มายไอรอนสูท MY IRON SUIT – ตอนที่ 449: แขกลึกลับ!

นิยาย มายไอรอนสูท My Iron Suit ตอนที่ 449: แขกลึกลับ!

ด้วยวิธีนี้ภายใต้แรงกดดันหลายประการของเจ้าของทาสในภาคใต้ฝ่ายที่เป็นปรปักษ์และพรรคกฤตในอดีตเพื่อสนับสนุนการมีทาสคนในพรรคกฤตย์ต่อต้านการมีทาสจึงค่อยๆขยับเข้าใกล้กลุ่มโดยมีเฉินโม่เป็นแกนหลัก และผู้สนับสนุนรายใหญ่ที่สุด ความเข้มแข็งของกลุ่มยังคงเพิ่มขึ้น

เฉินโม่ซึ่งมีทรัพยากรทางการเงินที่แข็งแกร่งในสหรัฐอเมริกาและมีเกียรติประวัติอันยิ่งใหญ่ที่เขาได้รับรางวัลในพรรคกฤตในช่วงหลายปีที่ผ่านมารวมถึงการควบคุมสมาชิกพรรครุ่นเยาว์ที่สําคัญที่สุดของกลุ่มทําให้ครองตําแหน่งที่โดดเด่นของกลุ่มนี้ได้อย่างมั่นคง

กลับมารวมกันอีกครั้งในที่สุดพวกเขาก็ต่อต้านการโจมตีของเจ้าของทาสและตั้งหลักได้ในสภาคองเกรส

ในความเป็นจริงไม่ใช่แค่ความแตกแยกภายในของพรรคกฤต พรรคประชาธิปัตย์ที่ชนะการเลือกตั้งครั้งนี้ยังมีความขัดแย้งเนื่องจากปัญหาทาส

การเผชิญหน้าระหว่างนายทุนภาคเหนือและเจ้าของทาสทางใต้รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ สมาชิกที่เป็นตัวแทนผลประโยชน์ของทั้งสองฝ่ายกําลังโต้เถียงกันในสภาคองเกรส แม้แต่สมาชิกของสองพรรคทั้งในและนอกภาคเหนือและภาคใต้ก็มีความขัดแย้งกันมาโดยตลอดและความเหนียวแน่นของพรรคก็ไม่เคยลดลง

ความวุ่นวายนี้ดําเนินต่อไปจนถึงปีพ. ศ. 2397 และในที่สุดความขัดแย้งภายในพรรคก็ระเบิดขึ้นหลังจากรอเวลามาหลายปี

ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2397 ภายใต้แรงผลักดันของ เฉินโม่ พรรคกฤตภาคเหนือและกลุ่มต่อต้านทาสในพรรคประชาธิปไตยภาคเหนือและกลุ่มต่อต้านการเป็นทาสอื่น ๆ ได้ร่วมกันจัดตั้ง พรรคการเมืองใหม่พรรครีพับลิกันและตั้งอยู่บนพื้นฐานของคุณค่าของพรรค . “เสรีภาพส่วนบุคคล” และ “ความเป็นปึกแผ่นของชาติ” ในขณะที่การป้องกันการขยายตัวของทาสในภูมิภาคตะวันตกและยิ่งไปกว่านั้นการขจัดความเป็นทาสถือเป็นการแสวงหาร่วมกันในปัจจุบัน

สมาชิกหลักของพรรครีพับลิกันเป็นตัวแทนของชนชั้นกลางทางตอนเหนือซึ่งประกอบด้วย เจ้าของอุตสาหกรรมและการค้าในภาคตะวันออกเฉียงเหนือต่อต้านทาสและผู้ประกอบการเกษตรกรรมจากรัฐทางตอนกลางและตะวันตก พรรคประชาธิปัตย์ที่แบ่งส่วนใหญ่เป็นตัวแทนของเจ้าของไร่และทาสในภาคใต้ ติดต่อผลประโยชน์ของผู้ประกอบการ

ในส่วนของพรรคกฤตก็มีอยู่แล้วในนามเท่านั้น สมาชิกส่วนใหญ่ได้เข้าร่วมกับพรรครีพับลิกัน และพรรคประชาธิปัตย์ คนที่เหลือไม่ได้มีบทบาทใด ๆ ในสถานการณ์ทางการเมือง พรรคกฤตที่เคยโด่งดังได้ปฏิเสธอย่างสิ้นเชิง

ในฐานะเกษตรกรเจ้าของโรงงานและนายทุนที่ใหญ่ที่สุดในภาคเหนือของสหรัฐอเมริกามีการจ้างงานเกษตรกรคนเลี้ยงวัวคนงานและพนักงานหลายแสนคน ความมั่งคั่งบุคลากรและกองกําลังทางการเมืองที่อยู่ภายใต้การควบคุมมีความสําคัญยิ่งกว่าในพรรครีพับลิกันที่ตั้งขึ้นใหม่ ความโดด เด่น แต่เฉินโม่ไม่ได้ยืนหยัดเพื่อเป็นผู้นําพรรคที่กําลังเกิดขึ้นนี้ แต่เลือกที่จะยืนหยัดอยู่เบื้องหลัง ต่อไป แต่ผลักดันผู้มีความสามารถรุ่นเยาว์ที่เขาได้ให้การสนับสนุนและฝึกฝนอย่างมากให้ขึ้นเวที

ในช่วงเวลาหมอบก่อนหน้านี้เฉินโม่จงใจยกระดับชื่อเสียงและอิทธิพลของเขาในแวดวงที่เขาสร้างขึ้นและมีแนวโน้มที่จะปลูกฝังเป็นโฆษกของเขา

คนที่ยากจนกว่าซึ่งกลายเป็นนักกฎหมายด้วยการศึกษาด้วยตนเองกลายเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติของรัฐเมื่ออายุ 25 ปีและเด็กที่มีพรสวรรค์รุ่นเยาว์ที่ได้รับเลือกให้เป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเมื่ออายุ 37 ปีไม่ได้ขึ้นอยู่กับการปลูกฝังและความคาดหวังของ เฉินโม่ ด้วยความสามารถและเสน่ห์ส่วนตัวของเขาเองไม่เพียงแต่อิทธิพลของสถานะของเขาเองก็ยิ่งใหญ่ขึ้น เรื่อย ๆ และความมีหน้ามีตาในวงกลมเล็ก ๆ ที่สร้างโดย เฉินโม่ ก็ค่อยๆเพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มสมาชิกหลักของวิกส์ดั้งเดิมมากขึ้นเขาไม่ต้องกังวลว่าสถานะของเขาจะถูกคุกคาม แต่เขาเชิญสมาชิกหลายคนเข้าร่วมกลุ่มเป็นการส่วนตัว ในท้ายที่สุดเขาไม่เพียง แต่ไม่ถูกเปรียบเทียบ แต่ยังมีทักษะทางการเมืองที่ยอดเยี่ยมอีกด้วย ค่อยๆรวมผู้คนเข้าด้วยกันและรวมสถานะของหัวหน้าทีมของพวกเขาไว้อย่างสมบูรณ์ หลังจากการจัดระเบียบใหม่เป็นพรรครีพับลิกันแล้วก็อาศัยทางเหนือที่เป็นหนึ่งเดียว

พลังของพรรคยดตําแหน่งผู้นําของพรรครีพับลิกันอย่างมั่นคง

ผู้นําพรรครีพับลิกันรุ่นเยาว์คืออับราฮัมลินคอล์น!

การดํารงอยู่ของระบบทาสกลายเป็นความขัดแย้งที่โดดเด่นที่สุดในสหรัฐอเมริกาและยังนําไปสู่การเปลี่ยนแปลงพรรคการเมืองโดยตรง หลังจากทั้งสองฝ่ายเสร็จสิ้นการปรับโครงสร้างองค์กรปัญหานี้ได้ทวีความรุนแรงขึ้นอย่างทั่วถึงและการโต้เถียงระหว่างสภาคองเกรสกับคนทั้งประเทศสถานะการเลวร้ายลง!

ในปีนี้เจ้าของทาสทางใต้พยายามที่จะใช้กําลังเพื่อขยายทาสไปยังแคนซัส ดังนั้นในแคนซัส ชาวนาตะวันตกและผู้อพยพจากรัฐอิสระจึงต่อต้านการต่อสู้ด้วยอาวุธของเจ้าของทาสทางใต้ การ ต่อสู้ยังคงดําเนินต่อไปจนถึงปี 1856 และได้รับการเปิดเผยบทนาสู่สงครามกลางเมืองอเมริกา

ในช่วงต้นปี 1856 คฤหาสน์ในบรูคลิน ทางตะวันออกเฉียงใต้ของนิวยอร์กได้ต้อนรับแขกลึกลับ

ร่างกายของบุคคลนั้นสูงมากส่วนสูงเกินหนึ่งเมตร แต่ร่างกายที่อยู่ภายใต้เสื้อคลุมขนสัตว์สีดําที่กว้างและเรียวยาวนั้นบางมากและแก้มบ่มเข้าด้านในซึ่งดูไม่หล่อ

หลังจากที่ เทย์เลอร์ นําเขาไปที่ห้องทํางานของ เฉินโม่ เขาก็หันหลังและจากไป

ชายร่างสูงไม่ได้รีบเข้าไป แต่หันหน้าไปมอง เทย์เลอร์ หายไปที่มุมทางเดิน ใบหน้าต็มไปด้วยความสงสัย

แม้ว่า เทย์เลอร์ จะแต่งกายด้วยชุดสูทที่ดูเรียบร้อยและเป็นสุภาพบุรุษและมีความปราณีต แต่เขาก็ใช้สายตาที่เฉียบแหลมของตัวเองในการอ่านร่างของเทย์เลอร์ว่าเขาเป็นเพียงนายพลทหารผ่านศึกที่เคยต่อสู้ในสนามรบเท่านั้น เพื่อที่จะรู้สึกถึงความรุ่งโรจน์ของการต่อสู้ยิ่งไปกว่านั้น คน ๆ นี้ทําให้เขารู้สึกคุ้นเคย แต่เขาแน่ใจว่าไม่เคยเห็นเขามาก่อนมันแปลกมาก!

หลังจากคิดอยู่นานก็ไม่คิดระแคะระคาย ชายคนนั้นต้องวางเรื่องไว้สักพักและเขายังมีเรื่องสําคัญที่ต้องทํา

หันกลับไปที่ศีรษะจัดเรียงเสื้อผ้าและเน็คไทอย่างระมัดระวังและยืนยันว่าชุดนั้นถูกต้องชายคนนั้นเพียงแค่เหยียดฝ่ามือบาง ๆ ออกอย่างเคร่งขรึมและส่งเสียงเคาะประตูหน้าเบา ๆ

“ก๊อกๆ!”

ในไม่ช้าเสียงทุ่มก็ดังขึ้นที่หลังประตู

“เข้ามา!”

ชายคนนั้นรีบจัดแจงเสื้อผ้าที่เลอะเทอะเล็กน้อยอีกครั้งเพราะเขาเคาะประตูยกมือขึ้นเปิดประตูแล้วเดินเข้าไป

นี่คือห้องทํางานที่เต็มไปด้วยสไตล์ย้อนยุคในยุคกลางโดยหันหน้าไปทางภาพวาดสีน้ํามันขนาดใหญ่ที่ผนังประตู เมื่อมองแวบแรกสายตาของชายคนนั้นก็อดไม่ได้ที่จะถูกดึงดูดโดยภาพวาดนี้

ปราสาทแบล็คร็อคอันสง่างามตั้งตระหง่านอยู่บนขอบฟ้าและกําแพงสูงเต็มไปด้วยทหาร

ด้านหน้าปราสาทมีอาวุธครบมือที่ห่อหุ้มร่างกายสีเงินเย็นไว้ภายใต้ชุดเกราะหนักอัศวินเกราะหนักผู้ทรงพลังภายใต้การนําของอัศวินเสื้อคลุมสีด่าที่มีท่าทางโอ่อ่ากับดาบสีเงิน รีบวิ่งไปที่ประตูปราสาท