รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 690 อานุภาพเกินจะต้านทาน

บทที่ 690 อานุภาพเกินจะต้านทาน
ซ่า!
ซามูไรคนหนึ่งหลบหลีกไม่ทัน ถูกดาบแทงเข้าที่คอหอย ล้มฟุบไปกองกับพื้น
ลมยังคงสังหารต่อไปอย่างโหดเหี้ยม แต่ละกระบวนท่าล้วนถึงแก่ชีวิต ผู้ที่เข้าสู้ต่างพากันสยดสยอง
สังหารอย่างมืดฟ้ามัวดิน อานุภาพเหมือนพายุหมุน คนที่สี่สิบ คนที่สี่สิบสาม คนที่สี่สิบหก……
ผู้ที่งดงามมีเสน่ห์ และนิสัยอ่อนโยนอย่างลมยังคงลุยต่อไปไม่หยุด สีหน้าท่าทางเด็ดเดี่ยว แค่แวบเดียวก็เข้าไปอยู่รวมในกลุ่มศัตรู
พลังดาบรวดเร็วเสมือนพายุ ลำแสงของดาบรวดเร็วเสมือนสายน้ำที่ไหลเชี่ยว
ตอนนี้ลมดำรงตำแหน่งสำคัญในยาวเย่วกง ยาวเย่วกงคือสำนักที่เกิดจากการรวมกลุ่มกันของผู้หญิง สามารถยืนหยัดในจีนเป็นเวลานานกว่าพันปี ส่วนสำคัญหนึ่งในนั้นคือผู้หญิงทุกคนต่างมีจิตใจที่เด็ดเดี่ยว สมาชิกภายในสามัคคีอยู่กันอย่างมีความสุข และจัดการเรื่องภายนอกได้อย่างหมดจด มิเช่นนั้นแล้วจะสามารถดำรงอยู่อย่างแข็งแกร่งได้ในสังคมผู้ชายที่เข้มงวดขนาดนี้ได้อย่างไรกัน และที่สำคัญยิ่งนานวันจะยิ่งดีขึ้นเรื่อย ๆ
ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง การฆ่าล้างได้ยุติลง ลมเปื้อนเลือดไปทั้งตัว ร่างกายมีบาดแผลหลายจุด แต่ว่าเลือดบนร่างของเธอนั้นส่วนใหญ่เป็นเลือดของศัตรู ลมที่อยู่ท่ามกลางสายลมมีสีหน้าที่สงบ เส้นผมสยายพลิ้วไหวไปตามสายลม
บริเวณรอบกายของเธอ ซามูไรหลายสิบคนถูกดาบทิ่มแทงจนล้ม ระเนระนาดกองอยู่บนพื้น
ที่ยิ่งไปกว่านั้นคือ พวกซามูไรเหล่านี้ไม่ได้ดิ้นพล่านอยู่บนพื้น แต่ทรมานอยู่ชั่วครู่ก็ไม่ขยับตัวแล้ว ที่จริงทั้งหมดถูกแทงเข้าจุดสำคัญจนถึงตาย ไม่มีผู้ใดหลงเหลือชีวิตอยู่เลย
เสี้ยงย่าเยว่และบอดี้การ์ดทั้งหกคนของเธอยืนแข็งทื่อด้วยความหวาดกลัว ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป
เดิมทีพวกเขาคิดว่าผู้หญิงอ่อนแอที่ฉินหลั่งพาติดตามมาด้วยนี้จะถูกซามูไรที่โหดเหี้ยมสังหารหั่นสับเละจนเป็นซอสเพียงในเวลาไม่กี่นาที แต่เรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงมันไม่เป็นแบบนั้น ต่อให้ตระกูลโยวโจ่จะสัมผัสได้ถึงความเก่งกาจของศัตรูที่มา คิดว่าเริ่มต้นก็จะสามารถสังหารให้ตายได้ ถึงขนาดได้ส่งนินจาที่มีชื่อเสียงมาเป็นคนลงมือสังหารแล้ว แต่ทว่าตอนสุดท้ายกลับถูกจัดการราบคาบอย่างน่าเศร้าสลด ส่วนผู้หญิงฝ่ายศัตรูกลับได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย
มันทำให้คนตกตะลึงอยู่ครั้งแล้วครั้งเล่า หวาดผวาครั้งแล้วครั้งเล่า มีอยู่ช่วงเวลาหนึ่งที่ เสี้ยงย่าเยว่คิดว่าครอบครัวตระกูลของตนเองเป็นเพียงแค่ตัวตลกที่ไม่ประมาณกำลังของตน ถูกความเป็นจริงตบหน้าอย่างไร้ความปราณีครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ก็ยังคงคิดว่าตนเองนั้นเป็นนักแสดง กล้าที่จะสู้รบกับลมมันน่าขบขันและน่าเศร้าใจเสียจริง
แน่นอนว่า ท้ายที่สุดเธอเองก็พยายามที่จะปรับสภาพจิตใจ ในตอนแรกเธอก็ได้วางแผนที่จะหลบหนี เพียงแต่ตอนนี้ไม่รู้ว่าทำไม มันก้าวขาไม่ออกจริง ๆ ขารู้สึกอ่อนแอไม่มีแรง สีหน้าดูซีดเซียวอีกครั้ง
แต่ไม่ว่าจะอย่างไร ผู้ที่มีชีวิตอยู่ทุกคนต่างก็ต้องยอมรับกับความเป็นจริง นั่นก็คือชาวญี่ปุ่นตายเป็นกอง ที่สำคัญตัวการสำคัญของวันนี้อย่างฉินหลั่งยังไม่ได้ลงมืออะไรเลย เขาได้เพียงยืนมองสังเกตอยู่ด้านข้าง พยักหน้าอย่างไม่หยุด เหมือนกับว่ากำลังชื่นชมกระบวนท่าเพลงดาบของลม ที่ก้าวหน้าพัฒนาขึ้นอย่างมาก
โยวโจ่อันซีก็ตกตะลึงอย่างมากเช่นกัน เขาทราบดีว่าซามูไรนักสู้ที่พามาจีนในครั้งนี้มีฝีมือมีความสามารถที่สูงส่งระดับไหน แต่คาดไม่ถึงว่า ฉินหลั่งนั้นยังไม่ได้ลงมือออกอาวุธเลย
เกินกว่าห้าสิบคนต่างเป็นนักรบที่เกรียงไกร เป็นบุคคลที่โด่งดังชั้นแนวหน้า มีกำลังภายในระดับต้น กำลังภายในระดับกลาง และมีกำลังภายในระดับสูงหนึ่งคน แต่ก็ถูกผู้หญิงตัวเล็กจัดการฆ่าสังหารเรียบเป็นหน้ากองภายในเวลาเพียงครึ่งชั่วโมง
หลังจากนั้น โยวโจ่อันซีแหงนมองขึ้นแล้วตะโกนใส่ท้องฟ้าที่มืดมิด: “อา! ” ส่งเสียงออกมาเหมือนเสียงคำรามของสัตว์ป่า ราวกับเป็นผีร้องไห้ในตอนกลางคืน และก็ร้องตะโกนด้วยเสียงที่โหดเหี้ยม: “ตาย พวกแกต้องตายกันให้หมด พวกแกมันสมควรตาย! ”
ครั้งนี้เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นอย่างช้า ๆ กำหมัดอย่างแน่น เสียงดังแคว่ก เสื้อผ้าที่ปกปิดร่างกายถูกฉีกขาดออก จากนั้นก็จับดาบซามูไรขึ้น แล้วเดินตรงเข้าไปหาฉินหลั่ง
“ฉินหลั่ง วันนี้แกจะต้องตาย! แกจะต้องแสดงความขอโทษต่อซามูไรชาวญี่ปุ่นทั้งหมด! ยอมรับความผิดทั้งหมด! ”
โยวโจ่อันซีแผดเสียงร้องดัง ท่าทางดุร้ายโหดเหี้ยม ประดุจสัตว์ร้ายที่อยู่ในป่า ปีศาจชั่วร้ายในสมัยโบราณ……
ฉินหลั่งยังไม่ทันได้ตอบรับ ลมก็ก้าวขึ้นมาด้านหน้าแล้ว รูปร่างสวยงามสมส่วน ท่าทางสง่างาม เพียงแต่เสื้อผ้าถูกเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดสีแดง หน้าตาเย็นชา ความอาฆาตยิ่งแผ่ปกคลุมไปทั่วในอากาศ ราวกับว่าเป็นเทพนักฆ่าที่ลงมาจากสวรรค์
เสี้ยงย่าเยว่ทำสงครามเย็นในทันที เธอเคยได้ยินตระกูลเสี้ยงเล่าให้ฟังแล้วว่าฉินหลั่งคือเทพนักฆ่าในยุคสมัยนี้ เขาผู้นั้นไม่ได้เข้าร่วมซุ่มจู่โจมในครั้งนั้นด้วย เพียงแค่ทำหน้าที่ส่งข่าวสาร เมื่อกลับมาถึงตระกูลเสี้ยง เห็นพลังสังหารในตัวของฉินหลั่งแล้วร่างกายสั่นไปทั้งตัว สุดท้ายตกใจกลัวถึงขนาดได้ยินคำว่าฉินหลั่งก็ไม่กล้าที่จะออกจากบ้าน แต่เดิมเสี้ยงย่าเยว่คิดว่าคนผู้นี้เป็นคนบ้าที่ขี้ขลาดตาขาว
ตอนนี้จากการที่เห็นในตัวของลมแล้ว เธอจึงรู้สึกได้ว่า อะไรคือเทพนักฆ่า โลกใบนี้มีเทพนักฆ่าอยู่จริง คนตระกูลเสี้ยงผู้นั้นไม่ได้คุยโวโอ้อวด เกรงว่าหากฉินหลั่งเกิดโมโหขึ้นในช่วงเวลาใด พลังความอาฆาตนั้นคงจะแผ่กระจายปกคลุมไปทั่วซึ่งจะยิ่งรุนแรงมากกว่าของผู้หญิงน้อยคนนี้เป็นแน่ และจะทำให้ทุกคนสั่นสะเทือนกันไปหมด
โยวโจ่อันซีกระทืบเท้าทั้งสองข้าง เข็มเงินสิบกว่าเข็มก็พุ่งตรงเข้าใส่ฉินหลั่งทันที
ลมเอี้ยวตัวหลบหลีก แล้วแกว่งดาบสีดำ เข็มเงินสิบกว่าเข็มก็ร่วงตกลงไปบนพื้น ส่งเสียงดังเหง่งหง่างออกมา
โยวโจ่อันซีขยับตัวเคลื่อนไหว หลบหลีกลมได้ แล้วก็บุกจู่โจมเข้าไปหาฉินหลั่งซึ่งซี่งหน้า จะจับผู้ร้ายนั้นต้องจัดการจับผู้เป็นหัวหน้าก่อน แผนการของโยวโจ่อันซีนั้นถูกต้อง แต่ว่า หัวหน้าผู้นี้คือฉินหลั่ง ผู้ที่มีพลังยุทธ์มากประมาณเกินคาดเดาได้
ฉินหลั่งไม่ได้ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย ยืนเอามือสองข้างไขว้หลัง แต่เมื่อขยับหนังตา ก็พบเห็นความลึกลับที่ปรากฏอยู่ภายใน โยวโจ่อันซีใช้กระบวนท่าหลอกล่อ แต่เขานั้นกลับพุ่งตรงไปที่เถี่ยซือ ที่ทำแบบนี้ก็เพราะต้องการไม่ให้ศัตรูปกป้องเถี่ยซือ หันมาปกป้องตนเองก่อน
คนผู้นี้มีชีวิต จะส่งผลร้ายตามมามากมาย จึงต้องจัดการให้สิ้นซาก เขาต้องการจะจัดการให้ปัญหาทุกอย่างหมดสิ้นไป จะต้องเริ่มต้นจากตัวเถี่ยซือ และเขายังได้พิจารณาถึงอีกเรื่องหนึ่ง หากว่าเรื่องราวดำเนินไปไม่ตรงกับที่คิดไว้ หลังจากที่เถี่ยซือตายแล้วนั้น ตำรวจก็คงจะมาถึงสถานที่แห่งนี้ เวลานั้นให้เสี้ยงย่าเยว่เป็นพยาน ฉินหลั่งก็คงไม่มีทางรอดอย่างแน่นอน
ที่กล่าวมาทั้งหมด โยวโจ่อันซีไม่ได้เป็นผู้ที่ไม่มีความคิดความอ่าน ตอนนี้เขาทราบอย่างลึกซึ้งว่าฉินหลั่งแข็งแกร่งมาก ดูจากนักสู้ที่เขาพามาก็รู้ได้แล้ว เขาเพียงคนเดียวก็เก่งกาจมากกว่าที่เขาพามาเป็นหลายสิบคน
หากไม่จัดการฉินหลั่ง ไม่เพียงน้องชายและผู้ที่ร่วมเดินทางต้องตายอยู่ที่จีน ความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลโยวโจ่และตระกูลเสี้ยงก็คงไม่สามารถสานสัมพันธ์กันต่อไปได้ คงจะแปรเปลี่ยนเป็นแข็งทื่อ ถึงขนาดที่ว่าอาจจะต้องสู้รบกันก็เป็นได้
แกว่งดาบ เร็วเหมือนสายฟ้าฝาด กำลังภายในรุนแรงดั่งพายุ เมื่อลงมือก็ต้องถึงตาย และต้องทำให้สำเร็จ ดูแล้วเถี่ยซือใกล้ที่จะกลายเป็นศพแล้ว
“โธ่ ไม้ที่เน่าเปื่อยไม่สามารถแกะสลักได้” ฉินหลั่งพูดแล้วถอนหายใจเบา ๆ ในที่สุดก็ได้ปลดเอามือที่ไขว้ไว้ข้างหลังลงมาไว้ข้างหน้าแล้ว: “ทำไมแกยังจะต้องการฆ่าคนต่อหน้าของข้าอยู่อีกเหรอ? แกคิดว่าแกจะทำได้สำเร็จหรือไม่? ”
ฉินหลั่งเพียงแค่แกว่งมือ ก็มีลำแสงออกมาจากนิ้วมือส่องแสงแวบขึ้นไปในท้องฟ้าที่มืดมิด ดูสวยงามยิ่งนัก จากนั้นก็ได้ยินเสียงตึ่งดังขึ้นจากดาบซามูไรของโยวโจ่อันซี ที่ถูกลำแสงสีขาวนั้นตัดฟันฉับ ดาบซามูไรหักออกเป็นสองท่อน มันน่าอัศจรรย์อย่างยิ่ง
ในช่วงเวลานี้โยวโจ่อันซีก็มีปฏิกิริยาโต้ตอบทันควัน ถ้าหากพูดจากมุมมองของการเป็นอาจารย์นักสู้แล้ว การตอบโต้กลับของเขานั้นเยี่ยมยอดไม่มีที่ติ ซึ่งเป็นปฏิกิริยาโต้ตอบที่รวดเร็วที่สุดของซามูไรนักสู้ เขาปาเข็มพิษออกไป ทุกเข็มพุ่งตรงไปยังจุดสำคัญในร่างกายของฉินหลั่ง แต่เขาก็พลาดพลั้งอีกแล้ว
ฉินหลั่งสะบัดแขนเสื้อ เข็มเงินเหล่านั้นก็เปลี่ยนเป็นตั้งตรง ร่วงลงพื้นทีละเข็ม จากนั้นแกว่งมือขวา เหมือนกับผู้อาวุโสกำลังฝึกไท้เก๊ก ในที่สุดโยวโจ่อันซีก็เข้าใจแจ่มแจ้ง รีบก้าวถอยหลังอย่างเร็ว ในใจหวาดผวาจนไม่สามารถบรรยายได้
เพราะว่า ในช่วงเวลากี่สิบปีที่คร่ำหวอดอยู่ในวงการนักสู้ แทบจะไม่มีใครที่จะสามารถหลบหลีกท่าไม้ตายนี้ของเขาได้ แต่ทว่าฉินหลั่งกลับเย็นชา แน่นิ่ง ดูหมิ่นเหมือนกับว่ากำลังเล่นอยู่กับเด็กน้อยอย่างไรอย่างนั้น
เพียงชั่วครู่โยวโจ่อันซีได้ถอยหลังออกไปกี่สิบก้าวแล้ว ประตูใหญ่ของหมู่ตึกเสินฮู่ก็อยู่ตรงหน้า โยวโจ่อันซีเหมือนกับว่ากำลังจะหลบหนี หรือว่าจะเรียกกำลังเสริมมาช่วย? ก็ไม่อาจทราบได้? แต่ว่าพลังฝ่ามือลมของฉินหลั่งสามารถตามติดประชิดแล้ว ซึ่งใช้ความเร็วพอประมาณไม่ช้าไม่เร็ว พลังที่ใช้ก็ไม่ถึงกับมากมาย และเมื่อได้ยินเสียงลมพัด ลำแสงสีขาวนั้นก็เปลี่ยนเป็นรูปทรงฝ่ามือ ปล่อยพลังพุ่งตรงเข้าไปที่กลางแผ่นหลังของโย่วโจ่อันซี