บทที่ 85 โศกนาฏกรรมที่ไม่คาดคิด
คนชั่วร้ายที่จุดประทัดเหล่านี้คือเด็กๆที่ดิโอถูกลงโทษในตอนกลางวัน
พวกเขายังคงทำเรื่องแบบนี้แม้ว่าดิโอจะลงโทษก็ตาม
ไม่มีอะไรจะหยุดพวกเขาจากการรังแกพีทขี้อายได้!
พวกเขาไม่ได้กังวลที่จะเอาคืนดิโอได้ แต่พีททำได้!
พวกเขาโทษพีทขี้อายด้วย
ถ้าไม่ใช่เพราะความโง่เขลาของเขาพวกเขาคงหนีไปแล้ว!
พวกเขาโยนประทัดใส่บ้านของพีทขี้อายเพื่อเป็นการเตือนพวกเขาไม่ต้องการให้สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้นเป็นที่รู้กันในโรงเรียนในวันรุ่งขึ้น!
สิ่งที่พวกเขาไม่รู้ก็คือบ้านเกิดไฟไหม้เนื่องจากประทัดโยนเข้าไปข้างใน!
เมื่อครอบครัวของพีทตรวจสอบเรื่องเสียงก็สายไปแล้ว!
ไฟลุกลามไหม้ทั้งห้องอย่างควบคุมไม่ได้!
ไม่นานเพื่อนบ้านก็ออกมาหลังจากเห็นแสงไฟผิดปกติในบริเวณใกล้เคียงและต้องตกใจเมื่อเห็นบ้านหลังหนึ่งในละแวกของพวกเขาถูกไฟไหม้
พวกเขารีบเรียกเจ้าหน้าที่ดับเพลิงมาช่วยลดความเสียหาย
ในขณะเดียวกันผู้รังแกก็หวาดกลัวกับสิ่งที่พวกเขาทำ!
นั่นไม่ใช่การกลั่นแกล้งอีกต่อไป!
นั่นเป็นการกระทำผิดโดยสุจริตใจ!
เจอร์รี่ซึ่งเป็นคนที่ดิโอโยนลงไปในทรายก่อนหน้านี้เป็นคนที่ใจเย็นที่สุดในบรรดาคนพาล
เขาแน่ใจว่าจะไม่มีใครบอกใครเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้น
เขาขู่พวกเขาทุกคนว่าหากมีใครพูดคุยพวกเขาทั้งหมดจะตรงไปยังเรือนจำเด็กและเยาวชนซึ่งพวกเขากลัว
เจอร์รี่ตรวจสอบให้แน่ใจว่าทุกคนจะทำตามผู้นำของเขาในขณะที่เขายังบอกด้วยว่าไม่มีหลักฐานว่าพวกเขาเป็นคนวางเพลิงและหากมีใครถามสิ่งที่พวกเขาต้องการคำตอบก็คือคืนนี้พวกเขาหลับไปอย่างรวดเร็วบนเตียงของตัวเอง!
ด้วยความช่วยเหลือของเจ้าหน้าที่ดับเพลิงจึงดับอย่างรวดเร็วก่อนที่จะลุกลามไปยังบ้านใกล้เคียง
พีทและพ่อแม่ของเขาได้รับการช่วยเหลือ
โชคดีที่ไม่มีอันตรายต่อชีวิตของพวกเขา
แต่พ่อแม่ของพีทยังคงต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลจากอาการไฟลวก
อย่างไรก็ตามพีทยังคงตกใจเมื่อเห็นบ้านของเขาถูกไฟไหม้และชื่อเดียวที่เขานึกถึงในตอนนั้นคือเจอร์รี่!
เขารู้ว่านั่นคือเจอร์รี่เป็นคนทำ!
เขาหายไปจากความโกรธที่เงียบงันและพลังประหลาดดูเหมือนจะทำลายผิวกายของพีท!
อีกด้านหนึ่งดิโอได้กลับไปที่ร้านอาหารกับเจสสิก้า
เจสสิก้าจูบแก้มของดิโอเพื่อเป็นการบอกลาและกลับไปที่รถเพื่อกลับไปที่บ้านของเธอ
ดิโอมีความสุขนั่นเป็นครั้งแรกที่เขาได้มีความสุขกับผู้หญิงคนหนึ่งอย่างจริงใจ
แต่แล้วก็มีบางอย่างที่เขาต้องทำ!
ดิโอล็อกประตูและหน้าต่างทุกบานในร้านอาหารและตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีกล้องแมลงหรืออะไรทำนองนั้นในร้านอาหาร
หลังจากเตรียมการอย่างรอบคอบดิโอก็หยิบ Stand Arrow ออกมาและนำหอยทากที่เขาเลี้ยงไว้ก่อนหน้านี้ไปที่โต๊ะในห้องอาหาร
หอยทากตัวนั้นไม่มีอะไรพิเศษมันก็เหมือนกับหอยทากตัวอื่นๆ
มันยังทำตัวเหมือนหอยทากทั่วไป
มันกลัวอย่างง่ายดายเมื่อดิโอดึงมันออกมาจากกล่องแก้ว!
ดิโอลังเลที่จะใช้การ์ดสัตว์เลี้ยงสีขาวของเขามันธรรมดาเกินไปและหอยทากก็ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงที่ดีด้วยซ้ำ!
หลังจากคิดอย่างจริงจังในที่สุดดิโอก็ยอมแพ้
สัตว์เลี้ยงที่มีศักยภาพในการใช้แสตนด์นั้นหายากมากเขาโชคดีที่พบมันในเวลาอันสั้น!
ดิโอไม่ลังเลอีกต่อไป
เขาใช้การ์ดสัตว์เลี้ยงกับหอยทากทันที!
ดิโอภาวนาในใจว่าอย่าลงเอยด้วยความล้มเหลว!
ขณะที่เขาอธิษฐานการ์ดสัตว์เลี้ยงจะค่อยๆหายไปและกลายเป็นรัศมีที่ด้านบนของหัวของหอยทาก
ดิโอมีความสุข!
เขาสร้างความสัมพันธ์ทางจิตกับหอยทากโดยนัยว่าการ์ดสัตว์เลี้ยงทำสำเร็จแล้ว!
พฤติกรรมของหอยทากเองก็ดูเหมือนจะแตกต่างกันเช่นกัน
มันขยับเข้ามาใกล้ดิโอโดยไม่ลังเลหรือหวาดกลัวและปีนขึ้นไปบนมือของดิโอ ในขณะที่ขยี้ตาไปที่มือของดิโออย่างสนิทสนม
ดิโอตื่นเต้นกับการพัฒนานั้นเห็นได้ชัดว่าหอยทากไม่ธรรมดาอีกต่อไป!
