เมื่อได้ยินคำสั่งของเย่เฉิน เฉินเซไค ก็พูดขึ้นทันที “เอาล่ะ นายน้อย ข้าจะจัดการให้เดี๋ยวนี้”
หลังจากพูดจบเขาก็หันหลังเดินจากไปอย่างรวดเร็ว
ในเวลานี้ อิโตะ ยูฮิโกะ พูดอย่างเขินอายเล็กน้อย: “คุณเย่ ไม่ต้องสุภาพขนาดนั้น ไม่ต้องฉลองวันเกิดหรอก ถ้ามีอะไรก็บอกมาตรงๆ”
อิโตะ นานาโกะ ที่อยู่ข้าง ๆ ไม่สามารถเดาจุดประสงค์ที่แท้จริงของ มาร์เวนเย่ ให้พวกเขามาที่ นิวยอร์ก ได้ ดังนั้นเธอจึงพูดอย่างจริงใจมาก: “เย่เฉินจุน ถ้าคุณต้องการให้ครอบครัว อิโตะ ทำอะไรให้คุณ ได้โปรด อย่าสุภาพกับเราเลย ขอร้องล่ะ ครอบครัว อิโตะ จะพยายามอย่างเต็มที่!”
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า: “ถ้าฉันอยากจะพูดจริงๆ ฉันมีบางอย่างที่ฉันต้องการให้ครอบครัว อิโตะ ทำเพื่อฉัน แต่ไม่ใช่ว่าฉันไม่มีอะไรเลย”
เมื่อพูดอย่างนั้น เย่เฉินก็หยุดเล็กน้อยแล้วพูดว่า “เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันได้ยาที่เป็นประโยชน์สำหรับผู้พิการโดยบังเอิญ ดังนั้นฉันจึงอยากจะขอให้นายอิโตะ และนายทานากะ ลองยาให้ฉันในภายหลัง “
ในความฝันของเขา อิโตะ ยูฮิโกะไม่เคยคิดว่ามาร์เวน เย่ จะโทรหาเขาตลอดทางที่อเมริกา แต่จริงๆ แล้วเขาขอให้เขาทดสอบยา
หากเป็นคนธรรมดาที่ได้ยินว่าต้องทดสอบยาเอง เกรงว่าหัวใจจะเต้นรัวบ้าง
อย่างไรก็ตาม อิโตะ ทาเคฮิโกะ มั่นใจได้ 10,000 คนจาก มาร์เวนเย่
หลังจากที่เขาและ ทานากะ ฮิโรชิ ถูกตัดแขนขา สภาพร่างกายของพวกเขาก็สามารถฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว ต้องขอบคุณยาครอบจักรวาลของ เย่เฉิน
ดังนั้น เขาพูดโดยไม่ลังเล: “คุณเย่ แค่ให้ยามา ฉันจะไปกินเดี๋ยวนี้!”
ทานากะ โคอิจิยังพูดโดยไม่ลังเลว่า “คุณเย่ ฉันก็เต็มใจเช่นกัน!”
เย่เฉินยิ้มและกล่าวว่า “พวกท่านทั้งสองอย่าถามก่อน ยานี้มีผลอย่างไร?”
อิโตะ ทาเคฮิโกะ โพล่งออกมา: “ไม่ว่าคุณจะมียาอะไรให้ฉันลอง อิโตะ ทาเคฮิโกะ จะไม่ลังเลเลย!”
ทานากะ โคอิจิ ก็ทำตามเช่นกัน: “คุณเย่ คุณก็เหมือนผู้ใหญ่!”
เย่เฉินพยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม: “ถ้าเป็นกรณีนี้ เข้าไปคุยกันเถอะ ยาของฉันค่อนข้างแปลก และคุณไม่สามารถแค่อ้าปากกินมันได้ คุณต้องแช่ทั้งตัว ลงอ่างก่อนแล้วค่อยกินยา”
อิโตะ ยูฮิโกะ พูดทันที: “อย่าบอกว่ากินในอ่าง ต่อให้ฉันจะกินมันกลับหัว ฉันก็ไม่มีความเห็น!”
เย่เฉิน ยิ้มและพูดว่า “โอเค ห้องพร้อมสำหรับคุณสองคน มากับฉัน”
อิโตะ นานาโกะ เดินไปหา มาร์เวนเย่ ด้วยความสงสัยในเวลานี้และถามด้วยเสียงต่ำว่า “เย่เฉินจุน ฉันขอถามหน่อยได้ไหมว่าพ่อของฉันใช้ยาอะไร?
เย่เฉินแสร้งทำเป็นลึกลับและพูดว่า: “ความลับไม่สามารถรั่วไหลได้ อีกไม่นานเจ้าจะรู้ผลเฉพาะเจาะจง”
อิโตะ นานาโกะ พยักหน้าเล็กน้อย แต่ไม่ได้ถามต่อ
ด้วยสิ่งที่เธอรู้เกี่ยวกับ เย่เฉิน เธอเชื่อว่า เย่เฉิน จะไม่ยอมให้พ่อของเธอเสี่ยงอย่างแน่นอน
หากเป็นเพียงการทดสอบคุณภาพของยา เขาก็ไม่จำเป็นต้องพยายามอย่างมากเพื่อให้พ่อของเขารีบมาจากญี่ปุ่น
ไม่นาน สมาชิกในครอบครัว อิโตะ ที่นำโดย เย่เฉิน ก็มาถึงห้องสวีทสุดหรูที่เตรียมไว้
แม้ว่าจะไม่ใหญ่เท่ากับห้องเพรสซิเดนเชียลสวีท แต่ห้องสวีทนี้ยังมีห้องนอน 3 ห้องและห้องน้ำ 4 ห้องอีกด้วย
ในหมู่พวกเขา โคลนงามสีเขียวถูกใส่ลงในอ่างอาบน้ำของห้องน้ำสองห้อง
หลังจากที่ เย่เฉิน พาครอบครัว อิโตะ เข้ามาในห้อง เขาปล่อยให้คนสองสามคนนั่งลงบนโซฟาแล้วพูดว่า “ฉันได้เตรียมอ่างอาบน้ำไว้สองอ่างแล้ว และต่อมาให้ หงหวู่ และแม่บ้านพาคุณ อิโตะ ไปด้วยกัน พาคุณชายไป ทานากะกับนายทานากะไปห้องน้ำคนละห้องกัน และหลังจากที่ทั้งสองคนนอนลงในอ่างอาบน้ำแล้ว ฉันจะให้ยาแก่ทั้งสองคน”
อิโตะ ยูฮิโกะ อดไม่ได้ที่จะถาม “คุณเย มีอะไรที่เราต้องให้ความสนใจไหม”
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4869 ฉลองวันเกิดของนายอิโตะ
บทที่ 4871 ฉันอยากได้ขาของฉัน
