รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 141 คฤหาสน์คุณให้พวกเรายืมหน่อยสิ

บทที่ 141 คฤหาสน์คุณให้พวกเรายืมหน่อยสิ
“ห้ะ”ฉินหลั่งชะงัก สมองไม่ตอบสนองไปชั่วชนะ ตนเพิ่งรู้จักซุนเย่วไม่ถึง3ชั่วโมง จู่ๆจะให้ไปเป็นแฟนของเธอได้ยังไงกัน
“ไม่ใช่อย่างงั้น คุณอย่าเข้าใจผิด ฉันบอกว่าพรุ่งนี้ให้คุณแกล้งเป็นแฟนฉัน เพื่อตบตาแม่ของฉัน ไม่อย่างงั้นแม่ต้องบังคับให้ฉันรู้จักกับผู้ชายคนนั้นแน่ๆ คุณช่วยฉันหน่อยได้รึเปล่า？”ซุนเย่วคิดว่านี่เป็นวิธีที่ดีมากๆ เธอลากแขนฉินหลั่งไปมาเบาๆ
ฉินหลั่งแกะมือซุนเย่วออกเบาๆ ตอนนี้ในใจเขาทั้งขัดแย้งและสับสน ไม่รู้กำลังคิดอะไรอยู่ และไม่รู้ว่าจะตกลงคำขอร้องของซุนเย่วดีไหม
จู่ๆฉินหลั่งก็นึกถึงจงยู่ขึ้นมา ฉินหลั่งปวดใจ เขาเป็นแฟนของจงยู่ จะไปเป็นแฟนของคนอื่นอีกได้ยังไง ฉินหลั่งพูดเสียงเบาอย่างละอาย：“ขอโทษนะ ผมช่วยคุณไม่ได้”
“ทำไมล่ะ พรุ่งนี้คุณแค่ไปที่บ้านกับฉัน แล้วบอกว่าคุณเป็นแฟนฉันก็พอแล้ว คุณไม่อยากช่วยฉันใช่ไหม？”ซุนเย่วถาม ไม่ง่ายเลยที่เธอจะคิดวิธีรับมือกับแม่ได้ แต่ฉินหลั่งกลับไม่ช่วยเธอ
“อย่าดีกว่า คุณไปหาคนอื่นเถอะ”ฉินหลั่งพูดอย่างเอื่อยๆ
“คุณ……”ซุนเย่วจ้องฉินหลั่งด้วยความโมโห และพูดลมหายใจหนักๆ：“เห็นๆอยู่ว่าคุณช่วยฉันได้ แต่ไม่ช่วยฉันใช่ไหม ฉันมองคุณผิดไปจริงๆ คุณก็เหมือนกับติงจุนนั่นแหละ ล้วนเป็นผู้ชาย……”
คำว่า“ชั่ว”ด้านหลัง ซุนเย่วพูดไม่ออก เธอรู้ว่าฉินหลั่งไม่ใช่คนไม่ดี เพียงแต่ท่าทาง“ช่วยได้แต่ไม่ช่วย”ของฉินหลั่งนั้นทำให้เธอโมโห
“คุณมันน่าโมโหจริง！”ซุนเย่วไม่คุยกับฉินหลั่งต่อ เธอยืนขึ้นและเดินไปยังห้องของตัวเอง จากนั้นไม่นานซุนเย่วก็ลากกระเป๋าเดินทางของตัวเองออกมา
“คุณจะไปไหน？”ฉินหลั่งถามอย่างตกตะลึง
“เหอะ คุณยังดูไม่ออกหรอ ฉันคงไม่ได้ไปเที่ยวหรอกนะ？ฉันจะไปแล้ว！”ซุนเย่วพูด
ฉินหลั่งขวางซุนเย่วไว้ทันที แล้วขมวดคิ้วถาม：“คุณไม่มีที่ไปไม่ใช่เหรอ？แล้วคุณจะไปที่ไหน？”
“ฉันไปนอนข้างถนนแล้วคุณจะทำไม？หลีกไปสิ ถ้าฉันโดนรถชนตายบนถนน ก็เป็นเพราะการเห็นคนเดือดร้อนแล้วไม่ช่วยของคุณนั่นแหละ”ซุนเย่วผลักฉินหลั่ง แต่ก็ผลักไม่ออก
“ได้ ผมตกลง”
“อย่ามาขวางสิ…เดี๋ยวก่อน เมื่อกี้คุณพูดว่าไงนะ？”ซุนเย่วนิ่งไป และใช้นิ้วชี้ชี้ถามฉินหลั่ง
“ผมบอกว่าผมตกลง”ฉินหลั่งพูดอีกรอบ
“ฉันบอกว่าจะไปนอนข้างถนน คุณเลยตกลงใช่ไหม？”ตอนที่ฉินหลั่งตอบตกลง ซุนเย่วไม่อยากจะเชื่อ
“แล้วแต่คุณจะคิด”พูดจบฉินหลั่งก็กลับไปนั่งบนโซฟา ซุนเย่วจึงแน่ใจว่าฉินหลั่งตกลงที่จะแกล้งเป็นแฟนเธอแล้วจริงๆ
“ฉินหลั่ง ฉันชอบ……”ซุนเย่วทิ้งกระเป๋าแล้วนั่งลงข้างๆฉินหลั่ง พลางจับมือฉินหลั่งอย่างศรัทธา จู่ๆก็คิดว่าพูดเกินไปเลยเปลี่ยนคำพูด：“คุณดีกับฉันมากจริงๆ”
ฉินหลั่งยิ้มบางๆ แค่แกล้งเป็นแฟนไม่ได้เป็นจริงๆสักหน่อย อีกอย่างฉินหลั่งคิดว่าถ้าหากตอนนี้จงยู่อยู่ข้างๆเขา คงเห็นด้วยที่เขาช่วยซุนเย่วเช่นกัน
ฉินหลั่งนั่งอยู่ในห้องอีกพักหนึ่ง คุยกับซุนเย่วว่าพรุ่งนี้ควรทำยังไงบ้าง ซุนเย่วบอกว่าพรุ่งนี้เธอจะไปรับฉินหลั่งที่มหาวิทยาลัยจีนหลิง พูดจบฉินหลั่งก็ออกจากอาคารหลิงอู่ไป
ฉินหลั่งเรียกรถและไปลงที่ชุมชนชุ่ยเต่าหัวถิง จากนั้นเขาก็ซื้อไก่ที่ตลาดสดแถวนั้นมาหนึ่งตัวแล้วเข้าไปในคฤหาสน์ของตน
เมื่อใกล้จะถึงประตูบ้าน ฉินหลั่งเห็นผู้ชายและผู้หญิงยืนอยู่หน้าประตู ฉินหลั่งไม่รู้ว่าพวกเขามาทำไม เขาจึงเดินไปอย่างสงสัย
“คุณฉิน สวัสดีครับ！”เมื่อฉินหลั่งชายหญิงคู่นี้ก็เดินมาอย่างเป็นมิตร เมื่อเห็นท่าทางสงสัยของฉินหลั่ง ผู้ชายคนนั้นจึงพูดขึ้น：“คุณจำพวกเราไม่ได้เหรอ？เราเคยเจอกันตอนคุณซื้อคฤหาสน์หลังนี้”
ผู้ชายคนนั้นพูดเช่นนี้ฉินหลั่งก็นึกขึ้นได้ ตอนที่ตนซื้อคฤหาสน์หลังนี้มีสามีภรรยาวัยรุ่นคู่หนึ่งยืนด่าทอและเย้ยหยันอยู่ข้างๆ เป็นชายหญิงตรงหน้าจริงๆด้วย เมื่อนึกถึงท่าทางของพวกเขาในตอนนั้น ฉินหลั่งก็คว้าชั้นวางของขึ้น：“พวกคุณมาทำไม？”
“ขอโทษด้วย ครั้งก่อนพวกเราสองคนมีตาหามีแววไม่ ได้ล่วงเกินคุณ ขอคุณอย่าถือสา ให้อภัยที่พวกเราเสียมารยาทด้วย ”ขณะพูด ชายคนนั้นกระตุกมือให้ผู้หญิงคนนั้นอย่างลับๆ ผู้หญิงคนนั้นจึงรีบพูดขอโทษทันที：“คุณฉิน ขอโทษด้วยค่ะ คุณยกโทษให้พวกเราด้วย”
“มีอะไรก็พูดมาตรงๆ ผมไม่มีเวลามาเสียไปกับพวกคุณ”ฉินหลั่งไม่ชอบสามีภรรยาคู่นี้มาก และไม่อยากพูดคุยกับพวกเขาสักเท่าไหร่
“อ้อ งั้นพวกเราจะรีบพูด ไม่ทำให้คุณเสียเวลา”ชายคนนั้นพูดทันที
“ผมชื่อย้าวเป่า นี่คือภรรยาผมซุนจิง”ชายคนนั้นแนะนำตัวกับฉินหลั่งก่อน：“คืออย่างงี้ครับ ก่อนหน้านี้พวกเราจะซื้อคฤหาสน์หลังนี้ จากนั้นโดนคุณซื้อไปใช่ไหมล่ะ ตอนนั้นเราสองสามีภรรยาได้โพสต์ลงในวีแชทไว้นานแล้วว่าจะซื้อคฤหาสน์หลังนี้ คนสนิทต่างรู้กันหมด ดังนั้นเมื่อคฤหาสน์โดนคุณซื้อไป เราเลยไม่กล้าพูดความจริงกับคนอื่น เลยแกล้งทำต่อไปว่าเราซื้อคฤหาสน์หลังนี้แล้ว……”
“ต้องโทษพวกเรา ที่ไม่อยากเสียหน้า”ย้าวเป่าแสร้งตบหน้าตัวเอง：“เดิมทีพวกเราคิดว่าจะมีเงินในเร็วๆนี้ และซื้อคฤหาสน์หลังนี้แต่เงินไม่พอตลอด 2-3วันก่อนแม่ยายโทรมา บอกว่าอยากดูคฤหาสน์ที่พวกเราซื้อ เกรงว่าคงโกหกต่อไปไม่ได้แล้ว พวกเราเลยมาหาคุณที่นี่”
“พวกคุณมาหาผมทำไม？”ฉินหลั่งถามอย่างนึกขัน เขาจำได้ว่าตอนนั้นสามีภรรยาคู่นี้อวดดีมาก ตอนนี้กลับเจียมตัวซะงั้น
“พวกเราคิดว่าเราจะยืมคฤหาสน์คุณในราคา1แสนสักหนึ่งวัน เพื่อโกหกแม่ยายผมไปก่อน คุณคิดว่ายังไง？”ย้าวเป่าถามหยั่งเชิง
“คุณนี่เป็นลูกเขยที่ดีจริงๆ”ฉินหลั่งพูดเย้ยหยัน
“คุณฉิน ผมยอมรับว่าผมเป็นคนรักในศักดิ์ศรีและอวดดี แต่ถ้าคุณไม่ช่วยผมผมคงหน้าแตกต่อหน้าแม่ยายแน่ๆ ผมคงไม่กล้าสู้หน้าคนในครอบครัวพวกเธอ คุณโปรดเห็นใจผมด้วย ให้ผมยืมหน่อยเถอะ……”ย้าวเป่าพูดหน้านิ่วคิ้วขมวด
“ใช่ค่ะคุณฉิน คุณช่วยพวกเราหน่อยนะ”ซุนจิงก็ขอร้องอยู่อีกด้าน
“ก็ได้”ฉินหลั่งไตร่ตรองครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ตอบตกลง
“ขอบคุณครับคุณฉิน ขอบคุณค่ะคุณฉิน ผมขอขอบคุณคุณแทนคนในครอบครัวผม……”ย้าวเป่าและซุนจิงซาบซึ้งจนน้ำตาตาแทบไหล：“พวกเราจะโอนเงิน1แสนให้คุณ”
“ไม่ต้องหรอก พวกคุณขยันหาเงินแล้วรีบซื้อคฤหาสน์ดีกว่า แบบนี้ก็ไม่ต้องโกหกอีก จริงสิ พวกคุณจะใช้คฤหาสน์ตอนไหน？”ฉินหลั่งถามอย่างใส่ใจ
“พรุ่งนี้ครับ พรุ่งนี้ขอให้คุณอย่าออกมา เพื่อไม่ให้แม่ยายของผมจับได้”ย้าวเป่าพูดอย่างนอบน้อม
“พรุ่งนี้ก็ดีเลย ผมต้องไปช่วยเพื่อนพอดี”ฉินหลั่งคิดว่าเวลาช่างเหมาะเจาะพอดี ตัวเองไปเจอแม่ของซุนเย่ว คฤหาสน์ก็ให้ย้าวเป่าใช่ไป
ฉินหลั่งให้กุญแจแก่พวกเขา จากนั้นย้าวเป่าและภรรยาก็ขอบคุณอย่างซาบซึ้งและจากไป ฉินหลั่งส่ายหัวไปมา แล้วเดินเข้าคฤหาสน์
แย่แล้ว เมื่อเดินเข้ามาฉินหลั่งก็พูดในใจ จู่ๆนึกขึ้นได้ว่าพรุ่งนี้ตัวเองไม่อยู่บ้าน แต่ยายอายุ17นั่นอยู่บ้านตลอด ถ้าแม่ยายย้าวเป่าเห็นเข้าจะทำยังไง？
ฉินหลั่งคิดแล้วคิดอีก และคิดว่าไม่ใช่เรื่องยากอะไร คุณยายอยู่ที่คฤหาสน์เขามาหลายวันแล้ว แต่ฉินหลั่งไม่เคยเห็นเธอออกจากห้องเลย และไม่กินอะไร ปกติเธออยู่แต่ด้านใน ไม่มีเสียงแม้แต่น้อย เหมือนไม่มีคนอยู่อย่างไรอย่างนั้น
ฉินหลั่งคิดว่าคุณยายคงบินออกไปกินข้าวด้านนอกหรือไปเข้าห้องน้ำ เมื่อคิดว่าคุณยายท่านนี้แปลงจากคนแก่เป็นเด็กด้วยทักษะพิเศษ ฉินหลั่งก็คิดว่าเธอลึกลับมาก
“ก็อกๆ”
“คุณยาย ผมเอาไก่สดมาให้！”ฉินหลั่งเคาะประตูเบาๆ ผ่านไปนานแล้วด้านในก็ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ฉินหลั่งคิดว่ามันแปลกๆ เลยไปหากุญแจมาแล้วเปิดประตูออกเบาๆ
ฉินหลั่งเห็นคุณยายนั่งขัดสมาธิอยู่บนพื้น หลับตาทั้งสองข้าง เหมือนกำลังฝึกวิชาอยู่ มีแสงสีขาวๆออกมาจากศีรษะ และเหงื่อบนหน้าไม่น้อยเลย คิ้วของเธอขมวดเล็กน้อย ดูเหมือนการฝึกวิชามาถึงจุดสำคัญแล้ว
“ฟู่”ทันใดนั้นเอง คุณยายพ่นเลือดออกมาเล็กน้อย และลืมตาขึ้น
“คุณยาย ท่านเป็นยังไงบ้าง？”ฉินหลั่งรีบวิ่งไปหาคุณยาย แล้วช่วยพยุงเธอ
“วิชาฉันมันถดถอยถึงขั้นนี้แล้วงั้นเหรอ โอ๊ย？”คุณยายก้มหน้าพูดอย่างเศร้าสลด คุณยายจับศีรษะตัวเอง แล้วร้องเสียงแหลมออกมา：“อ้ะ—-”
เสียงแฝงไปด้วยพลังภายใน มันดังจนฉินหลั่งรีบปิดหูและอ้าปากค้าง เขาคิดว่าแก้วหูของตัวเองใกล้จะแตกแล้ว
“คุณยาย ท่านอย่าใจร้อน ท่านอดทนหน่อย มันต้องดีขึ้นแน่นอน…”ฉินหลั่งปลอบใจคุณยาย
“อดทนงั้นเหรอ แกจะไปรู้อะไรเด็กน้อย ตอนนี้สำหรับคุณยายอย่างฉันแล้ว เวลานั้นคือชีวิต หากเจ้าชั่วจูชุยส่วยเจอฉันก่อนที่ฉันจะฟื้นฟูพลังได้ ฉันต้องเป็นอันตรายแน่ๆ เรื่องพวกนี้แกเข้าใจมั๊ยห้ะ！”คุณยายด่าทอฉินหลั่งอย่างโมโห ไม่กี่วันมานี้คุณยายไปมาหาสู่กับฉินหลั่ง เลยสนิทกับเขาขึ้นมาบ้าง
“เอ๋…”ฉินหลั่งไม่เข้าใจจริงๆ：“คุณยาย จูชุยส่วยคือใคร เธอเก่งมากเหรอ ยายจะบอกว่าเธอจะฆ่าท่านงั้นเหรอ……”
“ถามอะไร！”จู่ๆคุณยายก็นึกขึ้นได้ว่าตนพูดมากไป เลยไม่อยากพูดกับฉินหลั่งมากนัก：“แกคงไม่ได้มาสืบข่าวฉัน แล้วไปบอกเจ้าชั่วจูชุยส่วยนั่นหรอกใช่ไหม”
“ไม่ครับ ไม่”ฉินหลั่งรีบโบกมือไปมา เขาได้ยินชื่อนี้เป็นครั้งแรก ฟังจากน้ำเสียงของคุณยาย ราวกับมีความแค้นกับเธอคนนั้นมากฉินหลั่งรีบสลัดความสัมพันธ์กับจูชุยส่วยอะไรนั่นให้ชัดเจน：“ผมแค่เป็นห่วง”
“เป็นห่วง？เหอะๆ…”คุณยายหัวเราะ และมองไปยังฉินหลั่ง：“คำพูดของพวกผู้ชายอย่างพวกแกเชื่อได้ก็บ้าแล้ว！ปีนั้นเขาบอกว่าจะปกป้องฉันตลอดไป แต่…เหอะ ผู้ชายอย่างพวกแกมันใช่ไม่ได้ทั้งนั้น！”
ไม่รู้คุณยายนึกถึงใคร ในน้ำเสียงมีความเศร้าและความขุ่นเคือง
ฉินหลั่งรู้สึกแปลกใจ ราวกับคุณยายเคยโดนผู้ชายที่ไหนทำร้ายมา ดังนั้นจึงหมดศรัทธาในผู้ชาย งั้นผู้ชายคนนี้มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องอะไรกับคุณยาย ถึงได้ทำให้เธอเจ็บปวดได้ขนาดนี้？
“คุณยาย จูชุยส่วยนั่น……”ฉินหลั่งอยากถามคุณยายว่าจูชุยส่วยนั้นเป็นใคร ยังไงเขาก็เป็นคุณชายของตระกูลใหญ่อันดับที่หนึ่งในโลก คงช่วยได้ไม่มากก็น้อย
แต่ทว่าฉินหลั่งยังพูดไม่ทันจบ คุณยายก็สะบัดชายเสื้อชุดโบราณ ฉินหลั่งรู้สึกได้ถึงลมที่พัดแรง เสียงดัง“ปึง”ทำให้ฉินหลั่งชนเข้ากับผนังอย่างจังจนเจ็บปวด
“ฉันบอกแล้วไง ว่าอะไรที่ไม่ควรถามแกก็อย่าถาม”คุณยายมองฉินหลั่งอย่างเย็นชา
ฉินหลั่งเจ็บหลังอยู่ตรงพื้น ในใจรู้สึกหวาดผวา เมื่อครู่คุณยายยังบอกว่าพลังของตัวเองถดถอยอยู่เลย ขนาดพลังถดถอยยังขนาดนี้ แล้วถ้าเธอพลังถึงจุดสูงสุดจะขนาดไหน ฉินหลั่งไม่กล้าแม้แต่จะคิด