ทันทีที่หญิงชราพูด จู้หมิงก็รู้สึกมีความสุข
ในที่สุดก็โกรธ เมื่อรู้ว่าจู้หลินหลินไม่ได้สนใจมาสองสามวันแล้ว และตามที่คาดไว้ มันทำให้หญิงชราโกรธมาก
จู้หมิงแสร้งทำเป็นพูดว่า “แม่ครับ ถังเสินหมายเลข 2 ได้รับการพัฒนาโดยจู้หลินหลิน แล้วเธอตัดสิทธิ์เป็นผู้ถือหุ้นแบบนี้ เธอจะเห็นด้วยเหรอครับ”
หญิงชราบ่นอย่างเย็นชา “เธอจะทำอย่างไรถ้าไม่เห็นด้วย? เธอยังจะฟ้องฉันได้ไหม!”
นี่คือข้อเสียของธุรกิจครอบครัว พวกเขาทั้งหมดเป็นครอบครัวเดียวกัน แม้ว่าหญิงชราจะยกเลิกคุณสมบัติการเป็นผู้ถือหุ้นขอจู้หลินหลิน เธอก็ไม่มีอะไรทำ เป็นไปได้มั้ยที่จะพาคุณย่าขึ้นศาล?
ครอบครัวจะฟ้องร้องหรือไม่?
แม้ว่าหญิงชราจะไร้ยางอาย แต่จู้หลินหลินก็ไม่สามารถทำสิ่งที่ละเมิดความกตัญญูกตเวทีได้
จู้หมิงกล่าวว่า “เอาล่ะ แบบนี้ผมจะแจ้งให้ทุกคนทราบ”
…
ในไม่ช้า ข่าวการถูกตัดสิทธิ์ของจู้หลินหลิน ในฐานะผู้ถือหุ้นก็แพร่กระจายไปทั่วบริษัท
หลังจากที่หวังหยุนรู้ ใบหน้าของเธอก็ซีด
“จบแล้ว จบเห่แล้ว แม่โกรธมาก จะทำยังไงดี ทุนก็หมด เงินปันผลของเธอจะหมดไปในสิ้นปี และครอบครัวของเราจะตกต่ำในอนาคต!”
ใบหน้าของจู้หลินหลินก็ไม่สู้ดีเช่นกัน รู้ว่าคุณย่าจะเคลื่อนไหว แต่เธอไม่คิดว่ามันจะโหดร้ายขนาดนี้
ตอนนี้ผลิตภัณฑ์หลักของบริษัทของพวกเขาคือถังเสินหมายเลข 2 ซึ่งพัฒนาโดยจู้หลินหลิน และพวกเขายกเลิกสถานะผู้ถือหุ้นของเธออย่างไร้ยางอายจริง ๆ
หากจู้หลินหลินไปดำเนินคดีตอนนี้ จะต้องชนะอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม พวกเขาตัดสินในประเด็นของจู้หลินหลิน เธอไม่เคยพาหญิงชราขึ้นศาล สำหรับธุรกิจของครอบครัว ก่อนอื่นต้องปฏิบัติตามกฎของครอบครัว ตามด้วยกฎหมายของประเทศ
หวังหยุนมองฉินจุนอย่างดุเดือด
“ตอนนี้นายพอใจหรือยัง เมื่อวานนายมีความสุขมาก แม้แต่หญิงชรายังกล้าดุฉัน ตอนนี้ดีแล้ว หลินหลินไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นผู้ถือหุ้นด้วยซ้ำ!”
ฉินจุนกล่าวเบา ๆ “ไม่ต้องกังวล บริษัทยาจู้กรุปจะอยู่ได้ไม่ถึงสัปดาห์หน้าหากไม่มีคุณ”
หวางหยุนแค่นเสียงเหอะอย่างเย็นชา “หยุดพูดจาเย็นชาเสียที เกี่ยวกับการตลาด นายรู้อะไรบ้าง?”
จู้หลินหลินส่ายหัว “แม่คะ หยุดเถียงกันได้แล้ว หนูก็อยากพักผ่อนเหมือนกัน”
หลังจากพูดแล้ว จู้หลินหลินเดินออกจากห้อง และเดินไปรอบ ๆ ในคฤหาสน์ชิงเหมยแห่งนี้
งดงาม และไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อน
จู้หลินหลินนั่งอยู่ริมสระน้ำ และมองดูปลาตัวเล็ก ๆ ว่ายไปมารอบ ๆ ตัว จู้หลินหลินรู้สึกผ่อนคลายมาก
ฉินจุนนั่งข้างเธอ และพูดว่า
“หลินหลิน คุณเชื่อฉันมั้ย?”
จู้หลินหลินกล่าวว่า “พี่เสี่ยวจุน แน่นอนว่าฉันเชื่อคุณ”
“ไม่ต้องห่วง พวกเขาจะมาหาคุณภายในสามวัน”
จู้หลินหลินผงะไปครู่หนึ่ง คำพูดของฉินจุนดูเหมือนจะไม่ใช่เรื่องตลก เมื่อมองย้อนกลับไป ทุกครั้งที่ฉินจุนพูดเกินจริง เธอรู้สึกว่าพี่เสี่ยวจุนกำลังพูดเล่น
รวมทั้งคฤหาสน์แห่งนี้ด้วย
แต่ข้อเท็จจริงได้พิสูจน์แล้วว่า ทุกคำพูดของฉินจุนได้รับการตระหนักมาก่อน และไม่เคยมีอะไรที่เขาอวดเลย
ครั้งนี้จะไม่มีข้อยกเว้น
จู้หลินหลินมองมาที่เขา และพูดว่า “ฉันเชื่อคุณ”
หลังจากพูดแล้ว จู้หลินหลินก็เอียงศีรษะ และเอนกายลงบนไหล่ของฉินจุนอย่างนุ่มนวล
กลิ่นหอมของร่างกายของจู้หลินหลินแทรกซึม ราวกับว่ามันห่อหุ้มฉินจุนไปทั้งคน
หัวใจของทั้งสองคนเต้นเร็วมาก ถึงแม้จะสัมผัสกันเพียงเล็กน้อย ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้แก้มของจู้หลินหลินแดงก่ำ
…
ด้านของตระกูลจู้ หลังจากประกาศยกเลิกสถานะผู้ถือหุ้นของจู้หลินหลิน เธอถูกลดระดับเป็นรองผู้จัดการชั่วคราว
ผู้คนในบริษัทตื่นตระหนก หลายคนได้รับการเลื่อนตำแหน่งจากจู้หลินหลิน ตอนนี้จู้หลินหลินไม่ได้ถูกนำกลับมาใช้ใหม่ในครอบครัว และพวกเขากังวลว่าจะมีส่วนเกี่ยวข้อง
วันนี้ ความร่วมมือทั้งหมดกับซวนหยวนกรุปถูกส่งไปยังจู้หมิง และเขาได้กลายเป็นผู้บังคับบัญชาอันดับสองของบริษัทอย่างสมบูรณ์
จู้หมิงอารมณ์ดีเป็นพิเศษที่จะได้พบกับหวังรุ่ย รองผู้อำนวยการซวนหยวนกรุป เพื่อหารือเกี่ยวกับโครงการในอนาคต
ความร่วมมือระหว่างบริษัทยาจู้กรุปและซวนหยวนกรุปเป็นไปอย่างราบรื่นมาเป็นเวลานาน ซวนหยวนกรุปมีค่าควรแก่การเป็นบริษัทใหญ่ และทำได้ง่ายมาก และด้านการเงินก็ใจกว้าง ดังนั้นจู้หมิงจึงคิดว่าไม่มีปัญหาอะไร
อย่างไรก็ตาม หญิงชรายังคงกังวลอยู่เล็กน้อย ท้ายที่สุดถังเสินหมายเลข 2 เป็นผลิตภัณฑ์ของจู้หลินหลิน และถูกเปลี่ยนอย่างกะทันหัน อาจมีคนไม่ยอมรับ ดังนั้นคราวนี้ หญิงชราจึงออกมาด้วยตนเอง
ในห้องทำงานของยริษัทยาจู้กรุป หญิงชราและจู้หมิงกำลังนั่งอยู่ในห้องประชุ มเพื่อรอให้แขกมาถึง
ในไม่ช้า หวังหรุ่ยก็เดินเข้าไปในห้องประชุม พร้อมกับผู้ช่วยเลขานุการ
ทั้งสองรีบลุกขึ้นแล้วพูด
“สวัสดีครับ รองประธานหวัง ผมเป็นรองผู้อำนวยการของบริษัทยาจู้กรุป ผมชื่อจู้หมิง นี่คือประธานของเราโอหยางเยี่ยนเยี่ยน แม่ของผมครับ”
หวังหรุ่ยตกตะลึงครู่หนึ่ง และพยักหน้าเป็นการทักทาย
“จู้หลินหลินอยู่ที่ไหนคะ คุณจู้?”
หญิงชรากล่าวว่า “ท่านรองประธานหวัง คืออย่างนี้นะคะ หลินหลินยังเด็กอยู่ และครอบครัวของเรารู้สึกว่าเธอไม่มีคุณสมบัติสำหรับตำแหน่งรองผู้อำนวยการ เราจึงยกเลิกคุณสมบัติผู้ถือหุ้นของเธอ เราจะปล่อยให้จู้หมิงมาร่วมมือในอนาคตกับบริษัทของคุณ มาร่วมมือกันเถอะ”
จู้หมิงยิ้มและพยักหน้า “ฉันหวังว่าเราจะร่วมมือกันอย่างมีความสุข”
หวังหรุ่ยขมวดคิ้ว “คุณสมบัติผู้ถือหุ้นของจู้หลินหลินถูกยกเลิก คุณล้อเล่นรึเปล่า?”
หญิงชรายิ้ม “ไม่ได้ล้อเล่นค่ะ นี้เป็นธุรกิจของครอบครัวเรา รองประธานหวังไม่ต้องกังวล”
“ใช่ครับ จู้หลินหลินไม่ได้เป็นตัวแทนของตระกูลจู้ของเราแล้ว เธอไม่มีความสามารถ และไม่มีตำแหน่งในครอบครัว เราต้องแสดงความจริงใจในการร่วมมือกับบริษัทของคุณ”
“ฮึ!”
หวังหรุ่ยตบโต๊ะอย่างกะทันหันและยืนขึ้น ทำหน้าไม่พอใจ
“เราร่วมมือกับจู้หลินหลิน และเป็นจู้หลินหลินมาโดยตลอด สำหรับผลิตภัณฑ์รวมถึงถังเสินหมายเลข 2 เมื่อเซ็นสัญญา เราก็ได้เซ็นสัญญากับจู้หลินหลินด้วย”
“ตอนนี้บริษัทของคุณเข้ามาแทนที่ชั่วคราว มันเป็นการผิดสัญญา เราจะฟ้องคุณ และเรียกร้องค่าเสียหายที่ผิดสัญญาอย่างน้อย 500 ล้าน”
“การเพิ่มทุนทั้งหมดในเดือนนี้จะถูกถอนออกไป ฉันหวังว่าคุณจะพร้อม”
หลังจากพูดจบ หวังหรุ่ยก็ผลักประตูตรง และออกไปด้วยความโกรธ
ทุกคนใช้เวลาหลายวินาทีในการตอบสนอง
“รองประธานหวัง! รองประธานหวัง!”
เมื่อจู้หมิงและหญิงชราไล่ตาม หวังหรุ่ยก็อยู่ห่างไกลออกไปแล้ว
หน้าของหญิงชราซีด “เกิดอะไรขึ้น เธอพูดว่าอะไรนะเมื่อกี้นี้? เธอบอกว่าเราผิดสัญญาและต้องการฟ้องเรา?”
ใบหน้าของจู้หมิงยิ่งน่าเกลียด
“ใช่ แม่ครับ เธอบอกว่าต้องการให้เราชดใช้ค่าเสียหายที่ผิดสัญญา … 500 ล้าน!”
ตาของหญิงชรามืด และเธอก็เดินโซเซไปกับไม้เท้าของเธอ แทบจะเป็นลม
“แม่!”
จู้หมิงก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เพื่อพยุงหญิงชรา
“แม่ครับ ไม่เป็นไรใช่มั้ย!”
หญิงชราขมวดคิ้ว “เป็นไปได้ยังไง เกิดอะไรขึ้น และความร่วมมือก็ดี ทำไมจู่ ๆ ถึงกลายเป็นแบบนี้ล่ะ?”
หญิงชราไม่เข้าใจจริง ๆ แต่จู้หลินหลินเป็นเพียงคนไม่สำคัญ หญิงชราโอหยางอย่างเธอออกมาด้วยตัวเอง มันจะไม่สำคัญไปกว่าจู้หลินหลินหรอกหรือ?
“ไม่ได้ จู้หมิง! นายรีบไปหาคนมาถามว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมทัศนคติของรอประธานหวังจึงเปลี่ยนไปมาก เหตุผลคืออะไร!”
