รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 491 น้ำยาฟื้นฟูวิญญาณ

บทที่ 491 น้ำยาฟื้นฟูวิญญาณ
“รอความตาย? เจ็บเหมือนตายทั้งเป็นจริงๆ และตอนนี้พิษก็กำเริบจนถึงขั้นจะทนไม่ไหวแล้ว”
เฉียวปุ่นพลางพูด
“ผมหมายความว่า คุณเฉียวปุ่นก็ไม่สามารถรักษาอาการป่วยของพี่สาวได้ใช่ไหมครับ?”
เฉียวปุ่นครุ่นคิด ยามที่เขาครุ่นคิดนั้นให้ความรู้สึกน่าสะพรึงกลัว ก็เหมือนกับความรู้สึกที่ได้เห็นและสังเกตสัตว์ที่นอนจำศีลอยู่ในท่อระบายน้ำเสีย ทำให้มีกลิ่นอับชื้นไปทั่วห้องคนไข้
ผ่านไปสักพักหนึ่ง เฉียวปุ่นจึงพูดว่า “ผมสามารถแก้ไขได้ เพียงแต่เมื่อช่วยหัวหน้าแผนกเมิ่งเสร็จแล้ว เกรงว่าอายุขัยของผมจะได้รับความเสียหาย เฮ้อ…”
เขาลังเลมากอย่างเห็นได้ชัด เดินวนไปมาอยู่ในห้องคนไข้ เหมือนกับว่ากำลังต่อสู้ต่อสู้กับความคิดอย่างดุเดือด
ทว่าเมิ่งเหมิงเหมิงกลับมีท่าทางดีใจ พลางตบมือพูด “หากคุณสามารถรักษาพี่สาวของผมได้ เช่นนั้นก็จะดีมากๆ ครับ สุดยอดจริงๆ”
เมิ่งเหมิงเหมิงรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งก็เพราะว่ามีรถบรรทุกของแพทย์มาหลายๆคนแล้ว และต่างก็พูดว่าจะต้องเตรียม การจัดงานศพ ทุกครั้งที่ได้ฟังเขาแทบบ้าคลั่งด้วยความโกรธ ในที่สุดตอนนี้ก็มีแพทย์ที่สามารถรักษาให้หายได้แล้ว!
“คุณเฉียวปุ่นครับ คุณช่วยรีบทำการรักษาเถอะนะครับ ส่วนที่คุณพูดว่าจะมีผลเสียต่อสุขภาพของคุณ ผมจะใช้ของที่ดีที่สุดมาช่วยบำรุงส่วนที่เสียหายของคุณเองครับ อายุขัยสามารถทำให้คนอายุยืนยาว คุณไม่ต้องกังวลสิ่งเหล่านี้ครับ”
เมิ่งเหมิงเหมิงพลางคิดในใจว่าหากสามารถนำของบำรุงปริมาณให้เขาได้ทุกปีแบบนี้ จะสามารถคลายความกังวลของเฉียวปุ่นได้แน่นอน ที่บ้านของเขาไม่เคยขาดของบำรุงประเภทนี้เลยสักนิด
“คุณเฉียวปุ่น ความต้องการของคุณทุกประการ ผมจะทำให้คุณสมความปรารถนาทุกอย่างครับ คุณได้โปรดเริ่มทำการรักษาพี่สาวของผมเถอะนะครับ”
อู๋หย่งที่เงียบอยู่ข้างๆ มาตลอดยามนี้เริ่มพูดโน้มน้าว “ใช่ๆๆ คุณชายเมิ่งพูดถูก ค่าตอบแทนที่คุณยอมจ่าย คุณชายเมิ่งจะชดเชยให้คุณทั้งหมดครับ”
ทุกคนมองเฉียวปุ่นเห้าเอ้อตาปริบๆ เวลานี้เห้าเอ้อจึงยืนขึ้น แล้วถอนหายใจพูดว่า “ก็ได้ครับ คุณชายเมิ่งพูดแบบนี้แล้ว อย่างนั้นผมก็จะรักษา”
เขากัดฟัน หยิบกล่องทิ้งเข็มที่แตกต่างจากอุปกรณ์การแพทย์ทั่วไปออกมาเล่มหนึ่งจากกล่องยา เข็มเล่มนั้นเป็นสีดำ ทั้งหนาและยาว เหมือนจะทำมาจากอลูมิเนียมอัลลอย มีความเป็นมันเงาที่แปลกประหลาดส่องออกมาภายใต้แสงไฟ จากนั้นเฉียวปุ่นก็หยิบของเหลวพวกน้ำยาออกมาหนึ่งขวด ซึ่งเป็นสีฟ้า หลังจากหยิบออกมาแล้ว เฉียวปุ่นเห้าเอ้อก็นำของเหลวนั่นฉีดน้ำยาเข้าไปที่ร่างกายของเมิ่งลี่ลี่
สามารถพูดได้ว่าเห็นผลทันตานัก ไม่ถึงสองนาที ใบหน้าที่ดำคล้ำและบวมของเมิ่งลี่ลี่ก็มลายหายไป
หลังจากห้านาที ลมหายใจของเมิ่งลี่ลี่ก็สม่ำเสมอ
หลังจากเจ็ดนาทีร่างกายแขนขาของเมิ่งลี่ลี่ก็ไม่บิดเบี้ยวอีก
หลังจากสิบนาที เดิมทีรูม่านตาที่ขยายกว้างเล็กน้อยของเมิ่งลี่ลี่ กลับมีชีวิตชีวาอยู่ในแววตาแล้ว
หลังจากยี่สิบนาที ความเจ็บปวดบนร่างกายของเมิ่งลี่ลี่ก็คลายลงเป็นอย่างมาก ความเจ็บปวดเหล่านั้นค่อยๆ ลืมไปได้อย่างช้าๆ
คณบดีโหยวรีบเรียกเหล่านางพยาบาลมาตรวจร่างกายของเมิ่งลี่ลี่ ผลการตรวจแสดงว่า ดัชนี้บ่งชี้ทางร่างกายของเมิ่งลี่ลี่นั้นปกติทุกอย่าง แม้ว่าจะมีความบกพร่องเล็กๆ น้อย แต่นั่นก็ไม่สำคัญ แค่ใช้วิธีการดื่มและทานอาหารก็สามารถปรับสมดุลได้แล้ว
และสิ่งที่น่าอัศจรรย์มากก็คือ พิษที่รุกร้ำเข้าไปในอวัยวะเพื่อทำร้ายร่างกายนั้น ได้หายไปหมดแล้ว เดิมทีจากวิธีการพูดของคณบดีโหยว ความเสียหายของพิษที่รุกร้ำเข้าไปทำลายอวัยวะให้บาดเจ็บนั้นไม่สามารถรักษาได้แล้ว
นี่คือสิ่งมหัศจรรย์จริงๆ…
“ดี ดี ดี! ดีจริงๆ!” หลังจากผ่านการตรวจสอบแต่ละขั้นแล้วเมิ่งลี่ลี่จึงยิ้มแย้มหน้าชื่นบาน และดูคึกคักขึ้นมา แล้วจึงเดินมาข้างหน้ากอดเฉียวปุ่นเห้าเอ้อพลางพูดถอนหายใจว่า “ขอบคุณเฉียวปุ่น ขอบคุณจริงๆ ค่ะ!”
“คุณช่วยชีวิตพี่สาวของผม ก็เท่ากับช่วยชีวิตผมไว้ และก็เป็นการช่วยเหลืออย่างยิ่งใหญ่ของตระกูลเมิ่งของพวกเราครับ!”
“คุณบอกมาได้เต็มที่เลย ว่าอยากให้ผมทำอะไรเพื่อคุณครับ?”
เมิ่งเหมิงเหมิงพูด พลางมองไปที่เฉียวปุ่นเห้าเอ้อด้วยสายตาที่กระตือรือร้น
“ผมไม่มีความต้องการอะไรครับ”
เฉียวปุ่นยิ้มแปลกๆ “ก็แค่อยากให้คุณชายเมิ่งช่วยทำใบรับรองประกอบโรคศิลป์ทางการแพทย์ให้ผมหน่อยครับ ผมเตรียมตัวจะเปิดโรงพยาบาลแห่งหนึ่งที่เมืองเย็นจีนครับ”
“อ๋า?” มีคนร้องออกมาด้วยความเสียดาย
คุณชายเมิ่งเป็นใคร? บุคคลที่แค่กระทืบเท้าก็สั่นสะเทือนไปทั่งวงการแพทย์ทั้งประเทศจีน เขาให้คุณบอกความต้องการก็สามารถเปลี่ยนชีวิตทั้งชีวิตของคุณได้ ตอนนี้คุณบอกผมว่าคุณอยากให้ช่วยทำใบประกอบวิชาชีพแพทย์?
เรื่องง่ายขนาดนี้? ถึงแม้การทำใบรับรองแพทย์ชาวต่างชาตินั้น อาจจะทำยากกว่าคนจีนนิดหน่อย แต่แค่คนของกรมอนามัยก็สามารถทำงานได้ ทว่าคุณให้คุณชายของผู้อำนวยการทำอันนี้?
เมิ่งเหมิงเหมิงก็งงมากเช่นกัน เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องยาก เมืองเย็นจีนนั้นมีโรงพยาบาลที่ร่วมลงทุนกับจีนและตะวันตกจำนวนไม่น้อย โรงพยาบาลที่มีการลงทุนจากต่างประเทศก็มีจำนวนนับไม่ถ้วน เพียงแค่เขาโทรศัพท์ เรื่องก็เสร็จแล้ว
แต่เมิ่งเหมิงเหมิงยังคงไม่เชื่อหูของตัวเอง ที่เฉียวปุ่นบอกว่าการช่วยรักษาพี่สาวจะทำให้อายุขัยของเขาลดลง เช่นนั้นก็เท่ากับใช้ชีวิตแลกชีวิต ถ้าหากอยากจะเปิดโรงพยาบาลสักแห่ง ก็ไม่ต่างจากทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่
เฉียวปุ่นจะโง่ขนาดนี้เหรอ?!
แล้วของเหลวที่อยู่ในเข็มเล่มนั้นมันคืออะไรกันแน่? ทำไมเฉียวปุ่นถึงพูดว่าของแบบนี้จะทำลายชีวิตของตัวเอง?
เมิ่งเหมิงเหมิงเกิดความสงสัยในใจมากมาย
อ้อ ใช่แล้ว สงสัยเฉียวปุ่นอยากจะใช้โรงพยาบาลทำเรื่องอย่างอื่น กระทั่งอาจมีความเป็นไปได้ว่าจะทำเรื่องไม่ดี เพราะว่ามีการคุ้มครองของตระกูลเมิ่ง เขาก็จะสามารถทำอะไรได้ตามใจชอบเป็นธรรมดา
เมื่อนึกถึงตรงนี้ เมิ่งเหมิงเหมิงจึงทำเป็นร่าเริงสดใสทันที แล้วยิ้มพูดว่า “คุณเฉียวปุ่นครับ โรงพยาบาลไม่ได้เปิดกันง่ายๆ โดยเฉพาะในเมืองเย็นจีนแห่งนี้”
“ครับ ผมรู้ว่าเปิดยาก ดังนั้นถึงอยากให้คุณชายเมิ่งช่วย” เฉียวปุ่นยิ้มอย่างมีเลศนัย พลางเก็บกล่องทิ้งเข็มสีดำนั่น แล้วพูดว่า “ของเหลวนี้เรียกว่าน้ำยาฟื้นฟูวิญญาณครับ”
“น้ำยาฟื้นฟูวิญญาณเป็นน้ำยารักษาชีวิตของแพทย์ระดับสามที่มาจากสำนักหมอผีครับ ไม่ว่าจะโดนพิษอะไร สถานการณ์เลวร้ายแค่ไหน ขอเพียงฉีดของเหลวนี้เข้าไป รับรองว่าคุณจะกระโดดโลดเต้น ชุบชีวิตกลับคืนมาได้เหมือนเดิมครับ”
“แต่น้ำยาชนิดนี้มีต้นทุนสูงมาก อย่างน้อยก็ต้องสกัดมาจากสมุนไพรจีนหนึ่งล้านชนิด และสมุนไพรพวกนี้จำเป็นต้องเป็นสมุนไพรชั้นยอด นอกจากนี้ยังต้องการเลือดของสิ่งมีชีวิตจำนวนมาก”
“ผมขอพูดตามตรง ในนี้ได้สกัดมาจากพลาสมาที่เป็นสิ่งล้ำค่ามากที่สุดของตัวผมเอง ถ้าหากต้องผสมยาตัวใหม่และสกัดพลาสมาออกมาอีกครั้ง มันจะเป็นการทำร้ายสุขภาพร่างกายของผมเป็นอย่างมาก แต่ผมจะไม่เอาออกมาไม่ได้ เพราะผมเคยสัมผัสกับพิษที่อันตรายมาหลายครั้ง และน้ำยารักษาชีวิตชนิดนี้จึงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับผมมากครับ”
“ก็หมายความว่า ผมเสี่ยงชีวิตช่วยพี่สาวของคุณ และเข็มฉีดยาเล่มนี้ ต้นทุนของมันคือหนึ่งพันล้าน นอกจากนี้ยังเป็นเงินดอลลาร์สหรัฐอีกด้วย”
“ผมรู้ว่าคุณชายเมิ่งไม่ใช่คนขาดเงินแน่นอน แต่ถึงแม้จะมีเงินมาก คุณก็ไม่สามารถซื่อน้ำยาแบบนี้ได้”
“และในบรรดาลูกศิษย์มากมายของสำนักหมอผี แพทย์ที่มีน้ำยาชนิดนี้ก็มีจำนวนน้อยมาก และจะมอบให้กับคนที่ทำคุณงามความดีเป็นเลิศเท่านั้น และครั้งนี้ผมถือวิสาสะฉีดน้ำยาให้กับคนนอก ตอนที่ผมต้องไปขอให้สำนักหมอผีมอบน้ำยาฟื้นฟูวิญญาณเป็นครั้งที่สอง ผมจะต้องผ่านความยากลำบากต่างๆ นานาอย่างแน่นอนครับ”
“ทั้งชีวิตนี้ของผม จะมีโอกาสครอบครองน้ำยาชนิดนี้เพียงสองครั้งเท่านั้น และโอกาสหนึ่งในนั้นผมได้มอบให้กับพี่สาวของคุณ คุณคิดว่า ผมได้เสี่ยงชีวิตช่วยคุณหนูเมิ่งหรือไม่ครับ?!”
ยามนี้อู๋หย่งพูดด้วยความตกใจ “ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้เอง อย่างนั้นคุณเฉียวปุ่นก็ใช้ชีวิตของตัวเองแลกกับความแข็งแรงของประธานเมิ่งจริงๆ ครับ ความรักและเมตตาของแพทย์ น่านับถือมากจริงๆ ครับ!”
สายตาของเฉียวปุ่นเห้าเอ้อเป็นประกาย “ชมเกินไปแล้ว ชมเกินไปแล้วครับ”