รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 704 มอบหมายให้ทำงานสำคัญ

บทที่ 704 มอบหมายให้ทำงานสำคัญ
“พูดถึงความเป็นมาของตระกูลเสี้ยง ตระกูลหยางและตระกูลจาง เป็นเรื่องเมื่อหลายปีก่อนแล้ว”
“เมื่อหลายปีก่อน คุณท่านใหญ่จางเสี้ยวหลี่ของตระกูลจางถูกคนลอบทำร้ายที่เมืองเจียง เป็นเพราะเสี้ยงเฟยสงออกหน้า จึงช่วยชีวิตจางเสี้ยวหลี่เอาไวได้”
“สิ่งนี้ทำให้ตระกูลจางเป็นหนี้บุญคุณเสี้ยงเฟยสง ดังนั้นในตอนหลังเสี้ยงเฟยสงจึงขอร้องให้จางเสี้ยวหลี่ตามสืบเรื่องภายในมากมาย ตระกูลจางไม่เคยปฏิเสธมาก่อน”
“พี่ตบเสี้ยงเฟยสงที่คฤหาสน์ฝู่ตง ทำไมเสี้ยงเฟยสงถึงไม่กล้าโต้ตอบ? ถึงแม้จะเกลียดจนเข็ดฟัน แต่ก็ไม่ได้ต่อสู้กับพี่อย่างเปิดเผย? เพราะอะไร?”
“เสี้ยงเฟยสงเป็นนักต่อสู้ที่เก่งที่สุดของตระกูลเสี้ยง พูดได้ว่าวรยุทธ์ของเขาเก่งกาจมาก เทียบกับน้องชายของเขาเสี้ยงเฟยหลงไม่รู้ว่าเหนือชั้นกว่าเท่าไหร่ เขาคือปรมาจารย์ที่แท้จริง พูดได้ว่าเมื่อก่อนเรียกลมเรียกฝนได้ ต่อสู้ไม่เคยแพ้ เขาอดกลั้นกับพี่ฉินที่เป็นคนหนุ่ม สิ่งนี้มันไม่สมเหตุสมผลอยู่แล้ว”
“เพราะว่า ช่วงเวลานี้เขาได้รับข้อมูลเกี่ยวกับพี่จางตระกูลจาง ยิ่งข้อมูลเหล่านี้ครบมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งกลัวพี่ พูดจากที่ไกล แม้แต่จ้านอู๋หยาพี่ยังเอาชนะได้ นั่นเป็นถึงปรมาจารย์แดนสุขาวดี เสี้ยงเฟยสงอาจจะรู้ตัวว่าตนเองเอาชนะไม่ได้”
หลงเย้นพูดถึงตรงหน้า นีกถึงการกระทำของฉินหลั่งที่แม่น้ำหวง อดไม่ได้ที่จะใจสั่น หัวใจลอยล่องไปไกล
“สำหรับการกระทำเล็กๆน้อยๆ นั่นก็คงมีไม่หยุดรึเปล่าคะ เพียงแต่พี่จับได้เมื่อไหร่ เขาต้องยอมคุกเข่าอ่อนน้อมถ่อมตนกับพี่ ไม่กล้าทำอะไรพี่อีก ฉันคิดว่า ตอนนี้ในใจของเขาต้องไม่พอใจเป็นอย่างมากแน่นอน”
“สำหรับหยางจ้างกั๋ว ฉันไม่รู้เรื่องของเขามากเท่าไหร่ แรกเริ่มเดิมทีฉันเองก็ไม่คิดว่าหยางจ้างกั๋วและตระกูลจางจะใกล้ชิดกันขนาดนี้ ถึงขั้นสามารถควบคุมคุณชายตระกูลจางอย่างจางฉีเซินได้”
“แต่ฉันรู้ว่า หยางจ้างกั๋วเคยมีความคิดที่จะเคลื่อนไหวที่ผู้อาวุโสตระกูลจาง แต่ล้มเหลว ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าเขาเปลี่ยนเป้าหมายโดยการแทรกซึมไปยังคนรุ่นใหม่ของตระกูลจาง สนับสนุนให้อีกฝ่ายขึ้นตำแหน่ง จนกระทั่งครอบครองตระกูลจาง ควบคุมช่องทางการรับส่งข้อมูล”
“หยางจ้างกั๋วช่วยสนับสนุนจางฉีเซิน จางฉีเซินได้รับผลประโยชน์อย่างมาก ไม่เพียงแต่มีทรัพยากรและเส้นสายเพิ่มมากขึ้น ตำแหน่งยังมั่นคง อีกทั้งยังนำพาข้อดีมาให้ตระกูลจางอย่างชัดเจน”
“เมื่อเวลาผ่านไปนานเข้า สามารถคาดการณ์ล่วงหน้าได้ว่า หมากในมือของจางฉีเซินยิ่งอยู่ก็ยิ่งมากขึ้น ตำแหน่งในตระกูลจางก็จะสูงขึ้น เพราะทำงานได้ดี มีสิทธิ์ในการเป็นผู้สืบทอดสูงขึ้น”
“เรื่องอื่นฉันไม่รู้ แต่ว่าตอนนี้จางเสี้ยวหลี่ให้ความสำคัญกับจางฉีเซินมาก ในแวดวงของตระกูลนี้ ไม่ใช่ความลับอะไร”
“แต่ว่า จางเสี้ยวหลี่ด้านหนึ่งให้ความสนใจกับจางฉีเซิน แต่อีกด้านหนึ่งเหมือนจะมีการพิจารณาอย่างอื่น ตามใจแต่ไม่ใช้งาน สาเหตุนี้ฉันเองก็เคยคิดพิจารณามาก่อน”
“เพราะจางเสี้ยวหลี่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านข่าวสาร เขาจะไม่รู้ได้ยังไงว่าจางฉีเซินเติบโตขึ้นมายังไงบ้าง? หยางจ้างกั๋วที่อยู่เบื้องหลังมีเป้าหมายอะไรเขาจะไม่เข้าใจได้ยังไง? การที่จางเสี้ยวหลี่ไม่ยอมให้ตระกูลของตนถูกตระกูลหยางควบคุมเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล ถ้าหากถูกตระกูลหยางควบคุม เช่นนั้นตระกูลจางก็จะถูกตระกูลอื่นๆจู่โจม เพราะตระกูลด้านนอกไม่อนุญาตให้ความเป็นกลางของตระกูลจางเกิดความเปลี่ยนแปลง ในเวลาเดียวกัน จางเสี้ยวหลี่เองก็ไม่ยอมลดตัวเพื่อคนอื่น”
“ดังนั้นฉันถึงรู้สึกว่าเพราะอะไรจางเสี้ยวหลี่ถึงตามใจจางฉีเซินทว่าไม่ยอมใช้งาน เรื่องนี้มีหลักการ แต่ถึงแม้จะเป็นความรักและตามใจด้วยความบริสุทธิ์ จางฉีเซินเองก็ยิ่งอยู่ยิ่งบ้าคลั่ง หาเรื่องสร้างปัญหาไปทั่ว ดังนั้นจางเสี้ยวหลี่น่าจะมองจางฉีเซินออกแล้ว ครึ่งปีมานี้ พฤติกรรมของจางฉีเซินได้ถูกจำกัด ตัวตนของจางฉีเซินในโลกภายนอกก็จางลงไปมาก เป็นแค่รุ่นหลานธรรมดาทั่วไป เท่านั้นเอง”
“ไม่รู้ว่าฉันวิเคราะห์จางเสี้ยวหลี่ถูกไหม” หลงเย้นเม้มกัดริมฝีปากด้วยความไม่มั่นใจเล็กน้อย：“ตั้งแต่จางเสี้ยวหลี่ให้ความสนับสนุนครอบครัวใหญ่ สามารถมองเงื่อนงำอะไรบางอย่างออก จางหย่าร่อคือเส้นสายสำคัญของครอบครัวใหญ่ พี่ฉินดูสิ ตอนนี้จางเสี้ยวหลี่ให้จางหย่าร่อคอยดูแลงานของตระกูลจางแล้ว”
“ดังนั้นนี่ถึงจะเป็นการกดขี่และทอดทิ้งจางฉีเซิน พี่ว่าจางฉีเซินจะโมโหไหม? ถ้าไม่ใช่เพราะมีจางเสี้ยวหลี่คอยหนุนหลัง เกรงว่าจางฉีเฉินคงจะสู้สุดตัวกับจางหย่าร่อไปแล้ว”
“จากที่ฉันดู วันนี้พี่ไปใช้กำลังที่ตระกูลจาง สั่งสอนจางฉีเฉิน จางหย่าร่อต้องชอบมากแน่ๆ”
“จางฉีเฉินถูกทำให้พิการ คนที่ได้ประโยชน์คือจางหย่าร่อ ซึ่งก็คือการแก้แค้น จางหย่าร่อเองก็ไม่มีเวลาเตรียมตัวมากมาย ดังนั้นจึงไม่ต้องกังวลจางหย่าร่อ”
ริมฝีปากนุ่มของหลงเย้นเผยอเล็กน้อย：“เพียงแต่ ทางด้านหยางจ้างกั๋ว คงจะโกรธมากแน่ๆ”
หลงเย้นวิเคราะห์เป็นเรื่องเป็นราว ใบหน้าของฉินหลั่งกลับไม่มีอารมณ์ใดๆ พูดขึ้น：“หยางจ้างกั๋วเหม็นขี้หน้าฉันมาโดยตลอด โดยเฉพาะการที่ฉันร่วมงานกับหลู่เหม่ยเฉิน เขาก็ยิ่งเกลียดจนอยากจะฆ่าฉัน”
“มีจางฉีเซินเพิ่มขึ้นมาหนึ่งคน ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรแม้แต่น้อย” ฉินหลั่งไม่รู้สึกกดดันแม้แต่น้อย
หยางจ้างกั๋วดูเหมือนฉลาด แต่ความเป็นจริงไม่ฉลาด ทระนงตน ถ้าเขาศึกษาประวัติของฉินหลั่งตลอดที่ผ่านมา อย่างน้อยเขาต้องรู้ว่า ฉินหลั่งไม่ใช่คนที่ใครก็ตามจะสามารถมีเรื่องด้วยได้
“สมแล้วที่เป็นพี่ฉินที่ฉันเคารพนับถือ เผชิญหน้ากับคนมีอำนาจขนาดนี้ก็ไม่กลัว”
หลงเย้นรู้สึกทึ่งกับท่าทีของฉินหลั่งมาก มือเรียวสวยหมุนจับแก้วน้ำชา：“พี่ฉิน อันที่จริงฉันมีวิธีที่ดี พี่สามารถใช้กลยุทธ์หนุ่มงามจัดการจางหย่าร่อได้”
“จากนั้นผ่านจางหย่าร่อ ดึงตัวเธอมาที่ค่ายของพวกเรา ทำทุกอย่างเพื่อสนับสนุนจางหย่าร่อให้เป็นคนที่มีอำนาจในการพูดของตระกูลจาง ได้รับการสนับสนุนจากจางหย่าร่อ พวกเราอยู่ในเย็นจีนก็เหมือนเสือติดปีก”
ดวงตากลมโตของเธอกระพริบไปมา：“พี่ฉิน ฉันรู้ว่าพี่กับพี่จงยู่……ดีกันมาก……”
ฉินหลั่งชะงัก คิดไม่ถึงว่าหลงเย้นจะมีความคิดแบบนี้ ยิ้มเศร้า：“พี่ไม่ใช่คนหนุ่มสักหน่อย จะใช้กลยุทธ์หนุ่มงามได้ยังไง หลงเย้น เธอเปลี่ยนไปแล้ว เธอคนเดิม ใสซื่อมาก แต่ตอนนี้มานั่งวางแผนกับพี่ที่นี่แล้ว”
เหงื่อหอมผุดขึ้นมาบนหน้าผากของหลงเย้นเล็กน้อย：“พี่ไม่ใช่คนหนุ่ม ฉันเองก็ไม่ใช่เด็กน้อย แต่ความเย้ายวนที่พี่มีต่อผู้หญิง……เอาชีวิตได้เลย…….”
ฉินหลั่งชะงัก：“เธอพูดอะไร?”
“เรียบง่าย ความรู้สึกปลอดภัย” หลงเย้นยิ้ม：“พี่ฉิน พี่ยังจำได้ไหมว่าฉันรู้จักพี่ได้ยังไง? พี่ช่วยฉัน หลังจากนั้น ทุกครั้งที่มีพี่อยู่ใกล้ๆ ฉันก็ไม่กลัวอะไรแล้ว”
“ฉันเกิดในครอบครัวที่ร่ำรวย ผู้ชายเก่งแบบไหนบ้างที่ฉันไม่เคยเจอมาก่อน เห็นโลกมามากมาย ถึงรู้ว่าความรู้สึกปลอดภัยและความเรียบง่ายเป็นสิ่งล้ำค่า โดยเฉพาะตอนที่พี่แสดงความสามารถออกมา ความอ่อนโน้มและตกตะลึงที่ขัดกับการมองเห็น ไม่มีผู้หญิงคนไหนสามารถทนได้”
“ดึงดูดราวกับแม่เหล็ก พี่ฉิน ฉันพูดเลี่ยนไปรึเปล่าคะ?” หลงเย้นเม้มกัดริมฝีปาก แววตาของเธอเคล้าไปด้วยความลุ่มหลง เหมือนกำลังเปิดเผยความรู้สึกที่ปิดซ่อนมานาน
ใบหน้าของฉินหลั่งไร้ซึ่งอารมณ์ เหมือนว่าคำพูดของหลงเย้นไม่เข้าหูเขา
“วันนี้พี่บุกฆ่าตระกูลจางคนเดียว จางหย่าร่อต้องจดจำพี่เอาไว้แน่นอน”
“พี่แค่พยักหน้าเล็กน้อย เธอก็จะเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดพี่ เป็นแมลงเม่าบินเข้ากองไฟ พี่ฉิน การตัดสินใจด้านนี้ของผู้หญิงฉลาดและแม่นยำกว่าผู้ชาย ดังนั้นฉันถึงคิดวิธีนี้ได้”
หลงเย้นพูดเสียงอ่อนโยน ：“ถ้าไม่เชื่อพี่ก็ลงนัดดูสิคะ……”
“หึๆ พี่ไม่สนใจตระกูลจาง” ฉินหลั่งไม่แม้แต่จะมองริมฝีปากแดงที่ยกขึ้นเล็กน้อยของหลงเย้น：“หลงเย้น เธอยังมีนิสัยเหมือนเด็ก พี่ฉินของเธอเคยใช้กลยุทธ์หนุ่มงามแก้ปัญหาตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“หยางจ้างกั๋วจะเก่งสักแค่ไหน ก็ไม่คุ้มค่าพอให้พี่ขายตัว ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาเป็นแค่พวกมดเท่านั้น ไม่คู่ควรที่จะอยู่ในสายตาของพี่”
“ฮ่าๆ” หลงเย้นหัวเราะพุ่ง：“แค่ล้อพี่เล่นเท่านั้น ต่อให้พี่ยอมใช้กลยุทธ์หนุ่มงาม ฉัน……ฉันก็ยังเสียดายเลยค่ะ……”
นี่เป็นครั้งแรกที่หลงเย้นพูดแบบนี้กับฉินหลั่ง เปิดเผยความในใจของเธอออกมาเล็กน้อย เพียงแต่ฉินหลั่งยังคงแสร้งทำเป็นหูหนวกตาบอดอยู่ตลอด ไม่ตอบรับใดๆ
แต่ฉินหลั่งรู้สึกว่าการเปลี่ยนแปลงของหลงเย้นแปลกมา แต่เป็นเพราะอะไรเขาเองก็ไม่ได้คิดมาก”
“พอได้แล้ว อย่าพูดกลยุทธ์หนุ่มงามอะไรอีกเลย หลงเย้นเธอน่าเบื่อมาก” ฉินหลั่งดีดหน้าผากหลงเย้นเบาๆ
“อ่า พี่ฉิน ฉันรู้ว่าสิ่งที่ฉันพูดมากมายแบบนี้มันเสียมารยาท แต่ความจริงใจของฉันที่อยากจะช่วยพี่สวรรค์สามารถเป็นพยานได้ ฉันอยากถามค่ะ พี่จะงัดข้อกับหยางจ้างกั๋วเมื่อไหร่?”
“ทำสงครามยาวนาน ที่นี่คือเย็นจีน เป็นศูนย์รวมความสามารถของตระกูลหยาง ค่อยๆทำล้วนไม่ดีทั้งกับเธอและพี่”
“แต่เธอก็ไม่สามารถจบสงครามเร็วๆ ทำลายหยางจ้างกั๋วในทันที”
“อื้ม นี่เป็นปัญหาอย่างหนึ่ง แต่ถ้าไม่จัดการหยางจ้างกั๋วให้เรียบร้อย พี่ไม่มีชีวิตสงบสุขในเย็นจีนแน่ ยากมาก……”
“ไม่ต้องเป็นห่วง พี่มีแผนแล้ว พูดตามความจริง อันที่จริงถ้าพี่ไม่ชอบขี้หน้าหยางจ้างกั๋วเต็มที พี่ทำลายเขาแล้วจะทำอะไรได้?”
“ตอนนี้พี่เล่นกับเขาสนุกดี ทำไมต้องไปถึงจัดนั้นด้วย? ไม่มีความหมาย”
ปากเล็กๆของหลงเย้นอ้าเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่าพี่ฉินจะมีความคิดแบบนี้ ทำให้เธอกังวลไปเสียเปล่าจริงๆ
ฉินหลั่งหัวเราะ แล้วพูดขึ้น：“ตอนนี้เธอใช้อำนาจของเธอ ช่วยพี่สองเรื่อง”
หลงเย้นทำหน้าจริงจัง ：“เรื่องอะไรคะ?”
ฉินหลั่งลุกขึ้นแล้วหากล่องมาใบหนึ่ง จากนั้นเปิดตรงหน้าหลงเย้นเบาๆ ด้านในมีบัตรผู้ถือหุ้นของโรงพยาบาลศูนย์เย็นจีน และยังมีสูตรยาลับที่ฉินหลั่งเพิ่งเขียนเสร็จ
“เรื่องแรก เธอเคลื่อนไหวคนของเธอ รีบช่วยพี่บริหารโรงพยาบาลศูนย์เย็นจีน”
“เรื่องที่สอง เธอหาสำนักงานใหญ่เภสัชกรรมหัวเสร์ ให้พ่อลูกหยูจื้อและหยูหมิงรีบปรึกษาหารือกัน ดูว่าพวกเขายินยอมที่จะจัดตั้งบริษัทสาขาย่อยนี้ไหม ช่วยพี่ผลิกยาในสูตรลับนี้”
แววตาคู่สวยของหลงเย้นประกายความดีใจ：“พี่ว่าหยูหมิง เขาเอาแต่พูดถึงพี่ตลอดเวลา พี่เป็นคนที่เขานับถือและยินยอมที่จะทำตามที่สุด พี่วางใจเถอะค่ะฉันคิดว่าเภสัชกรรมหัวเสร์ต้องร่วมมือกับคำสั่งของพี่แน่นอน”
“อื้ม ถ้าหากเจรจาสำเร็จ เธอเป็นตัวแทนของพี่ในการปรึกษาหารือกับตระกูลหยู ให้พ่อลูกหยูจื้อผลิตเต็มกำลัง”
น้ำเสียงของเขาหนักแน่น：“สามารถผลิตเท่าไหร่ ก็เท่านั้น”
หลงเย้นชะงัก ถามหยั่งเชิง：“พี่ฉิน นี่คือยาอะไรคะ?”
“นี่คือยาถอนพิษอย่างหนึ่ง พี่เป็นคนคิดค้นเอง……” ฉินหลั่งพูด
หลังจากส่งหลงเย้นไปแล้ว ไม่ถึงห้านาที หลงเย้นโทรกลับมา บอกว่าหยูจื้อยินดีที่จะให้ความร่วมมือ ฟังคำสั่งของฉินหลั่งในการปฏิบัติงานทุกอย่าง ฉินหลั่งพอใจกับคำตอบรับของหยูจื้อเป็นอย่างมาก
เวลานี้ฉินหลั่งกลับเข้าไปยังห้องโถงด้านหน้า หลังจากช่วยดูอาการคนป่วยไม่กี่คนแล้ว ก็บอกให้หมอใหญ่ทั้งแปดกลับบ้านไปพักผ่อน”
ระหว่างนั้นมีเบอร์แปลกโทรมาไม่หยุด ฉินหลั่งไม่ได้รับสาย เบอร์ที่โทรเข้ามาก็ไม่หยุดหย่อน โทรมาตลอดเวลา ทำให้ฉินหลั่งรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย จึงตัดสายไป โทรมาก็ตัดสาย
อีกฝ่ายมีทีท่าจะให้รับสายให้ได้ ฉินหลั่งคิดว่า ไม่ได้เกิดเรื่องด่วนขึ้นที่บ้าน เพราะคนที่เขารู้จักล้วนเมมเบอร์เอาไว้แล้ว
แต่ว่า เขามีลางสังหรณ์ สายที่โทรเขามานี้ไม่ใช่โฆษณารบกวนที่ถูกพูดถึงกัน แต่เป็นใครบางคนโทรมาหาเขา
ถ้าหากสิ่งที่คิดเอาไว้ไม่ผิด คือแก๊งแถ่จ่างที่โชคร้ายถูกเลือกเป็นตัวประกัน
ดังนั้นเขาจึงขี้คร้านจะสนใจ