รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 246 ครอบครัวพร้อมหน้าพร้อมตากัน

บทที่ 246 ครอบครัวพร้อมหน้าพร้อมตากัน
“ยัยเด็กนี่!” ฉินเว๋ยเจียนมองฉินหยวนด้วยความโมโห ทำไมลูกถึงพูดกับตัวเองแบบนี้?
“พอแล้ว นายไม่ต้องโมโหแล้ว ลูกก็คงมีความคิดของลูกเองแหละ!” หลิวเพียวเพียวช่วยไกล่เกลี่ยความเข้าใจระหว่างสามีและลูกชาย “หยวนเอ๋อ นายเกรงใจพ่อของนายหน่อย ต่อจากนี้ห้ามมีท่าทีแบบนี้กับพ่ออีก”
ฉินหยวนยิ้มด้วยความเย็นชา ดูออกอย่างชัดเจนเลยว่าไม่ได้สนใจคำพูดของคุณแม่
“หยวนเอ๋อ เรื่องของฉินหลั่งเป็นยังไงกันแน่! นายทำตัวสบายแบบนี้ นายมีวิธีจัดการกับเขาใช่ไหม?” หลิวเพียวเพียวเองก็ถือว่าเข้าใจฉินหยวนอยู่ เธอเข้าใจดีว่าฉินหยวนเป็นคนที่มีความคิดการวางแผนอยู่
“ก็ยังเป็นคุณแม่ที่ฉลาด ไม่เหมือนใครบางคนที่ชักเป็นแต่สีหน้าแย่ๆ” ฉินหยวนมองไปทางฉินเว๋ยเจียนแล้วพูด
เห็นฉินเว๋ยเจียนเบิกตาจ้อง เห็นโหนกแก้มขึ้นเด้งขึ้นมา ในใจของฉินหยวนก็รู้สึกสบายใจมาก เขามองไปทางหลิวเพียวเพียวอีกครั้ง แล้วถามว่า “คุณแม่ พ่อแม่ของฉินหลั่งกลับมาหรือยัง?”
“ยังเลย แต่ว่าคืนพรุ่งนี้ในงานเลี้ยงวันเกิดของคุณปู่ พวกเขาทั้งสองจะต้องมาแน่ๆ!” หลิวเพียวเพียวกระตุกที่ใจ แล้วถามว่า “บนมือของนายมีจุดอ่อนของพวกเขาใช่ไหม?”
“พอถึงเวลาก็จะรู้เอง ครั้งนี้ ฉันจะให้พวกเขาทั้งบ้าน มีภาพลักษณ์ต่ำๆ แย่ๆ ในใจของคุณปู่” ฉินหยวนนึกถึงแววตาของฉินหลั่งในตอนนั้นที่มีความอึดอัดและไร้ซึ่งการช่วยเหลือ ในใจก็รู้สึกสบายใจขึ้นทันที
ในไม่ช้าฉินหยวนก็ไม่มีอารมณ์พูดคุยกับพ่อแม่ต่อแล้ว ให้พ่อแม่กลับไปที่บ้านตระกูลฉินก่อน
ฉินเว๋ยเจียนและหลิวเพียวเพียวรู้สึกว่า ไม่สามารถควบคุมฉินหยวนได้แล้ว จึงทำได้แต่จากไป
ฉินหยวนค่อยๆ เดินไปยังอีกห้องหนึ่ง เปิดประตูออก เห็นเพียงแต่ร่างกายเร่าร้อนของคนสองคนที่ติดอยู่ด้วยกันตรงกลางห้อง
ผู้หญิงคือหญิงสาวงดงามรัสเซียที่ผมทองดวงตาสีเขียว สูงประมาณ175 ชายวัยรุ่นก็คือฉาวหนิง
ได้ยินเสียงเปิดประตูห้อง ฉาวหนิงจึงรีบหยุด “การออกกำลังกาย”
พอเขาและฉินหยวนมาถึงที่พักที่นี่ ฉินหยวนก็พาเขามายังห้องนี้ ยังพาหญิงสาวที่สวยงามของรัสเซียให้เขาด้วย บอกว่าเขาสามารถทำตามใจชอบกับหญิงสาวคนนี้ได้
ในตอนแรกฉาวหนิงยังมีความเขินอายเล็กน้อย ไม่ว่ายังไงแล้วเขาก็พึ่งอายุ 22 ประสบการณ์ในด้านนั้นยังไม่มีมากพอ แต่ว่าภายใต้การ “สอน” ขอสาวงามรัสเซีย ในไม่ช้าเขาก็กลายเป็นผู้ชำนาญ
นอกจากท่า 10 ท่าที่เห็นเป็นประจำ ฉาวหนิงยังผ่านการจินตนาการอันล้ำค่าของตัวเอง ใช้ท่าที่มีความยาก แล้วทำการใกล้ชิดติดแน่นกับสาวงามรัสเซีย
มองดูสาวงามรัสเซียในกระจกที่อ้าปากร้อง ฉาวหนิงรู้สึกว่าตัวเองเหมือนได้เป็นฮ่องเต้เลย
เขาก็แค่นักศึกษาของมหาวิทยาลัยเจียงหนานคนหนึ่ง ก่อนหน้านี้แค่เคยhappyกับผู้หญิงสองคนในมหาลัย ยังไม่เคยเป็นเหมือนวันนี้มาก่อน เล่นได้ปลดปล่อยขนาดนี้
พอเห็นฉินหยวนเข้ามา ฉาวหนิงมองฉินหยวนด้วยความอาย แล้วทักทายว่า “คุณชายสอง!”
“เล่นได้สนุกตื่นเต้นใช่ไหม?” ฉินหยวนหัวเราะแล้วพูด
เขาเดินมายังข้างเตียง ตบไปยังตูดของสาวงามรัสเซียไป “ป้าบ” ไปสองที จากนั้นก็นั่งไปยังเก้าอี้ตัวหนึ่ง มองดูฉาวหนิงแล้วยิ้มอ่อน
“นายต้องจำไว้ ต่อจากนี้ไป นายก็คือสุนัขตัวหนึ่งของฉัน ฉินหยวน เข้าใจไหม?”
ตอนแรกฉาวหนิงคือคนที่รักศักดิ์ศรีคนหนึ่ง แต่ว่าหลังจากผ่านการอยู่ร่วมกันมา3วันสั้นๆ แล้ว ความสามารถที่เก่งกาจของฉินหยวนได้ทำให้เขานับถืออย่างเด็ดขาดแล้ว
ถ้าหากว่าตระกูลฉินคือช้างใหญ่ตัวหนึ่ง งั้นฉาวหนิงก็แค่ยุงตัวหนึ่ง ยุงตัวหนึ่งให้กับนับถือกับช้าง นี่คือเรื่องที่สมเหตุสมผลที่สุดแล้ว
“ฉันเข้าใจ” ฉาวหนิงใช้เสื้อผ้าปกปิดจุดซ่อนเร้นของตัวเอง แล้วพูดด้วยเสียงเบา
ถึงแม้เขาจะยอมแล้ว แต่ว่าในใจของเขาก็ยังมีความคัดค้านเล็กน้อย ไม่ว่ายังไงแล้วคำว่า “สุนัข” ก็ไม่น่าฟังเลย
“ถ้าหากพรุ่งนี้นายทำตัวไม่ดี อย่าลืมว่าก่อนหน้านี้ฉันเคยพูดอะไรกับนายไว้!” ฉินหยวนเปิดปากพูดด้วยความเย็นชา
เขาเคยพูดกับฉาวหนิงว่า หากไม่ได้ผลตามเป้าหมายที่เขาพูดไว้ ก็จะทำลายตระกูลฉาว ให้คนในตระกูลฉาวเป็นขอทานหน้าตลาดเพื่ออยู่รอด
“อา….” ได้ยินคำพูดของฉินหยวน ในใจของฉาวหนิงก็มีความตกใจเล็กน้อย ทันใดนั้นร่างกายก็มีความรู้สึกแปลกๆ ความปรารถนาในตอนแรกได้ระบายออกมาแล้ว เขาและสาวงามรัสเซียเหมือนจะจบการออกกำลังกายมาราธอนแล้ว นอนอยู่บนพื้นด้วยความอ่อนตัว
วันที่สอง ฉินหลั่งทำการสั่งชุดมาให้หลินจู และสี่สาว ‘ลมดอกไม้หิมะ พระจันทร์’ มาคนละชุด แล้วให้พวกเธอใส่
ฉินหลั่งโทรหาพ่อแม่ พวกเขากำลังตรงมาทางเหาะฟ้า คาดว่าน่าจะมาถึงก่อนที่งานเลี้ยงจะเริ่ม1ชั่วโมง
ได้ข่าวว่าฉินหลั่งได้รับการยกเลิกจากการสั่งห้ามของวงศ์ตระกูลแล้ว พ่อแม่ของฉินหลั่งต่างก็ตื่นเต้นและดีใจมาก
บ้านตระกูลฉินคือตึกแนวโบราณ บรรพบุรุษตระกูลฉินได้ทำการปรับปรุงซ่อมแซมในสมัยชิง มีประวัติศาสตร์มา200กว่าปีแล้ว งานเลี้ยงของคนในตระกูลฉินต่างก็มาจัดขึ้นที่นี่
กลางคืน 7 โมง ฉินหลั่งพาพวกหลินจู ผ่านข้ามประตูที่สูงใหญ่ของบ้านตระกูลฉิน แล้วเดินผ่านถนนที่สวยงาม มาถึงห้องโถงใหญ่ที่จัดงานเลี้ยง
ขณะนี้ ในห้องโถงมีคนประมาณ 7-800 คนแล้ว คนพวกนี้ต่างก็เป็นผู้ทำการที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจของตระกูลฉิน มีประมาณ7ส่วนที่เป็นคนในบ้านตระกูลฉินเอง ส่วนอีกสามส่วนจะเป็นเหมือนโข่งลิ่งเสียนที่เป็นคนนอก แต่ว่ามีหน้าที่ในบ้านตระกูลฉิน ทุกคนต่างก็พูดคุย หัวเราะกัน
“คุณชายใหญ่ ฉินหลั่งมาถึงแล้ว!” ผู้รับผิดชอบรายงานที่อยู่หน้าประตูห้องโถง ได้พูดตะโกนดังออกมา
ทันใดนั้นในห้องโถงก็เงียบลงทันที แววตาของพวกเขาต่างก็มองไปทางฉินหลั่ง ในใจต่างก็เต็มไปด้วยความสงสัยแล้วดีใจ
คนส่วนใหญ่ต่างก็รู้ว่า ฉินหลั่งคือคนที่ฉินป๋อสงชอบมากที่สุดในบรรดาหลานๆ 7ปีก่อนถูกตระกูลฉินส่งไปยังนอกเมืองยอมรับ “การทดสอบความยากลำบาก” มี7ปีแล้วที่เขาไม่ได้กลับบ้านตระกูลฉิน การปรากฏตัวในครั้งนี้ จะไม่น่าตกใจและแปลกใจได้ยังไงล่ะ?
หลังจากที่ตกใจกันแล้ว มีคนมากมายต่างก็ทำการทักทายฉินหลั่ง ไม่ว่ายังไงแล้วก็มีความเป็นไปได้สูงที่ฉินหลั่งจะมาสืบทอดวงศ์ตระกูลในตำแหน่งผู้ดูแลวงศ์ตระกูลต่อ
“ฉินหลั่ง กลับมาแล้ว”
“ผอมมาก ฉันคิดถึงนายจะตายแล้ว”
“ฉินหลั่ง 7ปีมานี้อยู่ข้างนอกคงจะลำบากแย่สินะ?”
……
ทันใดนั้นฉินหลั่งก็ถูกผู้คนล้อมรอบ ลุงป้าน้าอาต่างก็โอบล้อมฉินหลั่งกันขึ้นมา หลินจูและสี่สาว ‘ลมดอกไม้หิมะ พระจันทร์’ ต่างก็ถูกเบียดออกมา
คนในวงศ์ตระกูลใหญ่ ถึงแม้ว่าจะเป็นญาติกัน แต่ความจริงแล้วต่างก็เย็นชาและเห็นแก่ตัวกันมาก
ฉินหลั่งก็รู้ว่าที่พวกเขาเป็นมิตรกับตัวเองขนาดนี้ ส่วนใหญ่ก็เพราะว่ามีเป้าหมายกับตัวเอง แต่ว่าเขาก็ยังไถ่ถามทุกข์สุขกับพวกเขาอย่างจริงใจ
ระหว่าง 7 ปีนี้ ฉินหลั่งโดดเดี่ยวเกินไปแล้ว เขาต้องการความอบอุ่นของญาติ
20 นาที ฉินหลั่งจึงจะไถ่ถามกับคนรอบๆ ข้างของตัวเองจนหมด แล้วเดินกลับไปยังข้างกายของพวกหลินจู
“พี่ใหญ่ คิดถึงพี่จะตายแล้ว!” ข้างหน้าของฉินหลั่งมีเสียงหนึ่งดังขึ้นกะทันหัน ฉินหลั่งเงยขึ้นมองดู ผู้ชายสูงหล่อคนหนึ่งเดินเข้ามาหาตัวเอง นั่นคือฉินเทียน
พอฉินเทียนเดินมาถึงข้างหน้าของฉินหลั่ง ก็ให้การกอดกับเขา กอดฉินหลั่งไว้แน่นไม่ปล่อย จากนั้นก็ทาบอยู่บนตัวของฉินหลั่งเหมือนหลับไปแล้ว
“ยัยเด็กนี่ นี่นายเห็นฉันเป็นหมอนแล้วใช่ไหม ปล่อยมือ” ฉินหลั่งพูดด้วยความตลก
“พี่ใหญ่ ฉันรู้ว่าการที่พี่ทำการตัดสินใจปล่อยพี่สะใภ้ไปลำบากมาก ฉันรู้ว่าพี่ในใจพี่ลำบากใจมาก การทดสอบความยกลำบากใน7ปีนี้ก็เพราะว่า จะได้ตำแหน่งที่พอใจในตระกูลฉิน ไม่ว่าพี่จะทำการตัดสินใจยังไง ฉันก็สนับสนุนพี่นะ!” ฉินเทียนพูดเบาๆ ที่ข้างหูของฉินหลั่ง
ฉินหลั่งก็เข้าใจท่าทีที่ต่อตัวเอง เขารู้สึกซึ้งใจในใจมาก เขารู้สึกโชคดีที่มีน้องชายแบบนี้
ฉินหลั่งถูกข้อห้ามในวงศ์ตระกูลเป็นเวลานาน ฉินเทียนเองก็รู้ เขาเองก็รู้ ถ้าหากฉินหลั่งยังยืนหยัดตามจีบจงยู่ กับอนาคตของเขา และภาพลักษณ์ของตระกูลฉินต่างก็ไม่ดี
ฉินเทียนค่อยๆ ปล่อยฉินหลั่งออก แววตาที่ฉินหลั่งมองเขาต่างก็แดงไปหมดแล้ว เขาตบไหล่ของฉินเทียน แล้วพูดว่า “โตขนาดไหนแล้ว ยังจะร้องไห้อีก ที่นี่มีผู้หญิงมากมายเลยนะ”
ฉินเทียนขยี้ตา ค่อยๆ ผลักฉินหลั่งออก แล้วพูดว่า “ใครบอกว่าฉันร้องไห้ พี่อย่าแต่งเรื่องไปมั่วได้ไหม นี่ฉันก็แค่ลมพัดเข้าตา”
มองดูรูปลักษณ์ของฉินเทียนสี่สาว ‘ลมดอกไม้หิมะ พระจันทร์’ ต่างก็ซึ้งใจ แล้วต่างก็รู้สึกตลกฉินเทียน
“พวกเธอคือแฟนของพี่ใหญ่ฉัน?” ฉินเทียนสังเกตเห็นสี่สาว ‘ลมดอกไม้หิมะ พระจันทร์’ ที่สวยงามดั่งนางฟ้า แววตาก็ดูหลงใหลขึ้นมาทันที
สี่สาวต่างก็หน้าแดงพร้อมกัน ลมก้มหน้าพูดว่า “พวกเราก็แค่เพื่อนของคุณชายฉิน คุณอย่าพูดไปมั่ว”
ฉินหลั่งยิ้มด้วยความฝืนแล้วส่ายหัว
“คุณชายใหญ่ ในที่สุดข้าน้อยก็ได้พบเจอท่านแล้ว” ชายชราที่หลังค่อมคนหนึ่ง อยู่ภายใต้ข้างกายของโข่งลิ่งเสียน ได้เดินมา เห็นเพียงเขาอายุ 70 กว่าแล้ว ตีนกาเต็มทั่วหน้า สวมใส่ชุดสมัยถังสีกากี ก็คือท่านหวงที่เคยถูกฉินหลั่งช่วยเอาไว้
ท่านหวงและท่านโสงนั้นเหมือนกัน ในตอนแรกต่างก็เป็นเพียงพ่อบ้านของตระกูลฉิน มักจะได้ติดต่อกับคนในตระกูลฉิน พวกเขาคือคนที่สนิทที่สุดของฉินป๋อสง ฉะนั้นคนในตระกูลฉินต่างก็ให้ความเคารพต่อท่านทั้งสองมาก
ท่านหวงมองฉินหลั่ง ในแววตามีน้ำตาเป็นชั้นๆ เขาเห็นฉินหลั่งเติบโตมาตั้งแต่เด็กๆ ชอบฉินหลั่งมากที่สุดในรุ่นหลานๆ แล้ว
“ท่านหวง ท่านรีบนั่งเถอะ เดี๋ยวฉันเติมชาให้” ฉันหลั่งก็รู้สึกซึ้ง เขารีบพยุงท่าหวงไปยังเก้าอี้กลมตัวหนึ่ง แล้วเติมชาให้ท่านหวงด้วยตัวเอง
จากไป7ปี ท่านหวงที่เคยปกป้องดูแลตัวเองในตอนนั้น เหมือนได้ชราไป10กว่าปี ฉินหลั่งรู้สึกเศร้า
“ผู้ดูแลภาพยุโรปใต้ ฉินเว๋ยเฉิง จ้าวหมิงหมิงมาถึงแล้ว!” หน้าประตูมีการตะโกนดังผ่านมา
ชายวัยกลางคนสวมใส่ชุดสูท ทรงผมปัดข้าง หุ่นปานกลาง รูปลักษณ์อ่อนโยน และมีหน้าตาคล้ายกับฉินหลั่ง เดินเข้ามา ข้างกายของเขายังมีหญิงสาววัยกลางคนที่สง่างาม ระหว่างคิ้วยังมีความสง่า
นั่นคือพ่อแม่ของฉินหลั่ง
“คุณพ่อ คุณแม่!” ฉินหลั่งตะโกนไปคำหนึ่ง แล้วรีบเดินทางฉินเว๋ยเฉิงและจ้าวหมิงหมิง น้ำตาได้ดิ้นรนอยู่ในแววตาโดยควบคุมไม่ได้