังว่า: “เมื่อสองสามปีก่อน ชาวเวียดนาม-อเมริกันคนหนึ่งถูกบังคับขับออกจากเครื่องบินของคุณ และอินเทอร์เน็ตบอกว่าในที่สุดเขาก็สูญเสีย 140 ล้านเหรียญสหรัฐ!”
ตำรวจหญิงพูดเบาๆ ว่า “อย่างแรกเลย เหตุการณ์ที่คุณพูดถึงเป็นข้อพิพาทระหว่างสายการบินกับผู้โดยสาร และสิ่งที่คุณกำลังประสบอยู่ตอนนี้คือคดีอาญาที่ตำรวจอเมริกันจับกุมผู้ค้ายาข้ามชาติ เนื่องจากคุณถูกจับ และมีเจตนาขัดขืน เจ้าพนักงานบังคับคดีมีสิทธิใช้กำลังในการจับกุมท่านได้”
“ประการที่สอง กระบวนการทั้งหมดของการบังคับใช้กฎหมายของเรานั้นถูกจับโดยกล้องติดตัว หากคุณมีข้อโต้แย้งใดๆ ต่อการบังคับใช้กฎหมายของเรา คุณสามารถขอให้ทนายความของคุณตั้งคำถามได้ ฉันเชื่อว่าทนายความของคุณจะให้คำตอบคุณในเวลานั้น”
เมื่อเห็นว่าซี่โครงของเธอหัก หม่าหลานก็ทำให้ตำรวจหญิงตกใจไม่ได้ และตระหนักว่าเรื่องนี้ต้องร้ายแรงมาก
ดังนั้น น้ำเสียงของเธอก็อ่อนลงทันที หายใจไม่ออก และถามว่า “สหายตำรวจ… ฉันไร้เดียงสาจริงๆ… คุณจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของฉันได้อย่างไร”
อีกฝ่ายพูดอย่างเฉยเมยว่า “เรื่องนี้ ถ้าเจ้าต้องการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตน ทางเดียวคือจับอีกฝ่ายได้ และอีกฝ่ายต้องยอมรับว่าคุณไม่รู้ เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตน มิเช่นนั้น ไม่มีทาง พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของคุณ ท้ายที่สุด สิ่งของเถื่อนเหล่านี้ถูกพบในกระเป๋าเดินทางของคุณ หากคุณไม่สามารถพิสูจน์ความไม่รู้ของคุณได้ คุณก็จะคลายความสงสัยไม่ได้!”
หม่าหลานตื่นตระหนกและพูดอย่างรวดเร็ว: “ฉันมีบันทึกการสนทนากับเธอ เธอเล่นกับฉันตลอดเวลา บันทึกแชทสามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของฉันได้!”
ตำรวจหญิงส่ายหัว: “ถ้าคุณสามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของคุณเพียงฝ่ายเดียวโดยดูจากบันทึกแชท มันก็ง่ายเกินไป ในอนาคตผู้ค้ายาทั้งหมดจะจัดทำบันทึกการสนทนาแล้วยกมือขึ้นเครื่องบิน ถ้าคุณทำสำเร็จ คุณจะทำเงินได้มากมาย หากคุณล้มเหลว คุณจะเอาบันทึกการแชทของคุณออกและบอกว่าคุณบริสุทธิ์ ดังนั้น คุณจึงไม่ต้องเสี่ยงใด ๆ คุณคิดว่ามีช่องโหว่มากมายในกฎหมายสำหรับคุณ เจาะ?”
เมื่อหม่าหลานได้ยินสิ่งนี้ เขาก็พูดขึ้นทันทีว่า “แล้วทำไมคุณถึงยังยืนอยู่ตรงนี้ ใช้เวลาในการจับ จง ซิวฮวา นั้นซะ!!! เธอเพิ่งออกจากสนามบินและวิ่งหนีไปพักหนึ่ง อย่าออกจากนิวยอร์ก! ตราบใดที่ฉันจับเธอและสอบสวนเธออย่างเคร่งครัด ฉันจะสามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของฉันได้!”
ตำรวจหญิงกล่าวอย่างเย็นชาว่า “เราไม่ต้องการให้คุณสั่งการว่าตำรวจจัดการกับคดีอย่างไร ตอนนี้เราต้องแจ้งความให้ครบถ้วนสำหรับคุณ หากคุณมีทนายความ เราสามารถช่วยคุณแจ้งทนายความได้ หากคุณไม่มีทนายความ” ไม่มี เราจะกำหนดให้คุณและเลือกเอง”
หม่าลานโพล่งออกมา: “ฉันต้องการโทรหาครอบครัวของฉัน ฉันต้องการเรียกลูกสาวและลูกเขยของฉัน!”
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4688 ตื่นจากความฝันอันยิ่งใหญ่
บทที่ 4690 ช่วยข้าด้วย ลูกเขยที่ดี
