รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 138 ปัญหามากมาย

บทที่ 138 ปัญหามากมาย
“พวกเธอสองคนเป็นอะไรเหรอ?”เมื่อฉินหลั่งเห็นท่าทางส่งเส่นเอ๋อและโจวที่พูดอะไรไม่ออกกับตัวเอง แม้ว่าในใจจะรู้ว่ามันไม่เหมาะสม แต่จะให้เขาให้เปิดเผยฐานะของตัวเองได้อย่างไร
“ไม่เป็นไร”โจวซินปรับความรู้สึก ถูกฉินหลั่งทำให้รู้สึกเหมือนรถไฟเหาะ: “ฉินหลั่ง นายลองคิดดูดีๆนะ เคยทำหายที่อื่นๆอีกหรือเปล่า เมื่อกี้นายบอกว่าหล่นอยู่ที่รถประจำทาง หรือจะทำหายที่รถคันอื่นอีก?”
ในเวลานี้ ฉินหลั่งมีความเข้าใจความคิดขอโจวซินและส่งเส่นเอ๋ออย่างถ่องแท้ เขารู้ว่า คำถามที่สงสัยที่สุดในใจของทั้งสองคนตอนนี้ เนื่องจากตัวเองไม่บอกว่าด้ายแดงสองเส้นบนมาเซราตินั้นคือตัวเองทำหล่นไว้ ด้ายแดงสองเส้นนั้นเป็นของใครกัน ดูเหมือนว่า ตัวเองจะต้องหาเหตุผลที่เหมาะสม สองสาวนี้ถึงจะปล่อยตัวเองไป
“ฉันคิดไม่ออกจริงๆ ก็ทำหล่นแค่สองครั้ง ฉันจำได้วันนั้นพวกเราไปเดินเที่ยวที่ถนนคนเดิน ก็มีคนไม่น้อยที่ซื้อด้ายแดงของคุณยายนะ ฉันเดินออกจากแผงขายของ ก็พบว่าที่ว่าหล่นอยู่บนพื้นหลายเส้นเลยนะ”
คำพูดของฉินหลั่งทำให้โจวซินและส่งเส่นเอ๋อรู้สึกกระวนกระวายใจ ใช่แล้ว พวกเขาไม่ใช่คนเดียวที่ซื้อด้ายแดงในคืนนั้น ยังมีคนอื่นๆที่ซื้อ อย่างนั้นด้ายแดงที่พวกเขาเห็นบนมาเซราติ อาจจะไม่ใช้ของฉินหลั่ง แต่เป็นนายหนุ่มรวยที่บังเอิญไปซื้อด้ายแดงในถนนคนเดิน
สำหรับการพูดถึงฉินหลั่ง สีหน้าการแสดงออกของชายหนุ่มในรถเปลี่ยนไป บางทีอาจไม่ใช่เพราะคำว่า “ฉินหลั่ง”สองคำนี้ แต่เป็นเพราะพวกหล่อนพูดสิ่งอื่น เพียงแต่ตอนแรกพวกหล่อนเชื่อว่าด้ายแดงเป็นของฉินหลั่ง นั่นเป็นเหตุผลที่เข้าใจผิด คิดว่าตัวเองพูดถึงฉินหลั่งและทำให้พวกเขาโกรธ
โจวซินและส่งเส่นเอ๋อสบตากัน และจากสายตาของกันและกัน พวกหล่อนยังเห็นว่า อีกฝ่ายมีความคิดเดียวกันกับตัวเอง
เมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วส่งเส่นเอ๋อและโจวซินต่างก็เชื่อ ว่าฉินหลั่งไม่ใช่นายหนุ่มรวยที่ช่วยพวกหล่อนในวันนั้น!
ส่งเส่นเอ๋อเคยคิดถึงก่อนหน้านี้ยังคิดว่าฉินหลั่งแอบช่วยตัวเองอยู่เงียบๆ สาเหตุที่เขาเป็นผู้ชายยาจกธรรมดาในมหาวิทยาลัยจีนหลิง เป็นเพราะเขาปกปิดฐานะ วันนี้เพื่อที่จะได้เจอเขา เธอตั้งใจแต่งตัวนานมาก และเธอรู้สึกโกรธแล้วน่าขำสิ้นดี
“ฉันถามนาย วันนั้นฉันและโจวซินถูกหม่าเก๋อจับตัวไป นายมัวทำอะไรอยู่?”ส่งเส้นเอ๋อเริ่มรู้สึกรำคาญ
“ฉัน…..”ฉินหลั่งพูดไม่ออกไปชั่วขณะ แล้วไม่สามารถพูดได้ว่าตัวเองช่วยพวกหล่อนอย่างลับๆ แล้วไม่สามารถพูดได้ว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรเลย ที่สำคัญฉินหลั่งยังจำได้ว่า ในเวลานั้นส่งเส่นเอ๋อเคยพูดมาอย่างจริงจังเอง ต่อให้จะเกิดปัญหาอะไรกับส่งเส่นเอ๋อ มันก็ไม่เกี่ยวข้องกับเขาฉินหลั่งแม้แต่นิดเดียว
“พูดไม่ออกใช่มั้ย? นายไม่ได้ทำอะไรเลย?”ส่งเส่นเอ๋อแสยะยิ้มมองไปที่ฉินหลั่ง: “หวงเกอให้นายมาก็เพื่อดูแลพวกเรา นายดูแลพวกเรายังไง? หือ? แค่คำพูดเหรอ? โจวซินกลับไปเธอบอกให้หวงเกอ ไอ้คนตระกูลฉินไม่ได้เรื่องเลย ให้เขาเลิกคบกับมันให้เร็วที่สุด อีกหน่อยจะได้ไม่ถูกคนคนนี้ทรยศ”
“เส่นเอ๋อ เธอ….”โจวซินจับไหล่ของส่งเส่นเอ๋อไว้
แม้ว่าพวกเขาจะเดาฐานะของฉินหลั่งผิด แต่ก็ไม่เกี่ยวข้องกับฉินหลั่ง ฉินหลั่งก็ไม่เคยบอกว่า ตัวเองเป็นทายาทเศรษฐีอะไรเลย ส่งเส่นเอ๋อด่าว่าได้รุนแรง มากเกินไป
“ฉินหลั่ง นายกลับไปก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันอยู่เป็นเพื่อนเส่นเอ๋อเอง”โจวซินขมวดคิ้วและพูดกับฉินหลั่ง
“อืม….”ฉินหลั่งตอบมากด้วยน้ำเสียงนิ่งสงบ ต้องการที่จะหันหลังกลับออกไป ส่งเส้นเอ๋อคนนี้ เอาแต่ใจจริงๆ ฉินหลั่งคิดว่าตัวเองกับส่งเส่นเอ๋ออาจมีความสัมพันธ์แบบ “ตาต่อตาฟันต่อฟัน”ตลอดไป อีกหน่อยเจอกันน้อยลงหน่อยก็คงจะดีกว่านี้
“เอาของของนายไปด้วย ฉันกลัวมันจะทำให้มือของฉันสกปรก”ส่งเส่นเอ๋อโยนด้ายแดงของฉินหลั่ง ด้ายแดงตกลงไปที่พื้น ฉินหลั่งก็รีบเก็บมันขึ้นมา เป่าฝุ่น ด้ายแดงถูกส่งเส่นเอ๋อขยำให้เป็นก้อนๆ ฉินหลั่งใส่เข้าไปที่กระเป๋า แล้วรีบออกจากผับโอวโล่
สองวันถัดไปผ่านไปอย่างราบรื่น ชือฮุยนำข้อมูลมากมายเกี่ยวกับอาคารหลิงอู่มาให้ และฉินหลั่งยังคงต้องตั้งใจฟังคำอธิบายของชือฮุยและผู้เชี่ยวชาญด้านอสังหาริมทรัพย์สองคนอย่างละเอียด เขาถึงค่อยเข้าใจเนื้อหาของข้อมูล
แน่นอนว่า นอกจากยุ่งกับการอ่านข้อมูลแล้ว ทุกวันฉินหลั่งก็ยังค่อยติดตามฟังรายงานจากโข่งลิ่งเสียนเกี่ยวกับความคืบหน้าในการตามหาจงยู่ มีข่าวเกี่ยวกับที่อยู่ของจงยู่ แต่ว่า ก็ยังมีข้อจำกัดอยู่มาก การค้นหาจงยู่จากข่าวคราวที่มีอยู่นั้น ไม่ต่างอะไรกับการงมเข็มในมหาสมุทร ฉินหลั่งบอกกับตัวเอง ต้องมีความอดทน ตอนนี้ไม่มีข่าวใดๆที่เป็นข่าวดี รอเมื่อโข่งลิ่งเสียนมีข้อมูลเพิ่มเติม เขาจะสามารถหาจงยู่เจอได้อย่างแน่นอน
บางครั้งในเวลากลางคืน เมื่อฉินหลั่งคิดถึงสถานการณ์ของจงยู่ เขาก็รู้สึกอ่อนไหวในใจ แต่ว่า เขาบอกกับตัวเองว่าต้องเข้มแข็ง ถ้าหากว่าตัวเองทุกข์ตลอดทั้งวัน จะไม่มีวันหาจงยู่เจอ
โชคดีข้อมูลที่ชือฮุยนำมาครั้งนี้ สามารถทำให้ฉินหลั่งคล้อยตาม และลืมจงยู่ไปได้ในขณะนี้
ในวันที่สาม ฉินหลั่งได้เห็นข้อมูลเกือบทั้งหมดเกี่ยวกับอาคารหลิงอู่ แล้วตามที่พูดมาบนกระดาษข้อมูลไม่ค่อยลึก ฉินหลั่งรู้สึกว่าตัวเองควรไปที่อาคารหลิงอู่เพื่อดูด้วยตัวเอง
เขานั่งรถหนึ่งคัน ไปที่อาคารหลิงอู่
วันนี้เขาจะไปในฐานะนักศึกษาวิทยาลัยที่เพิ่งก้าวเข้าสู่สังคม ไปเช่าห้องที่อาคารหลิงอู่ เพื่อดูสถานการณ์ว่าคนดูแลมีการจัดการดูแลยังไง
ฉินหลั่งมาที่สำนักงานที่ชั้นหนึ่งของอาคาร A ได้อย่างง่ายดาย ตามข้อมูลของอาคารหลิงอู่ในอินเทอร์เน็ต มีข้อมูลการเช่าทั้งหมดจะมาการจัดการที่นี่
ทันทีที่เดินเข้าไปในห้องสำนักงาน ที่หน้าโต๊ะทำงานชายและหญิงกำลังหยอกล้อกัน ที่สำคัญมีลักษณะเชิงชู้สาวกัน สิ่งนี้ทำให้ฉินหลั่งรู้สึกแย่มาก เขาก็ขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้เล็กน้อย หากแขกที่มาเช่าบ้านเห็นสภาพเช่นนี้ จะมีความรู้สึกไม่ดีต่อภาพลักษณ์ของอาคารหลิงอู่!
“อะแฮ่ม”ฉินหลั่งเดินเข้ามา ทั้งสองคนก็ออกนอกหน้าเกินไป ฉินหลั่งกระแอม ทั้งสองคนถึงค่อยสังเกตเห็นว่าฉินหลั่งเข้ามาแล้ว
“สวัสดีค่ะ ต้องการเช่าห้องเหรอคะ?”หญิงสาวไว้ผมบ๊อบสั้น ในเวลานี้ถึงปรับท่าทาง แล้วถามฉินหลั่ง
แต่ชายคนนั้นยังคงนั่งอยู่ข้างๆ แคะขี้เล็บ ไม่ทำงาน และไม่มองไปที่ฉินหลั่ง อยู่บ้านเป็นอย่างไร อยู่ที่นี่ก็เป็นอย่างนั้น
“สวัสดีครับ พอดีผมเพิ่งเรียนจบมหาวิทยาลัย ตอนนี้ยังไม่มีงานทำ เห็นว่าสภาพแวดล้อมของพวกคุณค่อนข้างเจริญ คิดว่าโอกาสในทำงานน่าจะมีมากมาย ก็ต้องการอยากจะเช่าบ้านของพวกคุณที่นี่ ฉันไม่ค่อยมีเงินมากนัก ประมาณสามพันหยวน มีห้องแบบไหนพอจะช่วยแนะนำห้องให้ผมได้บ้าง?”ฉินหลั่งถามอย่างสุภาพ
เมื่อตอนที่ฉินหลั่งพูด สายตาของหญิงสาวผมสั้นก็ให้ความสนใจแต่กับโทรศัพท์ และดูเหมือนว่าจะไม่ได้ฟังในสิ่งที่ฉินหลั่งพูด
“นายลองไปดูด้วยตัวเอง ราคา ประเภทของห้องก็มี เลือกเสร็จแล้วบอกฉัน”หญิงสาวผมสั้นยื่นบนแผ่นพับไปตรงหน้าฉินหลั่ง และมองไปที่โทรศัพท์
ฉินหลั่งถอนหายใจ ใบปลิวนี้มีไว้สำหรับคนที่รีบร้อนไม่มีเวลา ข้อมูลในหน้านี้ไม่ละเอียดมาก พวกคุณในฐานะพนักงานต้อนรับของสำนักงาน หน้าที่คือแนะนำห้องที่เหมาะสมให้กับลูกค้า พวกคุณสองกลับ ใช้บนแผ่นพับหนึ่งใบก็จัดการได้ แล้วถ้าง่ายขนาดนั้น จะจ้างพวกคุณเพื่ออะไร
ฉินหลั่งเริ่มมองดูบนแผ่นพับ โชคดี ที่ข้อมูลในบ้านบนแผ่นพับนั้นค่อนข้างครบถ้วน รวมทั้งรูปภาพ ฉินหลั่งเหลือบมองอย่างคร่าวๆ และเลือกบนแผ่นพับอย่างไม่เป็นทางการ
“นี่….”ฉินหลั่งกำลังจะบอกประเภทบ้านที่ตัวเองให้กับหญิงสาวผมสั้น ในขณะนี้ เสียงแผ่วเบาดังมาจากประตู
“สวัสดีค่ะ เช่าบ้านที่นี่หรือเปล่าคะ?”ฉินหลั่งหันกลับไปมอง สาวสวยคนหนึ่งเดินเข้าประตูมา และเห็นว่าเธอสวมกางเกงยีนขาสั้น เสื้อยืดหลวมๆแขนกุด และเสื้อคลุมผ้าบางกันแดดแขนสั้น ผิวของหญิงสาวเป็นสีขาวเปล่งประกาย และผมก็รวบมัดจุกไว้อย่างสวยงาม ใบหน้าของเธอยังดูเด็ก และใบหน้าอวบเล็กน้อย ดูน่ารักมาก
หญิงสาวก้มหัวด้วยความเคารพให้กับฉินหลั่ง เดินไปที่โต๊ะทำงาน และถามอย่างสุภาพ: “สวัสดีค่ะ ฉันอยากจะเช่าบ้านที่นี่กับคุณ จะต้องเช่ายังไง ต้องใช้บัตรประชาชนหรือเปล่า? ฉันจะเอาให้พวกคุณ….. “
ฉินหลั่งอดยิ้มไม่ได้ ดูเหมือนว่าเด็กผู้หญิงคนนี้จะเพิ่งออกมาข้างนอกเป็นครั้งแรก ขาดประสบการณ์ทางสังคม ไม่เคยติดต่อเรื่องการเช่าบ้านเลย ดังนั้นเมื่อเข้ามาจึงริเริ่มที่จะยื่นบัตรประประชาชนก่อน
“อะไรเช่าบ้านยังไง? เธอนี่มันสนใจจริงๆ”หญิงสาวผมสั้นพูดด้วยความอิจฉา และยิ่งไม่มีมารยาทมากกว่าที่ทำกับฉินหลั่งก่อนหน้านี้อีก ผู้ชายที่อยู่ด้านข้างมองไปที่หญิงสาวเป็นเวลานาน ถ้าไม่ใช่เพราะหล่อนหยิกชายคนนั้นสองที ชายคนนั้นก็คงเริ่มที่จะแนะนำกับหญิงสาวไปก่อนแล้ว
“ลองดูด้วยตัวเอง เลือกหลังไหนบอกฉันละกัน”หญิงสาวสั้นยื่นแผ่นพับให้หญิงสาว
“ค่ะ”หญิงสาวตอบอย่างเชื่อฟัง
“ฉันเลือกเสร็จแล้ว หลังนี้”ฉินหลั่งชี้ให้เห็นหลังที่ตัวเองเลือกให้กับหญิงสาวผมสั้น
“หลังนี้มีสามห้องนอนสองห้องนั่งเล่นและหนึ่งห้องน้ำ ค่าใช้จ่ายสองพันสองร้อยหยวนต่อเดือน บัตรประจำตัวประชาชน ตอนนี้ฉันจะเปิดห้องให้นาย”หญิงสาวผมสั้นขอบัตรประจำตัวประชาชนฉินหลั่งเพื่อจัดการทำเอกสาร
“เอ่อ พวกคุณไม่พาผมไปดูห้องหน่อยเหรอ?”ฉินหลั่งรู้สึกไม่พอใจกับสองคนนี้มากขึ้นในใจ พวกเขาทำเรื่องสะเพร่าเกินไป?
“มันเขียนก็ไว้บนแผ่นพับอย่างชัดเจนแล้วนะ ถ้านายไปดูมันก็สถานการณ์เดียวกัน”หญิงสาวผมสั้นไม่คิดว่าวิธีของตัวเองจะมีอะไรผิดปกติ: “ถ้านายจะไปดูก็ได้ นี่คือกุญแจ ไปดูเอาด้วยตัวเอง”
จากนั้น หญิงสาวผมสั้นหากุญแจบ้านหลังที่ฉินหลั่งต้องการเช่าเจอ
ฉินหลั่งพูดไม่ออก และพวกเขาไม่กลัวว่าผู้เช่าจะนำกุญแจไปใช้ส่วนตัวเพื่อสร้างความเสียหายให้กับบ้าน ในฐานะคนจัดการ เมื่อเห็นว่าคนที่ทำงานให้ตัวเองนั้นไร้ความรับผิดชอบ ฉินหลั่งก็มีความกังวลอยู่ลึกๆในใจ
“หลังนี้แหละ อ่ะ นี่คือบัตรประชาชนของผม” ฉินหลั่งให้บัตรประชาชนกับหญิงสาวคนนั้น ในวันนี้เขามาก็พบกับปัญหา ต้องการดูสถานะท่าทางการทำงานปกติของพนักงานที่นี่ว่าเป็นอย่างไร
“ฉันเลือกหลังนี้”หญิงสาวที่ตั้งหน้าตั้งใจเลือกบ้านตอนนี้เงยหน้าขึ้นและพูดกับหญิงสาวผมสั้น ฉินหลั่งเห็นว่า ผู้หญิงคนนั้นเลือกหลังเดียวกับตัวเอง
“เอ่อ คุณจะพักหลังนี้ อย่างนั้นเดี๋ยวผมเลือกใหม่”เมื่อหญิงสาวเห็นว่าฉินหลั่งเลือกก่อน แล้วก็ยิ้มอย่างอายๆ และเตรียมเลือกบ้านใหม่ด้วยตัวเอง
ในเวลานี้ มีชายร่างสูงเดินเข้ามา และมองไปน่าจะมีอายุสักสามสิบกว่าปี เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อน กางเกงขายาวสีดำ มีลักษณะดีถูกต้องตามระเบียบ
“ผู้จัดการติง”
“ผู้จัดการติง”ชายและหญิงในห้องทำงานยืนขึ้น และทักทายผู้จัดการติงด้วยรอยยิ้ม
ชายคนนี้คือผู้จัดการติงจุนผู้รับผิดชอบการเช่าของอาคารหลิงอู่ ติงจุนยิ้มและพยักหน้า เมื่อเห็นหญิงสาวยืนอยู่ในสำนักงาน ดวงตาของติงจุนก็เปล่งประกายสว่างขึ้น
“สวัสดีครับ เธอมาที่นี่เพื่อเช่าห้องเหรอ?”ติงจุนเดินไปหาหญิงสาวและถาม เมื่อมองไปที่ใบหน้าของหญิงสาวใกล้ๆ หัวใจของติงจุนก็ยิ่งเต้นแรงมากขึ้น
“ค่ะ”หญิงสาวพยักหน้า: “ฉันเลือกห้องนี้ แต่ถูกหนุ่มหล่อท่านคนนี้เลือกไปก่อนแล้ว ฉันเลยต้องเลือกใหม่”
“อ๋อ…”ติงจุนเหลือบมองไปที่ฉินหลั่ง และดึงฉินหลั่งไปด้านข้าง เขากระซิบกับฉินหลั่ง: “เพื่อน ฉันแนะนำห้องนี้ให้นายดีกว่า ราคาก็ยังตามสองพันสองร้อย นายสามารถยกห้องนี้ให้กับเด็กหญิงสาวได้มั้ย? สำหรับเด็กผู้หญิงอายุยังน้อยก็ลำบาก เราเป็นผู้ชาย ยังไงเราก็ควรเสียสละให้เธอนะ….”
ผู้จัดการติงคุยตกลงกับฉินหลั่ง ฉินหลั่งคิดในใจ ในฐานะผู้จัดการ บ้านในอาคารหลิงอู่มีการระบุไว้อย่างชัดเจน และคุณลดราคาให้กับผู้เช่าเป็นการส่วนตัว แล้วใครจะเป็นคนจ่ายส่วนต่างล่ะ?
อย่างไรก็ตามฉินหลั่งตั้งใจที่จะเสียสละบ้านให้กับหญิงสาวอยู่แล้ว ดังนั้นจึงตอบตกลงกับผู้จัดการติง
“สาวน้อย พี่ชายสุดหล่อคนนี้ไม่ได้เช่าบ้านหลังนั้นแล้ว ก็เลยให้เธอเช่า”ผู้จัดการติงและฉินหลั่งเดินกลับมาหาหญิงสาวและกล่าว
“จริงเหรอคะ อย่างนั้นก็ขอบคุณมากๆเลยนะคะ”หญิงสาวกล่าวขอบคุณฉินหลั่งและผู้จัดการติงครั้งแล้วครั้งเล่า เธอเองก็มองออกว่า ติงจุนก็มีบทบาทสำคัญในเรื่องนี้ และรู้สึกใกล้ชิดกับคุณลุงคนนี้ที่ดูแลตัวเองเล็กน้อย