ยัยจอมกวนป่วนหัวใจนายไอดอล – ตอนที่ 380 คิดถึงเธอมาก คิดถึงเธอ (1) / ตอนที่ 381 คิดถึงเธอมาก คิดถึงเธอ (2)

ตอนที่ 380 คิดถึงเธอมาก คิดถึงเธอ (1)  

 

 

ในหัวได้ปรากฏภาพที่ซ่งชิงเฉินขู่เธอเมื่อหลายวันก่อน—-  

 

 

“คนรอบข้างเธอล้วนต้องได้รับบาดเจ็บเพราะความรักที่น่าหัวเราะของเธอ…อันซย่าซย่า เธอคอยดูแล้วกัน!”  

 

 

นิ้วมือเริ่มสั่นอย่างรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เนื่องจากโทรศัพท์หลุดออกจากหว่างนิ้วมือ เสียงตกของโทรศัพท์จึงดึงดูดความสนใจป่าป๊าอันและอันอี้เป่ยที่นั่งอยู่ข้างๆ  

 

 

“ซย่าซย่า เป็นอะไรไป?” ป่าป๊าอันถาม  

 

 

อันซย่าซย่ารีบเก็บโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วฝืนยิ้ม “เปล่า…มือสั่นน่ะ รายการส่งท้ายปีปีนี้ไม่สนุกเอาซะเลย หนูกลับไปดูการ์ตูนในห้องนะคะ!”  

 

 

“อืม ไว้พ่อเรียกมากินเกี๊ยวตอนเที่ยงคืนนะ” หลังจากที่ป่าป๊าอันพูดด้วยความอบอุ่น อันซย่าซย่าก็เดินกลับห้องไป  

 

 

พอปิดประตู เธอก็สูดหายใจพิงกับผนังสักพักเพื่อระงับความตื่นตระหนกที่อยู่ภายในใจ  

 

 

ซ่งชิงเฉินเป็นเพียงเด็กสาวอายุสิบหก เธอไม่น่าจะทำเรื่องเลวร้ายขนาดนี้ได้ลง…  

 

 

เธอได้แต่ปลอบใจตัวเอง แต่พอคิดไปคิดมาก็ยังรู้สึกว่าซ่งชิงเฉินเป็นบุคคลที่น่าสงสัยที่สุด  

 

 

เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ดังขึ้น เธอตกใจจนแทบจะโยนโทรศัพท์ออกไปอีกครั้ง  

 

 

เมื่อหยิบขึ้นมาดูก็พบว่าเซิ่งอี่เจ๋อเป็นคนโทรมา เธอสูดหายใจแล้วรับสาย  

 

 

“ซย่าซย่า” เสียงของเขายังคงน่าฟังอยู่เช่นเคย  

 

 

ตาและคิ้วของอันซย่าซย่าโค้ง “แหะแหะ นายทำอะไรอยู่?”  

 

 

เซิ่งอี่เจ๋อยืนอยู่ในสวนพลางเหลือบมองไปยังตัวบ้านที่มีแสงไฟสว่างเจิดจ้าที่อยู่ทางด้านหลัง เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนโดยไม่คิดอะไรมาก “ฉันกำลังคิดถึงเธอ”  

 

 

ฉันกำลังคิดถึงเธอ  

 

 

เป็นเพียงประโยคเรียบง่าย แต่กลับเป็นเหมือนคำบอกรักที่ไพเราะที่สุดในโลกจนทำให้อันซย่าซย่าหน้าแดงโดยไม่รู้ตัว  

 

 

เธอกอดตุ๊กตาแล้วพูดตะกุกตะกัก “ฉัน ฉันก็คิดถึงนายมาก…”  

 

 

เซิ่งอี่เจ๋อดูเหมือนจะหัวเราะเบาๆ และพึมพำเสียงต่ำ “ยัยบ๊อง…”  

 

 

อันซย่าซย่าขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเสียงดอกไม้ไฟและเสียงลมพัดมาจากทางฝั่งเขา “นายออกมาคุยโทรศัพท์ข้างนอกเหรอ?”  

 

 

“อืม คุณปู่กับคุณย่ากำลังดูรายการทีวีอยู่น่ะ” เซิ่งอี่เจ๋อตอบกลับมา  

 

 

“เอาล่ะ มีอะไรก็ส่งข้อความมาหาฉันก็ได้ นายรีบกลับเข้าไปในบ้านเถอะ” อันซย่าซย่ากลัวว่าเขาจะไม่สบายเอาได้และเตรียมจะวางสาย แต่จู่ๆ ก็พูดขึ้นมาว่า “เดี๋ยวก่อน ฉันมีอะไรจะส่งให้นายดู!”  

 

 

“อืม” เซิ่งอี่เจ๋อตอบอย่างอารมณ์ดี  

 

 

อันซย่าซย่าวิ่งออกไปจากห้องแล้วตะโกนว่า “พี่ อาวุธวิเศษที่พี่เอาไว้จีบสาวล่ะ?”  

 

 

“ของอะไรนะ?” อันอี้เป่ยผลักกรอบแว่นตา  

 

 

“ก็กีต้าร์ของพี่ไง!”  

 

 

“วางไว้ในห้องทำงาน ในเวลาแบบนี้เธอจะเอากีต้าร์ไปทำอะไร?” อันอี้เป่ยไม่เข้าใจ  

 

 

อันซย่าซย่ายิ้มเจ้าเล่ห์และทิ้งท้ายไว้ว่า “ความลับ!” จากนั้นก็วิ่งไปที่ห้องทำงาน  

 

 

–  

 

 

สิบนาทีต่อมา  

 

 

เซิ่งอี่เจ๋อก็ได้รับคลิปวิดีโอที่อันซย่าซย่าส่งมาให้  

 

 

เมื่อใส่หูฟังก็เห็นเพียงสาวน้อยสูดหายใจด้วยความประหม่าอยู่ในคลิปวิดีโอ พอดนตรีเพลงขึ้น เธอก็เริ่มร้องเพลงให้เขา  

 

 

ท่วงทำนองเพลงที่ฟังสบายๆ และสนุก บวกกับเนื้อเพลงที่เต็มไปด้วยความหวานชื่นทำให้เซิ่งอี่เจ๋อผู้มีใบหน้าเคร่งขรึมอมยิ้มเล็กน้อย  

 

 

อันซย่าซย่าร้องเพลงอยู่ในคลิปวิดีโออย่างตั้งใจ—-  

 

 

“อยากจะส่งข้อความไปหาเธอ  

 

 

ฉันคิดถึงเธอมาก คิดถึงเธอ  

 

 

แทบอยากจะโทรศัพท์ไปหาเธอทันที  

 

 

ฉันคิดถึงเธอมาก คิดถึงเธอ  

 

 

ทุกๆ วันพอตื่นขึ้นมา  

 

 

ก็คิดถึงเธอมาก คิดถึงเธอ  

 

 

ไม่ว่าท้องฟ้าจะสดใสหรือฝนตก  

 

 

ก็คิดถึงเธอมาก คิดถึงเธอ  

 

 

ทุกครั้งที่ฉันบอกว่าคิดถึงเธอมาก  

 

 

เธอก็ไม่เชื่อ  

 

 

แต่กลับชอบถามฉันจังว่าคิดถึงเธอไหม  

 

 

……”  

 

 

คุณลุงพ่อบ้านยืนอยู่ข้างๆ เขา อาการทั้งหมดที่แสดงออกมาถูกบันทึกไว้ในสายตาอย่างหมดเปลือก  

 

 

“เอ๊ะ หลานชาย เธอดูวิดีโออะไรอยู่น่ะ?” คุณย่าเซิ่งโน้มตัวเข้ามา  

 

 

“เปล่าครับ” เซิ่งอี่เจ๋อเก็บโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว คุณลุงพ่อบ้านที่อยู่ข้างๆ อดหยอกล้อไม่ได้ “ใช่ครับ คุณชายแค่เล่นวนไปวนมายี่สิบกว่ารอบเอง…”  

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนที่ 381 คิดถึงเธอมาก คิดถึงเธอ (2)  

 

 

เซิ่งอี่เจ๋อเหลือบมองเขาแล้วหน้าแดงลามไปจนถึงใบหู  

 

 

คุณลุงพ่อบ้านไม่ได้ยำเกรงเขาเนื่องจากเป็นคนเก่าคนแก่ของบ้านตระกูลเซิ่ง อีกทั้งยังพูดหยอกไปว่า “หรือว่าคนที่อยู่ในคลิปวิดีโอคือคุณหนูซย่าซย่า”  

 

 

“อะไรนะ? คลิปวิดีโอของเสี่ยวซย่าซย่าเหรอ? เจ้าหนู เธอยังกล้าเอาไปซ่อนอีกนะ! รีบเอามาให้ย่าดูเร็ว!” คุณย่าเซิ่งขู่ เซิ่งอี่เจ๋อจึงทำเป็นกระแอมเสียง “คุณย่าครับ คุณย่าก็ดูทีวีไปสิ นั่นนักแสดงตลกที่คุณย่าชอบไม่ใช่เหรอ…”  

 

 

พรึ่บ—-  

 

 

คุณย่าเซิ่งหยิบรีโมทขึ้นมาปิดทีวีด้วยสีหน้าที่บอกว่า “ไม่ให้ฉันดู ฉันก็จะเร่งเร้าแกอยู่นั่นแหละ”  

 

 

คุณปู่เซิ่งพูดด้วยท่าทางเคร่งขรึม “ใช่แล้ว รีบวางลง”  

 

 

มีเพียงเซิ่งชิงอี้เท่านั้นที่ทำเสียงเย็นชาและหันหน้าไปทางอื่นอย่างรังเกียจ  

 

 

เซิ่งอี่เจ๋อไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากถอดหูฟังออกแล้วเปิดคลิปวิดีโอให้คนแก่ทั้งสองคน  

 

 

เมื่อเห็นอันซย่าซย่าเล่นกีต้าร์ร้องเพลงอย่างน่ารักน่าเอ็นดู คนแก่ทั้งสองก็ตาเป็นประกายพลางโน้มหน้าเข้าหาโทรศัพท์อย่างอดไม่ได้ราวกับมีบับเบิ้ลสีชมพูลอยอยู่เหนือศีรษะ  

 

 

“อัยหยา เสี่ยวซย่าซย่าน่ารักจริงๆ ยังเล่นกีต้าร์ได้อีกด้วย เก่งจังเลย!”  

 

 

เซิ่งชิงอี้ทำเสียงเย้ยหยันเแลกกับการโดนคุณปู่เซิ่งกลอกตาใส่ “ใครบางคนก็อกตัญญูเสียจริงๆ! น่าผิดหวัง แม้แต่หลานสาวสักคนก็ยังคลอดให้ฉันไม่ได้…ฮึ!”  

 

 

เซิ่งชิงอี้ลนลาน  

 

 

ต้องเข้าใจว่าคุณปู่เซิ่งมีเขาเป็นลูกชายเพียงคนเดียว คำว่า “น่าผิดหวัง” ที่ออกมาจากปากนั้น นอกจากเขาแล้วยังจะเป็นใครได้อีก!  

 

 

ยังมีใครอีก!  

 

 

บ้านอื่นให้ความสำคัญกับผู้ชายดูเบาผู้หญิง แต่บ้านของเขากลับให้ความสำคัญผู้หญิงดูเบาผู้ชาย ยังจะใช้ชีวิตผ่านไปได้อย่างไร!  

 

 

คนแก่สองคนดูคลิปวิดีโอย้อนกลับไปกลับมาอยู่หลายครั้ง พร้อมกับตบไหล่เซิ่งอี่เจ๋อด้วยความพึงพอใจ “หลานชาย! รีบๆ แต่งเสี่ยวซย่าซย่าเข้าบ้านเถอะ! คลอดลูกสักคน ลูกต้องน่ารักเหมือนซย่าซย่าแน่ๆ!”  

 

 

เซิ่งอี่เจ๋อไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “อายุตามกฏหมายสมรสในปัจจุบัน ผู้ชายต้องอายุ 22 ปี ผู้หญิงต้องอายุ 20 ปี พวกเราจะทำผิดกฏหมายโดยเจตนาไม่ได้!”  

 

 

“นั่นก็จริง…” คุณปู่เซิ่งกับคุณย่าเซิ่งถอนหายใจด้วยความผิดหวังแล้วพูดอยู่ข้างๆ ว่า “หลานชาย พวกเราแต่งงานไม่ได้ก็ไม่เป็นไร! หมั้นกันก็ได้นี่นา! ปีนี้หลานอายุ 18 ซย่าซย่าอายุ 17 ผ่านไปสักสี่ปีค่อยแต่งก็ได้!”  

 

 

เซิ่งชิงอี้ร้อนใจ “พ่อครับ แม่ครับ ตระกูลอันเป็นแค่ครอบครัวธรรมดาที่เปิดร้านกาแฟ เมื่อก่อนพ่อทำงานเป็นหมอ พี่ชายก็เป็นทนายความ จะคู่ควรกับพวกเราได้อย่างไร…” เขาพูดยังไม่ทันจบก็โดนคุณย่าเซิ่งต่อว่า “เชอะ! แกไอ้คนชั่ว ไม่อยากให้พวกเรามีหลานสะใภ้น่ารักๆ ใช่ไหมล่ะ? ไม่อยากให้พวกเราอุ้มเหลนหรือไง?”  

 

 

“ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น…”  

 

 

“ตอนที่ฉันแต่งงานกับพ่อของแก ตระกูลเซิ่งยังตกต่ำ ถ้าฉันไม่แต่งงานเพียงเพราะรังเกียจที่พ่อแกจน แกจะเกิดมาได้ยังไง?” คุณย่าเซิ่งกลอกตามอง ส่วนคุณปู่เซิ่งที่รักภรรยาเท่าชีวิตก็ช่วยพูดเสริม “ถูกต้อง พื้นเพครอบครัวจะมาก่อนรักแท้ได้อย่างไร แกมันไอ้หน้าเหม็นหัวคร่ำครึ!  

 

 

เซิ่งชิงอี้จนปัญญา เมื่อคนแก่ทั้งสองคนนี้ด่าด้วยคำว่า “ไอ้คนชั่ว” “ไอ้หน้าเหม็น” มันทำให้เขาไม่สามารถเงยหน้าขึ้นมาได้ แต่เขาก็ไม่ได้สิ้นไร้ไม้ตอก  

 

 

เขาเหลือบตามองเซิ่งอี่เจ๋อก็สบตากับสายตาอมยิ้มของเซิ่งอี่เจ๋อเข้าพอดี  

 

 

เซิ่งอี่เจ๋อคาดเดาสถานการณ์นี้ไว้นานแล้ว เขาลุกขึ้นโดยไม่สนใจเซิ่งชิงอี้ที่กัดฟันกรอดอยู่ข้างหลัง  

 

 

–  

 

 

เวลาเที่ยงคืน หลังจากที่อันซย่าซย่ากินเกี๊ยวที่ป่าป๊าอันต้มไว้เสร็จแล้ว เธอก็ชะโงกหน้าไปขอเงินแต๊ะเอียและกลับห้องไปอย่างมีความสุข  

 

 

พอเปิดเวย์ปั๋วก็เห็นรายการแจ้งเตือนจากเพื่อนแทบระเบิด มีคลิปวิดีโอถูกโพสต์ลงในนั้น  

 

 

เมื่อคลิกเปิดดู เธอก็หน้าแดงขึ้นมาทันที  

 

 

คนในคลิปวิดีโอนั้นไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นเซิ่งอี่เจ๋อร้องเพลง “คิดถึงเธอมาก” ตอบกลับมา!  

ยัยจอมกวนป่วนหัวใจนายไอดอล

ยัยจอมกวนป่วนหัวใจนายไอดอล

Status: Ongoing
อันซย่าซย่า แอนตี้แฟนของกลุ่มไอดอลวงสตาร์รี่ไนต์ชอบหาเรื่องมาฉะด่าว่าร้าย เซิ่งอี่เจ๋อ นักร้องนำของวงไม่เว้นวัน นี่จะนับว่าเป็นงานอดิเรกสุดโปรดของเธอเลยก็ว่าได้ ทว่าเหมือนโชคชะตาเล่นตลก พอเธอเข้าเรียนมัธยมวันแรก สามหนุ่มวงสตาร์รี่ไนต์ก็กลับกลายมาเป็นเพื่อนร่วมชั้นเธอเสียได้ ซ้ำร้ายยังมาเช่าบ้านเธออยู่อีก! ถ้าเธอไม่เผลอไปเฉี่ยวชนรถคันหรูราคาแพงของเซิ่งอี่เจ๋อเข้าจนเป็นหนี้หัวโตก็คงจะมีข้อแม้มาไล่เขาออกจากบ้านได้ สุดท้ายก็ได้แต่ยอมจำนน แถมยังตกปากรับคำเป็นผู้ช่วยศิลปินจำเป็น ทำงานใช้หนี้ทั้งที่เธอยังอยู่แค่มัธยมปลายแท้ๆ จะว่าไปแล้ว เจ้าหน้าหล่อนั่นดูท่าทางจะสนใจเธอเป็นพิเศษด้วยสิ

Comment

Options

not work with dark mode
Reset