รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 423 ผู้ใช้แรงงานแล้วไง

บทที่ 423 ผู้ใช้แรงงานแล้วไง
ครูใหญ่ในห้องประชุมไม่รู้ว่าข้างนอกเกิดอะไรขึ้น เขาจึงเริ่มพูด
“ครูฉิน ใกล้จะถึงฤดูกาลจบการศึกษาของม.6แล้ว ชั้นเรียนอื่น ๆ มีการประชุมผู้ปกครองไปแล้ว คุณคิดว่าห้อง 6 ของคุณควรจะจัดสักครั้งไหม?”
“ครูใหญ่หมายความว่าจะให้ผมจัดการประชุมผู้ปกครองเหรอครับ” ฉินหลั่งถาม
“ใช่” ครูใหญ่ได้รับการยั่วยุจากจูจี้เหวินในวันนี้ หลอกให้ฉินหลั่งติดกับโดยไม่รู้ตัว
“เรื่องเล็กๆแค่นี้จำเป็นหรือที่ต้องจัดประชุม” ฉินหลั่งเริ่มหมดความอดทน ครูใหญ่เข้าใจฉินหลั่งมากแค่ไหน
“เรื่องเล็ก ๆเหรอ ?” จูจี้เหวินสบถอย่างเย็นชา
ตอนนี้ครูคนอื่น ๆก็พูดขึ้น “ ครูฉิน นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กนะ คุณเข้าใจห้อง 6 ดีไหม”
“จัดประชุมผู้ปกครองจะได้อะไรบ้าง” ฉินหลั่งพบว่ามันไร้สาระ แล้วยกขาขึ้นมาไขว่กัน
“ถ้าอย่างนั้นครูฉินก็จัดการเรื่องเล็กน้อยนี้ให้ดูสักครั้ง!” จูจี้เหวินรู้สึกสงสัย
ครูหลายคนคิดว่าฉินหลั่งคนนี้หยิ่งยโสเกินไป ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ ถ้าการประชุมผู้ปกครองของห้อง 6 เป็นเรื่องเล็ก แค่นัดหมายเวลา โทรไปแจ้ง ถึงเวลาก็สนุกไปกับมัน แล้วทำไมห้องอื่นในระดับม.6 ของโรงเรียนมัธยมหัวเจี๋ยจัดการประชุมผู้ปกครองไปแล้ว มีเพียงห้อง 6 เท่านั้นที่ยังคงอืดอาดอยู่?
พูดตรงไปตรงมาก็เพราะว่าพ่อแม่ของห้อง 6 เป็นคนใหญ่คนโตในวงการต่างๆ แค่จะเชิญคนๆเดียวมันยากมากแล้ว คนธรรมดาไม่มีทางเชิญมาได้ ยิ่งไม่ต้องพูดเรื่องจะเชิญทั้งหมดมาพร้อมกันได้
ครูวิจารณ์กันต่างๆนานาและมองไปที่ฉินหลั่งด้วยความรังเกียจ “ ครูฉินแม้ว่าคุณจะมีเทคนิคพิเศษด้านการสอน แต่ที่นั่งอยู่ตรงนี้มีคนไหนที่นี่ไม่ประสบความสำเร็จในการสอน ฉันแค่เตือนคุณว่า อย่าหยิ่งผยองเกินไป มิฉะนั้นอาจจะตกลงมาอย่างน่าอนาถ”
ครูคนหนึ่งยืนขึ้นและบอกว่า เขาเองก็เป็นคนที่ถูกลงโทษให้วิ่งในสนามเด็กเล่นในวันนั้น หลังจากวิ่งเขามีอาการเจ็บหลังไปหลายวัน แม้แต่ข้าวยังกินไม่ได้ด้วยซ้ำ
“แค่จัดการประชุมผู้ปกครองก็โอ้อวดได้เหรอ?” ฉินหลั่งพูดเบา ๆ
ก่อนที่ครูคนนั้นจะพูด จูจี้เหวินก็พูดเสียดสีขึ้นมา “ คนอย่างครูฉิน เขาเป็นคนที่มีอำนาจทุกอย่างในท้องฟ้าและโลก พวกคุณจะกังวลอะไร แค่รอดูผลลัพธ์ในเวลานั้นก็พอ” พูดพลางขยิบตาไปทางบรรดาครูเหล่านั้น
“ครูฉิน หากคุณสามารถจัดการประชุมผู้ปกครองห้อง 6 ได้ ทำไมคุณถึงยังเป็นครูอยู่ล่ะ?” จูจี้เหวินยิ้มเยาะครั้งแล้วครั้งเล่า
การที่ครูคนหนึ่งจะสามารถเรียกกลุ่มคนใหญ่คนโตมาประชุมผู้ปกครอง เป็นไปไม่ได้ในสายตาของทุกคน ไม่มีใครมีพลังมหาศาลเช่นนี้
“คุณไม่ได้เป็นครูด้วยเหรอ ดูถูกคนที่เป็นครูขนาดนั้น ทำไมคุณไม่ลาออกไปล่ะ” ฉินหลั่งหัวเราะเยาะ
“คุณ …” จูจี้เหวินพูดไม่ออก ตบโต๊ะด้วยความโกรธแล้วกล่าวว่า “ฉินหลั่ง ผมบอกคุณนะ อย่าคิดว่าคุณทำบางอย่างได้แล้วจะมีอำนาจคับฟ้า บางสิ่งมันเป็นเพียงโชคดีของคุณ จำไว้ว่า เมื่อโชคหมด! ผมไม่เชื่อว่าครั้งนี้คุณจะชนะได้อีก!”
พูดตรงไปตรงมาคือคอนเนคชั่นของบุคคลนั้นสร้างขึ้นบนพื้นฐานของความสามารถที่แท้จริง คุณเป็นครูตัวน้อยคนหนึ่ง ที่มีสถานะไม่เท่าเทียมกับคนอื่น ๆ คิดว่าเรียกใครๆก็มา เป็นไปไม่ได้แน่นอน ในสามปีที่ผ่านมา ห้อง6แทบจะไม่เคยจัดการประชุมผู้ปกครองมาก่อน นั่นเป็นเหตุผลว่า ทำไมไม่มีใครมาเชียร์คนขี้โม้อย่างคุณ ทั้งข้ออ้างสารพัด อยู่ต่างประเทศบ้างล่ะ ยุ่งกับธุรกิจบ้างล่ะ …
ครูใหญ่เคยออกหน้าเชิญด้วยตนเอง แต่ไม่สามารถเชิญใครมาได้
“ถ้าอย่างนั้นก็ใช้ความจริงมาพูดดีกว่า ต่อปากต่อคำกันที่นี่ มันก็ไม่มีประโยชน์” ฉินหลั่งโยนปากกาลงบนโต๊ะ พิงลงพนักเก้าอี้อย่างไม่แยแส เขารู้สึกว่าการต่อปากต่อคำกับคนอย่างจูจี้เหวิน เป็นการลดเกรดตัวเองเกินไป
ในทางกลับกันจูจี้เหวินคิดว่าฉินหลั่งพูดสู้ตัวเองไม่ได้ จึงถอยไปในที่สุด ใบหน้าบ่งบอกถึงความพอใจ
“คนแซ่ฉิน หลายครั้งก่อนคุณฟลุ๊คมาตลอด คราวนี้โชคจะไม่มีแล้ว ความสามารถที่แท้จริงเท่านั้นคือทุกสิ่ง เมื่อเทียบกับจูบางคน คุณยังห่างไกลมาก” จูจี้เหวินหัวเราะเยาะอีกครั้ง
เมื่อก่อนเขาเคยได้รับความชื่นชมยินดีในทุกๆด้านที่โรงเรียนมัธยมหัวเจี๋ย ตั้งแต่ฉินหลั่งเข้ามาทำให้เสียหน้าไปหลายครั้ง สถานะของเขาตอนนี้ลดลงอย่างเห็นได้ชัด ยิ่งไปกว่านั้นการทำงานหนักเพื่อเส้นทางการเลื่อนตำแหน่งก็มีการพลิกผันอย่างอธิบายไม่ได้ ซึ่งทั้งหมดเป็นผลมาจากฉินหลั่ง
เขากลับไม่ได้ย้อนดูตัวเอง ทุกครั้งก็เป็นเขาที่ยั่วยุฉินหลั่ง ฉินหลั่งก็แค่ตอบโต้กลับเท่านั้น
“พรุ่งนี้แล้วกัน พรุ่งนี้จัดการประชุมผู้ปกครอง ผมรับรองว่าจะไม่มีผู้ปกครองคนใดตกหล่น ทุกคนจะต้องมา!” ฉินหลั่งพูดอย่างเรียบเฉย
แต่ครูเกือบทุกคนรวมถึงจูจี้เหวินมีการล้อเลียนและเยาะเย้ยบนใบหน้าของพวกเขา
คนหนุ่มที่ขี้เก๊กขี้แกล้ง ไม่มีภูมิหลังอะไร เป็นเพียงครูประจำชั้นคนหนึ่ง เขาคิดว่าตัวเองสามารถเคลื่อนย้ายโลกทั้งใบได้ ในสายตาของคนใหญ่คนโตเหล่านั้นคุณแทบเทียบไม่ได้กับปลายไม้ขีดไฟ ผู้ใช้แรงงาน ผู้ใช้แรงงานคนหนึ่งทำไมถึงมั่นใจในพลังของตัวเองขนาดนี้? !
ในขณะที่พวกเขาดูหมิ่นสถานะผู้ใช้แรงงานของฉินหลั่ง พวกเขาก็ลืมไปว่าตัวเองก็เป็นผู้ใช้แรงงานเช่นกัน
“ดีค่ะครูฉิน แล้วเราจะรอดู!” ครูคนหนึ่งแซว
“มาดูกันซิว่า ผู้ใช้แรงงานคนหนึ่งจะมีพลังขนาดไหน!” จูจี้เหวินเผยให้เห็นถึงความเหนือกว่า ในแง่ของภูมิหลัง ยังไงอาของเขาเป็นถึงรองผู้บังคับบัญชาในเขตเฟิงโจว ถือว่าเหนือกว่าฉินหลั่งมาก ไม่งั้นครูใหญ่คงไม่ให้เกียรติคณบดีจูอย่างเขาเช่นนี้
การประชุมดำเนินต่อไปในบรรยากาศเช่นนี้ ในที่สุดครูใหญ่สรุปสองสามประโยค และสรุปการประชุมผู้ปกครองของห้อง6 จากนั้นก็บอกปิดการประชุม
และตอนนี้ สองชั่วโมงผ่านไป
เฉินเว่ยหมินที่ยืนอยู่นอกประตูโกรธจนตัวสั่น หัวหน้าเขตเฟิงโจวสถานะเช่นนี้ เขาต้องยืนรออยู่ข้างนอกอย่างไม่เกรงใจ รอมา 2 ชั่วโมงเต็มๆ
ไม่ว่าคุณจะไปที่กระทรวง หรือไปรายงานการปฏิบัติหน้าที่ต่อรัฐบาล ก็ไม่ได้รับการปฏิบัติเช่นนี้
ในเวลานี้ฉินหลั่งก็เดินออกมาพอดี
“ เฮ้ ลืมอะไรไป ฉินหลั่งวันนี้คุณไม่ได้บอกว่าคุณจะเชิญผู้ปกครองของเฉินเหมิงเลี่ยงมาที่โรงเรียนนี่ เรียบร้อยหรือยัง” ดูเหมือนว่าจูจี้เหวินจะพบความสนุกอีกอย่างที่สามารถล้อเลียนฉินหลั่งได้ ถามออกไปอย่างจงใจ
ผู้ชายคนนี้ไม่จำบทเรียนของตัวเอง รอยฟกช้ำบนใบหน้ายังไม่จางหายไปเลย
ฉินหลั่งไม่ได้สนใจเขา แต่เดินไปหาคนที่ยืนอยู่ข้างนอก
ด้านหลังชายคนนั้นคือเฉินเหมิงเลี่ยงที่สีหน้าขมขื่น
จากนั้นจูจี้เหวินก็เห็น เฉินเว่ยหมินและลูกชายของเขาผ่านฉินหลั่ง เขาตกใจ และประหลาดใจอย่างมาก เพราะครูคนอื่นอาจไม่รู้จักนายกเทศมนตรีเฉิน แต่เขากลับรู้
“มาแล้วจริงๆ แถมยังรออยู่ข้างนอก?” จูจี้เหวินไม่กล้าออกไป จ้องมองอีกฝ่ายอย่างงงงวย
ฉินหลั่งเดินไป เฉินเว่ยหมินก็รีบยิ้มรับทันที ตอนนี้เขาโกรธมาก แต่เขาก็ยังต้องฝืนยิ้มเมื่อเจอฉินหลั่ง เพราะลูกชายของเขาเป็นคนผิดจริงๆ
“คุณคือครูฉินเหรอครับ ขอโทษด้วยนะครับ อบรมลูกชายไม่ดี สร้างความลำบากให้กับคุณ”
น้ำเสียงมีความสุภาพมาก คำที่ใช้ก็ผ่านการไตรตรองอย่างรอบคอบ มองออกว่า ช่วงเวลาที่ยืนรอข้างนอกเขากำลังคิดว่าจะขอโทษครูประจำชั้นอย่างไร
แต่ฉินหลั่งไม่ได้แยแสเฉินเว่ยหมินเลย แต่ทิ้งหน้าดำคร่ำเครียดไว้ โบกมือแล้วเดินจากไป