รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 409 วิ่งจนสลบ

บทที่ 409 วิ่งจนสลบ
“ไป ห้องหกทั้งห้อง ไปรวมกันที่สนามเร็ว!”
จ้าวซิงตะโกนเสียงดัง!
ว่าแล้ว จ้าวซิงก็ยกนิ้วกลางให้จูจี้เหวิน นั่นเป็นการดูถูกอย่างมาก!
“จ้าวซิง! นายชักจะมากเกินไปแล้วนะ!” จูจี้เหวินโกรธมากจริงๆ ยังไงเขาก็ยังเป็นครูของโรงเรียนนี้ ทำไมถึงถูกท้าทายต่อหน้าต่อตาแบบนี้ได้?
“ไปตายเถอะ จูจี้เหวิน อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่านายคิดอะไรอยู่นะ? นายคอยส่งข้อมูลครูทุกคนมาให้พวกเรา ก็อยากยืมมือพวกเราจัดการไง และช่วยนายไล่เขาออกไป! ฉันไม่ใช่คนที่นายจะมาหลอกใช้ได้หรอกนะ?!” จ้าวซิงเปิดเผยแผนของจูจี้เหวินอย่างไร้น้ำใจ
สีหน้าจูจี้เหวินซีดขาว นี่เป็นความลับที่บอกใครไม่ได้นะ เขารีบวิ่งออกไปคอตก กลัวว่าคนอื่นจะรู้เรื่องนี้
บนสนาม ไม่นานก็มีครูสิบกว่าเดินคอตกออกมา
ครูใหญ่รีบวิ่งมา: “ครูฉิน ผมว่าไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่นะ ทุกคนยังไงก็เป็นเพื่อนร่วมงานกัน ก็คิดเสียว่าเป็นการหยอกล้อกันแล้วกันนะ?”
ครูใหญ่ออกมาช่วยพูด ยังไงเขาก็ยังเป็นกลางเสมอ ส่วนมากก็ยังเอียงไปทางฉินหลั่งมากกว่า
“ไม่ได้ ครูต้องมีศีลธรรมเป็นหลัก ในเมื่อพูดออกไปแล้ว นั่นก็เป็นเหมือนน้ำที่สาดออกไป ไม่มีคนที่พูดแล้วกลับคำพูดได้” ฉินหลั่งส่ายหน้าและพูด
“ดูพวกนายแต่ละคนสิ อ้วนกันหมดเลย คงกินพวกของมันแป้งไปเยอะสินะ ไม่ออกกำลังกายสักวันจะกลายเป็นหมูได้นะ”
“ฉินหลั่ง นาย……” ครูที่อยู่ข้างๆโกรธจนแทบบ้าคลั่ง คนทั้งหมดในนี้มีแต่เขาที่ตรงกับที่ฉินหลั่งบอก เวลาเดินเนื้อก็ยังสั่นไปด้วยเลย
“พูดไร้สาระอะไรอีก?! วิ่งไปเลยนะ! ถ้าแค่เดิมพันแค่นี้พวกนายทำไม่ได้ ต่อไปก็ทำตัวดีๆหน่อยอย่าไปไล่กัดใครอีก ถ้าไม่พอใจ มาหาฉันฉินหลั่งได้ ฉันพร้อมเสมอ!” ฉินหลั่งพูดอย่างจริงจัง ดูท่าทีที่เขาพูดเหมือนกำลังสั่งสอนพวกเด็กๆ ตอนนี้เขารู้สึกว่าชีวิตในโรงเรียนมัธยมน่าสนุกมาก รู้สึกเหมือนเป็นสังคมด้านนอกจริงๆเลย
จูจี้เหวินหายใจถี่ฟืดฟาด โกรธจนไฟลุกทั่วจิตใจ แต่ช่วยอะไรไม่ได้ ต่อหน้าพวกนักเรียน ถ้าแค่รักษาสัญญายังทำไม่ได้ ต่อไปก็คงอยู่ไม่เป็นสุขในโรงเรียนมัธยมหัวเจี๋ยแล้วล่ะ
เขากับหลิวซูเซิงมองตากัน สายตาทั้งสองเต็มไปด้วยความแค้น วิ่งยังดีกว่าไม่วิ่ง แต่ถ้าวิ่งก็จะเป็นตัวตลกของนักเรียนทั้งโรงเรียน มีแต่วิ่ง ไม่มีทางเลือกอื่นแล้วล่ะ!
จูจี้เหวินนำหน้า ด้านหลังมีครูคนอื่นตามมาติดๆ พวกนักเรียนซุบซิบชี้กันไปมา และยังมีเสียงหัวเราะอีกต่างหาก
“นี่ ครูจูวิ่งอะไรน่ะ? ทำไมวิ่งไปด้วยท้องสั่นไปด้วยล่ะ?”
“คงโกรธแหละ นายดูหน้าเขาสิ หน้าบึ้งจนตึงไปหมดแล้ว……”
“นานๆที ครูพวกนี้วิ่งเป็นด้วยเหรอ?”
“นั่นครูหยิ่งนี่? ครูสู้ๆเข้าล่ะอย่าโดนหลิวซูเซิงตาอ้วนนั่นแซงได้นะ!”
“ฮ่าๆๆ”
นักเรียนห้องหกหัวเราะจนจะหงายหลังได้ เพราะท่าวิ่งครูพวกนี้ตลกมากจริงๆ แต่ละคนแปลกกันหมดเลย
ฉินหลั่งกอดอกมองอยู่ข้างๆ บนหน้ามีรอยยิ้มปรากฏขึ้นแต่ยากที่จะสังเกตเห็นได้
“ครูคนที่มาใหม่นี้ดูน่าสนใจดีนี่” จ้าวซิงพูดขึ้น
“แต่ไม่ได้แปลว่าพวกเราจะยอมรับเขาเข้ามาเป็นครูประจำชั้นของพวกเรานะ”
ตอนนี้นักเรียนทุกคนต่างก็มาดูครูวิ่งกัน เพราะยังไงน้อยครั้งจะเห็นครูมากมายโดนทำโทษ
และครูสิบกว่าคนปกติก็ไม่ได้ออกกำลังกายอะไรเลยด้วยซ้ำ หลังจากที่วิ่งสี่ร้อยเมตรก็เหนื่อยหอบ เหนื่อยจนเหงื่อไหลไม่หยุด
“รีบไปเรียกนักเรียนที่อยู่หอพักมาดูสิ ทำไมครูพวกนี้ถึงมาวิ่งได้ล่ะ ยังทำหน้าไม่พอใจอีกด้วยนะ? เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ?!”
ข่าวแพร่สะพัดไปทั่วโรงเรียน สุดท้ายนักเรียนทุกคนก็มาออกันอยู่ที่สนาม และยังมีครูคนอื่นที่ยังไม่กลับบ้าน มามุงดูและหัวเราะอยู่ที่ข้างสนาม
นักเรียนบางคนยังตะโกนสู้ๆ และผิวปากไปด้วย
พวกนักเรียนที่ผิวปาก ผิวได้ไม่เลวเลย พวกเขาอยากจะเห็นภาพแบบนี้ที่สุดแล้วล่ะ
คนนับพันมาล้อมรอบอยู่แบบนี้ ครูสิบกว่าคนเหมือนลิงที่กำลังแสดงในคณะตลก และเหมือนลิงที่ถูกดึงกางเกงออก ทั้งอายทั้งโกรธปนกันไป แต่ไม่วิ่งก็ไม่ได้ คนที่จะหาว่าผิดสัญญาอีก
หลังจากที่วิ่งไม่กี่รอบ ความโกรธแค้นที่พวกเขามีต่อฉินหลั่งก็เพิ่มมากขึ้นไปอีก
“สมน้ำหน้า! ทุกวันก็เป็นพวกนายนั่นแหละที่ดูพวกฉันวิ่ง ยังทำท่าเก๊กอีก ตอนนี้ก็ตาพวกฉันดูพวกนายเหนื่อยเหมือนหมาแล้วสินะ” นักเรียนทุกคนดีใจเหมือนมีเทศกาล
ทุกคำพูดเป็นเหมือนมีดที่ทิ่มแทงเข้าอกของพวกครู ทำเอาพวกเขาแทบจะเอาหน้าแทรกแผ่นดินหนี
แต่พวกเขาหันไปมองค้อนฉินหลั่งด้วยสายตาอาฆาต ปอดแทบจะระเบิดอยู่แล้ว
ข้างสนาม ฉินหลั่งไม่รู้ว่าเอาโต๊ะมาจากไหน และนั่งไขว่ห้างอยู่บนเก้าอี้ ดื่มชาไปอย่างสบายใจ ท่าทางดูอิ่มเอมใจมากทีเดียว
และครูใหญ่ยืนข้างฉินหลั่ง เหมือนกำลังพูดอะไรกับฉินหลั่งอยู่ ครูใหญ่หยักหน้าติดๆกัน
“ได้ งั้นก็ทำตามที่คุณฉินบอก แต่ผมยังอยากจะบอกให้คุณฉินให้ ถ้าเป็นไปได้ ก็ดูแลจัดการมอหกห้องหกหน่อยเถอะ……”
น้ำเสียงของครูใหญ่ดูถ่อมตัวมาก
เมื่อกี้ฉินหลั่งบอกเรื่องอึ้งย้งกับครูใหญ่ไปแล้วเรียบร้อย ครูใหญ่ก็รู้สึกกังวลกับสถานการณ์ที่บ้านของอึ้งย้งเช่นกัน
“ครูใหญ่ไม่ต้องกังวลไป นี่เป็นแค่เด็กที่กำลังอยู่ในวัยพลุกพล่าน ถ้าชักจูงได้ดี อนาคตพวกเขาไปได้ไกลแน่ ทุกคนก็ดูจะฉลาดด้วยเหมือนกัน” ฉินหลั่งพูดอย่างเรียบเฉย
“ผมเข้าใจแล้ว คุณฉินเป็นครูที่เยี่ยมมาก ผมเป็นครูมานานขนาดนี้ เชื่อว่าคุณจะต้องอบรมสั่งสอนห้องหกได้อย่างดีแน่นอน” ครูใหญ่จับแว่นตาและพูดด้วยรอยยิ้ม เขารู้สึกพอใจกับการที่ฉินหลั่งดูแลห้องนี้ได้อย่างมีคุณภาพขนาดนี้
“ก่อนหน้านี้โดนบังคับให้ตกลงกับคำสั่งที่เบื้องบนสั่งมา และไม่ได้มีความมั่นใจอะไรในตัวคุณฉินมาก แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกันแล้ว ผมเห็นความหวัง ผมต้องขอโทษที่มองคุณผิดไปด้วย” ครูใหญ่พูดจากใจจริง
ดูแลมอหกห้องหกได้ดีขนาดนี้ ช่วยเหลือครูใหญ่ได้มากเลย ดังนั้นเขารู้สึกดีใจจากใจจริง
ฉินหลั่งรู้ว่าจัดการคนต้องควบคุมจิตใจให้ได้ก่อน ให้ครูพวกนี้วิ่ง เป็นตัวอย่างให้กับห้องหก ต่อไปจะเป็นประโยชน์ต่อการควบคุมห้องนี้
ส่วนครูพวกนั้นในใจคงโกรธจนแทบบ้าคลั่ง ฉินหลั่งไม่สนใจเลยสักนิด พวกเขาทำตัวเอง ไม่มีอะไรน่าพูดอีก
เรื่องนี้ก็จะบอกพวกเขาว่า ผลที่มาหยามกับฉินหลั่งจะเป็นยังไง
“จ้าวซิง ครูคนนี้เจ๋งดีนะ ฉันชอบมากเลยนักเรียนสมาคมทีมบาสเกตบอลจีนเดินมาพูดกับจ้าวซิง”
นักเรียนคนนี้ด้านนอกดูแข็งแกร่ง ร่างกายกำยำ ดูแล้วก็เป็นพวกที่ออกกำลังบ่อยๆ
“เขาอาจจะกำลังทำให้พวกเราคล้อยตามเขาก็ได้” จ้าวซิงพูดอย่างระวังตัว
“ช่างเขาเถอะ ฉันเห็นเขาดูจะสนใจเรื่องกีฬามาก งั้นก็ลองดูว่าคาบพละเขาจะเป็นยังไงแล้วกัน เป็นลาหรือม้า พวกเรามาคอยดูกันเถอะ” ชายหนุ่มตัวสูงพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น
โครม!
กำลังพูดอยู่นั้น บนสนามมีครูคนหนึ่งวิ่งจนล้มสลบลงพื้นไป