รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 131 ฉันสั่งให้​ฆ่าเขาซะ

บทที่ ​131 ฉันสั่งให้ฆ่าเขาซะ
“คุณ​ชายคาง คุณ​ยังโอเคอยู่​หรือเปล่าครับ”
กลุ่มลูกน้อง​ของ​คางตี๋ช่วยพยุงตัวเขาไว้ คางตี๋นวดขมับตัวเอง ก่อนจะยืดตัวตรง พอมองที่ฝ่ามือแล้วพบว่ามีเลือดติดอยู่ เขาเบิกตาโตอย่างโมโห​ เขาถูกเลี้ยงดูเอาอกเอาใจมาตั้งแต่เล็กจนโต ปกติ​จะมีแต่เขาที่รังแกคนอื่น ไม่เคยมีใครกล้าทำร้ายเขามาก่อน
“รุมมัน เอาให้เละจนแม่​มันดูไม่ออกว่าเป็นลูกตัวเอง แล้ว​จับยัยนั่นมาให้​กู มันต้องการ​จะ​ปกป้องยัยนั่นไม่ใช่​หรือไง กูก็อยากจะรู้เหมือนกัน​ ว่ามึงจะปกป้องยังไง​”คางตี๋​ชี้หน้า​เหรินห้าวอย่างโมโห​ กลุ่มลูกน้องรีบตอบรับ​คำสั่ง
“แม้แต่​คุณ​ชายคางมึงยังกล้าทำร้าย อยากตายหรือไงวะ”
“ถ้าอยากตายก็บอกตั้งแต่ทีแรกสิวะ”
“เอาให้ตายเลย”
……
บรรดา​ลูกน้อง​ด่าว่า​ ก่อนจะพุ่งตัว​เข้าหา​เหรินห้าวทันที พี่หลงกับพี่เฟยถึงขั้นยกเก้าอี้ขึ้นเตรียมฟาดใส่
ในเวลานี้ถึงแม้​เหรินห้าวจะหวาดกลัว แต่เขากลัวว่าเหรินซินจะถูกทำร้ายมากกว่า เหรินห้าวดึงเหรินซินมาปกป้องไว้ด้านหลัง​ตนเอง ก่อนจะคิดในใจ ถึงแม้​ตนเองจะถูกรุมทำร้ายจนตาย ก็ไม่ยอมให้เหรินซินถูกทำร้ายแม้แต่​นิดเดียว
“เพี๊ยะ​”บรรดา​ลูกน้องพุ่งเข้ามา แล้ว​ตบหน้าเหรินห้าวอย่างแรง จนเหรินห้าวเลือดไหลออกมาจากปาก แต่เหรินห้าวก็ยังไม่ขยับหนี เขาดึงเหรินซินมาปกป้อง​ไว้ด้านหลัง ดวงตา​แน่วแน่ ขอแค่เขายังมีชีวิต​อยู่​ เขาก็ไม่ยอมให้ใครพาตัวเหรินซินไปเด็ดขาด
“ถอยออกไปซะ”
พี่หลงตะโกน​สั่ง ทำให้​บรรดา​ลูกน้องที่ยืนขวางอยู่ด้านหน้าเหรินห้าวพากันถอยออกห่าง ก่อนที่พี่หลงจะส่งเสียงฮึกเหิม​แล้วฟาดเก้าอี้ใส่ศีรษะ​ของเหรินห้าว จนเก้าอี้แตกหัก​เป็นสองท่อน
เหรินห้าวรู้สึก​เจ็บ​ศีรษะ​มาก เหมือนถูกไม้เสียบเข้าไปในสมอง จนเหรินห้าวเริ่มรู้สึก​มึนงง แต่ถึงจะเป็นแบบนี้ แต่เขาก็ยังปกป้องเหรินซินไว้ด้านหลัง​เหมือนเดิม
“พี่คะ…”ในตอนที่เก้าอี้ถูกฟาดลงมา เหรินซินตกใจกลัว​มาก เธอยกมือ​อุดหู หลับตา แล้ว​ก้มตัวลง จนขดตัว​กลม
ตอนที่​เธอลืมตาขึ้นมาดู เหรินห้าวก็ยังคงยืนปกป้อง​เธอ​อยู่​ตรงหน้า​ แต่​ศีรษะ​ของ​เขากลับมีเลือดไหลออกมา เหรินซินตกใจกลัว ทั้งโมโห​ทั้งซาบซึ้ง​ใจ เธอประคอง​ศีรษะ​ของ​เหรินห้าวไว้ พร้อมกับ​ถามเสียงสะอื้น​ “พี่ ฮึก พี่เป็นยังไง​บ้าง​คะ​ พี่เป็นยังไง​บ้าง​คะ…”
“ที่แท้ก็พี่น้องกันนี่เอง จัดการ​มัน ตายแล้วกูรับผิดชอบ​เอง”
คางตี๋​ตะโกน​อย่างโมโห​ “ยังมีอีกคน จัดการ​มันด้วย ถ้า​จับผู้หญิง​คน​นั้น​มาได้ก็ยกให้พวกมึงจัดการเลย”
คางตี๋​พูดจบ บรรดา​ลูกน้อง​ก็มองไปทางหวางเหยา ในขณะเดียวกัน​ ยินถิงก็ถูกเลือดของเหรินห้าวปลุกความกล้าขึ้นมา เขารีบดึงหวางเหยามาปกป้องไว้ด้านหลัง
ยินถิงตั้งปณิธาน​ไว้ในใจ เขาจะไม่ทำให้​เพื่อนขายหน้า ถ้าวันนี้​ต้องถูก​รุมทำร้ายจนตาย เขาก็ยังสามารถตายไปพร้อมกับเพื่อนได้ แค่นี้ก็ไม่มีอะไรที่จะต้อง​เสียดายแล้ว
เพราะแบบนี้ เหรินห้าวกับยินถิงจึงได้แต่ต้านทาน​ไว้อย่างยากลำบาก ถ้าดูจากความไม่หวาดกลัว​ต่อผลที่จะตามมาของอีกฝ่าย พวกเขาทั้งสองคนคงจะ​ต้านทาน​ไว้ได้แค่ห้านาที ลมหายใจของ​พวกเราคงจะหมดลงแล้ว
ตอนนี้เหรินซินกับหวางเหยาไม่มีรอยบาดแผล​เลยแม้แต่น้อย​ แต่​ะวกเธอกำลังร้องไห้​อย่างหนัก เหรินซินอยากเข้าไปปกป้องพี่ชาย แต่กลับถูก​เหรินห้าวดึงให้อยู่ด้านหลัง
หวางเหยาเองก็ถูกยินถินปกป้องไว้ด้านหลัง​ หวางเหยาดึงชายเสื้อด้านหลังของยินถิงไว้แน่น เธอตกใจกลัว​จนเสียสติ​ไปแล้ว
ลูกค้าและพนักงาน​ในร้านอาหารต่างก็ทนมองเหตุการณ์​ทั้งหมด​ แต่พวกเขาไม่สามารถช่วยเหลือ​อะไรได้ เพราะถ้ายื่นมือ​เข้าไปช่วย พวกเขาคงจะสร้างความเดือดร้อน​ให้ตัวเอง ใครจะกล้าเอาชีวิต​ของตัวเองไปเสี่ยงกันล่ะ คนส่วนใหญ่​จะ​ไม่กล้าเข้าไปยุ่ง ลูกค้าที่พาลูกมาด้วย ต่างก็รีบพาลูกออกจาดร้านไปอย่างรวดเร็ว
พอเห็นเหรอนห้าวกับยินถิงถูก​รุมทำร้ายอย่างหนัก คางตี๋​ถึงได้อารมณ์​ดีขึ้นมาบ้าง สองคนนี้กล้ามามีปัญหา​กับ​เขา ก็ต้องได้รับโทษ​ที่​สาสม
“เฮ้ย ทำอะไรน่ะ หยุดเดี๋ยว​นี้”
ในเวลานี้เอง ฉินหลั่งที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ พอเห็นเหตุการณ์​ตรงหน้า​ ก็ทั้งตกใจทั้งโมโห​ เมื่อตะกี้​เขาออกไปเข้าห้องน้ำ แล้ว​คุยโทรศัพท์​ ให้เสิ่นวั่นเชียนไปรับอู๋ยี่หยวนสองแม่​ลูก​ออกมา แล้ว​จัดเตรียม​ที่พักที่ปลอดภัย​ให้​พวกเธอยู่
เขาได้ยิน​เสียง​แว่วๆว่ามีการทะเลาะ​กัน​ด้านนอก​ แต่คิดไม่ถึง​ว่า​จะเป็นพวกเหรินห้าว
ในตอนนี้มีชายฉกรรจ์​ห้าหกคนกำลังรุมทำร้ายเหรินห้าวกับยินถิงอยู่ ฉินหลั่งพุ่งตัว​เข้าไปโดยไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว
“โอ๊ย”
“อ้าวเฮ้ย”
ฉินหลั่งเตะชายฉกรรจ์​กระเด็น​ออกไปสองคน ก่อนจะคว้าขวดเหล้าบนโต๊ะ แล้วฟาดใส่ศีรษะ​ของ​ลูกน้อง​อีกสองคน โดยไม่แม้แต่จะเก็บเรี่ยวแรง
“เพล้ง เพล้ง”
เสียงที่ดังออกมา คือเสียงขวดเหล้าแตกกระจาย ส่วนลูกน้องอีกคนที่ยังเป็นปกติ​ แต่ก้นขวดยังมีรอยเลือดติดอยู่​ด้วย แล้วยังไหลลงมา
ในขณะเดียวกัน​ สองคนที่ถูก​ตีด้วยขวดเหล้า​ต่างก็ล้ม​ลงไปบนพื้นแล้วเรียบร้อย
คนหนึ่งนอนแดดิ้นเหมือนปลาที่ถูก​น้ำร้อนราดตัว ส่วนอีกคนนอนสลบเหมือด​ไปแล้ว​เรียบร้อย​ บาดแผล​บนศีรษะ​มีเลือดไหลออกมาเป็นสาย พี่หลงรีบก้มตัว​ลง​ไป​สำรวจลมหายใจ
“คุณ​ชายคางครับ ตายแล้ว​ครับ”พี่หลงหันไปส่ายหน้า​ให้​คางตี๋
ลูกน้องคนอื่นๆพอเห็นว่าฉินหลั่งโหดเหี้ยม​ยิ่งกว่า​พวกเขา แค่ตีครั้งเดียว​ก็​ทำอีกฝ่าย​ตายทันที จึงเริ่มรู้สึก​หวาดกลัว​ จนถอยตัวออกห่างจากฉินหลั่ง แล้ว​ตั้งท่าระวังตัว
“พวกนายเป็นยังไง​บ้าง​”ฉินหลั่งมองไปทางเหรินห้าวกับยินถิง บนศีรษะ​ของ​ทั้งสองคนมีเลือดไหลออกมา บนร่างกาย​มีรอยเท้าเต็ม​ไปหมด บริเวณ​ข้อศอก​กับหัวเข่า​มีแผลฉกรรจ์​ ฉินหลั่งเห็นแล้วรู้สึก​ปวดใจมาก
พอเห็นฉินหลั่งเข้ามาช่วยพวกเธอเหมือนซุปเปอร์​ฮีโร่​ เหรินซินกับหวางเหยาก็ดีใจ รู้สึก​ว่า​ว่าฉินหลั่งเท่ห์​มาก​เลย ถึงแม้​ตอนนี้​เขาจะทำหน้าเคร่งเครียด​ แต่​พวกเธอก็ไม่รู้​สึกกลัวเลย แต่​กลับรู้สึก​ว่า​ผู้ชาย​คน​นี้เด็ดเดี่ยว​และ​กล้าหาญ​มาก บนร่างของเขาเหมือนมีกลิ่นไอเสน่ห์​ของ​ความเป็นชายเปร่งประกายออกมา
“ยังไหวอยู่…”เหรินห้าวตอบกลับ​ ทั้งที่แทบจะลืมตาไม่​ขึ้น​ ก่อนจะทรุดตัว​ลงบนพื้นพร้อมกับยินถิง
“พี่คะ พี่เป็นยังไง​บ้าง​คะ…”เหรินซินพุ่งความสนใจทั้งหมดกลับ​ไปที่พี่ชาย เธอเข้าไปกอดเหรินห้าวไว้ แล้วร้องไห้​ออกมาอย่างหนัก หวางเหยาเองก็นั่งดูแล​ข้างๆยินถิง
“ไม่เป็นไร พี่สบายมาก น้องไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว”เหรินห้าวระบายยิ้ม
ฉินหลั่งรีบโทรเรียกรถพยาบาล​ ให้มารับพวกเขาไปโรงพยาบาล​
“เกิดอะไรขึ้น​กัน คุณ​ชายคาง มีอะไรกันเหรอครับ”ในขณะที่​สถานการณ์​ตกอยู่ใน​ความ​ตะลึง​งัน มีเสียงพูด​ดังเข้ามาจากด้านนอก และคนที่พูดก็คือเหลียงฮุยนั่นเอง
อาส้วยเดินตามหลังของเขา และยังใส่ชุด​แปลกประหลาด​อยู่​เช่นเดิม บนใบหน้าใส่หน้ากากสีขาว ตอนที่เขาเห็นฉินหลั่งอยู่ในห้องด้วย จึงหยุด​มองอยู่สักพัก
“คุณ​ได้รับบาดเจ็บ​เหรอครับ ใครเป็นคนทำครับ มันอยากตายแล้วหรือไงกัน”
เหลียงฮุยหยุดยืนตรงหน้าคางตี๋​ แล้วถามอย่างเป็นห่วง​ พอเห็นสายตา​ของ​คางตี๋​พุ่งตรง​ไปทางกลุ่มของฉินหลั่ง เหลียงฮุยจึงมองไปทางฉินหลั่ง ก่อนจะแสยะยิ้มออกมา
“ทำไมถึงเป็นมึงอีกแล้ว กล้าดียังไง​ ถึงได้มีปัญหา​กับ​คุณ​ชายคาง อยากตายมากเลยสินะ”
“เหลียงฮุย เจ้านี่มือหนักมาก คุณ​อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม​ เดี๋ยว​ผมโทรเรียกลูกน้อง​มาเพิ่ม แล้วค่อยจัดการมันให้ตาย”คางตี๋​มองไปทางฉินหลั่งอย่างระมัดระวัง​ การมาที่หย่งเหอหยวนในครั้งนี้​เขาไม่ได้เตรียมตัว​ ลูกน้อง​ที่​พามาจึงกระจอกมาก เมื่อตะกี้​เขาได้โทรไม่เรียกลูกน้อง​ที่​มีฝีมือ​ดีมาแล้ว ให้พวกเขารีบมาที่หย่งเหอหยวนอย่างรวดเร็ว
“คุณ​ชายคางครับ เจ้านี่กล้ามีปัญหา​กับ​คุณ​ ผมที่ได้ชื่อ​ว่าเป็น​เพื่อน​ของ​คุณ​ จะทนได้ยังไง​กัน​ ผมจะช่วยคุณจัดการ​เจ้าพวกนี้เองครับ สั่งสอน​ให้​พวกมันรู้ ว่าไม่ใช่​ใครพวกมันก็สามารถมีปัญหา​ด้วยได้”
เหลียงฮุยทำท่าทางเหมือนอยากจะช่วยคางตี๋​แก้แค้น​เต็ม​ที เขาคิดว่านี่เป็นโอกาส​ที่​เขาสามารถ​ประจบสอพลอ​คางตี๋ ให้ความสัมพันธ์​สนิทกันมากขึ้น​ได้
“ที่สำคัญ​นะครับ คุณ​ชายคางคงจะยังไม่รู้​ ว่า​ก่อนหน้านี้​เจ้าบ้านี่ก็เคยทำร้ายผมมาก่อน แล้ว​ยังทำให้​ผม​สารภาพ​รัก​กับ​ผู้หญิง​ที่​ผมรักไม่สำเร็จอีก ครั้งนี้ไม่ใช่​แค่​เพื่อคุณ​ แต่เพื่อตัวผมเองด้วย ผมจะปล่อย​ให้​เจ้าบ้านี่อวดดีต่อหน้า​คุณ​ได้ยังไง​กัน​ครับ”
“ได้ คุณ​เองก็น่าจะรู้ ว่าเขามีฝีมือ​ไม่เลว อีกทั้งยังโหดมาก เล่นซะลูกน้องผมตายไปแล้ว​หนึ่งคน ผมกลัว​ว่า​คุณ​จะสู้มันไม่ได้…”คางตี๋​ชอบใจกับคำพูด​ของ​เหลียงฮุย ภายในใจรู้สึก​สนิทสนม​กับ​เหลียงฮุยหลายส่วน
“คุณ​ชายคางเข้าใจผิด​แล้ว​ครับ​ ถึงผมจะสู้กับมันไม่ไหว แต่คนระดับเรา ไม่จำเป็น​ต้อง​ลงมือกับคนระดับ​นี้หรอกครับ มือเราจะสกปรก​เปล่าๆ”เหลียงฮุยพูดอย่างโอ้อวด​ ก่อนจะมองไปทางอาส้วย “ให้เขาไปจัดการก็พอแล้ว​ครับ”
หลายวันมานี้ อาการบาดเจ็บของ​อาส้วยดีขึ้น​มากแล้ว อีกทั้งเหลียงฮุยก็เคยถามเขาแล้ว ว่าฝีมือ​ระดับ​เขา ทำไมครั้งที่อยู่​ผับโอวโล่​ถึงถูกฉินหลั่งทำร้ายจนบาดเจ็บ​ได้ อาส้วยบอกว่า ตอนนั้น​เขาเผลอ ถึงถูกฉินหลั่งใช้มีดแทง เดิมทีฉินหลั่งไม่ใช่​คู่ต่อสู้​ของ​เขา เหลียงฮุยเองก็คิดเหมือนกัน​ ถ้าดูจากฝีมือ​ของ​อาส้วย ถ้าจะฆ่าฉินหลั่งนั้นง่ายดายมาก ครั้งที่แล้ว​ถือว่าผิดพลาด​ไป​เล็กน้อย​เท่านั้น
“เขาน่ะเหรอ”คางตี๋​มองไปทางอาส้วยอย่างแปลกใจ​ คนตัวเตี้ยแบบนี้ อีกทั้งยังตัวซูบผอม พอเห็นแล้วทำให้​ยิ่งสงสัยว่าจะสู้กับอีกฝ่าย​ไหวหรือเปล่า
“คุณชาย​เหลียง คุณ​เองก็เห็นแล้ว ตรงนั้นมีคนตายไปแล้ว​คนหนึ่ง เขารูปร่างบึกบึน​กว่าลูกน้อง​สุดประหลาด​ของ​คุณ​อีกนะ คุณ​อย่าส่งลูกน้อง​คุณ​ไปตายดีกว่า พวกเรารอลูกน้องของ​คุณ​ชายคางมาจัดการเถอะ”ในขณะนั้น​ เกาหยวนพูดขัดขึ้นมาซะก่อน
พวกเขาทั้งสองคนล้วนแต่อยากตีสนิท​กับคางตี๋​ แน่นอน​ว่า​เกาหยวนไม่ต้อง​การให้เหลียงฮุยได้หน้า จนได้รับความไว้วางใจจากคางตี๋​ ที่สำคัญ​ เดิมทีเขากับเหลียงฮุยก็ไม่ค่อยถูกหน้า​กันอยู่​แล้ว
“อ้อ คุณ​ชายเกา ดูเหมือน​จะ​มีอยู่ประโยค​หนึ่งบอกว่า ถึงตัวจะเล็กแต่ใจใหญ่​ แต่ก็ไม่เป็นไรครับ คุณ​คงจะเรียนมาน้อย ผมไม่ถือสา”เหลียงฮุยพูดดูถูก​เกาหยวน
“คุณ” เกาหยวนพุ่งตัว​เข้าไปเตรียมจะทะเลาะ​กับ​เหลียงฮุย
“โอ๊ย” ตอนที่​เขาเดินมาตรงหน้า​เหลียงฮุย ยังไม่ทันที่เขาจะพูดอะไรสักคำ ก็​ถูก​อาส้วยเข้ามาจับไว้ ก่อนจะ​ถูก​ทุ่ม​ตัวลงบนพื้น เกาหยวนร้องอย่างเจ็บปวด​อยู่​บนพื้น ส่วนอาส้วยนั้นกลับไปยืนอยู่ข้างเหลียงฮุยตามเดิม
“ไม่เลวนี่ ในที่สุด​ก็​ช่วยจัดการคนเลวให้เจ้านายได้แล้ว”เหลียงฮุยลูบศีรษะ​ของ​อาส้วยเบาๆ เหมือนกำลังลูบขนสุนัข​อยู่​
“ดีมาก เจ้านี่ฝีมือ​ไม่เลวเลย งั้นก็ให้เขาไปจัดการกับสามคนนั้น อย่าออมแรงเด็ดขาด​ เอาให้ตาย ผมรับผิดชอบ​เอง”เหลียงฮุยถลึงตา​มองฉินหลั่งอย่างเคียดแค้น​
“ได้ครับ ตามคำบัญชาคุณ​ชายคางครับ”เหลียงฮุยคิดว่าถ้าครั้งนี้เขาจัดการพวกฉินหลั่งได้ ไม่ใช่​แค่​แก้แค้น​ให้​ตัวเองได้ แต่ยังได้รับความไส้วางใจจากคางตี๋​ด้วย ยิงปืน​นัด​เดียว​ได้นกสอง​ตัว​แบบนี้จะไม่ทำได้ยังไง​ เหลียงฮุยตบบ่าอาส้วย แล้ว​ชี้ไปทางฉินหลั่ง “อาส้วย ไป จัดการฆ่าเจ้านั่นซะ ถ้าทำภารกิจ​นี้สำเร็จ ฉันจะเพิ่มเงินเดือนให้นายอีกห้าร้อยหยวน แล้วจะพานายไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้นายด้วย ให้นายหล่อเหลา​เหมือนคุณ​ชายคาง เร็วเข้า”เหลียงฮุยยื่นมีดสั้นให้อาส้วย แล้ว​ผลักเขาไปข้างหน้า อาส้วยหรี่ตามองฉินหลั่ง แต่กลับไม่ขยับตัว​
ฉินหลั่งยืนอยู่ตรงหน้าพวกเหรินห้าว แล้วมองหน้า​อาส้วยนิ่ง
“อาส้วย นายเป็นอะไรไป รีบไปฆ่าพวกมันสิ ตัดหัวพวกมันลงมา เร็วเข้า” เหลียงฮุยยืนสั่งการ​อยู่ข้างหลัง​อาส้วย
แต่อาส้วยที่จับมีดสั้นไว้ในมือ แต่กลับไม่ขยับเลย ถึงแม้​จะ​ไม่เห็นใบหน้า​ แต่ก็ยังสามารถมองเห็นดวงตาคู่นั้นของเขา
“เกิดอะไรขึ้น​ ทำไมเขาถึงไม่ฟังคำสั่งคุณ”คางตี๋​ขมวดคิ้ว​มองไปที่เหลียงฮุย
เหลียงฮุยยิ้มแหย ก่อนจะเดินเข้าไปหาอาส้วย แล้ว​ตบท้ายทอยของอาส้วยอย่างแรง “เจ้าบ้า นายไม่ฟังคำสั่งฉันใช่ไหม​ ไท่ฆ่ามันเดี๋ยวนี้ เร็วเข้า”