รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 713 มีมารผจญ

บทที่ 713 มีมารผจญ
“หยางจ้างกั๋ว นั่นต้องเป็นฝีมือของหยางจ้างกั๋วแน่นอน!”
อารมณ์ของหลู่เหม่ยเฉินตึงเครียดขึ้นมาทันที “ฉันจะต้องไปหาเขาถามให้รู้เรื่อง”
ฉินหลั่งลากตัวเธอไว้แล้วส่ายหัว “ไม่มีความจำเป็น…..”
“ไม่ค่ะ ฉันจะต้องถามให้รู้เรื่อง จะดูซิว่าจิตใจเขาดำถึงขั้นไหนแล้ว”
หลู่เหม่ยเฉินกัดฟัน แล้วหันหลังออกจากห้องดับจิตไป
ฉินหลั่งก็ได้แต่เดินตามหลังอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป หลู่เหม่ยเฉินและฉินหลั่งก็ได้ปรากฏตัวอยู่ที่สโมสรม้าเย็นจีน
ถึงแม้จะเป็นเวลาค่ำคืนที่เงียบสงบร้านค้าต่างปิดแล้ว แต่ก็ยังมีแสงไฟส่องสว่างไปทั่วทุกซอกมุม ยังมียามรักษาความปลอดภัยและพนักงานบางส่วนอยู่รอบบริเวณนั้น
หลู่เหม่ยเฉินเดินตรงเข้าไปในห้องพิเศษอย่างผู้ชำนาญทาง
ฉินหลั่งก็เห็นเงาร่างคนหนึ่ง
หล่วนฝูแต่งตัวชุดจีนนั่งคุกเข่าอยู่หน้าโต๊ะกาแฟ กำลังหนีบหมากดำวางลงบนกระดานหมากด้วยท่วงท่าที่สง่างาม
ส่วนคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามหล่วนฝู เป็นหญิงสาวหน้าตาสะสวยนั่งคุกเข่าอยู่
หลู่เหม่ยเฉินเดินเข้าไปในห้องโถง พูดด้วยเสียงต่ำว่า “หยางจ้างกั๋วอยู่ไหน?”
“ท่านประธานหลู่ ท่านมาแล้วเหรอ?”
หล่วนฝูเงยหน้าที่เยือกเย็นขึ้นมา “ค่ำคืนอันหนาวเหน็บ นั่งลงมาดื่มน้ำชาร้อนสักแก้วก่อนสิ”
“ดื่มน้ำชาแล้ว ค่อยมาขอขมาฉันก็ยังไม่สายนะ”
“เพื่อเห็นแก่หน้าคุณชายหยาง ฉันจะทำเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็กเรื่องเล็กให้สลายไป ขอเพียงให้พวกคุณหยุดการผลิตสินค้า ฉันก็จะไม่ติดใจเอาความอีก”
“หากเปลี่ยนเป็นคนอื่นแล้วก็ คงไม่ได้มีจุดจบที่สวยเช่นนี้หรอก ฉันจะต้องฟ้องร้องจนให้เขาล้มละลายแน่นอน”
ระหว่างที่พูดนั้น หล่วนฝูก็หนีบหมากขาวขึ้นมา แล้ววางลงกระดานหมากรุกอย่างสง่างาม
เดินลุยต่อไป
“หล่วนฝู อย่ามาเฉไฉไม่มีประโยชน์หรอก”
หลู่เหม่ยเฉินพูดอย่างเด็ดเดี่ยวว่า “ฉันถามคุณว่า หยางจ้างกั๋วไปไหนแล้ว?”
“หรือว่าเขาทำความผิดใหญ่หลวง ไม่กล้าออกมาพบหน้าฉัน จึงหนีไปหลบซ่อนตัวไว้?”
เธอตะคอกเสียงดัง “คุณเรียกเขาให้ไสหัวออกมาเลย”
“คุณชายหยางโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว เขามีชีวิตส่วนตัวและอิสระของตัวเอง จะไปไหนหรือจะทำเรื่องอะไร ฉันจะไปรู้ได้ยังไงล่ะ?”
ใบหน้าหล่วนฝูไม่มีอาการสะทกสะท้าน “คุณมาหาฉันเพื่อจะตามหาคน มันน่าตลกสิ้นดี คุณไม่มีเบอร์โทรศัพท์ของคุณชายหยางเหรอ?”
“คุณก็โทรไปหาเขาเองก็ได้นี่”
“สำหรับเรื่องที่คุณชายหยางหนีไปหลบนั้น ก็เป็นความคิดที่คุณคิดเองทั้งนั้น ในใต้หล้านี้ไม่มีเรื่องอะไรที่สามารถทำให้คุณชายหยางต้องหนีไปหลบซ่อนตัวได้”
เขาหนีบหมากดำขึ้นมา แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านประธานหลู่ การดำรงตนให้อยู่ได้ จะต้องรู้จักวางตำแหน่งของตัวเองให้ถูกต้องเหมาะสมด้วย
“ไม่ต้องพูดมาก ให้หยางจ้างกั๋วไสหัวออกมา”
“ฉันจะถามเขาว่า เขาเป็นคนที่จ้างวานหยูฉิงให้มาขโมยสูตรลับยาหยุนเซียนหรือไม่ ฉันจะถามเขาว่า เขาเป็นคนฆ่าปิดปากหยูฉิงหรือไม่”
หลู่เหม่ยเฉินน้ำเสียงเย็นชา “ฉันจะให้เขามาชี้แจงต่อหน้าฉัน”
หล่วนฝูยิ้มเล็กน้อย “คุณชายหยางไม่อยู่ คุณโมโหไปก็ไม่มีประโยชน์”
“อีกอย่างหนึ่งเรื่องขโมยสูตรลับอะไร เรื่องที่ว่าฆ่าคนปิดปากอะไร พวกเราเป็นคนที่มีฐานะในสังคม จะไปทำเรื่องอย่างนั้นได้อย่างไรกัน?”
“ยังมีอีก คุณเป็นเพียงเพื่อนตอนสมัยเด็กของคุณชายหยางเท่านั้น คุณยังไม่มีสิทธิ์พอที่จะมาให้เขามาชี้แจงกับคุณ”
หล่วนฝูอ่อนนอกแข็งใน
หมากเกมนี้ เขาเชื่อมั่นว่าต้องชนะ ชนะอย่างเด็ดขาด สำหรับคนพ่ายแพ้นั้น หล่วนฝูมีท่าทีราวกับแมวจับหนูที่ผ่อนปรนเป็นพิเศษ
“ตอนนี้ความใจเย็นและใจกว้างของคุณ ก็ได้มาจากการที่พวกคุณได้ขโมยสูตรลับยามาครอบครองแล้ว”
ฉินหลั่งพูดทิ่มแทงหล่วนฝู “ความมั่นใจที่อาศัยการเป็นโจรขโมย พวกคุณไม่รู้สึกละอายใจบ้างเหรอ?”
“ฉินหลั่ง!”
หล่วนฝูทำสัญญาณมือเล็กน้อย สีหน้าเย็นชา จากนั้นก็คืนสู่ความสงบนิ่งเหมือนเดิม
“ข้าวสามารถที่จะกินยังไงก็ได้ แต่คำพูดมันต้องคิดก่อนพูด คุณรู้หรือเปล่าเมื่อกี้คุณพูดอะไรออกมา?”
“นี่คุณกำลังพูดดูถูก กำลังหมิ่นประมาท ฉันสามารถฟ้องคุณได้ทุกนาทีเลยนะ”
“กล่าวหาว่าพวกเราขโมย พวกคุณมีหลักฐานไหม? กล่าวหาว่าพวกเราฆ่าคน แล้วตำรวจมาจับคนหรือยังล่ะ?”
“หากพูดกลับกัน พวกเราจะฟ้องกลับพวกคุณว่าขโมยสูตรลับยา จงใจลอกเลียนแบบ
แล้วเรียกร้องให้พวกคุณชดใช้ค่าเสียหายและติดคุกติดตะราง”
เขาเตือนสติฉินหลั่ง “ดังนั้นคำพูดไหนที่ไม่ควรพูด คุณก็อย่าพูดออกจากปากเป็นดีที่สุด ไม่งั้นถ้าทำให้ฉันอารมณ์เสียจะเรียกร้องค่าชดเชยเพิ่มขึ้นอีก 10 เท่า”
หลู่เหม่ยเฉินพูดอย่างไม่เกรงใจ “พวกคุณนี่หน้าด้านจริงเลย”
“ประธานหลู่ พูดอย่างนี้ไม่มีความหมายอะไรเลย”
หล่วนฝูก็ยังคงรักษาความสงบนิ่ง
“ถ้าพวกคุณมีหลักฐานก็มาฟ้องพวกเราได้เลย ถ้าฟ้องพวกเราไม่ได้ก็กลับไปทำตัวให้สงบเสงี่ยมเจียมตัว”
“ถ้าเปลี่ยนฉันมาเป็นพวกคุณนะ ตอนนี้คงไม่คิดจะมาถามหาความผิดกับใคร แต่จะต้องคิดหาทางจะทำอย่างไรเพื่อให้ได้รับการอภัยจากฉันและคุณชายหยาง”
“ขโมยสูตรลับยา แล้วผลิตสินค้าลอกเลียนแบบออกมาสูงถึงหนึ่งหมื่นชุด มูลค่าหลายร้อยล้าน พวกเราจะเอาผิดให้ถึงที่สุด พวกคุณไม่เพียงแต่จะต้องชดใช้ค่าเสียหายแล้ว ยังจะต้องติดคุกอีกด้วย”
เขาหันไปมองดูฉินหลั่ง แล้วพูดกระเซ้าว่า
“ฉินหลั่ง ท่านประธานหลู่สวยงามอย่างนี้ ฉันกลั่นแกล้งเธอ ดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก”
“เอาอย่างนี้ไหม คุณคุกเข่าลงแล้วตบหน้าตัวเอง 10 ที ใช้มีดกรีดฝ่ามือตัวเองหนึ่งที เพื่อขอให้ฉันยกโทษให้?”
หล่วนฝูช่วยเรียกคืนดอกเบี้ยให้กับหยางจ้างกั๋ว
“ให้ฉันคุกเข่าขอโทษเหรอ?”
ฉินหลั่งยิ้มอย่างไม่แยแส “หล่วนฝูอย่างคุณยังไม่คู่ควร”
“งั้นเหรอ?”
“ถ้าเช่นนั้นฉันก็จะดูว่า กระดูกของคุณจะแข็งไปได้อีกนานเท่าไหร่?”
หล่วนฝูยิ้มอย่างเย็นชา นิ้วมือก็วางหมากหนึ่งเม็ดลงไป “หวังว่าคุณคงไม่ทำให้ฉันต้องผิดหวัง”
“หมากเกมนี้ มีแต่คุณที่คิดว่าคุณจะชนะ”
ฉินหลั่งเดินเข้าไปหยิบหมากขาวขึ้นมา “แท้จริงแล้ว คุณอาจจะแพ้ก็ได้”
หล่วนฝูยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “ขอโทษนะ ฉันมองไม่ออกจริงๆว่าฉันจะแพ้ในเกมนี้”
ฉินหลั่งใช้นิ้วมือหมุนหมากขาว “ไปบอกหยางจ้างกั๋วด้วย ธรรมะย่อมชนะอธรรม”
“เพี๊ยะ…..”
วางหมากลงไปบนหมากกระดาน หมากเกมก็พลิกผันขึ้นมาทันที……
หลังจากออกจากสมาคมม้าแล้ว ฉินหลั่งก็ได้โทรศัพท์ออกไป เวลาผ่านไปไม่นาน ก็มีรถเก๋งฮัมเมอร์สีขาวขับเข้ามาจอดข้างตัวฉินหลั่ง
ฉินหลั่งเปิดประตูแล้วเข้าไปนั่งในรถ ฉิวซียี่หมุนพวงมาลัยแล้วขับรถออกไป ใบหน้าแสดงเลศนัยออกมา
“ฉินหลั่ง ตอนนี้พวกนายยุ่งยากมากนะ”
ฉิวซียี่ก็คงรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น “หากจัดการไม่ดีพวกคุณนอกจากจะต้องชดใช้ค่าเสียหายแล้วยังต้องเข้าไปอยู่ในห้องขังด้วยนะ”
“เรื่องนี้ จะให้ฉันช่วยไกล่เกลี่ยไหม?”
เขาเสนอข้อแลกเปลี่ยนกับฉินหลั่ง “ค่าตอบแทนก็คือฉันไม่ต้องมาเป็นคนขับรถให้นาย ตกลงไหม?”
“เรื่องเล็กแค่นี้ไม่ต้องลำบากนายหรอก นายก็แค่ขับรถบริการฉันให้ดีๆก็แล้วกัน”
ฉินหลั่งพูดยังไม่แยแส “อีกอย่างหนึ่ง ฉันก็ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้มากนัก”
“หยางจ้างกั๋วคนนี้ รักหน้าตารูปลักษณ์ตัวเอง ทำตัวสูงส่ง แต่ก็ต้องยอมรับว่า เขาทำงานได้เร็วแม่นยำและโหดร้ายมาโดยตลอด”
ฉิวซียี่ใบหน้าแสดงอาการที่มีความสุขอยู่บนความทุกข์คนอื่น
“เขาลงมือครั้งนี้ แล้วยังชิงจดสิทธิบัตรก่อน พวกนายไม่สามารถจะตอบโต้ได้เลย”
“ผงขาวหยุนเซียนก็อย่าคิดจะได้แจ้งเกิด ยิ่งไม่ต้องคิดที่จะแย่งชิงสิทธิบัตรคืนมา เรื่องนี้มันเป็นไปไม่ได้แน่นอน”
“สิ่งสำคัญที่สุดตอนนี้ก็คือ พวกนายต้องปกป้องรักษาตัวเองให้ดี”
“เท่าที่ฉันรู้จักหยางจ้างกั๋วคนนี้ เขาไม่ไว้หน้าหลู่เหม่ยเฉิน เขาจะต้องตามไล่ล่าฟ้องร้องพวกคุณจนถึงที่สุด”
เขาเตือนว่า “พวกนายคงต้องมีคนต้องเข้าไปอยู่ในคุกตารางแน่นอน”
ฉินหลั่งยิ้มเล็กน้อย “เพียงแค่นี้นายก็มั่นใจว่าพวกเราจะต้องแพ้อย่างไม่ต้องสงสัยแล้วหรือ? ถ้าจัดการไม่ดีฉันอาจจะพลิกหมากเกมนี้กลับมาเหยียบหยางจ้างกั๋วให้จมดินไปเลยก็ได้”
“พอเถอะ มาถึงขั้นนี้แล้ว ก็ไม่ต้องมาคุยโวอีกแล้ว”
ฉิวซียี่ชอบที่จะเห็นฉินหลั่งจนมุมไม่มีทางสู้
“นายสามารถพลิกเกมกลับมาชนะได้ ฉันฉิวซียี่ไม่เพียงแต่จะขับรถให้นาย 3 ปี ยังคุกเข่ารินน้ำชายอมรับนายให้เป็นลูกพี่ใหญ่อีกด้วย”
“หากนายไม่สามารถพลิกเกมได้ รถนี้ฉันก็จะไม่ขับให้แล้ว ต่อไปนายก็มาเป็นลูกน้อง ฉัน ทำงานถวายชีวิตให้ตระกูลฉิวตกลงไหม?”
สถานการณ์เช่นนี้ แล้วต้องเผชิญหน้ากับคนอย่างหยางจ้างกั๋ว ฉิวซียี่ก็ไม่คิดว่าฉินหลั่ง สามารถที่จะพลิกเกมกลับมาชนะได้
“ตกลง เอาตามนี้แล้วกัน”
ฉินหลั่งนั่งตัวตรง ตบไหล่ของฉิวซียี่ “นายรอเตรียมริมน้ำชายอมรับลูกพี่ใหญ่ก็แล้วกัน”
ฉิวซียี่ยิ้มอย่างไม่ใส่ใจ เหยียบคันเร่งขับรถไปยังร้านหุยชุน
เมื่อกลับมาถึงร้านหุยชุน ฉินหลั่งก็อาบน้ำแล้วนอนพักผ่อน ตื่นมาอีกทีก็เป็นเวลาบ่ายแล้ว
เขาได้รักษาคนป่วยไป 10 กว่าคน จากนั้นก็มอบให้เป็นหน้าที่ของหมอทั้ง 8 ท่าน ส่วนตัวเขาก็ติดตามความคืบหน้าของคดีเรื่องผงขาวหยุนเซียนต่อไป
ถึงแม้จะเป็นเวลาแค่ครึ่งวัน สถานการณ์ก็ได้เลวร้ายลงจนยากที่จะแก้ไข
ไม่เพียงแต่โรงงานผลิตยาหยุนเซียนถูกปิดแล้ว ศูนย์วิจัยพัฒนาก็ยังถูกแทรกแซง โดยที่ สำนักงานคณะกรรมการยาเข้ามารับช่วงดูแลทุกอย่าง
หลี่ซินก็ถูกกักตัวอยู่ในสถานกักกัน หลู่เหม่ยเฉินก็ถูกยึดพาสปอร์ตห้ามออกนอกประเทศจีน และยังต้องรอเรียกตัวมาให้สอบปากคำตลอดเวลา
พวกลูกค้าประจำที่วางมัดจำแล้ว หรือแม้กระทั่งพนักงานที่มาทำงานได้ไม่กี่วัน ต่างก็ทยอยมาขอรับเงินชดเชยค่าเสียหาย
ขณะเดียวกัน โรงงานผลิตยาภายใต้การดูแลของหล่วนฝูก็ได้ยื่นฟ้องโรงงานผลิตยาหยุนเซียน และยังยื่นหลักฐานการละเมิดลิขสิทธิ์ไปถึงศาลเพื่อเรียกร้องค่าเสียหายรวมทั้งให้ตัดสินติดคุกด้วย
ในการแสดงความคิดเห็น โรงงานผลิตยาหยุนเซียนกลายเป็นตัวเชื้อโรคร้าย ชาวเน็ต รวมกันโจมตีจะฆ่าจะแกงกัน รุมด่าทอหลู่เหม่ยเฉินว่าไม่มีหลักการที่แน่ชัด ทำร้ายคนอื่นแล้วยังทำร้ายตัวเองด้วย
มีจำนวนคนไม่น้อยที่เรียกร้องให้ต่อต้านสินค้าของบริษัทอุตสาหกรรมไวน์เหม่ยเฉิน ราคาหุ้นของบริษัทในตลาดหลักทรัพย์ตกลงจนถึงจุดหยุดการซื้อขายตั้งแต่เปิดตลาดของวันนั้น
ฉินหลั่งไม่ได้ให้ความสนใจเรื่องพวกนี้ มอบหมายให้ฉินซื่อเจ๋ดูแลจัดการเรื่องทุกอย่างแล้ว เขาก็ให้ฉิวซียี่ขับรถไปส่งที่บริษัทตระกูลส้ง
ตอนเวลาบ่ายสามโมง ฉินหลั่งก็ไปปรากฏตัวอยู่ที่ทำงานของหลงเย้น
หญิงสาวกำลังกอดอกดูรายงานข่าวตระกูลหลู่บนจอทีวี เมื่อเห็นฉินหลั่งก็ยิ้มให้ทันที
“คุณมาได้ยังไงคะ?”
“ฉันยังคิดว่าคุณคงอยู่ที่บริษัทอุตสาหกรรมไวน์เหม่ยเฉินทำหน้าที่ผู้กล้าปกป้องสาวงามเสียอีก”
“นี่เป็นโอกาสอันดีของหลู่เหม่ยเฉินเลยนะ”
ฉินหลั่งยิ้มเล็กน้อย “นิสัยเธอค่อนข้างไม่ยอมแพ้จึงไม่อยากให้คนอื่นเห็นตัวเองตกอับ ฉันไปอยู่ข้างกายเธอ กลับทำให้เธอยิ่งหงุดหงิดมากขึ้น”
“คุณนี่ ปฏิบัติต่อเธอก็ไม่เลวเลยนะ”
หลงเย้นให้ฉินหลั่งนั่งลงบนเก้าอี้ผู้บริหาร จากนั้นก็ชงชาจีนให้เขาหนึ่งแก้ว
“แล้วเมื่อไหร่จะนึกถึงฉันบ้างล่ะ” ดูเหมือนหลงเย้นมีอาการหึงเล็กน้อย
เธอเป่าน้ำชาให้มันเย็นลงหน่อย
“คุณเป็นน้องสาวฉัน ฉันปฏิบัติต่อคุณยังไม่ดีพออีกเหรอ?”
ฉินหลั่งยิ้มเล็กน้อย “คุณดูซิ โรงพยาบาลศูนย์เย็นจีน ยังมีสูตรลับยาอีก ฉันก็มอบให้กับคุณหมดแล้ว”
หลงเย้นเอาน้ำชาจีนวางตรงหน้าฉินหลั่ง สีหน้าแสดงความยินดีชัดเจน “พี่ฉินคะ มันเป็นเรื่องที่ไม่เลวเลยค่ะ”
“เออ ค่อยยังชั่วหน่อย” ฉินหลั่งยิ้มแล้วก็เปลี่ยนเรื่องคุย “โรงพยาบาลศูนย์เย็นจีนรับช่วงมาแล้วเป็นยังไงบ้างแล้ว?”
“วางใจเถอะ ฉันได้ย้ายคนมีฝีมือเก่งกาจจากเมืองหลินอานมาแล้ว”
หลงเย้นใบหน้าที่สะสวยเปลี่ยนแปลงแข็งแกร่งขึ้น “โรงพยาบาลศูนย์เย็นจีนทั้งหมดจะอยู่ภายใต้การควบคุมของพวกเราแล้ว”
“สูตรลับยาของคุณนั้น ก็ได้ผ่านการรับรองขอจดสิทธิบัตรแล้ว สำนักงานใหญ่เภสัชกรรมหัวเสร์กำลังเพิ่มการผลิตสินค้าให้มากขึ้น”
“ใช่แล้วค่ะ ฉันยังตั้งชื่อให้ว่า ผงขาวโย่วฉิน”
เธอมายืนตรงหน้าฉินหลั่ง “คุณไม่ขัดข้องใช่ไหมคะ?”
หลงเย้นกระพริบตาอันสวยใส “ผงขาวโย่วฉิน ความหมายก็คือเป็นเพื่อนกับฉินหลั่งไง พี่ฉิน คุณว่าดีไหมคะ?”
“ถ้าหากคุณคิดว่าไม่เหมาะสม ฉันก็ไปลงทะเบียนขอเปลี่ยนชื่อใหม่ ให้ชื่อว่าผงขาวตระกูลฉินดีไหม?”
เธอกัดปากตัวเองเล็กน้อย รู้สึกเหมือนเด็กน้อยที่กำลังทำผิด
“ไม่ต้องหรอก ก็ใช้ชื่อนี้แหละ”
ถึงแม้ว่าฉินหลั่งรู้สึกว่าชื่อนี้ธรรมดาเกินไป แต่ถ้าจะให้เปลี่ยนชื่อใหม่มันก็ยุ่งยาก อีกอย่างก็ไม่อยากให้หลงเย้นเสียใจ ดังนั้นเขาจึงยกเลิกความคิดที่จะเปลี่ยนชื่อไป
“พี่ฉินคะ คุณช่างดีจริงเลย” หลงเย้นดีใจกระโดดขึ้นมา “ใช่แล้วค่ะ เรื่องของหยูฉิงฉันได้ทำตามที่คุณสั่งไปสืบหาข้อมูลที่เกี่ยวข้องมาให้แล้ว หลังจากที่หยูฉิงเข้าไปทำงานเก็บกวาดภายในศูนย์วิจัยพัฒนาแล้ว สีหน้าท่าทางก็ดูไม่ค่อยมีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่ว่าอารมณ์ดูเหมือนไม่ค่อยดี พวกเราคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติจนถึงวันเกิดเหตุ”
“ตอนนี้หาสาเหตุที่ทำให้หยูฉิงเกิดอุบัติเหตุรถชนแล้ว เป็นเพราะฝีมือของช่างซ่อมรถร้าน 4s ค่ะ”