ซ่งซวงเอ๋อถามอย่างชำนาญ เธอไม่ได้ถามฉินจุนโดยตรงว่าเขาได้เงินมาเท่าไร แต่เขาจ่ายภาษีเท่าไร
ภายใต้สถานการณ์ปกติ การถามเกี่ยวกับโบนัสมีความอ่อนไหวมากกว่า แต่จะดีกว่าถ้าคุณถามเกี่ยวกับภาษีจากมัน
เมื่อซูเหวินฉีได้ยินคำพูด เธอแสดงท่าทีขี้เล่นทันที และตอบกลับไป
“ฉันจ่ายภาษีไปแล้วมากกว่ายี่สิบล้าน และรู้สึกเป็นทุกข์มาก”
ดวงตาของซ่งซวงเอ๋อสว่างขึ้นทันใด สหายที่ดี ภาษีมากกว่ายี่สิบล้าน!
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ จำนวนเงินที่ชนะอย่างน้อยห้าสิบล้าน!
จ่ายภาษีแล้วยังมีอีกกว่ายี่สิบล้าน เกือบสามสิบล้าน
แม้ว่าเขาจะซื้อรถ แต่มันก็มีราคาสูงสุดยี่สิบล้าน และทรัพย์สินเหลืออย่างน้อยสิบล้าน มันเป็นทรราชเล็ก ๆ ในท้องถิ่น
ด้วยความงามและเสน่ห์ของซ่งซวงเอ๋อ ไม่น่าจะเป็นปัญหาสำหรับฉินจุนที่จะใช้ทั้งหมดนี้กับเธอ
ไม่นานทุกคนก็มาถึง KTV หลังจากลงจากรถ ซ่งซวงเอ๋อก็เดินไปหาฉินจุนอย่างขยันขันแข็ง และพูดด้วยดอกพีชบนใบหน้าของเธอ
“พี่ฉิน คุณเหนื่อยจากการขับรถมั้ย?”
ฉินจุนขมวดคิ้ว และมองซ่งซวงเอ๋อแปลก ๆ ผู้หญิงคนนี้พูดไม่ออกจริง ๆ
“ฉันไม่เหนื่อย เกี่ยวอะไรกับเธอรึเปล่า?”
เมื่อเห็นทัศนคติที่ไม่แยแสของฉินจุน ซ่งซวงเอ๋อก็หน้ามุ่ย และพูดอย่างไม่พอใจ
“นี่คุณทำอะไร? คุณยังโกรธฉันอยู่รึเปล่า ป้าถังไม่อยากแนะนำให้เราคุยเรื่องแฟนเหรอ คุณเย็นชากับฉันมาก มองย้อนกลับไปฉันจะฟ้องคุณป้าถังหมิ่น!”
ซ่งซวงเอ๋อหายไป และเอ่ยถึงถังหมิ่นออกไป
ฉินจุนเยาะเย้ยในใจ ผู้หญิงคนนี้ยังรู้ที่จะใช้ป้ารองของเขาเพื่อปราบปรามเขา
“ว่ามา คุณต้องการอะไร?”
ซ่งซวงเอ๋อยิ้ม “ก็ไม่มีอะไร ไม่ใช่แฟนกันเหรอ ฉันมีความสนใจในตัวคุณ ฉันคิดว่าเราสองคนอาจจะสนิทสนมกันได้อีกหน่อย คุยกันแบบลึกซึ้ง น่าจะโอเคนะ?”
ซ่งซวงเอ๋อจ้องไปที่ซูเหวินฉี และพูดด้วยท่าทางไม่พอใจว่า “มีคนมาก่อนมาหลังเสมอ ฉันเป็นแฟนของพี่ฉิน และป้ารองของพี่ฉินก็แนะนำให้เราเป็นแฟนกัน เข้าใจมั้ย?”
ซูเหวินฉีดูค่อนข้างเฉยเมย “โอเค งั้นฉันจะรอ คุณมาก่อน”
หัวใจของซ่งซวงเอ๋อแน่นขึ้น ผู้หญิงคนนี้ไม่ง่ายเลยที่จะรับมือ เธอปล่อยให้เธอจากไปโดยพูดแบบนั้นไม่ได้ ดังนั้นเธอจึงต้อง ‘รอที่นั่งของเธอ’’
แม้ว่าซูเหวินฉีจะแต่งหน้าด้วยเทคนิคพิเศษ แต่รูปร่างหน้าตาของเธอนั้นสูงกว่าซ่งซวงเอ๋ออย่างแน่นอน
ผู้หญิงที่สวยคนนี้เต็มใจทำดีกับฉินจุน เห็นได้ชัดว่าเป็นเงินของเขา
พอจะพูดได้ว่าการชนะรางวัลของฉินจุน ดูเหมือนจะเป็นความจริง
ซ่งซวงเอ๋อโน้มตัวต่อหน้าฉินจุน ด้วยรูปลักษณ์ที่อ่อนโยน
“พี่ฉิน คุณมีเงินรางวัลเหลือสิบล้านใช่มั้ย?”
ฉินจุนเหลือบมองที่ซูเหวินฉี และเห็นได้ชัดว่าการถูกลอตเตอรีเป็นข้อความจากซูเหวินฉี
ง่าย ๆ เธอเข้าใจผิด
“เกือบสิบล้าน ว่าไงนะ?”
ซ่งซวงเอ๋อยิ้มอย่างเปิดเผย “คุณดูโชคดีมาก ฉันชอบผู้ชายที่โชคดี ฉันรู้สึกเหมือนคุณเป็นจักรพรรดิมังกรที่แท้จริงของฉัน”
หลังจากพูด ซ่งซวงเอ๋ออธิบายด้วยความตื่นตระหนก “พี่ฉิน อย่าเข้าใจฉันผิด! ฉันไม่ได้ชอบคุณเพราะเงิน ฉันไม่ใช่ผู้หญิงประเภทที่บูชาเงิน ฉันชอบคุณและไม่มีอะไรเลยเกี่ยวกับเงิน แม้ว่าคุณจะไม่มีอะไรก็ตาม ฉันก็จะยังคงชอบคุณเช่นกัน”
ฉินจุนกล่าวด้วยรอยยิ้มขี้เล่นบนใบหน้าของเขา
“โอ้ จริงเหรอ?”
“แน่นอน พี่ฉิน คุณยังไม่เชื่อฉันเหรอ!”
ขณะที่คนไม่กี่คนกำลังเข้าใกล้ประตู KTV มีคนหนุ่มสาวสองสามคนที่จัดโต๊ะ และแขวนธงสีแดงเล็ก ๆ
“สนันสนุนนักศึกษาผู้ยากไร้ จงมีความรัก”
การเยาะเย้ยปรากฏขึ้นที่มุมปากของฉินจุน และเขาเดินตรงไป นักศึกษาวิทยาลัยสองสามคนที่อยู่ข้างหน้าเขาเห็นใครบางคนเดินมา และยืนขึ้นทันที
“ฉันบริจาค”
หวังเจียหมิงยิ้มด้วยความดีใจ “ขอบคุณค่ะคุณผู้ชาย คุณใจดีมาก ทุก ๆ ห้าร้อยหยวน คุณสามารถช่วยนักศึกษาวิทยาลัยได้หนึ่งเดือน คุณต้องการบริจาคเท่าไหร่?”
ฉินจุนหยิบการ์ดออกมาแล้วยื่นให้
“บริจาคสิบล้าน”
“…”
ทุกคนตกตะลึง
หวังเจียหมิงก็ตกตะลึง และไม่ได้สติเป็นเวลานาน
จริง ๆ แล้ว ไม่ค่อยมีคนทำเรื่องอย่างเช่น เงินอุดหนุน นักศึกษา ถึงแม้ว่าจะมีคนต้องการบริจาคจริง ๆ ก็ตาม พวกเขาจะเลือกบริจาคให้กับเด็กอย่างโรงเรียนแห่งความหวัง ที่สามารถตอบสนองความรักของพวกเขาได้
ดังนั้นการได้เจอบอสที่มีเงิน และจิตใจดี บริจาคสามพันห้าพันได้เยอะแล้ว
ในสัปดาห์ที่จัดงานนี้ พวกเขายังไม่ได้บริจาคเงินเกินหนึ่งหมื่นหยวน
สุภาพบุรุษหนุ่มตรงหน้าบริจาคเงินสิบล้านในคราวเดียว!
“ค่ะ ๆ! ขอบคุณค่ะคุณผู้ชาย!”
หลังจากกลับมารู้สึกตัว หวังเจียหมิงหยิบบัตรธนาคารของฉินจุนด้วยมือทั้งสองข้าง แล้วรูดบัตรด้วยเครื่องผ่านโทรศัพท์มือถือ
ตี๊ด
รูดบัตรได้สำเร็จ และออกตั๋วขนาดเล็กให้ฉินจุน
“ท่านสุภาพบุรุษ ขอบคุณมากค่ะ กรุณาฝากชื่อและข้อมูลติดต่อของคุณไว้ นักเรียนในอุปถัมภ์มีผลสำเร็จ และจะขอบคุณ …”
ฉินจุนโบกมือ “ฉันไม่บริจาคเพื่อให้เขาขอบคุณ ดังนั้นไม่จำเป็นต้องเก็บไว้”
หลังจากพูดเสร็จ ฉินจุนก็รับบัตรธนาคาร และออกไปทันที
ซ่งซวงเอ๋อข้าง ๆ เขาดูงุนงง และจู่ ๆ ก็ระเบิดออกมา
“คุณทำอะไร! คุณบ้าไปแล้ว! คุณบริจาคเงินทั้งหมดของคุณ?”
ฉินจุนกล่าว “ใช่ บริจาคแล้วยังไงล่ะ? คุณไม่สนใจเรื่องเงินนี่”
ใบหน้าของซ่งซวงเอ๋อซีด ปากของเธอเปิดค้าง และเธอไม่ได้พูดเป็นเวลานาน
ใบหน้าของเธอเปลี่ยนไปหลายครั้ง
“คุณมันบ้าจริง ๆ คุณเป็นสมองที่สุดยอดจริง ๆ คุณสมควรที่จะเป็นไอ้เวร คุณรีบขึ้นและอยู่ห่างจากฉัน ไปให้ไกลที่สุด!”
ฉินจุนเยาะเย้ย “คุณไม่สนใจเรื่องเงินไม่ใช่เหรอ?”
ซ่งซวงเอ๋อเกือบจะอาเจียนเป็นเลือดด้วยความโกรธ
“ฉันไม่สนเรื่องเงินหรอก ฉันจะไม่ชอบคุณ! เพราะคุณอยากมาหม้อใส่ฉัน? หมาวัดมองเครื่องบิน เหอะ!”
หลังจากพูดแล้ว ซ่งซวงเอ๋อก็ทิ้งฉินจุนด้วยความโกรธ และเดินเข้าไปใน KTV โดยตรง
หลังจากเข้ามาแล้ว นักเรียนหลายคนก็งงเล็กน้อย
“ซวงเอ๋อ เป็นอะไรไป? เธอคุยกับฉินจุนดีขนาดนี้ ตกลงปลงใจกันแล้ว?”
ซ่งซวงเอ๋อแค่นเสียงเหอะอย่างเย็นชา “ปลงใจอะไรล่ะ คนอย่างเขา เหมาะสมกับผู้หญิงอย่างฉันเหรอ?”
เพื่อนร่วมชั้นหญิงหลายคนตกตะลึง “เฮ้ เกิดอะไรขึ้นกับคุณซ่งซวงเอ๋อ ฉินจุนเป็นชายหนุ่มที่ร่ำรวยที่ขับรถหรูหรา เขาเป็นคนไม่ค่อยใส่ใจ คุณไม่เห็นมันเมื่อสักครู่นี้เหรอ?”
ซ่งซวงเอ๋อกล่าวด้วยท่าทางรังเกียจ
“เขาเป็นเพียงเศรษฐีใหม่ที่ได้รับรางวัล? เขาไม่ร่ำรวยและมั่งคั่ง เขาใช้เงินโบนัสของเขาไปหมดแล้ว เหลือเพียงรถคันเดียว ที่ต้องการการบำรุงรักษาหลายแสนครั้งต่อปี เขาทำได้เพียงว่าไม่จ่ายเลย”
“คนบัดซบก็คือคนบัดซบ ฉันจะไม่หันหลังกลับแม้ว่าจะได้รางวัล ลืมมันไปเถอะ ฉันไม่รำคาญที่จะคุยกับเขา แล้วพี่หนิงล่ะ?”
ก่อนที่ซ่งซวงเอ๋อจะกระตือรือร้นเกี่ยวกับฉินจุนมาก หนิงเฉียงก็หึงเล็กน้อย และเขาได้เข้าไปในห้องส่วนตัวแล้วล่วงหน้าอย่างบึ้งตึง
ซ่งซวงเอ๋อรีบทำสามก้าวสองก้าวเดินเข้าไปในห้องส่วนตัว และเข้าใกล้หนิงเฉียง
“พี่หนิง เป็นอะไรกับพี่เหรอ หึงสินะ?”
หนิงเฉียงโกรธเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้ค่อนข้างวุ่นวาย และเธอก็ติดตามใครก็ตามที่มีเงิน ซึ่งทำให้เขาอึดอัดมาก
