รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 435 ทหารรับจ้าง

บทที่ 435 ทหารรับจ้าง
ฝ่ามือของจูจี้เหวินเหงื่อแตก ตอนนี้เขาเป็นครูประจำชั้นของห้องหก เกิดเรื่องแล้วเขาก็ต้องเป็นคนรับผิดชอบ
ถ้าก่อเรื่องแบบนี้ต่อไป เกรงว่าสำนักการศึกษาคงจะโกรธมาก ถึงตอนนั้นเขาคงถูกไล่ออก นั่นเป็นเรื่องที่เป็นไปได้สูง และโรงเรียนอื่นจะกล้าจ้างครูที่ไร้ความสามารถแบบนี้ได้ยังไง?
จูจี้เหวินร้อนรนจนเหมือนมดที่วิ่งอยู่ในเตาร้อนๆ เหมือนในมือจับหินร้อนไว้อยู่
เหมือนแมลงวันที่รีบบินไปหน้าโรงเรียน เห็นเพียงรถพยาบาลหลายคันมาจอดหน้าโรงเรียน และยามกลับถูกเปลี่ยนไปทั้งหมด เปลี่ยนเป็นคนของกรมตำรวจมาดูแลแทน
ทุกคนที่เข้าออกต้องตรวจสอบอย่างละเอียด ให้ตายสิ นี่เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?
ด้านนอกมีพวกคนที่สวมชุดแปลกๆ ยืนมองเข้ามาในโรงเรียนอย่างนั้น พวกตำรวจคงมาเพราะเหตุนี้สินะ?
ที่แท้อันธพาลพวกนั้นก็เป็นพวกคนของห้องหกเรียนมา ถ้าเข้ามาได้ โรงเรียนคงได้ปั่นป่วนแน่
จูจี้เหวินเหงื่อแตกไม่หยุด ฝันร้ายมาแล้ว
เขายืนอยู่ข้างๆเหมือนคนโง่ ไม่มีความคิดจะไปจัดการเรื่องพวกนี้ และในตอนนี้รถของครูใหญ่ก็ขับเข้ามา เห็นจูจี้เหวินเขาก็ยิ่งโกรธมากขึ้น:
“นายยังยืนดูอยู่ตรงนี้อีกเหรอ? นายละทิ้งหน้าที่ขั้นหนัก!” ครูใหญ่โกรธจนตัวสั่น แม้สถานการณ์ห้องหก เขาจะเข้าใจแล้ว แต่จูจี้เหวินยังไงก็ต้องจัดการไหม นี่มันเรื่องอะไรกัน?!
“อย่าคิดว่านายมีลุงที่ยศสูงฉันจะไม่กล้าทำอะไรนายนะ ช่วงนี้การกระทำของนายทำให้โรงเรียนเสียชื่อเสียงอย่างหนัก!” ครูใหญ่ที่วางมาดดีไม่เคยโกรธขนาดนี้มาก่อน จากนั้นก็ทิ้งจูจี้เหวินไว้รีบไปจัดการปัญหา
ครูใหญ่เป็นคนฉลาด ก่อนอื่นเขาไปห้องหกก่อน ทำเอาเขามองตาโตทันที
เห็นในห้องว่างเปล่าไม่มีใครเลย แต่กลับจุดเทียนสีขาว สองข้างเป็น กลอนคู่เพื่อไว้อาลัยผู้ถึงแก่กรรม
ตรงกลางมีรูปขาวดำของจูจี้เหวินแปะไว้ใหญ่ๆ……
นี่ทำเป็นงานศพเลยเหรอ เห็นได้ว่าห้องหกเกลียดจูจี้เหวินแค่ไหน!
“จูจี้เหวิน วันๆคิดแต่เรื่องไม่ดี แล้วยังเป็นไอ่ขี้ขลาดตาขาวอีก ฉันทนไม่ไหวแล้ว!” ครูใหญ่มองรอบๆไม่มีใคร ก็อดไม่ได้พูดคำหยาบออกมา จากนั้นก็รีบควักโทรศัพท์โทรออกไป
“ฮัลโหล ครูฉินใช่ไหมครับ?”
ฉินหลั่งกำลังคลอเคลียอยู่กับจงยู่ ลิ้มรสถึงความหวานของความรัก ก็ต้องไม่รับอยู่แล้ว
แต่โทรศัพท์นี้จำเป็นต้องรับ สุดท้ายฉินหลั่งขมวดคิ้ว จงยู่พูดอย่างเขินอายว่า: “รับเถอะ ฉินหลั่ง”
“ฮัลโหล ครูฉินใช่ไหม คุณยุ่งอยู่ไหมครับ?”
“ยุ่งอยู่!” ฉินหลั่งตอบกลับไปคำเดียว ก็กดวางสายทันที ดูแล้วพกโทรศัพท์ไว้เป็นนิสัยที่ไม่ดีเลย
และตอนนี้นอกประตูโรงเรียน ก็มีชายคนหนึ่งขับรถออฟโรดเข้ามาโดยใบหน้าที่ไร้อารมณ์ใดๆ
ชายคนนี้ใบหน้าเข้ม โครงหน้าได้รูป คิ้วเข้มขมวด มองสถานการณ์ในโรงเรียนโดยไม่กะพริบตาเลยด้วยซ้ำ
อู่เจิ้นกั๋วเป็นชื่อที่ทรงพลัง เป็นหน่วยรบพิเศษอันดับหนึ่งของฝ่ายรักษาความปลอดภัยระดับประเทศ
เขาได้รับการฝึกฝนรักษาความปลอดภัยมาอย่างเข้มงวด สามารถถอดอุปกรณ์อันตรายทั้งหมดที่ซ่อนอยู่ในความมืดได้อย่างชำนาญ สามารถใช้อาวุธมือได้อย่างเยี่ยมยอด และยังได้รับรางวัลในการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับนานาชาติมาแล้วหลายครั้ง
ร่างกายกำยำ บวกกับดวงตาแหลมคม ทำให้เขาได้รับความสนใจจากผู้คนมาก
และรถด้านหลังมีคนวัยกลางที่นั่งอยู่ด้วยสีหน้าเข้มงวด กำลังสำรวจดูนักเรียนทุกคนหลังกระจกรถ
“เจิ้นกั๋ว นายไม่ต้องลงไปดูเหรอว่าด้านล่างเกิดเรื่องอะไรขึ้น? โรงเรียนเกิดเรื่องขึ้น ศัตรูของพวกเราอาจจะใช้โอกาสนี้เข้ามาก็ได้? และทำภารกิจพวกเขาสำเร็จ?”
“เหอะ อธิบดีเฉิน นี่ก็คือความแตกต่างของผมกับบ้านนอกฉินหลั่ง พวกเราไม่ต้องเข้าไปในโรงเรียน และไม่ต้องแกล้งปลอมตัวเป็นครู! เพราะโรงเรียนเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุด พวกทหารรับจ้างต่างประเทศก็คงไม่กล้าเข้ามาในโรงเรียนอีก ผมรับรองได้!”
“หื้ม? โรงเรียนปลอดภัยจริงเหรอ ครั้งก่อนก็มีหน่วยรบพิเศษสองคนเข้าไปหอพักจับตัวอึ้งย้งแล้วนะ?” อธิบดีเฉินเหมือนจะยังกังวลอยู่
“ก็เพราะเกิดเรื่องครั้งก่อนขึ้น ดังนั้นครั้งนี้พวกเขาจะคิดว่าโรงเรียนถูกรักษาอย่างแน่นหนา ไม่มีใครกล้ามาทำอะไรที่โรงเรียนอีก พวกเราแค่นั่งคอยในรถก็พอ ไม่ต้องลงจากรถเลยด้วยซ้ำ ผมทำทุกอย่างนี้ก็เพื่อแบ่งแยกความแตกต่างระหว่างผมกับไอ่บ้านนอกนั่นฉินหลั่ง!” อู่เจิ้นกั๋วพูดอย่างมั่นใจ
จนกระทั่งกลางคืน พวกตำรวจถอนกำลังแล้ว อู่เจิ้นกั๋วพึงลงจากรถเข้าไปในโรงเรียนมัธยมหัวเจี๋ย มองดูทุกอย่างตรงหน้า แต่กลับไม่ลงจากรถ
โรงเรียนปลอดภัยที่สุด เพราะอายุยังน้อย ถ้ามีคนนอกเข้ามาก็จะสังเกตได้ง่าย จับตัวเด็กนักเรียนหญิงกลางแจ้ง จะเป็นไปได้ยังไง?
ไม่จำเป็นต้องทำเหมือนเรียกแล้วต้องไปเลย ปกป้องใกล้ๆ โทรศัพท์เปิดเครื่องตลอดไม่ต้อง……อู่เจิ้นกั๋วสบถในใจ เห็นได้ชัดว่าตลกกับเบื้องบนที่สั่งฉินหลั่งมาทำแบบนี้
“เจิ้นกั๋ว ครั้งนี้พวกเราหน่วยรักษาความปลอดภัยแย่งภารกิจปกป้องอึ้งย้งมาซึ่งๆหน้า บ่านายรับหน้าที่สำคัญไว้ ถ้าทำได้ก็จะทำหน้าให้กับหน่วยรักษาความปลอดภัย ถ้าทำไม่ดีเรื่องนี้จะรุนแรงมาก คนที่เสียหน้าไม่ใช่แค่นายกับฉัน รู้ไหม?” อธิบดีเฉินก่อนจะลงรถก็เตือนเขาไว้
“วางใจได้ ผมทำได้ดีกว่าฉินหลั่งนั่นแน่นอน รับรองภารกิจนี้ต้องสำเร็จ ผมคิดว่าฉินหลั่งแค่ฆ่าคนเป็น ปกป้องเขาไม่ได้เลย! ดังนั้นพวกเราแย่งมาถูกแล้วครับ!” อู่เจิ้นกั๋วพูดดูถูกฉินหลั่งเสร็จ ก็พูดสัญญาต่อ
ตลก คนที่เป็นมืออาชีพ จะแย่กว่าไอ่บ้านนอกนั่นเหรอ?!
ตอนนี้แผนของอู่เจิ้นกั๋วคือ คนร้ายผ่านประสบการณ์นั้นมา คงไม่กล้าทำอะไรในโรงเรียนแล้ว งั้นตอนนี้โรงเรียนก็นับว่าเป็นสถานที่ที่ปลอดภัย ขอแค่อึ้งย้งไม่ออกจากโรงเรียนก็พอแล้ว
จริงอย่างว่า ดูจากประวัติการทำงานของหน่วยรบพิเศษ จับตัวประกันไปเลยกลางที่แจ้งมีไม่เยอะ เป็นเรื่องที่พวกโจรต่ำๆทำกัน
แน่นอน ถ้ามีคนกล้าเข้าโรงเรียนจริง อู่เจิ้นกั๋วจะทำให้พวกเขามาแล้วกลับไปไม่ได้!
“นี่ใช่แล้ว เจิ้นกั๋ว เมื่อกี้นายอยากให้พวกหน่วยรบพิเศษมาหาคนในโรงเรียน หมายความว่ายังไง? อยากจะใช่อึ้งย้งเป็นเหยื่อล่อและจับพวกมันทั้งหมดเหรอ?” อธิบดีเฉินสีหน้าจริงจัง ถามอย่างไม่ไว้ใจ
“ครับ อธิบดี นี่เป็นวิถีของมืออาชีพ เทียบกับฉินหลั่งที่เอาแต่ระวัง พวกเราควบคุมเองดีกว่า ล่อเสือออกจากถ้ำ!”
“ถึงตอนนั้น ด้วยฝีมือของผม จะทำให้พวกเขาแพ้อย่างราบคาบแน่” อู่เจิ้นกั๋วพูดอย่างสบายใจ
“หวังว่าจะเป็นแบบนั้น ขอให้นายทำสำเร็จ!” อธิบดีเฉินวางใจแล้ว
“นี่ก็คือความแตกต่างระหว่างมือสมัครเล่นกับมืออาชีพ!” อู่เจิ้นกั๋วมั่นใจมาก เขาดูถูกฉินหลั่งที่ไม่เคยเจอหน้ากันอย่างไม่เกรงใจ
ตอนดึกห้าทุ่มครึ่ง โรงเรียนพึ่งปิดไฟ โทรศัพท์ของอู่เจิ้นกั๋วดังขึ้น หอพักโรงเรียนมัธยมหัวเจี๋ยเกิดเรื่องอีกแล้ว
เพราะฉินหลั่งออกจากหอพักแล้ว อึ้งย้งกลับไปในหอพักใหม่ แต่ก็ยังถูกพวกทหารรับจ้างหาจนเจอ
อู่เจิ้นกั๋วตื่นทันที เขาเปิดประตูรถออก รีบวิ่งไป เห็นคนประมาณหกเจ็ดคนจับตัวอึ้งย้งออกจากอาคารหอพัก
“ภารกิจผ่านฉลุยอย่างไม่น่าเชื่อ ปีเตอร์ ฉันสงสัยว่าเจ้าสองคนนั้นเป็นคนโง่สมองทึบ ไม่งั้นจะมีทั้งไฟ ทั้งสงครามปืน สุดท้ายยังตายอีก?!”