“โคม่า” 47 พ.ค. พูดตามจริง “เมื่อเรากำลังจะออกไปปฏิบัติภารกิจ อันดับแรกเราจะกินยาที่ทำให้คนมึนงงมาก แล้วตื่นขึ้นไปยังที่นั้น”
หลี่ ย่าลิน ถามอีกครั้ง: “แล้วคุณแน่ใจได้อย่างไรว่าคุณขึ้นเครื่องบินทุกครั้งที่ออกไป”
47 อธิบายว่า: “ทุกครั้งที่ฉันมีภารกิจ ฉันขอให้ภรรยาช่วยคำนวณเวลา แม้ว่าเวลาของเราจะไม่แม่นยำนัก แต่ข้อผิดพลาดก็ไม่ใหญ่เกินไปเมื่อแกนเวลาค่อนข้างสั้น”
“ทุกครั้งที่ไปปฏิบัติภารกิจ เวลาที่ไม่เข้าใจคือการเดินทางไป-กลับ ฉันสามารถบันทึกเวลาได้อย่างแม่นยำเมื่อทำภารกิจตรงกลาง ดังนั้นทุกครั้งที่กลับไปฉันจะตรวจสอบเวลาด้วย ภรรยาของฉัน และใช้เวลาที่เธอบันทึกเพื่อลดเวลาเวลาที่จะทำงานที่บันทึกไว้ตรงกลางของฉันเป็นเวลาที่ใช้ในการเดินทางไปกลับโดยทั่วไปไม่ว่าเราจะไปที่ใดในโลกเพื่อทำภารกิจ เวลาที่ใช้ในการเดินทางไปกลับไม่เกิน 6 หรือ 7 วัน ด้วยความเร็วนี้ มีเพียงเครื่องบินเท่านั้นที่ทำได้”
หลี่ ย่าลิน พยักหน้าเบา ๆ และพูดว่า “จะใช้เวลาไม่เกินหกหรือเจ็ดวัน ซึ่งหมายความว่าประสิทธิภาพการหมุนเวียนของคุณสูงมาก และแม้แต่สนามบินที่คุณออกเดินทางก็มักจะอยู่ใกล้สถานีของคุณ”
หลังจากพูด หลี่ ย่าหลินจำบางอย่างได้และโพล่งออกมา: “ต่อไป เราสามารถดำเนินการได้สองขั้นตอน ด้านหนึ่ง เราสามารถหาแผนที่ที่สมบูรณ์ยิ่งขึ้น รวมทั้งภาพเมฆจากดาวเทียม และค้นหาเกาะและสนามบินทั้งหมดในบริเวณวงแหวน แล้วเอาแต่ละพื้นที่ภายในรัศมีสิบกิโลเมตรของสนามบินหาตำแหน่งของวัตถุสืบสวนที่สำคัญ;
“ในทางกลับกัน เริ่มด้วยการเดินทางของคุณ!”
47 พ.ค.ถามอย่างเร่งรีบว่า “จะเริ่มขนส่งยังไงดี?”
หลี่ ย่าลิน กล่าวว่า “ถึงแม้คุณจะอยู่บนเครื่องบินเพื่อปฏิบัติภารกิจ คุณไม่ได้ผ่านด่านศุลกากรเมื่อคุณเข้าประเทศสหรัฐอเมริกา ใช่แล้ว เพราะเมื่อคุณตื่นขึ้น คุณได้มาถึงสหรัฐอเมริกาแล้วและเข้าประเทศเรียบร้อยแล้ว .”
“ใช่” 47 พฤษภาพยักหน้าและพูดว่า “ทุกครั้งที่เราทำภารกิจ เราไม่เคยผ่านด่านศุลกากร เรามาถึงที่หมายแล้วเมื่อเราลืมตา”
หลี่ ย่าลิน กล่าวต่อว่า “ฉันไม่รู้เกี่ยวกับประเทศอื่น ๆ แต่สหรัฐอเมริกาให้ความสำคัญกับความปลอดภัยในการบินเป็นอย่างมากตั้งแต่ 9/11 ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่เครื่องบินที่คุณขึ้นเครื่องจะเข้าสู่สหรัฐอเมริกาโดยตรง เมื่อเข้าสู่สหรัฐอเมริกา รัฐ คุณต้องผ่านด่านศุลกากร ดังนั้นพวกเขาต้องเลือก ประเทศใดประเทศหนึ่งเป็นประเทศที่เป็นกระดานกระโดดน้ำ ขั้นแรกให้บินเครื่องบินไปยังประเทศกระดานกระโดดน้ำ จากนั้นจึงจัดการให้คุณแอบข้ามพรมแดนโดยทางบกเพื่อดำเนินการเข้าเมืองให้เสร็จสิ้น”
หลังจากหยุดชั่วคราว หลี่ ย่าลิน ก็ถามอีกครั้ง “คุณเคยไปสหรัฐอเมริกามาก่อนหรือไม่”
47 พ.ค. พยักหน้าและพูดว่า “ฉันไปที่นั่นเมื่อสองสามปีก่อน ตอนที่ฉันไปลอสแองเจลิส”
หลี่ ย่าลิน ยังคงถามต่อไปว่า “เมื่อคุณไปลอสแองเจลิส มันก็เหมือนกับเมื่อคุณไปนิวยอร์ก เมื่อคุณตื่นขึ้น คุณอยู่ที่นั่น และการเดินทางไปกลับไม่เกินหกหรือเจ็ดวันใช่ไหม ?”
47 พยักหน้า: “ใช่”
หลี่ ย่าลิน ยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า: “คุณต้องลักลอบนำเข้าสหรัฐอเมริกาและมีเพียงสองวิธีในการลักลอบนำเข้าทางทะเลหรือทางบก แต่ถ้าเป็นทางทะเล เป็นไปไม่ได้ที่จะใช้เวลาในการเดินทางไปกลับ ไม่เกินหกหรือเจ็ดวัน ผมเลยรู้สึกว่าคุณ เครื่องบินต้องบินไปที่กระดานกระโดดน้ำก่อนแล้วจึงลักลอบเข้าทางบก”
จากนั้น หลี่ ย่าลิน กล่าวเสริมว่า “สหรัฐอเมริกามีเพียงสองประเทศเพื่อนบ้านคือเม็กซิโก และแคนาดา หากคุณไปทางบกจะต้องเป็นหนึ่งในสองประเทศนี้ แต่การควบคุมการบินของแคนาดาก็เข้มงวดมากเช่นกัน ดังนั้นหากเครื่องบินของคุณเลือกแคนาดา ในฐานะที่เป็นกระดานกระโดดน้ำ ในประเทศอื่น ๆ กระบวนการผ่านด่านศุลกากรไม่สามารถข้ามได้ แต่สถานการณ์ในเม็กซิโกนั้นแตกต่างกัน เม็กซิโกค่อนข้างจะวุ่นวายมากขึ้น และความเป็นไปได้ที่เครื่องบินจะหลีกเลี่ยงด่านศุลกากรและลงจอดโดยตรงในเม็กซิโกก็ยังน่าจะมีขนาดใหญ่มาก ”
“โดยพื้นฐานแล้วฉันสามารถยืนยันได้ว่าสถานีของคุณอยู่ในพื้นที่ชายฝั่งทะเลหรือเกาะทางตะวันตกของเอเชียหรือเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากสนามบิน และหากคุณจะเดินทางไปสหรัฐอเมริกาเพื่อปฏิบัติภารกิจ เครื่องบินควรบินไปที่ เม็กซิโก แล้วโอนคุณทางบกไปนิวยอร์ก และกลุ่มนั้นต้องมีกลุ่มคนอีกกลุ่มหนึ่งประจำอยู่ที่นั่นในเม็กซิโก”
“ฉันคิดว่าเม็กซิโกควรจะมีผู้นำที่ฉันต้องการ”
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4943 คุณมักจะบินออกไปปฏิบัติภารกิจหรือไม่
บทที่ 4945 เบาะแสนี้มีค่ามาก
