เศษแก้วถูกใส่เข้าไปในปาก ก่อนจะค่อย ๆ หยิบกระป๋องเบียร์ขึ้นมากระดกอย่างระมัดระวัง
บนหน้าผากของอู่ต้าจินมีเม็ดเหงื่อผุดออกมาเต็มไปหมด สีหน้าของเขาซีดเผือด ก่อนจะกลั้นใจกลืนลงไป ทันทีที่ขยับลูกกระเดือก เศษแก้วพวกนั้นก็ค่อยถูกกลืนลงไปอย่างฝืดเคือง
ภายในปาก ลำคอ กระเพาะ ต่างเต็มไปด้วยความเจ็บปวดรวดร้าว
พออู่ต้าจินกลืนลงไปชิ้นนึงเสร็จ ฉินจุนก็ได้นำอันอื่นมาวางให้ในจานแล้ว
พอเห็นเศษแก้วในจานเล็ก ๆ ศรีษะของอู่ต้าจินก็ชาไปเลย เมื่อกี้กว่าจะกลืนอันนั้นไปได้เขาก็เกือบตาย ตอนนี้ที่ลำคอรู้สึกโดนทิ่มแทงจนเจ็บปวดไปหมด มาตอนนี้ต้องมากลืนเศษแก้วพวกนี้ไปให้หมดอีก แบบนั้นเขาไม่ตายเลยเหรอ！
ที่สำคัญที่สุดคือไม่ใช่ตอนที่กลืนลงไป แต่เป็นตอนที่มันออกมาพรุ่งนี้！
เศษแก้วพวกนี้กระเพาะไม่มีทางย่อยได้ พรุ่งนี้ตอนถ่ายออกมารูทวารหนักเขาไม่บานกันพอดีเหรอ？
ฉินจุนเห็นอู่ต้าจินออกอาการลังเล ก็เอ่ยอย่างเย็นชา
“ฉันอุตส่าห์บอกคุณโจวเชิญเขามาดูกายกรรมกินแก้วด้วยปากเปล่า ถ้านายแสดงแค่นี้ คุณโจวเขาจะโกรธเอาได้ง่าย ๆ นะ”
อู่ต้าจินเงยหน้ามองโจวเก๋อ
เห็นเพียงสีหน้าของโจวเก๋อเต็มไปด้วยความเฉยเมย ดวงตาของเขายังมีแววตาแห่งความเลือดเย็นของนักฆ่า
มันน่ากลัวจนทำให้ขาทั้งสองข้างของอู่ต้าจินสั่นไปหมด เขากลั้นใจรีบกินต่อไป
เพื่อนคนอื่น ๆ มองดูแต่ก็ไม่ได้มีใครรู้สึกสงสาร แบบนี้มันสมควรแล้ว เมื่อกี้ฉินจุนเขาอุตส่าห์อยู่เฉย ๆ ไม่ได้หาเรื่องใครก่อน มีแต่อู่ต้าจินทั้งนั้นที่เอาแต่หาเรื่องยั่วยุ
ตอนนี้พอโดนเล่นงานเข้า เขาก็ควรรับผลกรรมของตัวเอง
อู่ต้าจินกลืนเศษแก้วพวกนั้นลงไปทั้งหมดท่านกลางสายตาของทุกคนที่มองดู
พอกินจนหมดอู่ต้าจินก็ทรุดทันที ร่างกายเขาเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ เขานอนทรุดตัวลงที่พื้น ที่ปากและลำคอมีเลือดออกมาไม่นอน กระเพาะก็โดนแทงจนปวดไปหมด
โจวเก๋อนั้นค่อนข้างเป็นกังวล
“คุณฉินครับ มันจะถึงชีวิตไหมครับ？”
แน่นอนว่าต่อให้เกิดเรื่องจนถึงชีวิต โจวเก๋อก็ไม่ได้รู้สึกกลัวอะไรเขาเพียงแค่ถามไปอย่างนั้นเฉย ๆ
ฉินจุนเอ่ย “ไม่ถึงชีวิตหรอก”
ต่อให้ไอ้อู่ต้าจินนี่มันจะน่ารำคาญขนาดไหน แต่ก็ไม่จำเป็นถึงขั้นเอาชีวิต
อีกอย่างถ้าหากเขาอยากจะฆ่ามันจริง เขาก็จะทำเลยไม่รีรอ
ฉินจุนเดินไปตรงหน้าของอู่ต้าจิน จากนั้นเขาก็หยิบเข็มออกมา ฝังลงไปที่บริเวณท้ายทอยของหมอนั่น
จากนั้นก็ใช้มือตี
ทันใดนั้นอู่ต้าจินก็รู้สึกท้องไส้ปั่นป่วน เขาก็เริ่มอาเจียนออกมาทันที
พวกเศษแก้วที่เขากลืนลงไปเมื่อครู่นี้ได้ออกมาจนหมด
ประสบการณ์ความเจ็บปวดที่กินเศษแก้วพวกนั้นก่อนหน้านี้ มันได้เกิดขึ้นอีกครั้งตอนที่อาเจียนออกมา
พออู่ต้าจินอาเจียนออกมาจนหมด สีหน้าของเขาก็ซีดเผือด นอนไร้เรี่ยวแรงอยู่ที่พื้นไม่ขยับเขยื้อนไปไหน มันไม่ได้ต่างอะไรกับการตายเลย
ทุกคนไม่ได้เป็นห่วงใจสภาพน่าอเนจอนาถของอู่ต้าจิน พวกเขาเพียงแค่เหลือบมองแล้ว ก่อนจะรีบระริกระรี้ไปถ่ายรูปคู่ขอลายเซ็นกับโจวเก๋อ
วุ่นวายกันอยู่พักหนึ่งถึงได้กันพวกเพื่อน ๆ เหล่านี้ออกไปได้
โจวเก๋อและฉินจุนเดินมาที่ริมหน้าต่างกันแล้วเอ่ย
“ท่านปรมาจารย์ฉินครับ ผ่านช่วงนี้ไปผมมีแพลนที่จะจัดการแข่งขันสหภาพแพทย์อัจฉริยะร่วมกับเพื่อนดาราแนวหน้าคนอื่น ๆ โดยใช้คุณเป็นเกณฑ์มาตรฐาน เพื่อให้พวกคุณหมอคนอื่น ๆ ได้เรียนรู้ และได้รู้จักกัน คุณว่ายังไงครับ ？”
คนใหญ่คนโตอย่างโจวเก๋อนั้นเดิมทีเขาก็ให้ความเคารพกับเหล่าแพทย์มากอยู่แล้ว คนที่ยิ่งมีเงินมีอำนาจมากเท่าไหร่ก็ยิ่งกลัวตาย เพราะฉะนั้นถ้ามีนายแพทย์เก่ง ๆ ไว้ข้างกาย พวกเขาถึงจะใช้ชีวิตได้อย่างวางใจ
สหภาพแพทย์อัจฉริยะนี้เขาเตรียมมันมานานแล้ว แต่ว่ายังหาวิทยากรหลักไม่ได้สักที มาตอนนี้ได้รู้จักท่านปรมาจารย์ฉิน เขาก็รู้สึกว่าไม่มีใครเหมาะสมไปกว่านี้แล้ว
โจวเก๋อนั้นเพิ่งมารู้ว่า แท้จริงแล้วฉินจุนนั้นท่านปรมาจารย์ฉินที่ปิดหน้าปิดตาในการประชุมใหญ่แพทย์แผนจีนคนนั้น
เขาสุดยอดมาก ๆ การแข่งขันที่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้น เรียกได้ว่าเป็นการแข่งขันที่รวมแพทย์ระดับมือฉมังที่สุดในประเทศจีนเลยก็ว่าได้
เห็นแบบนี้แล้วในเมื่อท่านปรมาจารย์ฉินสามารถเป็นถึงวิทยากรหลักทางการแพทย์ได้ ก็เห็นแล้วว่าความสามารถของฉินจุนนั้นอยู่ระดับไหน
“สหภาพแพทย์อัจฉริยะครั้งนี้ขอบเขตมันจะกว้างกว่าเดิมแพทย์และเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ทุกคนทั้งมณฑลต่างก็สามารถเข้าร่วมได้ ก่อนหน้านี้ผมได้ยินว่ามีการแข่งขันสุดยอดแพทย์อัจฉริยะที่เมืองหลวง คุณเองก็ไปเข้าร่วมมาด้วย？”
ฉินจุนพยักหน้า “จะว่าอย่างนั้นก็ได้ครับ”
ครั้งก่อนฉินจุนแค่ไปเป็นเพื่อนเย่หวันเอ๋อ แต่คนจัดงานดันเล่นสกปรก ทำให้ฉินจุนโมโห ตอนนั้นเขาถึงได้ลงมือไปตอกหน้าคนพวกนั้นด้วยตัวเอง
โจวเก๋อเอ่ยต่อ “การแข่งขันสุดยอดแพทย์อัจฉริยะครั้งที่แล้วถือว่าเป็นการอุ่นเครื่อง มันได้รับผลตอบรับดีมาก หลังจากเกิดการแข่งขันนั้นเหล่าสื่อจากทั่วทุกมุมโลกและผู้นำต่าง ๆ ต่างก็ให้ความสนใจและติดตามเรื่องพวกนี้ แพทย์แผนจีนถือว่าเป็นสมบัติของประเทศจีนเรา เราต้องภาคภูมิใจ เพราะฉะนั้นครั้งนี้ขอบเขตของเราจะใหญ่กว่าเดิม เราจะเชิญทั้งแพทย์แผนจีนและแพทย์แผนตะวันตกมาเข้าร่วม โดยให้ท่านปรมาจารย์ฉินเป็นวิทยากรหลัก ไม่จะเป็นต้องเข้าแข่งขัน”
ฉินจุนพยักหน้า จริง ๆ แล้วเขาก็ไม่ได้เป็นคนชอบเข้าร่วมการแข่งขัน เพราะว่าการแข่งขันทักษะทางการแพทย์นั้นมันไม่ได้มีความหมายอะไร โดยเฉพาะแพทย์แผนจีน
หลาย ๆ ครั้งการรักษาโดยวิธีการแพทย์แผนจีนนั้น มันอาศัยการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตของคนไข้ อย่างเช่นคนไข้ชอบกินเผ็ด จนป่วยเป็นโรคบางอย่าง ถ้าเป็นแบบนี้วิธีการรักษามันก็ง่ายดายมาก ๆ ก็แค่อย่าให้คนไข้กินเผ็ดก็จบแล้ว
จากนั้นร่างกายมันก็จะค่อย ๆ ปรับการทำงาน อาการป่วยมันก็จะค่อย ๆ ดีขึ้นเอง
แต่ว่าวิธีการรักษาแบบนี้มันเป็นการรักษาระยะยาว มันยากที่จะขึ้นแสดงบนเวทีให้ทุกคนได้ดู มันไม่มีใครสามารถรอดูผลลัพธ์การรักษาของคุณได้นานขนาดนั้น
เมื่อไหร่ก็ตามที่คุณได้ขึ้นสังเวียนประลองการแข่งขัน คุณต้องหาวิธีการรักษาที่เร็วที่สุด แต่เมื่อใดที่รักษาโดยเน้นความรวดเร็ว มันก็ขัดต่อความตั้งใจเดิมของแพทย์แผนจีน
เพราะฉะนั้นฉินจุนจึงไม่สนับสนุนกับแข่งขัน แต่การรวมตัวสหภาพแพทย์อัจฉริยะแบบนี้ของโจวเก๋ออย่างน้อยก็สามารถเผยแพร่ความรู้
ฉินจุนพยักหน้า “ตกลงครับ ถ้าคุณกำหนดเวลาที่แน่นอนมาแล้วก็แจ้งให้ผมทราบแล้วกัน”
“ได้ครับท่านปรมาจารย์ฉิน แค่คุณพูดมาประโยคนี้ผมก็วางใจแล้ว สหภาพแพทย์อัจฉริยะครั้งนี้มีคุณมาเป็นผู้นำมันต้องประสบความสำเร็จแน่นอนครับ”
คำพูดนี้ฟังดูเหมือนพูดด้วยความเกรงใจมาก ๆ แต่โจวเก๋อนั้นพูดออกมาจากใจจริง
เมื่อใดก็ตามที่สหภาพแพทย์อัจฉริยะถูกจัดขึ้น ความขัดแย้งระหว่างการแพทย์แผนจีนและตะวันตกจะต้องเกิดขึ้นแน่นอน
การต่อสู้ระหว่างแพทย์แผนจีนและแพทย์แผนตะวันตกนั้นยืดเยื้อมาเป็นเวลานาน ไม่มีใครยอมใครเลย และบางคนถึงกับใส่ร้ายกันลับหลัง
แต่ถ้าหากมีท่านปรมาจารย์ฉินอยู่ด้วยมันจะไม่เหมือนกัน ท่านเป็นถึงสุดยอดแพทย์แผนจีน สามารถบดขยี้ทุกคนได้หมด
ในฝั่งของแพทย์แผนตะวันตก ไม่มีใครที่เป็นอัจฉริยะแบบนี้สักคน
เนื่องจากแพทย์แผนตะวันตกนั้นมีความเข้มงวดมาก แผนกอายุรกรรม คือ แผนกอายุรกรรม แผนกศัลยกรรม คือ แผนกศัลยกรรม ถ้าจะอธิบายอย่างละเอียดก็รวมถึง การผ่าตัดทรวงอก การผ่าตัดสมอง มะเร็งวิทยา เป็นต้น
ไม่มีแพทย์แผนตะวันตกคนไหนที่จะสามารถเชี่ยวชาญได้รอบด้าน แต่แพทย์แผนตะวันตกทำได้
ฉินจุนนั้นเชี่ยวชาญทุกศาสตร์แขนงแม้กระทั่งนรีเวช และการคลอด
มีฉินจุนเข้าร่วมแบบนี้ โจวเก๋อก็ลงมือทำมันได้อย่างสบายใจ พวกเขาพูดคุยเรื่องทั่วไปกันอยู่พักหนึ่ง โจวเก๋อก็ขอตัวลา
ฉินจุนกับเฉินเค่อเอ๋อร์ก็ออกจากที่นั่น พอเดินออกมาเฉินเค่อเอ๋อร์ก็กระโจนไปกระโดดเกาะหลังของฉินจุน โอบคอของเขาแล้วเอ่ยอย่างดีใจ
“พี่เขยนี่สุดยอดไปเลย！ทำให้ฉันได้หน้าไปด้วย！ต่อไปคนพวกนั้นก็ไม่กล้ามาดูถูกฉันแล้ว！”
ฉินจุนหมดคำจะพูด “ชายหญิงไม่ควรแตะเนื้อต้องตัวกันไม่รู้หรือไง เธอรีบลงไปเลยนะ！”
