ตอนที่ 2040 โทสะ (4)
“ในเมื่อตอนนี้การตายของเจ้าเกิดขึ้นเพราะตระกูลฉิน ถ้าอย่างนั้นข้าก็จะทำลายแผ่นดินเทพวิญญาณทั้งหมดให้ราบเป็นหน้ากลอง แล้วใช้เลือดของพวกมันหล่อเลี้ยงวิญญาณเจ้า!”
ตอนนี้เอง ชุดคลุมสีขาวของนางก็สะบัดโดยไร้ซึ่งแรงลมพัดผ่าน ขณะที่นางแผ่กลิ่นอายอำมหิตออกไปจนทำให้คนที่พบเห็นรู้สึกราวกับติดอยู่ในนรก
ไป๋หลิงกลับมาอยู่ข้างกายอวิ๋นลั่วเฟิงสักพักแล้ว แต่ในหัวใจของนาง อวิ๋นลั่วเฟิงมักเป็นคนใจเย็นและมีสติไม่ว่านางจะเผชิญกับสถานการณ์อะไรก็ตาม ไม่เคยมีสักครั้งที่นางได้เห็นการกระทำบุ่มบ่ามรุนแรง ตอนนี้ในที่สุดนางก็เข้าใจว่าบุตรสาวของนางน่ากลัวมากขนาดไหนเมื่อนางมีโทสะ
มันราวกับว่ารอบตัวนางกลายเป็นนรก และศพจำนวนมหาศาลก็กองกันอยู่ใต้ฝ่าเท้าของนาง
“นอกเหนือจากนั้น ข้าจะเอาศพของหงหลวนไปด้วย” อวิ๋นลั่วเฟิงไม่ได้เจรจากับพวกเขา แต่นางกลับใช้การบังคับตัดสินใจและไม่ให้โอกาสพวกเขาได้ปฏิเสธ
แต่ว่าไม่เพียงแต่หงหลิงจะไม่โกรธ ดวงตาของเขากลับเป็นประกายเมื่อได้ยินคำพูดของนาง เขาไม่ต้องการเหตุผลใดๆ แล้วทำแค่พยักหน้า “ได้สิ เจ้าพานางไปได้”
เหตุใดอวิ๋นลั่วเฟิงถึงเอาศพของหงหลวนไปด้วยล่ะ หรือว่านางจะมีวิธีที่สามารถชุบชีวิตหงหลวนได้
ในเมื่อนางไม่ได้อธิบายการกระทำของนางก็หมายความว่าโอกาสที่จะฟื้นคืนชีพหงหลวนได้มีไม่มาก แต่ว่าเขาก็ไม่มีทางยอมแพ้ตราบใดที่ยังมีความหวังแม้เพียงริบหรี่!
อวิ๋นลั่วเฟิงไม่ได้พูดอะไรแล้วโบกมือ ทันใดนั้นศพที่นอนอยู่บนเตียงก็หายไป
เมื่อเผชิญหน้ากับสถานการณ์แบบนี้ นางก็ไม่ปิดบังความสามารถของนางอีกต่อไป เห็นได้ชัดว่าการกระทำของนางทำให้คนที่อยู่ที่นี่หวาดกลัวสุดขีด
“ตาแก่ ท่านแม่ ท่านอา พวกเราไปกันเถอะ ข้ายังมีอย่างอื่นต้องจัดการ”
“ตกลง” ผู้เฒ่าอวิ๋นเหลือบมองอวิ๋นลั่วเฟิงแล้วถอนหายใจอย่างอ่อนโยน
การตายของหงหลวนส่งผลอย่างมากต่อหลานสาวของเขา แต่ถึงอย่างนั้นนางก็ยังไม่ท้อแท้แล้วเตรียมตัวแก้แค้นให้หงหลวน!
“อวิ๋นอี้” อวิ๋นลั่วเฟิงออกคำสั่ง “ไปที่แคว้นเฟิงอวิ๋นแล้วส่งข่าวให้ฉีซูกับฉีหลิงว่าให้พวกเขานำยอดฝีมือทั้งหมดของแคว้นเฟิงอวิ๋นมาที่นี่!”
“เฟิงเอ๋อร์ เจ้าคิดจะทำอะไร” สุดท้ายผู้เฒ่าอวิ๋นก็ไม่สามารถกดความสงสัยของเขาเอาไว้ได้แล้วถามขึ้นมา
รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏขึ้นบนใบหน้าของนาง “แน่นอนอยู่แล้ว…ข้าจะทำสงครามกับตระกูลฉิน!”
ในเมื่อพวกเขาหลงผิดต้องการจะจัดการกับตระกูลอวิ๋นและยังทำให้หงหลวนตาย ดังนั้นนางก็ทำได้แค่ต้องฝังพวกเขาไว้ข้างหงหลวนเท่านั้น!
ถ้านางไม่ได้ทำลายล้างทั้งตระกูลฉินแล้วนางจะชดใช้ให้หงหลวนได้อย่างไร
อวิ๋นอี้ตอบอย่างเฉยชา “ขอรับ นายหญิง”
การเดินทางไปแคว้นเฟิงอวิ๋นโดยปกติแล้วสำนักศึกษาเมืองประจิมต้องใช้ยอดฝีมือจำนวนมากเพื่อรวมพลังกันเปิดทาง แต่ว่าตอนนี้ผู้อาวุโสเพิ่งเปิดประตูไปจึงยังคงฟื้นตัวอยู่
โชคดีที่ยังมีทางอื่นที่ไปแคว้นเฟิงอวิ๋นได้ และก่อนหน้าที่นางจะจากมา นางก็ออกคำสั่งพิเศษให้ใครบางคนเตรียมตัวสนับสนุนอยู่อีกฝั่งหนึ่งแล้ว
เมื่อทั้งสองฝั่งเชื่อมต่อกัน พวกเขาก็จะสามารถเปิดประตูมิติด้วยวิธีการที่ง่ายที่สุด
“เฟิงเอ๋อร์ ข้าสงสัยว่าตอนนี้พวกเราไปที่ตระกูลจวินได้เลยหรือไม่” ผู้เฒ่าอวิ๋นถอนหายใจ “ข้าได้ยินจากเจ้าเมืองว่าผู้เฒ่าจวินบาดเจ็บหนัก และตอนนี้ก็กำลังพักฟื้นในเผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์ เผ่ามังกรกับเผ่าวิหคเพลิงออกไปตามหาเจ้าขณะที่ยอดฝีมือจากเผ่าผู้ใช้เวทจากเมืองหลวงกำลังเดินทางมา แต่พวกเขายังมาไม่ถึงเพราะการเส้นทางยาวไกลนัก…
…ผู้อาวุโสสองสามคนจากสำนักศึกษาเมืองประจิมเหล่านั้นก็บาดเจ็บหนักมาก่อนหน้านี้และยังไม่หายดี ส่วนเจ้าเมืองทักษิณ พวกเขาปฏิเสธคำของความช่วยเหลือจากเจ้าเมืองแล้วไล่พวกเขาออกมา…”
…………………………………..
ตอนที่ 2041 โทสะ (5)
อวินลั่วเฟิงรู้เรื่องสถานการณ์ของสำนักศึกษาเมืองประจิมดี
ครั้งแรกที่เปิดทางเชื่อมมิติก็อาศัยความสามารถของจีจิ่วเทียนเพียงคนเดียว แต่ผู้อาวุโสสองสามคนก็แอบครูพักลักจำวิธีมา
การเปิดครั้งที่สองก็ต้องใช้ผู้อาวุโสสองสามคนร่วมมือกันเปิดทางไปแคว้นเฟิงอวิ๋น แต่ว่าการเปิดทางเชื่อมมิติก็ใช้พลังของพวกเขาไปจำนวนมาก ถึงแม้ว่าอวิ๋นลั่วเฟิงจะทิ้งยาสมุนไพรพลังฌานไว้ให้มากมายก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่จะฟื้นฟูพลังได้อย่างรวดเร็ว…
“ข้าเข้าใจดี” อวิ๋นลั่วเฟิงหันไปมองเจ้าเมืองบูรพา “ครั้งนี้ท่านช่วยพวกเราไว้มาก และหงหลวน…ก็ต้องเสียสละตัวเองอีกด้วย”
เมื่อพูดถึงการตายของหงหลวน อวิ๋นลั่วเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น “ดังนั้นข้าจะไม่มีทางลืมบุญคุณของท่านไปชั่วชีวิต!”
“นอกจากเมืองทักษิณแล้ว คนอื่นๆ ก็ช่วยเหลือตระกูลอวิ๋นของพวกเรา! ข้าเป็นคนที่ตอบแทนบุญคุณความแค้นเสมอ! ในเมื่อเมืองทักษิณทำตัวนิ่งเฉย ดังนั้นข้าก็จะไม่สนใจไม่ว่าอนาคตจะเกิดอะไรกับพวกเขาบ้าง!”
พูดจบนางก็เอนตัวพิงอกของอวิ๋นเซียวอย่างอ่อนแรง แล้วหลับตาลงเพื่อปกปิดความเสียใจที่อยู่ภายใน
“อวิ๋นเซียว พาข้าไปที่เผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์ ข้าต้องไปรักษาอาการบาดเจ็บของผู้เฒ่าจวิน”
ตอนนี้ร่างกายของนางไร้ซึ่งเรี่ยวแรงจนแม้แต่ยืนยังลำบาก ไม่ว่าศัตรูในอนาคตของนางจะแข็งแกร่งมากแค่ไหน นางก็ไม่เคยอ่อนแอเหมือนวันนี้…
เจตนาสังหารแผ่ออกมาจากตัวอวิ๋นเซียวขณะที่เขากอดสตรีที่พิงอกเขาอยู่แน่น แน่นอนว่าเขาไม่ได้โกรธเพราะการตายของหงหลวน แต่เป็นเพราะคนจากตระกูลฉินพวกนั้นทำให้อวิ๋นลั่วเฟิงร้องไห้ต่างหาก!
ใครก็ตามที่ทำให้นางร้องไห้มีแต่ต้องใช้ชีวิตของพวกเขามาชดเชยเท่านั้น!
“แม่นางอวิ๋น” เมื่อเห็นว่าอวิ๋นลั่วเฟิงกำลังจะจากไป หงหลิงก็ยืนขึ้น “เจ้ามีวิธีการอะไรที่สามารถคืนชีพหงหลวนได้หรือไม่ ตราบใดที่นางยังมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ ข้าก็ยินดีใช้ชีวิตของข้าเพื่อแลกเปลี่ยนกับชีวิตของนาง!”
อวิ๋นลั่วเฟิงหยุดฝีเท้า แต่สุดท้ายก็จากไปโดยไม่หันกลับมา นางไม่ได้ให้คำตอบที่ชัดเจนกับหงหลิง นางเองก็ยังไม่แน่ใจว่าหงหลวนจะสามารถฟื้นคืนชีพได้หรือไม่
เผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์
จวินหลิงเทียนนอนหลับตาอยู่บนเตียง ขณะที่จวินหลิงเอ๋อร์และจวินเซวี่ยนคอยอยู่เคียงข้างเขาเงียบๆ
“เซวี่ยนเอ๋อร์” ลมหายใจของจวินหลิงเทียนอ่อนแรงมากและเขาก็พูดด้วยเสียยงเบาๆ ว่า “ร่างกายของข้าไม่เป็นอะไร พาข้าไปที่เมืองบูรพา ข้า…ข้ายังกังวลเกี่ยวกับตระกูลอวิ๋น ไม่อย่างนั้นก็มุ่งหน้าไปพาตระกูลอวิ๋นมาที่นี่”
“อาจารย์ ท่านไม่สามารถลุกได้ด้วยซ้ำแล้วท่านจะไปช่วยตระกูลอวิ๋นได้อย่างไร” จวินเซวี่ยนถอนหายใจอย่างหมดหนทาง
“ตราบใดที่ข้ายังมีลมหายใจ ข้าก็สามารถช่วยพวกเขาได้!”
จวินเซวี่ยนจ้องเขาแล้วก็ได้รู้ว่าเสียงอ่อนแรงของอาจารย์เขาขาดกลิ่นอายทรงอำนาจแบบเมื่อก่อน
“ร่างกายของท่านก็มีปัญหารุมเร้าอยู่ ดังนั้นหยุดทำเป็นแข็งแรงได้แล้ว” ดวงตาของจวินเซวี่ยนเต็มไปด้วยความกังวล
“ก็ได้ ถ้าข้าไปช่วยไม่ได้ เหตุใดพวกเจ้าสองคนถึงยังอยู่ที่นี่อยู่อีก เหตุใดพวกเจ้าไม่ไปปกป้องพวกเขา!” ลมหายใจของชายชราหอบถี่ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับตระกูลอวิ๋น แล้วเขาจะอธิบายให้อวิ๋นลั่วเฟิงว่าอย่างไร
“ข้าปรึกษาเรื่องนี้กับหงหลวนแล้ว ข้าจะอยู่ที่นี่เพื่อดูแลท่านและคนเจ็บคนอื่น ส่วนนางจะไปปกป้องตระกูลอวิ๋นเอง! ยิ่งไปกว่านั้นหงหลวนก็ผ่านด่านเลื่อนระดับเป็นผู้ฝึกฌานขั้นเซียนแล้ว พวกเราเชื่อในความสามารถของนาง”
ถึงแม้ว่าเขาจะพูดอย่างนั้นแต่ดวงตาของจวินเซวี่ยนก็มีความกังวลที่ปิดไม่มิด เขาเริ่มสงสัยว่าการให้หงหลวนพาตระกูลอวิ๋นไปเป็นทางเลือกที่ถูกต้องหรือไม่…
