รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 157 นายก็แค่ผู้ชายห่วยแตกมีสิทธิ์อะไรมาว่าให้ฉัน

บทที่ 157 นายก็แค่ผู้ชายห่วยแตกมีสิทธิ์อะไรมาว่าให้ฉัน
ฉินหลั่งตื่นขึ้นมาด้วยความสะลึมสะลือ “ปังปัง “ เขาได้ยินเสียงใครบางคนกำลังเคาะประตู ฉินหลั่งยืนขึ้น เดินไปที่ประตูทีละก้าวด้วยเท้าเปล่า และเปิดประตู
เมื่อเห็นจางเจียซินและฮวนฮวน ฉินหลั่งก็อยากจะปิดประตู
“เฮ้….เดี๋ยวก่อน”จางเจียซินใช้เท้าขว้างประตูไว้
“เธอจะทำอะไร?”ฉินหลั่งมองไปที่จางเจียซินอย่างหมดคำพูด ในเวลานี้ก็ตื่นขึ้นมาทันที
“ทำไมต้องสีหน้าไม่ดีขนาดนั้นด้วย นายเป็นผู้ชาย ควรจะใจกว้างกว่านี้หน่อย ให้พวกเราเข้าไปก่อน”จางเจียซินพูดด้วยรอยยิ้ม และไม่สนว่าฉินหลั่งจะยอมหรือไม่ยอม เธอก็ดันประตูออกและเดินเข้าไปพร้อมกับฮวนฮวน
ฉินหลั่งมองไปที่จางเจียซินอย่างทำอะไรไม่ถูก ก่อนหน้าด่าตัวเองได้สะใจขนาดนั้น ตอนนี้กลับบอกว่าตัวเองเป็นผู้ชายควรจะใจกว้างหน่อย ทำไมปากเธอต้องพูดแบบนี้ด้วยล่ะ? ฉินหลั่งก็รู้สึกว่ามันแปลกๆ ทำไมสีหน้าของจางเจียซินถึงเปลี่ยนไป? ดึกขนาดนี้แล้วยังวิ่งมาที่ห้องตัวเองอีกหมายความว่ายังไง?
จางเจียซินเหลือมองฉินหลั่ง เห็นว่าบนใบหน้าของเขายังเต็มไปด้วยความไม่พอใจตัวเอง ก็ถอนหายใจเบาๆ
“เอ่อคือ…คืนนี้ฉันผิดเอง ฉันไม่ควรว่าให้นายแบบนั้น ฉันขอโทษนานด้วย นายยกโทษให้ฉันด้วย”จางเจียซินเพื่อที่จะให้ฉินหลั่งไปร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์กับตัวเอง ทำได้เพียงให้ใจของเขาล้างตัวเองออกจากการเป็นศัตรูก่อน แต่เมื่อคิดถึงตัวเองกำลังขอโทษยาจกอย่างฉินหลั่ง ในใจของเธอรู้สึกอึดอัดมากและไม่พอใจ
ฉินหลั่งไม่พูดจา เขามองจางเจียซินอย่างเงียบๆ เธอคิดว่าตัวเองเป็นเด็กอายุสามขวบหรือไง? ถ้าเกิดว่าขอโทษมันมีประโยชน์ อย่างนั้นฉันก็ใช้คำพูดที่หยาบคายเลวทรามด่าเธอหนึ่งครั้ง แล้วค่อยขอโทษเธอด้วยรอยยิ้ม เธอจะรับได้มั้ย?
“โธ่เอ๊ย ฉินหลั่ง นายเป็นผู้ชายนะ ฉันเป็นผู้หญิงยังขอโทษกับนายขนาดนี้แล้ว ทำไมนายยังมองฉันแบบนั้น จิตใจของนายคงจะ….. โธ่ ฉันขอร้องนายล่ะ เห็นแก่ที่พวกเราเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน นายยกโทษให้ฉันได้หรือเปล่า”จางเจียซินจับมือของฉินหลั่ง และเขย่าเบาๆ และแววตามองไปที่เขาอย่างจริงจัง
แต่ในใจของเธอไม่ได้คิดเช่นนี้ ยาจก ฉันขอโทษนายก็เท่าว่าให้เกียรติกับนาย แต่นายกลับเชิดหน้าชูตาอีก และยกระดับขึ้นมากอีก ถ้าไม่ใช่ว่าบอสใหญ่ของHuya TVต้องการให้ไอ้เลวระยำสุนัขอย่างนายไปร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์ด้วย ฉันจางเจียซินจะมาขอโทษนายได้ยังไง นายฝันไปเถอะ
“ฉินหลั่ง นายก็ยกโทษให้กับเจียซินเถอะ ตอนนี้เธอก็แค่หุนหันพลันแล่นไปหน่อยเอง เมื่อกี้ในห้องเธอก็เอาแต่โทษตัวเอง เธอคิดอยู่เป็นเวลานาน ถึงมาขอโทษนายนะ….”ฮวนฮวนก็ช่วยอยู่ข้างๆ
ฉินหลั่งเหลือบไปมองจางเจียซิน แววตาของจางเจียซินก็แสดงถึงความจริงใจ
“ก็ได้ ฉันยกโทษให้เธอ นี่ก็ดึกมากแล้ว พวกเธอกลับไปเถอะ”ฉินหลั่งพูดตอบอย่างสบายๆ เขาไม่สนใจว่าจางเจียซินจริงใจหรือไม่จริงใจ คิดแต่ว่าอยากจะให้เธอออกไปโดยเร็ว
จางเจียซินและฮวนฮวนสบตากัน แล้วสายตาก็ไปตกอยู่ที่ฉินหลั่ง
“ฉินหลั่ง ไหนๆนายก็ยกโทษให้ฉันแล้ว อย่างนั้นพวกเราก็ยังเป็นเพื่อนกันใช่มั้ย”จางเจียซินมองไปที่ฉินหลั่ง แววตาก็ไม่มีความรู้สึกผิดเหมือนกับเมื่อกี้: “ฉันพูดความจริงกับนาย เมื่อกี้ฉันไลน์สดประสบความสำเร็จอย่างมาก ได้รับการชื่นชมจากบอสใหญ่ของHuya TV พรุ่งนี้ฉันจะไปร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์ของHuya TVที่เซี่ยงไฮ้ ฉันหวังว่านายจะร่วมงานกับฉันด้วย ถือสักว่าช่วยฉันหน่อยได้มั้ย?”
ที่แท้เธอก็ยังมีเป้าหมายอย่างอื่นจริงๆด้วย
“หึ”ฉินหลั่งแสยะยิ้ม จางเจียซินนะจางเจียซิน ถ้าไม่ใช่ว่าต้องการความช่วยเหลือจากฉัน เธอก็คงจะไม่มีวันขอโทษฉัน ฉินหลั่งเดินไปที่หน้าประตู เปิดประตูออก: “พวกเธอออกไปเถอะ”
“ฉินหลั่ง ฉันก็ขอโทษนายไปแล้ว นายยังต้องการอะไรอีก? นายรู้มั้ย นี่เป็นโอกาสที่ดีสำหรับที่ฉันจะได้มีชื่อเสียง เป็นไปได้ที่การไลน์สดที่ผ่านมาของฉัน พรุ่งนี้จะเป็นจุดเครือข่ายที่สำคัญที่สุด เพียงแค่นายไปร่วมงานกับฉัน ฉันก็จะกลายเป็น‘คนไลฟ์ระดับพรีเมียม’ แล้วยังได้รับการสนับสนุนจากแพลตฟอร์มนี้ด้วย! โอกาสดีๆครั้งหนึ่งในชีวิตแบบนี้ฉันต้องคว้ามันไว้ให้ได้นายเข้าใจมั้ย?”เมื่อจางเจียซินเห็นว่าฉินหลั่งเชิญเธอออกไป ก็กังวล เธอเดินไปตรงหน้าฉินหลั่ง พูดกับเขา หวังว่าเขาจะเข้าใจว่างานเลี้ยงสังสรรค์พรุ่งนี้สำคัญกับตัวเองขนาดไหน
“ไม่เพียงแค่นั้น”ฮวนฮวนเดินไปตรงหน้าฉินหลั่ง เธอโอบไหล่ของจางเจียซินไว้ ขมวดคิ้วมองไปที่ฉินหลั่ง: “ผู้อำนวยการของHuan TVโทรมาบอกว่า ถ้าเกิดคืนพรุ่งนี้จางเจียซินเชิญนายไปไม่ได้ ก็จะปิดกั้นเธอในแพลตฟอร์ม แม้ว่าผลการไลน์สดของเจียซินจะดี พวกเขาก็ไม่ให้เจียซินดัง ดังนั้น นายช่วยพิจารณาอย่างรอบคอบหน่อยนะ ยังไงพวกนายก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน นายช่วยเธอก็แค่งานง่ายๆสบายๆเอง”
เมื่อได้ยินว่าตัวเองไม่สามารถไปที่นั่นได้ จะส่งผลกระทบต่อหน้าที่อาชีพการงานของจางเจียซินเป็นอย่างมาก ในใจของฉินหลั่งก็ไม่ได้รู้สึกอะไร
“พวกเธอไปเถอะ ฉันไม่ไป”ในที่สุดฉินหลั่งก็ยังพูดอย่าง “ใจร้าย” ถ้าหากว่าเป็นเรื่องอื่น ฉินหลั่งก็ตอบตกลงได้ แต่เนื้อหาไลน์สดของจางเจียซินคือหลอกลวงคน ถ้าจะให้ฉินหลั่งช่วยเธอหลอกลวงชาวเน็ตต่อไป ฉินหลั่งไม่สามารถผ่านอุปสรรคในใจนี้ของตัวเองไปได้
“นาย…”แววตาของจางเจียซินแสดงออกมาถึงความโหดร้าย: “ฉินหลั่ง ฉันจางเจียซินด่าไปนายไปไม่กี่คำ นายต้องทำแบบนี้เลยเหรอ? นี่มันเกี่ยวข้องกับการไลน์สดของฉันเลยนะ ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ นายไม่ไปฉันก็จบเห่แน่ ฉินหลั่งนายใจร้ายมาก จิตใจโหดร้ายมาก นายต้องการทำลายอนาคตของฉันไปตลอดชีวิตใช่ไหม?”
จางเจียซินคว้าชุดนอนของฉินหลั่งไว้แล้วดึง: “ทำไมนายเลวขนาดนี้…..”
“เจียซิน อย่าทำแบบนี้….”ฮวนฮวนห้ามจางเจียซิน และอุ้มจางเจียซินออกห่างจากฉินหลั่งหน่อย จางเจียซินก็สะบัดแขนไปมา และเตะขาทั้งสองไปมาตามอำเภอใจ
“เพื่อนฉินหลั่ง เจียซินทุ่มเทให้กับการไลน์สดมาก อีกหน่อยเธอก็พึ่งพาการไลน์สดหาเงินกินข้าว นายเป็นเพื่อนของเธอ ฉันคิดว่านายก็ไม่ได้อยากทำลายอนาคตของเธอด้วยน้ำมือตัวเอง นายก็เห็น เธอจะบ้าแล้ว”ฮวนฮวนกอดจางเจียซิน แล้วพูดกับฉินหลั่ง
“เรื่องอื่นฉันสามารถช่วยพวกเธอได้ แต่เรื่องไลน์สด ฉันไม่สามารถช่วยทำเรื่องหลอกลวงได้ ดังนั้น….ดังนั้นขอโทษด้วย”ฉินหลั่งพูดกับจางเจียซินให้เข้าใจ สำหรับอนาคตของจางเจียซิน มันไม่เป็นเรื่องใหญ่อะไรที่จะใช้ความสามารถของครอบครัว ปักหลักปักฐานให้เธอก็พอ: “พวกเธอไม่ต้องกังวล บอสใหญ่ของHuya TVมีทางปิดกั้นการไลน์สดของจางเจียซิน ฉันรับรองได้ อาชีพไลน์สดของเธอยังคงพัฒนาต่อไปได้”
“หา นายแกล้งฉันเล่นหรือเปล่า? นายก็แค่คนเก็บขยะ มีสิทธิ์อะไรมารับรองกับฉัน นายคิดว่านายเป็นใคร? ฉินหลั่ง ฉันว่านายไม่ได้โง่ธรรมดาจริงๆนะ ไม่แปลกใจเลยตอนนี้นายถึงอยู่ในสภาพเก็บขยะเช่นนี้ นายสมควรจนไปตลอดชีวิต!”เมื่อจางเจียซินได้ยินคำพูดเมื่อกี้ของฉินหลั่ง เธอก็รู้สึกตลกสิ้นดี
“หลอกลวง นายบอกว่านายไม่ยอมร่วมมือหลอกคนกับฉัน เหอะ ผู้ชายห่วยแตกที่ไร้น้ำใจไร้คุณธรรมอย่างนาย นายมีสิทธิ์อะไรมาพูดเรื่องศีลธรรมกับฉัน? นายไม่รู้สึกขายหน้าไม่รู้สึกละอายใจบ้างเหรอ? ฮวนฮวน เธอปล่อยตัวฉันนะ”จางเจียซินค่อยๆแกะมือของฮวนฮวนที่กอดตัวเองไว้ออก เธอแสยะยิ้มแล้วมองไปที่ฉินหลั่งเดินเข้าไปทีละก้าว ฉินหลั่งมองดูเธออย่างไม่พูดอะไร
“เส้เหวินจี้ง”จางเจียซินเดินไปตรงหน้าฉินหลั่ง เพียงแค่พูดออกมาสามคำเบาๆ ฉินหลั่งก็นิ่งอึ้ง
“หึ”จางเจียซินเห็นท่าทางของฉินหลั่ง ก็ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ บนใบหน้าของเธอก็ยิ้มเย็นชาขึ้น: “ดูเหมือนว่านายยังจำเธอได้ ฉันก็ติดว่านายลืมเธอไปสุดขอบฟ้าแล้ว”
“ฉันถามนายหน่อย นายรู้หรือเปล่า เส้เหวินจี้งลาออกจากการเรียนกลางคัน?”จางเจียซินถามเบาๆ ทำให้ความคิดของฉินหลั่งสับสน
“ฉันกำลังถามนาย นายรู้มั้ยวันที่เธอจากไป คือเก็บที่นอนและกระเป๋าเดินทางในหอพักคนเดียว ลากกระเป๋าเดินทางและเดินออกจากประตูมหาวิทยาลัยคนเดียว? นายรู้มั้ยว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน? นายรู้มั้ยวันที่ออกไปวันนั้น เธอเหงาแค่ไหนอ้างว้งแค่ไหน โศกเศร้าจนเสียน้ำตามากแค่ไหนกัน?”
จางเจียซินถามทีละคำถาม ราวกับลูกศร ที่เล็งเข้ามาที่ฉินหลั่งทีละลูก
หลังจากครั้งก่อนที่เจอเส้เหวินจี้งเป็นครั้งสุดท้ายที่CHIU·SHUI ฉินหลั่งก็ไม่เคยได้รับข่าวคราวอะไรเกี่ยวกับเส้เหวินจี้งอีก ช่วงนี้เขาก็ไม่ไปเรียน ก็เลยไม่รู้ว่าเส้เหวินจี้งลาออกการเรียนกลางคัน
ฐานะครอบครัวของเส้เหวินจี้งก็ธรรมดา จู่ๆทำไมเธอถึงลาออกการเรียนกลางคัน? เธอพร้อมที่จะละทิ้งตัวเองแล้วหรือไง? ในใจของฉินหลั่งก็กังวลอย่างช่วยไม่ได้
“นายไม่รู้ นายไม่รู้อะไรสักอย่าง!”จางเจียซินจ้องมองไปที่ฉินหลั่ง ราวกับผู้พิพากษาที่พยายามตัดสินนักโทษ: “ที่สำคัญฉันว่า คนร้ายที่บีบบังคับเธอถึงมาถึงจุดก็คือนายฉินหลั่ง!”
“เธออย่ามาโทษฉันนะ”ฉินหลั่งพูดอย่างไม่พอใจ เส้เหวินจี้งเป็นแบบนี้ เขาก็ไม่ได้คาดหวัง
“ฉันไปกล่าวโทษนายเมื่อไหร่! นายกล้าทำไม่กล้ารับเหรอ? ขี้ขลาด!”จางเจียซินพูดเสียงดังขึ้น
ฉินหลั่งตกตะลึงเล็กน้อย ในขณะที่เขาคิด บอกตามตรง เขาก็มีหน้าที่ต้องรับผิดชอบบางอย่าง
“ทำไมไม่ขึ้นเสียงอีกล่ะ คิดถึงเรื่องเลวต่ำช้าที่ตัวเองทำกับเส้เหวินจี้งอยู่เหรอ?”จางเจียซินแสยะยิ้ม: “ถ้านายไม่ใช่ผู้ที่ห่วยแตก เส้เหวินจี้งก็ไม่อยู่ในสภาพอย่างตอนนี้ นายอยากจะบอกว่า เส้เหวินจี้งทิ้งนายไป และเธอเป็นคนทำเรื่องที่ไม่ซื่อสัตย์กับนายมามากมายเหรอ? เธอแอบหาผู้ชายอื่นลับหลังนาย รักคนรวยดูถูกคนจน ไม่สามารถร่วมทุกข์ร่วมสุขกับนายได้ หลายๆครั้งเธอยังคงเยาะเย้ยนาย เสียดสีนาย สภาพตอนนี้ของเธอคือเธอทำตัวของเธอเอง”
ฉินหลั่งจ้องมองไปที่จางเจียซิน ในใจของเขาก็คิดเช่นนี้
“ก็ถูก ก็จริงอยู่ว่าเรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องจริง แต่นายรู้สึกโล่งใจเพราะเรื่องพวกนี้ ก็สบายใจแล้วเหรอ? ผู้ชายห่วยแตกดีๆนี่เอง!”จางเจียซินคล้องแขนของฉินหลั่งไว้: “หรือว่านายจะมองเห็นแต่สิ่งไม่ดีของเธอ ก็เลยมองไม่เห็นสิ่งดีๆของเธอแม้แต่เล็กน้อยเลยเหรอ? หรือเป็นเพราะว่าเธอทำไม่ดีกับนาย นายเป็นถึงลูกผู้ชาย ก็สามารถทำไม่ดีกับเธอได้แล้วเหรอ?”
“นายไม่รู้เหรอ? เส้เหวินจี้งตั้งแต่ต้นจนจบ ในใจของเธอเคยปล่อยนายไปได้เลยได้เหรอ?”จางเจียซินจู่ๆก็พูดในสิ่งที่ทำให้ฉินหลั่งทำอะไรไม่ถูก ข้อมูลที่ทำให้มึนงง
“เธอกำลังพูดจาเหลวไหลอะไร เส้เหวินจี้งเคยทำอะไรให้กับฉัน เธอไม่ใช่ไม่รู้ว่า…..”
“ให้ฉันบอกนาย ฐานะครอบครัวเส้เหวินจี้งไม่จะคอยดี นายก็รู้ดี เธออยากจะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของตัวเองนายรู้มั้ย ดังนั้น เธอถึงแอบนอกใจนายไปมีจูจี้เหวินนายรู้มั้ยทำไมเธอต้อง“นอกใจ”ด้วยล่ะ? เพราะว่าเธอมองไม่เห็นความหวังอะไรในตัวของนายเลย เธออยากจะรักนายมาก แต่ครอบครัวที่ข้นแค้นของเธอและความจริงของสังคม ทำให้เธอรักนายไม่ได้
วันที่เธอนอกใจนาย เธอจะระบายความในใจกับฉันทุกคืน เพื่อให้ฉันเข้าใจเธอ รู้สึกว่าเสียใจมากที่ตัวเองทำแบบนี้กับนาย รู้สึกผิดมาก บางครั้งเธอสามารถร้องไห้ได้หนึ่งถึงสองชั่วโมง ร้องไห้จนเสียงแหบคอแห้ง หลังจากที่นายจับได้ ฉันบอกกับเธอ ถ้าหากว่าอยากให้ฉินหลั่งรู้สึกดีขึ้นบ้าง ทางที่ดีควรจะโหดร้ายกับเขา ไม่อย่างนั้น ในใจของฉินหลั่งจะโทษตัวเอง ทรมานยิ่งกว่า ตอนที่รู้ว่าเธอนอกใจอีก ดังนั้น ต่อหน้านายเธอถึงได้แสดงท่าทีที่ร้ายกาจมากมายออกมา ก็เพื่อให้นายตัดใจจากเธอ ให้ใจของนายรู้สึกดีขึ้นบ้าง….”
“หลังจากนั้นเธอกับเผิงหนานก็เป็นเช่นนี้เหมือนกัน ผู้หญิงที่มาจากครอบครัวที่ข้นแค้น ภายใต้แรงกดดันของครอบครัวและสังคม พยายามอย่างเต็มที่เพื่อหาแฟนที่ดีกว่า หนึ่งคือเธอไม่ได้ปล้นจี้ขโมยสองคือเธอไม่ได้ทำผิดกฎหมายอะไร นายบอกฉันซิว่าเธอผิดอะไร?”จางเจียซินตะโกนถามฉินหลั่ง