My Iron Suit ตอนที่ 327: รออย่างอดทน!
จู่ๆชายคนหนึ่งที่ถืออาวุธก็ผลักเปิดประตู และรีบเข้าไปในสํานักงานตะโกนใส่ชายคนหนึ่ง พร้อมกับมองไปที่เก้าอี้ของเจ้านาย
“เจ้านายไม่ดี!”
“ชาวคริสตจักรมาแล้ว! รถหุ้มเกราะเยอะมาก! ขวางทางเราหมดแล้ว!”
ชายผู้เป็นหัวหน้ากองกําลังหัวหน้ากองกําลังผู้นี้มีสีหน้าเปลี่ยนไป ภาพวาดที่เพิ่งถือไว้ในมือราวกับสมบัติถูกโยนลงบนโต๊ะโดยเขาเหล่มองชายที่มาอยู่ตรงหน้าเขา ถามอย่างร้อนรน
“ไม่มีการเตือนที่ด้านนอก?!”
“ไม่ครับเจ้านาย!”
ชายคนนั้นตะลึง “รถหุ้มเกราะถูกพี่ชายค้นพบจนตอนที่มันมาถึง ข้างหน้า!”
เสียงหัวใจจมลงดูเหมือนว่าอีกฝ่ายเตรียมพร้อมและความหวังที่จะวิ่งหนีก็ไม่ได้ใหญ่โต
แต่แล้วดวงตาของเขาก็กลับมาคมอีกครั้ง
เนื่องจากคุณไม่สามารถหลบหนีได้คุณจึงต้องต่อสู้กับพวกมันเท่านั้น!
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ผู้ชายที่มองมาที่เขาและขอให้เขาเงยหน้าขึ้น
“เรียกพี่น้องทั้งหมดมารวมกัน! เรามีคนมากมายแม้ว่าลอร์ดปุโรหิตจะมาก็ฆ่าพวกเขาได้!”
ในขณะที่ผู้ก่อการร้ายในอาคารได้รับคําสั่งให้มารวมตัวกันที่ชั้นสามเฉินโม่ ซึ่งเดินออกจากที่ซ่อนพร้อมกับรถหุ้มเกราะมาถึงชั้นล่างของอาคารห้างสรรพสินค้าแล้ว
เฉินโม่กําลังเดินไปที่อาคารอย่างช้าๆโดยไม่ต้องปิดบังรูปร่างของเขาก็ดึงดูดความสนใจของผู้คนในอาคารได้อย่างเป็นธรรมชาติ
ผู้นํามองออกไปด้านหน้าหน้าต่างอย่างระมัดระวังและพบว่าทหารของโบสถ์ที่รีบออกจากรถหุ้มเกราะนั้นแอบอยู่หลังรถหุ้มเกราะเท่านั้น แต่ไม่ได้ตั้งใจที่จะโจมตีอาคาร เตือนประหม่ารีบหันไปมอง
“บอสมีนักบวชคนหนึ่งมาที่ประตู !!”
ฉันเห็นร่างสูงใส่ชุดนักบวชสีเทาอยู่ที่จัตุรัส หน้าตึกห้างสรรพสินค้า ร่างสูงตรงไปทางตึกที่ พวกเขาอยู่ในตึกสายตามองมาที่เขา แต่ก็พบว่าสายตาของอีกฝ่ายก็ตรงมาที่เขาเช่นกัน บนร่างกายของเขาแม้ว่าจะมองไม่เห็นชัดเจนในระยะหลายสิบเมตร แต่ผู้นําอันธพาล ก็ยังรู้สึกถึงหัวใจที่เย็นชา
นี่คือพลังที่แข็งแกร่งที่สุดของคริสตจักรพระเจ้าปุโรหิต!
อย่างไรก็ตามเขาตอบสนองอย่างรวดเร็ว นี่เป็นโอกาสดีที่จะทําลายอีกด้าน ตอนนี้เขาไม่ซ่อนตัวอยู่ในจัตุรัสโดยไม่มีการหลบซ่อน ดังนั้นเขาจึงสามารถรวบรวมพลังยิงของเขาเพื่อฆ่าเขาได้!
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้หัวหน้าของอันธพาล ก็รีบหันกลับมาและตะโกนใส่คนรอบข้าง
“ยิงแม่งฉันจะฆ่าเขา!”
ด้วยคําสั่งของเขาชายคนหนึ่งที่กลัวนักบวชกัดฟันทุบกระจกยื่นปืนออกไปและเหนี่ยวไกไปทางเฉินโม่ด้านล่าง
แต่เมื่อพวกเขาเหนี่ยวไกร่างของเฉินโม่ก็เร่งความเร็วขึ้นทันที
ขณะที่เขารีบวิ่งไปที่ประตูห้างสรรพสินค้า เขาหลีกเลี่ยงกระสุนทั้งหมดที่ยิงจากด้านบนอย่างสมบูรณ์ และไม่มีกระสุนสามารถเข้าใกล้เขาได้
ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่ได้หลบสุ่มสี่สุ่มห้า ก่อนที่ร่างกายจะเริ่มเร่งความเร็วไปข้างหน้าเฉินโม่ และดึงปืนพกสีดําสองกระบอกออกจากแขนเสื้อเพียงแค่อยู่ในมือของเขา.
วินาทีต่อมาในขณะที่เฉินโมรีบและมุดตัวเขายกปืนสองกระบอกในมือขึ้นและไกปืนก็ถูกดึงขึ้น ทั้งด้านหน้าและด้านนอก
กระสุนถูกยิงออกมาจากปืนไรเฟิลอย่างต่อ เนื่องและพุ่งข้ามระยะหลายสิบเมตรทันทีและยิงเข้าใส่อาวุธที่โจมตีเขาอย่างแม่นยําที่หน้าต่างด้านบน
ชั้นบนผู้ก่อการร้ายอัดแน่น แต่การโจมตีไม่ได้โดนเฉินโม่ แต่กระสุนของเฉินโม่เก็บเกี่ยวชีวิตของผู้โจมตีที่อยู่หน้าหน้าต่างได้อย่างรวดเร็ว
เมื่อเฉินโมรีบเข้าไปในอาคารและหายไปในสายตาของพวกเขาในที่สุดเสียงปืนก็หยุดลง
ผู้นําหันกลับมาและพบว่าในเวลาเพียงไม่กี่วินาทีมีคนมากกว่า 20 คนที่โจมตีหน้าต่างล้มลง และมีคนสองสามคนแรกที่อยู่รอบตัวเขานอกนั้นนอนกองอยู่ที่พื้นไม่มีใครรอด
เมื่อมองไปที่ซากศพที่นอนอยู่บนพื้น เขารู้สึกเพียงแค่ความแห้งกร้านในปากของเขาและไม่สามารถช่วยได้ ได้แต่กลืนน้ําลาย
อย่างไรก็ตามเฉินโม่ได้พุ่งเข้ามาแล้วและเขาไม่ได้รับอนุญาตให้ถอนตัว!
บางคนหันมามองชายเจ็ดหรือแปดสิบคนที่ยืนอยู่ข้างหลังเขา และผู้นําก็ฟื้นความมั่นใจขึ้นมา
“ นักบวชเข้ามาแล้ว! แต่เขามีเพียงคนเดียว และเรามีเกือบร้อยคน
ผู้นําของนักร้องหูพูดเสียงดังกับฝูงชนและไม่รู้ว่าเขากําลังให้กําลังใจคนอื่นหรือปลอบใจตัวเอง
“ทุกคนต่างมองหาตําแหน่งที่ดีเพื่อเตรียมพร้อมทันทีที่เขาขึ้นมาทุกคนก็โจมตีพร้อมกัน! ฉันไม่เชื่อว่าเขาจะซ่อนตัวได้! เรามีคนจํานวนมาก แม้ว่าพวกเขาจะยิงด้วยปืน แต่เรายิงเขาจนเป็นตะแกรงได้! ”
หลังจากฟังการให้กําลังใจของเขาบางคนที่ลุกลี้ลุกลนเพราะเฉินโม่ยิงคนมากกว่าหนึ่งโหลในที่สุดก็ทรงตัว ตามคําสั่งของเขาพวกเขาเริ่มมองหาที่กําบัง แต่ตัวอย่างของการหลีกเลี่ยงมันมีมาก แค่มองหาที่ยืนไกล ๆ ทุกคนก็รีบหาตําแหน่งที่ดี ชี้ปากกระบอกปืนไปที่บันไดเลื่อนจากชั้นสองไปชั้นสามที่พวกเขาอยู่
พวกเขาจะเผชิญหน้ากับปุโรหิตของพระยะโฮวาที่ดุร้ายแม้ว่าจะไม่มีใครเลือกที่จะถอยหนีเพื่อที่จะมีชีวิตรอด แต่ในเวลานี้หัวใจของทุกคนก็กระวนกระวายและกลัวอย่างยิ่ง พวกเขาถืออาวุธไว้ในมือและลืมตา จ้องมองไปที่บันไดเลื่อนไม่กล้าละสายตา กลัวว่าถ้าไม่ใส่ใจเฉินโม่จะรีบวิ่งไปจากที่นั่น และยิงกระสุนร้ายแรงใส่พวกเขาอย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นไม่นานทุกคนตาก็เจ็บปวดมาก ยังไม่มีการเคลื่อนไหวบนบันไดเลื่อนนับประสาอะไรกับเงาของเฉินโม่
เขารู้หรือไม่ว่าพวกเขามีคนจํานวนมาก และพวกเขาได้กําหนดตําแหน่งที่ดีและพวกเขาไม่สามารถขอได้เพียงแค่ไม่กล้าขึ้นมา?
พระยะโฮวาองค์นี้ไม่ทรงพลังเท่าตํานาน!
เช่นเดียวกับทุกคนไม่สามารถรอได้เป็นเวลานานเมื่อจิตวิญญาณแห่งความตึงเครียดเริ่มผ่อนคลายลง ทันใดนั้นร่างเพรียวสีเทาก็กระโดดขึ้นชั้นบนจากทางด้านขวาของฝูงชน
เดิมเป็นห้างสรรพสินค้ามีเอเทรียมทรงกลมที่เชื่อมขึ้นและลงตรงกลางอาคาร แต่ละชั้นมีรั้วกระจกสูงมากกว่าหนึ่งเมตรเพื่อป้องกันการล้ม
ทันใดนั้นเฉินโม่ก็พลิกตัวลงมาจากราวบันไดที่ชั้นสี่ และตกลงไปที่กลุ่มก่อการร้ายที่เล็งบันไดเลื่อนถัดจากราวบันไดชั้นสาม
ในช่วงที่ร่างกายล้มลงปืนทั้งสองกระบอกในมือของเฉินโม่ ก็เริ่มลั่นขึ้นและเสียงปืนดังต่อเนื่องดังก้องในพื้นที่ห้องโถงใหญ่ที่ว่างเปล่า
