รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 633 ต้องการคำอธิบาย

บทที่ 633 ต้องการคำอธิบาย
หลิ่วกุ้ยไม่พอใจมาก ในเวลานี้เขาจึงพูดขึ้น“คุณหนูเสี้ยง ตระกูลหลู่ไม่มีวันทนดูคุณหนูของพวกเราถูกรังแก”
โยวโจ่ชาวกางหัวเราะหึๆ โอบเสี้ยงย่าเยว่เอาไว้แล้วหอมแก้มเธอ พูดขึ้น“คุณหนูเสี้ยง ผู้หญิงคนนี้มาจากไหน?”
“เป็นเป็นคุณหนูตระกูลหลู่ของเย็นจีนค่ะ หลู่เหม่ยเฉิน” เสี้ยงย่าเยว่พูดเสียงออดอ้อน
“อ่อ ตระกูลหลู่? หึหึ……” โยวโจ่ชาวกางไม่รู้สึกกลัวแม้แต่น้อย แต่กลับพูดด้วยความดีใจ“คุณหนูหลู่ ผมสนใจในตัวคุณมาก และพ่อบ้านหลิ่วคนนี้ อย่าเพิ่งโมโห……”
ยังไม่รอให้โยวโจ่ชาวกางพูดจบ เสี้ยงย่าเยว่ก็ช่วยพูด“พ่อบ้านหลิ่ว คุณหนูหลู่ คุณชายโอวโจ่แค่ดื่มมากไปหน่อย พวกเถียงมู่ก็เลยคิดเพ้อฝันไปไกล ล่วงเกินเธอโดยที่พวกเขาคิดไปเอง”
“แบบนี้ เถียงมู่มีความผิด แต่ความผิดก็ไม่ถึงกับตาย พวกเราจะต้องลงโทษเถียงมู่อย่างแน่นอน คุณชายโอวโจ่เป็นขอโทษเธอแทนพวกเขา และพวกเราจะให้เงินคุณยี่สิบล้านเป็นค่าทำขวัญ คุณคิดว่ายังไง?”
เสี้ยงย่าเยว่ถือว่าพูดด้วยความเกรงใจ อีกทั้งคิดไปเองว่าให้เกียรติคุณหนูหลู่มากที่สุดแล้ว
“ทุกคนล้วนเป็นคนที่มีประสบการณ์มามากมาย เรื่องนี้จบแค่นี้เถอะ ต่างฝ่ายต่างไม่โกรธเคืองผูกใจเจ็บ คุณหนูหลู่ นี่เป็นความจริงใจที่สุดของฉันแล้ว”
เสี้ยงย่าเยว่พูดแบบนี้ ผ่านการคิดพิจารณาอย่างล้ำลึก เพราะถึงอย่างไรตอนนี้ตระกูลเสี้ยงและสำนักกุ่ยอีกำลังพบเจอความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ อยู่ในช่วงกำลังร่วมมือ ไม่ควรที่จะมีศัตรูเพิ่ม อีกทั้งอนาคตของหลู่เหม่ยเฉินมีแบ็คระดับนานาชาติ เป็นธรรมดาว่าไม่สามารถรังแกได้ง่ายๆ
เสี้ยงย่าเยว่พูดแบบนี้ ทว่าโยวโจ่ชาวกางกลับไม่สนใจ เขายังคงสนใจในตัวหลู่เหม่ยเฉินมาก ไม่รู้ว่าเป็นเพราะดื่มเหล้าหรือเพราะอะไร มองหลู่เหม่ยเฉินด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แววตาของเขาเคล้าไปด้วยเลศนัย
ความเย็นยะเยือกในแววตาฉินหลั่งไม่ได้แพร่ออกไป เวลานี้เขาสังเกตเห็นคนแก่ที่อยู่ด้านหลังโยวโจ่ชาวกาง สีหน้าเย็นยะเยือก ใบหน้าไม่มีรอยยิ้มแม้แต่น้อย แววตาเป็นประกาย จับจ้องทุกคน เหมือนจะสามารถลงมือได้ตลอดเวลา
หลู่เหม่ยเฉินโมโหอย่างเห็นได้ชัด แต่เธอเป็นผู้หญิงแข็งแกร่งในที่ทำงาน โดยเฉพาะการมาของฉินหลั่ง ทำให้เธอความมั่นใจของเธอมีมากยิ่งขึ้น
“คุณหนูเสี้ยง ไม่ต้องพูดเหมือนเป็นเรื่องเล็ก เมื่อกี้พวกเธอก็รู้ ถ้าไม่ใช่เพราะฉันบังเอิญเจอเขา คนเลวๆอย่างพวกเธอที่ดุเหมือนหมาป่าร้ายเหมือนเสือคงได้ในสิ่งที่ต้องการไปนานแล้ว บรรลุเป้าหมายของพวกเธอ และฉันก็คงเสียตัวไปนานแล้ว”
“เรื่องนี้ฉันไม่สามารถยอมได้ ฉันหลู่เหม่ยเฉฺนไม่ใช่ผู้หญิงเต้นกินรำกินปล่อยให้คนมาเหยียบย่ำได้ ฉันไม่ได้ต่ำตมขนาดนั้น และฉันก็ไม่ได้ขาดเหลือเงินยี่สิบล้านของเธอด้วย！ ข้อเสนอของพวกเธอฉันไม่ขอรับไว้ อยากให้ฉันยกโทษ มีแค่อย่างเดียวก็พอแล้ว”
“นั่นก็คือตัดมือของคุณชายโอวโจ่อะไรนี่ข้างหนึ่ง ไม่อย่างนั้น ฉันไม่จบกับพวกเธอแน่！”
ต่อหน้าฉินหลั่งเกิดเรื่องใหญ่แบบนี้ขึ้นกับหลู่เหม่ยเฉิน ภายในใจของเธอทั้งอายทั้งโมโห ในใจมีความโกรธเคืองที่ไม่สามารถพูดได้ เธอเป็นคุณหนูตระกูลใหญ่ จะยอมเสียเปรียบได้ยังไง
ขณะพูด หลู่เหม่ยเฉินยังจงใจชำเลืองมองไปที่ฉินหลั่ง เห็นปฏิกิริยาของฉินหลั่ง ฉินหลั่งหรี่ตาทั้งสองข้างลง ปลื้มกับความเด็ดเดี่ยวของหลู่เหม่ยเฉินอย่างเห็นได้ชัด ต่อหน้าเขาฉินหลั่งคุณหนูหลู่น่าสงสาร แต่ต่อหน้าไอ้สารเลวพวกนี้ไม่สามารถน่าสงสารได้ ถ้าเป็นแบบนั้น ฉินหลั่งก็คงจะดูถูกเธอแล้ว
ใบหน้าสวยของเสี้ยงย่าเยว่ชะงัก แน่นอนว่าไม่สามารถรับเงื่อนไขนี้ได้ คิดว่าตระกูลเสี้ยงของฉันกลัวเธอจริงๆหรือไง
“คุณหนูหลู่ อย่าทำเกินไป ตอนนี้เธอไม่ได้เป็นอะไร เสนอข้อเรียกร้องที่เกินกว่าเหตุแบบนี้ได้ยังไง พวกเราขอโทษเธอ ไม่ได้เป็นเพราะกลัวเธอ แค่อยากทำให้เรื่องมันจบก็เท่านั้น แต่ถ้าเธอยังไม่ยอมจบ อย่างนั้นต้องขอโทษด้วย อย่าหาว่าฉันไม่ไว้หน้า”
“ถุย！ พล่ามน้อยๆหน่อย！” หลู่เหม่ยเฉินพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย“ถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นกับเธอจะทำยังไง? คุณหนูเสี้ยง ฉันจับเวลาสามสิบวินาที หลังจากที่เลยเวลา ถ้าสิ่งที่ฉันเรียกร้องไม่สามารถทำได้ สิ่งที่ตามมาทั้งหมดเธอต้องรับผิดชอบ”
“หลิ่วกุ้ย ยืนให้ตรง เตรียมตัวให้พร้อม ！”หลู่เหม่ยเฉินพูดเสียงแหลม
“หึ อย่าสำคัญตัวผิดไปหน่อยเลย ฮ่าๆๆ……” เสี้ยงย่าเยว่โมโหแต่กลับหัวเราะ“คิดจะลงมือขึ้นมา ที่นี่คือถิ่นของฉันเสี้ยงย่าเยว่ คุณชายโอวโจ่เป็นคนของสำนักกุ่ยอี เธอต้องการมือข้างหนึ่งของเขา ไม่รู้สึกว่าเป็นเรื่องตลกมากหรอ?”
เวลานี้หลิ่วกุ้ยพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์“คุณหนู เหลือเวลาอีกยี่สิบวินาที……”
“19”
“18”
“หุบปาก！” คนญี่ปุ่นที่อยู่ด้านหลังเดินออกมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความดูถูก“นามสกุลหลิ่ว คุณชายโอวโจ่ของพวกเราเป็นถึงแขกวีไอพีของวงการต่อสู้ของจีน แกเป็นใคร นี่มันเป็นการดูถูกและไม่ต้อนรับสำนักกุ่ยอีของเรา นี่มันนับภาษาอะไร? คำขาดสุดท้าย? หึ！”
หลู่เหม่ยเฉินพูดต่อลอยๆ“10 9 8……”
“หุบปาก！” คนญี่ปุ่นรู้สึกว่าคุณชายโอวโจ่ของตนได้รับการดูถูก ตะคอกต่อ แต่เพิ่งสิ้นเสียง หลิ่วกุ้ยลงมือแล้ว อย่ามองว่าเขาเป็นแค่คนแก่ ปรากฏตัวขึ้นมากะทันหันราวกับไฟกระพริบ ยกคนญี่ปุ่นที่เอาแต่ร้องตะโกนขึ้นมาทันที จากนั้นสะบัดทิ้ง คนญี่ปุ่นคนนั้นเหมือนฟางข้าว ถูกเขวี้ยงไปยังโต๊ะที่อยู่ไกล กลิ้งลงมากระแทกพื้น คนญี่ปุ่นทับโต๊ะจนพัง ทั้งตัวเต็มไปด้วยเลือดและเศษซาก ร้องตะโกนด้วยความเจ็บปวด
ทุกคนเบิกตากว้าง ไม่รู้จะอธิบายความรุนแรงที่น่าตกตะลึงของหลิ่วกุ้ยยังไงดี
ฉินหลั่งยิ้ม ยืนมองสิ่งที่เกิดขึ้นข้างๆด้วยแววตาเย็นยะเยือก คอยสังเกตท่าทีของฝ่ายตรงข้ามตลอดเวลา ในตอนนี้เองเขาพบว่า คุณชายโอวโจ่เห็นการต่อสู้แบบนี้ จู่ๆเขาก็จับหน้าอกของตนเอง คล้ายกับว่ามีความเจ็บปวดเผยออกมา
หลิ่วกุ้ยลงมือ สีหน้าของเสี้ยงย่าเยว่เย็นยะเยือก พูดขึ้น“หลู่เหม่ยเฉิน เธอเป็นฝ่ายลงมือกัน อย่าหาว่าฉันเหี้ยมโหดไม่มีหัวใจ ฉันขอบอกกับเธออีกครั้งหนึ่ง หยุดทุกอย่าง แล้วออกไป！”
ใบหน้าของหลู่เหม่ยเฉินไม่มีอารมณ์ใดๆแม้แต่น้อย“หลิ่วกุ้ย ตอนนี้ถึงคราวของโยวโจ่ชาวกางแล้ว”
หลิ่วกุ้ยพยักหน้า ผายมือ บอดี้การ์ดของทั้งสองฝ่ายตะลุมบอน กลายเป็นการต่อสู้ที่วุ่นวาย
มองดูการต่อสู้ที่ไม่สามารถจบลงได้ ในเวลานี้เองจู่ๆด้านนอกก็มีชายชุดดำจำนวนมากพุ่งตัวเข้ามา โอบล้อมผู้คนเอาไว้ ตามด้วยใบหน้าหล่อเหลา ทว่ากลับเต็มไปด้วยความเย็นชาเดินเข้ามา
“หยุด！”
คนที่อยู่ข้างๆคนหนึ่งร้องตะโกนเสียงดัง
จากนั้น เห็นผู้คนไม่ฟัง จึงมีลูกน้องอีกคนยกปืนขึ้นมา แล้วยิงจนเกิดเสียงดังปั้ง
ทุกคนหยุดชะงักบรรยากาศเงียบสงัด
ตามด้วย ชายหนุ่มที่ถูกคนห้อมล้อมเอาไว้แววตาฉายความเย็นยะเยือก เหมือนพร้อมจะฆ่าทุกคนตลอดเวลา
มีคนจำเขาได้ตั้งนานแล้ว หยางจ้างกั๋ว คุณชายใหญ่ที่มีชื่อเสียงของเมืองเย็นจีน ทั้งฝ่ายขาวและดำต่างให้เกียรติ
พูดถึงวงศ์ตระกูล มีแต่จะสุดยอดกว่าทุกคนที่นี่
ท่าทางกร่างของหยางจ้างกั๋วทำให้ฉินหลั่งไม่สบอารมณ์มาก เขาพูดไม่ออกว่าทำไมถึงรู้สึกรังเกียจคนตรงหน้าแบบนี้ ครุ่นคิดในใจ“เป็นใครมาจากไหนเนี่ย”
“คุณชายหยาง！”
“ประธานหยาง！”
โถงใหญ่เงียบไปพักหนึ่ง คนมากมายเริ่มร้องเรียกหยางจ้างกั๋ซ และเห็นได้ว่าหลู่เหม่ยเฉินก็รู้จักกับหยางจ้างกั๋ว
“คุณชายหยาง” หลู่เหม่ยเฉินเดินไปด้านหน้าหนึ่งก้าว ยื่นมือเรียวสวยออกมา ท่าทีของเธอมีมารยาท
ตระกูลหลู่กับตระกูลหยางเป็นเพื่อนกัน ตอนเด็กๆหลู่เหม่ยเฉินและหยางจ้างกั๋วเคยเล่นด้วยกันระยะหนึ่ง ถึงแม้ตอนนี้จะไม่ได้ติดต่อกันนานแล้ว แต่เธอรู้สึกว่าหยางจ้างกั๋วไม่มีเหตุผลไม่ช่วยเธอจัดการเรื่องนี้