รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 211 ไปดูเอเชี่ยนเกมเป็นเพื่อนฉัน

บทที่ 211 ไปดูเอเชี่ยนเกมเป็นเพื่อนฉัน
“อะไรนะ คุณชายหยูคุณหมายความว่ายังไง?” ซุนเจี้ยนถามอย่างแปลกใจ
หยูหมิงถือแก้วไวน์ พร้อมทั้งลากซุนเจี้ยนไปข้างหน้าต่าง ตั้งใจออกห่างมาจากคนอื่น แล้วพูดว่า “แกก็รู้ว่า ก่อนที่จะเจอหลงหลิง ฉันก็ชอบหลงเย้นมาโดยตลอด แต่ฉันยังไม่เคยลิ้มรสความบริสุทธิ์ของเด็กสาวนั่นมาก่อนเลย แกไม่รู้สึกว่าน่าเศร้าเหรอ?”
“ใช่แล้ว น่าสงสารมากเลย” ซุนเจี้ยนกล่าว
ระดับความชอบหลงเย้นของหยูหมิงก่อนหน้านี้ ไม่ด้อยไปกว่าที่ชอบหลงหลิงตอนนี้เลย เป็นเพราะยังไงตระกูลหลงก็ติดหนึ่งใน5 ของการจัดอันดับครอบครัว ดังนั้นหยูหมิงจึงไม่สามารถใช้วิธีผิดกฎหมายมาขโมยตัวเธอไปได้ ได้แต่แต่งงานกับเธอ แล้วค่อยๆ ชิมรสชาติของเธอ
ตอนนี้สัญญาหมั้นของเขากับหลงเย้นถูกฉีกขาดแล้ว “รสชาติ” ของหลงเย้นก็ลิ้มรสไม่ได้แล้ว ที่จริงก็ไม่มีอะไร หลังจากนั้นเขาก็รู้สึกว่าหลงหลิงยิ่งสวยกว่าหลงเย้นมากขึ้นไปอีก แต่ตอนกินมื้อเที่ยง รอยยิ้มของหลงเย้นทำให้หยูหมิงรำคาญมากจริงๆ ทำให้เขาตัดสินใจหนักแน่น จะยังไงก็ต้องได้สร้างบทรักอย่างบ้าคลั่งกับหลงเย้นบนเตียงสักครั้ง
“ดังนั้นฉันอยากให้แกตามจีบหลงเย้น รอให้แกตามจีบเธอได้แล้ว ก็ค่อยหาโอกาส มอมเหล้าเธอซะ ให้ฉันได้เล่นสนุกก่อนสักครั้งหนึ่ง หลังจากนั้นเธอเป็นของแกยังไงก็เป็นของแก เป็นไง?” หยูหมิงพูด
ซุนเจี้ยนลองคิดดู เอ่ยอย่างลังเลบ้าง “คุณชายหยู ฉันอยากช่วยคุณแน่ๆ เพียงแต่ฉันกลัวว่าหลงเย้นจะไม่ชอบฉันนะสิ…”
“เรื่องนี้แกไม่ต้องเป็นกังวล แกหล่อขนาดนี้ แต่ขึ้นชื่อว่าผู้หญิงก็ต้องใจเต้นอยู่แล้ว นอกจากนั้น ฉันจะยืมรถเฟอร์รารี่ราคา 14 ล้านที่เพิ่งสั่งซื้อมาจากอิตาลีให้นาย ผู้หญิงล้วนชอบรถหรูๆ แกขยับรอยหยักในสมองให้เร็วขึ้นหน่อย ต้องเอาตัวเธอมาได้แน่!” หยูหมิงยิ้ม
ซุนเจี้ยนถูกหยูหมิงคุยทับซะจนพยักหน้าอย่างสนุกสนาน “ได้ ฉันจะฟังคุณชายหมิง รอฉันตามจีบคุณหลงเย้นมาแล้ว คืนแรกของเธอฉันจะยกให้คุณชายหยูก่อน ให้คุณชายหยูได้สบายใจสนุกสนานให้เต็มที่”
เช้าวันรุ่งขึ้น ฉินหลั่งเพิ่งเลิกเรียนจากห้องเรียน ก็ได้รับโทรศัพท์ของหลงเย้น
“ทำอะไรอยู่? มีเวลาออกไปเที่ยวกับฉันสักหน่อยมั้ย ไปดูการแข่งขันเอเชี่ยนเกมกันหน่อยเป็นไง?” เสียงของหลงเย้นฟังดูมีความสุขมาก แน่นอนว่าฉินหลั่งไม่รู้ว่า ว่างานหมั้นของเธอกับคุณชายหยูถูกยกเลิกไปแล้ว
“ได้ ฉันไปกับเธอ!” ฉินหลั่งหาได้ยากที่หลงเย็นจะมีความสุขเหมือนวันนี้ ก็ไปเที่ยวกับเธอสักหน่อย
“งั้นดีเลย ตอนนี้ฉันถึงโรงเรียนพวกนายแล้ว นายรอฉันที่หน้าประตูนะ!” หลงเย้นพูดจบ จากนั้นก็วางสายโทรศัพท์
ฉินหลั่งเดินมาถึงหน้าประตูโรงเรียน รออยู่ 10 กว่านาที หลงเย้นก็มาถึง เธอนั่งแท็กซี่มา
“นายมาถึงก่อนนานแล้วเหรอ?” หลงเย้นเดินมาข้างกายฉินหลั่ง วันนี้เธอสวมสเวตเตอร์เข้ารูปสีขาว ท่อนล่างเป็นกางเกงขายาวสีดำ ในมือเธอถือโทรศัพท์มือถือพร้อมเคส helloketty สีชมพู ดูมีชีวิตชีวามาก
“ทำไมวันนี้เธอมีความสุขขนาดนี้เนี่ย?” ฉินหลั่งถามยิ้มๆ
“เอ่อ…มีความสุขก็คือมีความสุข ต้องมีเรื่องอะไรที่ไหน?” หลงเย้นรู้ว่าฉินหลั่งมีความรู้สึกดีๆ ให้กับพี่สาว เลยจงใจไม่พูดถึงเรื่องที่พี่สาวจะต้องแต่งงานกับคุณชายหยู เลยดึงมือของฉินหลั่งเดินไปขึ้นรถแท็กซี่ “วันนี้เพื่อนฉันนัดฉันไปดูการแข่งขันเทนนิสเอเชี่ยนเกม ฉันคิดว่านายอยู่ที่โรงเรียนต้องไม่มีธุระอะไรทำแน่ ก็เลยอยากให้นายไปกับฉัน อีกเดี๋ยวพวกเขาก็ถึงแล้ว ตอนนี้พวกเรารีบไปกันดีกว่า”
“พี่สาวเธอก็อยู่ที่โรงเรียน ไม่งั้น…ไม่งั้นก็เรียกเธอไปด้วยกันเถอะ?” ฉินหลั่งคิดว่านี่เป็นโอกาสดีที่จะนัดหลงหลิงออกมา
“ไม่ล่ะ พี่สาวฉันไม่ชอบดูอะไรพวกนี้ ที่ฉันเรียกนายครั้งนี้ นายไม่ต้องคอยเอ่ยถึงพี่สาวฉันนะ รู้มั้ย?” หลงเย้นกระซิบกล่าวเบาๆ
“เอ่อ…ก็ได้” ฉินหลั่งได้กลิ่นความหึงหวงเล็กน้อยจากคำพูดของหลงเย้น กล่าวอย่างอึดอัด
ฉินหลั่งกับหลงเย้นนั่งแท็กซี่ ถึงสนามแข่งขันเทนนิสเอเชี่ยนเกมอย่างรวดเร็ว หลงเย้นและฉินหลั่งยืนอยู่ด้านนอกสนามแข่ง หลงเย้นโทรศัพท์ออกไป ไม่นาน ชายสามหญิงสองคนก็เดินมาหา
ที่เดินมาหน้าสุดเป็นสาวสวย ไว้ผมยาวหยักศก พอเห็นว่าข้างกายของหลงเย้นมีผู้ชายคนหนึ่ง เลยขมวดคิ้วเล็กน้อย
“เจียงฮุ่ย เธอพาเพื่อนมาเยอะขนาดนี้เลย?” หลงเย้นตกตะลึง เธอนึกว่าเจียงฮุ่ยนัดเธอออกมาคนเดียวซะอีก
“อืม คนเยอะหน่อยถึงจะสนุกไง” เจียงฮุ่ยยิ้ม มองไปที่ฉินหลั่งอีกครั้ง ถามว่า “หลงเย้น นี่คือ…”
“เขาเป็นเพื่อนสนิทฉัน ชื่อฉินหลั่ง” หลงเย้นมองไปที่ฉินหลั่ง กล่าวแนะนำอีกครั้ง “นี่คือเจียงฮุ่ย คือเพื่อนฉันเหมือนกัน…”
ฉินหลั่งพูดกับเจียงฮุ่ย และทักทายกับคนอื่น เจียงฮุ่ยเองก็แนะนำให้หลงเย้นทีละคนๆ
สายตาของเจียงฮุ่ยจดจ้องฉินหลั่งอยู่ตลอดเวลา ดูสิ่งที่เขาสวมใส่ ในใจประเมินค่ารูปลักษณ์ของเขาไว้เรียบร้อยแล้ว ท้ายที่สุดก็ถามว่า “ฉินหลั่ง ที่บ้านของแกทำงานอะไรเหรอ?”
“เอ่อ…ที่บ้านฉันเป็นคนธรรมดา ไม่ได้ทำอะไรหรอก” ฉินหลั่งยิ้มพลางตอบ
“ห๊า พูดอย่างนี้ ที่บ้านแกไม่ได้ทำธุรกิจเล็กๆ ด้วยซ้ำ?” ในใจเจียงฮุ่ยคิดว่าคงไม่ต่างจากที่ตัวเองคาดเดามากนัก
เมื่อวานคุณชายซุนซุนเจี้ยนจู่ๆ ก็มาหาเธอ ให้วันนี้เธอถ่ายภาพเขากับหลงเย้น หากเขากับหลงเย้นเป็นไปได้จริงๆ ก็จะตอบแทนให้เธอ 2 แสน เจียงฮุ่ยจะไม่ใจเต้นได้ยังไง
เธอเห็นแววตาของหลงเย้นมองมาที่ใบหน้าของฉินหลั่ง มีแต่ความรัก เธออยากทำให้หลงเย้นรีบๆ ขยะแขยงฉินหลั่งโดยเร็วที่สุด อย่าให้ฉินหลั่งกลายมาเป็นตัวขัดขวางคุณชายซุน
เพื่อนของเจียงฮุ่ยล้วนเป็นเจียงฮุ่ยเชิญให้มาช่วยพูดให้ซุนเจี้ยน ตอนนี้เมื่อได้ยินน้ำเสียงของเจียงฮุ่ย ก็กล่าวอย่างเหยียดหยามทันที
“นั่นสิ คุณหนูหลงเป็นคนตระกูลหลง เขาคงไม่ได้คิดอยากจะตีตัวเสมอหรอกนะ?”
“ไม่งั้นแกก็ออกไปก่อนเถอะ ถึงแม้พวกเราจะเทียบไม่ได้กับคุณหนูหลง แต่ที่บ้านก็พอมีเงินอยู่บ้าง สภาพฐานะของแกห่างกับพวกเรามากเกินไป”
“ใช่แล้ว ฉันว่าเขาเข้าใกล้คุณหลงด้วยเจตนาไม่ดีแน่”
……
“เจียงฮุ่ย ดูแลเพื่อนเธอให้ดีหน่อย ฉันจะเป็นเพื่อนกับใคร ไม่ต้องให้พวกคุณมาแสดงความคิดเห็น” หลงเย้นพูดอย่างมีโทสะเล็กน้อย ระหว่างพูด ก็จูงฉินหลั่งเดินเข้าไปในสนามแข่ง
“หลงเย้น รอเดี๋ยว ยังมีคนที่ยังไม่มาอีกนะ” เจียงฮุ่ยพูด
“อ้อ ยังมีใครอีก?” สีหน้าของหลงเย้นเคร่งขรึม ถ้าเจียงฮุ่ยบอกก่อนว่าจะพาคนมามากขนาดนี้ เธอก็จะไม่เข้ามาสนุกรวมด้วยกับครั้งนี้แน่
เจียงฮุ่ยยังไม่ทันพูด ก็ได้ยินเสียงท่อรถเสียงดังกระหึ่มเสียงหนึ่ง ตามมาด้วยแสงสีฟ้าที่แสบตาเต็มถนน
เป็นรถสปอร์ตสุดเท่คันหนึ่ง ทันใดนั้น สายตาของผู้คนในสนามล้วนจดจ้องไปยังรถที่วิ่งเข้ามา
“ซูเปอร์คาร์!”
“สวยเกินไปแล้ว!”
“เมื่อไหร่ฉันจะมีสักคันหนึ่งบ้าง?”
……
ก็เห็นว่ารถสปอร์ตค่อยๆขับเข้ามาในสนาม เดิมทีในสนามนั้นไม่อนุญาตให้มีการจอดรถ แต่ว่ารถอีกฝ่ายเป็นรถเฟอร์รารี่ ราคาตั้งสูงลิบลิ่วตั้งหลายล้าน พนักงานที่อยู่ในสนามใครกล้าสนใจล่ะ? ถ้าเผลอไปลูบคมคุณชายไฮโซเข้า นั่นมันเป็นเรื่องที่ล้อกันเล่นหรือไง?
รถสปอร์ตค่อยๆ ขับมาจอดตรงด้านข้างของพวกหลงเย้น
ประตูรถค่อยๆ ยกขึ้นสูง ชายหนุ่มวัยรุ่นก้าวเท้าลงจากรถ เขาใส่เสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อน ใส่กางเกงสีขาวทรงสบายตัว หวีผมตั้งสูงเป็นทรง พร้อมทั้งใส่แว่นตากันแดดสีดำ คุณชายซุนซุนเจี้ยนผู้มีฐานะตระกูลร่ำรวยมั่งคั่งนั่นเอง
ซุนเจี้ยนรู้สึกว่าคุณชายหยูสั่งจองรถสปอร์ตคันนี้ระบบมันช่างสุดยอดจริงๆ! การที่ตนเองปรากฏกายออกมานั้น หล่อฉิบหาย ต้องสร้างความสนใจให้หลงเย้นแน่นอน
“คุณชายซุน คุณมาแล้ว!” เจียงฮุ่ยยิ้มทักทายต้อนรับ พร้อมทั้งพูดกับหลงเย้นว่า “หลงเย้น นี่คือคุณชายซุนเจี้ยน คุณชายซุนเป็นไฮโซที่มีชื่อเสียงของเมืองหลินอาน พวกคุณสองคนต้องมีอะไรหลายๆ อย่างเหมือนกัน”
“คุณหลง สวัสดีครับ!” ซุนเจี้ยนยืนมือออกมาทางหลงเย้น เขาไม่รู้จักหลงเย้น เพื่อเป็นการไม่กระดากใจกัน ดังนั้นเลยไปให้เจียงฮุ่ยมาเป็นคนกลางทำให้รู้จักกัน
“สวัสดีค่ะ” หลงเย้นพยักหน้าให้ซุนเจี้ยน แต่ไม่ได้จับมือด้วย เพราะว่าเธอเองก็มองออกว่า วันนี้เจียงฮุ่ยนัดตนเองออกมา อาจจะเป็นเพราะซุนเจี้ยนเป็นคนให้นัดออกมาก็เป็นไปได้อย่างมาก
“โอเคแล้ว ครบคนแล้ว พวกเราเข้าไปข้างในกันเถอะ!” พูดจบ หลงเย้นก็ดึงมือฉินหลั่ง เดินเข้าไปด้านในสนามกีฬาแข่งขัน
“ห๊ะ…” ซุนเจี้ยนยื่นแน่นิ่งอยู่ที่เดิม พร้อมทั้งมองแผ่นหลังฉินหลั่งอย่างเคียดแค้น
“คุณชายซุน ไอ้นั่นมันคือไอ้ขี้แพ้ คุณอย่าไปใส่ใจเลย! อีกเดี๋ยวตอนเข้าไป พวกเราจะช่วยพูดให้คุณเอง ให้ความสัมพันธ์ของคุณกับหลงเย้นได้กระพือปีกไปให้อย่างไว!” เจียงฮุ่ยพูดเสนอความคิด คนอื่นๆ ต่างพยักหน้าเห็นด้วย
คนหนึ่งกลุ่มเดินไปที่ห้องรับรองในการดูเทนนิสที่ดีที่สุด ที่นี่เป็นตำแหน่งที่นั่งดูการแข่งขันที่ดีที่สุด เพราะว่ามันเห็นทั้งในสนามการแข่งขัน และยังสามารถมองเห็นนอกสนามการแข่งขันอีกด้วย ในห้องนี้นอกจากหลงเย้นกับซุนเจี้ยนที่เป็นคนรวยไฮโซแล้ว คนอื่นๆ ก็เป็นคนที่มีฐานะพื้นฐานธรรมดาทั้งนั้น เพราะฉะนั้นเลยได้แต่พอใจกับห้องนี้เป็นพิเศษ
“นี่คือห้องรับรองที่ดีที่สุด คุณชายซุนเป็นคนจองเอาไว้! คนทั่วไปไม่สามารถจองได้!” เจียงฮุ่ยพูดไป เพื่อนของเธอที่พามาด้วยก็รีบช่วยพูดเสริมให้ “ไม่ผิดหรอก พวกเราก็อาศัยใบบุญจากคุณชายซุนทั้งนั้น” “ขอบคุณคุณชายซุนแล้ว” “ไม่เสียแรงที่เป็นคุณชายซุน หน้าใหญ่ใจกว้าง”
ส่วนหลงเย้นไม่ได้ฟังที่พวกเขาพูดว่าอะไรด้วยซ้ำ เพราะเธอกับฉินหลั่งนั่งอยู่ด้านหน้าหน้าต่างกระจก พร้อมทั้งสนใจการแข่งขันในสนาม และพูดคุยกันไม่หยุด
สีหน้าซุนเจี้ยนเริ่มดูแย่ลงไปมาก จนต้องพ่นลมออกมา โมโหจนท้องอืด เพราะไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรหลงเย้นถึงได้ไปสนใจไยดีกับไอ้ขี้แพ้คนนี้มากนะ
ซุนเจี้ยนใช้สายตามส่งสัญญาณให้เจียงฮุ่ย เจียงฮุ่ยก็เดินมาด้านข้างตัวหลงเย้น แล้วพูดว่า “หลงเย้น วันนี้คุณชายซุนยากมากที่จะออกมาเล่นสนุกกับพวกเราได้ แกก็ควรไปคุยกับเขาสักหน่อย บางทีทางบ้านของพวกแกสองคนอาจจะมีธุรกิจหรือโครงการอะไรที่สามารถร่วมลงทุนด้วยกันได้นะ”
ซุนเจี้ยนยิ้มให้เล็กน้อยแล้วเดินเข้ามาหา แล้วพูดว่า “จริงสิ คุณหลง ระยะนี้พ่อของผมกำลังหาหุ้นส่วนโครงการอยู่พอดี พวกเราคุยกันสักหน่อยไหม คุณคิดว่าเฉียนส่วยวาน…”
“คุณชายซุน เรื่องธุรกิจฉันไม่เข้าใจเลย ถ้าคุณอยากจะร่วมลงทุนด้วย คุณก็ไปหาพ่อฉันสิ” หลงเย้นมองมาทางซุนเจี้ยน พอพูดจบ ก็หันไปคุยกับฉินหลั่งต่อ
ซุนเจี้ยนโมโหขึ้นเรื่อยๆ อยู่ในใจ หลงเย้ยมีท่าทีที่เย็นชาใส่ตนเอง เขาโตจนป่านนี้แล้ว น้อยครั้งนักที่จะโมโหได้อย่างนี้
เจียงฮุ่ยเห็นว่าคุณชายซุนกินแห้วซะแล้ว ในใจย่อมร้อนรนมาก วันนี้ทั้งๆ ที่เป็นวันที่จะทำให้คุณชายซุนกับหลงเย้นลงเอยกัน แต่ว่าตอนนี้ หลงเย้นดันไปพูดคุยออกรสออกชาติกับไอ้ขี้แพ้นั่น จนทิ้งให้คุณชายซุนโดดเดี่ยวหนาวเหน็บอยู่ข้างๆ
เจียงฮุ่ยมองออกว่า ปัญหาที่สำคัญที่สุดในตอนนี้อยู่ที่ไอ้ขี้แพ้ฉินหลั่งนั่นเอง
เจียงฮุ่ยเดินไปที่ข้างตัวฉินหลั่ง แล้วดึงเสื้อผ้าของเขา สีหน้าแสดงความรังเกียจอย่างออกนอกหน้า “ฉินหลั่ง แกมานี่หน่อย ฉันมีเรื่องต้องคุยกับแก”
ฉินหลั่งไม่ได้ลุกขึ้น แต่มองมาที่เจียงฮุ่ยแล้วพูดว่า “ขอความกรุณาอย่าดึงฉัน”
เจียงฮุ่ยพูดด้วยความโมโห “เชอะ คนอย่างแกไม่รู้จักที่ต่ำที่สุด แล้วยังมีหน้ามาพูดว่าฉันไปดึงแกอีก ถ้าแกไม่นั่งอยู่ข้างหลงเย้น แกคิดว่าฉันจะให้เกียรติแกไหม รีบไปให้ไกลๆ ให้คุณชายซุนกับหลงเย้นได้พูดคุยกัน แกมาเป็นไม้กันหมาอยู่ที่นี่ทำไม?”
หลงเย้นทำท่าโมโหแล้วมองมาที่เจียงฮุ่ย แล้วพูดว่า “เจียงฮุ่ย ทำไมแกถึงพูดคำนี้ออกมา? ฉินหลั่งเป็นเพื่อนฉัน ฉันชอบที่จะคุยกับเขา จะไปคุยกับใคร ก็ไม่ใช่เรื่องที่แกต้องเข้ามายุ่งด้วย!”
เจียงฮุ่ยพูดแขวะใส่จนไม่พูดอะไรต่อ ซุนเจี้ยนยืนอยู่ด้านข้าง ทำได้แค่ขมวดคิ้วแล้วถอนหายใจยาวๆ
“ฮึ่ม ฮึ่ม ฮึ่ม …”
เวลานั้นเอง ด้านนอกก็มีเสียงเครื่องยนต์ดังลั่น
คนที่อยู่ในห้องต่างเดินไปชิดหน้าต่าง เมื่อมองออกไป ก็เห็นว่ามีรถสปอร์ตาสีขาวคันหนึ่งขับเข้ามา! จนทำให้ในสนามแตกตื่นกันเป็นแถว
ฉินหลั่งกับหลงเย้นก็เดินไปมองออกนอกหน้าตาเช่นกัน ฉินหลั่งตกใจ ในใจคิดว่า “นี่มันไม่ใช่รถเฟอร์รารี่คันเก่าที่เขาเคยซื้อไว้ก่อนหน้านี้ไม่ใช่เหรอ?”