รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 804 ผลอัสนี

ธรรมชาติมีวิถีตามธรรมชาติของมัน กำปั้นเป็นการแก้ปัญหาด้วยความรุนแรง นกประหลาดเข้าใจในกลไกจุดนี้ ถูกชกไปสองหมัด ก็มองฉินหลั่งอย่างนิ่งสงบ หวังให้อีกฝ่ายปล่อยมันไป
“เหอะ แกฝึกฝนมาไม่ง่าย ฉันไม่มีทางทำร้ายแกแน่นอน”
ฉินหลั่งปล่อยหมัดออกไปอีกครั้ง นกประหลาดนั่นกระโดดอย่างวุ่นวาย พุ่งไปที่ฉินหลั่ง ใช้หัวไปคลอเคลียกับร่างของฉินหลั่ง เพื่อให้เขาชอบ
ฉินหลั่งเห็นมงกุฎที่อยู่บนหัวของมันโผล่ขึ้นมา ก็ยิ้ม “แกมีชีวิตที่ไม่เลวเหมือนกันนะ ฝึกฝนจนมีมงกุฎออกมาแล้ว ถ้าสามารถไปอีกขั้นได้ แกก็จะเป็นปีศาจสมดุลย์แล้วล่ะสิ?”
นกประหลาดพยักหน้า จากนั้นก็พุ่งไปร้องชู่ชู่ชู่อีกครั้ง
“ที่นั่นมีอะไร?”
ฉินหลั่งลูบไปที่หลังของนกประหลาด นกประหลาดก้มตัวลง แสดงท่าทางให้ฉินหลั่งขึ้นบนตัวเขาไป
นกประหลาดนี่มีความยาวสิบกว่าเมตร ปีกยางเกือบเมตร ฉินหลั่งเหยียบขึ้นไป ยังไม่ได้หนึ่งในสิบของพื้นที่เลย
“ไป ไปดูกันว่าที่นั่นมีอะไร!”
ฉินหลั่งยืนดีแล้ว ก็ตะโกนใส่นกประหลาด
นกประหลาดพาฉินหลั่งบินไปอีกฝั่ง
ยิ่งเข้ากันที่นั่น ฉินหลั่งยิ่งรู้สึกเติมเต็ม จิตใจก็รู้สึกสบายขึ้นมา
“ครั้งนี้ได้ของดีแล้วจริงๆ!”
ก่อนหน้านี้ฉินหลั่งได้ค้นหาแล้ว ว่าป่าช้ามรณะนี้มีรูปเชิงยุทธวิธีที่ใหญ่มากอันหนึ่ง และเป็นรูปเชิงยุทธวิธีที่คนสมดุลย์ทำไว้ ถึงแม้พื้นฐานของมันจะถูกทำลายไปไม่น้อย แต่จากการฝึกฝนปัจจุบันของฉินหลั่ง ไม่สามารถระเบิดรูปเชิงยุทธวิธีนี้ได้
แต่ฉินหลั่งได้รวบรวมสือตานไว้เจ็ดเม็ดแล้ว ใช้ดอกไม้ซานเหยียนไปแล้ว แล้วยังผ่านล้างบาปของฟ้าผ่าทัณฑ์มาแล้ว ใช้สถานที่แห่งนี้เติมเต็มจิตวิญญาณ ฉินหลั่งอยากฝึกฝนเป็นแดนนักพรตจินตานโดยตรง แบบนี้สำหรับค่ายกลเขาก็สามารถทำได้ตามสบายแล้ว
ฉินหลั่งเริ่มนั่งลงเพื่อฝึกฝน
นกประหลาดนั่นเห็นฉินหลั่งนั่งลง ก็เบื่อหน่ายอย่างมาก แล้วจึงแอบจากไป
เวลาผ่านไป เว็บเดียวก็เป็นตอนกลางคืน ในทะเลทรายแห่งนี้ ตอนกลางวันร้อนมาก พอกลางคืนก็เย็นเกินจะบรรยาย อุณหภูมิกลางวันและกลางคืนต่างกันมาก ถ้านักต่อสู้ธรรมดามาที่นี่ ล้วนรับไม่ได้
ฉินหลั่งไม่ได้รับกระทบใดๆ เขาฝึกฝนแดนจินตานของตัวเองที่ยังขาดตกบกพร่องอยู่ ให้ถึงจุดสุดยอด เมื่อนั่ง ก็นั่งทั้งคืน
วันรุ่งขึ้น นกประหลาดบินกลับมา เอาผลไม้ที่แปลกประหลาดกลับมา วางไว้ตรงหน้าของฉินหลั่ง จากนั้นก็กระพือปีก
ฉินหลั่งลืมตาดูผลไม้ที่กองอยู่ข้างหน้า แล้วส่งเสียงตกใจ “ในทะเลทรายแห่งนี้ ยังมีผลไม้เยอะขนาดนี้เลยหรอ? แต่ผลอัสนีนี้อยู่ในที่ๆทั้งร้อนทั้งเย็นทั้งสว่าง ในทะเลทรายมีสิ่งแวดล้อมแบบนี้ ดูๆแล้วแดนนักพรตจินตานจะเพิ่มขึ้นอีกขั้น! ถือเป็นความสำเร็จขั้นแรกของแก!”
ฉินหลั่งยื่นมือไปลูบหัวของนกประหลาดอย่างชื่นชม ทันใดนั้นเมื่อนกกางปีกออกก็ได้เห็นบาดแผลใหญ่ที่ถูกฉีกขาด
บาดแผลนั้นสดใหม่ รอยเลือดรอบๆได้แห้งสนิทแล้ว แต่แผลยังไม่สมาน ก็อดที่จะถามไม่ได้ “แกเป็นแผล? เพราะเกิดจากการเด็ดผลอัสนี?”
นกประหลาดพยักหน้า มองไปยังทะเลทรายไกลๆอย่างโมโห
“ฉันรักษาแกก่อน แล้วจะไปล้างแค้นให้แก!”
ฉินหลั่งพลางพูด ก็หยิบแก้วเขียวจากที่เก็บออกมา ดูยาต่างๆที่อยู่ด้านใน จากนั้นก็ยิ้มแหยๆ “เมื่อก่อนฉันขี้เหนียว”
จากนั้นเขาหยิบยาเกิดใหม่สือเซียงโยนไปให้นกประหลาด “แกชอบอันนี้ไม่ใช่หรอ? เอาอันนี้ให้แกก็แล้วกัน”
นกประหลาดเห็นยาเกิดใหม่สือเซียงก็บินมา ปากอันใหญ่โตได้กินยานั้นเข้าไป ยังไม่ทันกลืน น้ำลายก็ไหลออกมา รอให้ยาเข้าไป ก็ตื่นเต้นจนควบคุมตัวเองไม่อยู่ เงยหน้าแล้วส่งเสียงร้อง กระพือปีกไปมา บนอยู่บนท้องฟ้ารอบๆแล้วจึงลงมา!
ตอนที่นกประหลาดส่งเสียงร้องอยู่นั้น ในทะเลทรายที่ไกลๆ เสียงร้องดังสนั่นก็ดังขึ้น เหมือนกับเป็นเสียงขู่อย่างไรอย่างนั้น
ฉินหลั่งมองนกประหลาดอย่างตลก “ไอ้นกที่ร้องอยู่ตอนนี้ทำร้ายแกใช่มั้ย? พาฉันไป ฉันจะไปล้างแค้นให้แก”
นกประหลาดร่อนลงมา ใช้ปากที่ใหญ่ถูไปที่บาดแผลที่ใกล้จะสมานนั้น ส่ายหัวอย่างมั่นใจ
“แกล้างแค้นเองได้?”
ฉินหลั่งถามพลางยิ้ม
นกประหลาดใช้ปีกกระพือ จากนั้นก็เดินไปที่เสียงนกร้องนั้นดังมา กระพือปีก แล้วบินไปที่นั่น
ฉินหลั่งเห็นนกประหลาดบินไป ก็ยิ้มพลางส่ายหัว หยิบผลอัสนีจากพื้นขึ้นมา แล้วกลืนเข้าไป เริ่มการฝึกฝน
ผลอัสนีนั้นมีทั้งหมดสี่สิบกว่าลูก ทุกลูกมีกรงเล็บน้อยใหญ่จิกอยู่ ทุกลูกที่กลืนเข้าไปเหมือนสายไฟเข้าปากไป สายฟ้ากะพริบ มีกลิ่นอายของความสบายอย่างบอกไม่ถูก
ตอนที่ผลอัสนีเข้าปากไป ผ่านแขนขาไป ทำให้ร่างกายของฉินหลั่งเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง สุดท้ายก็รวบรวมสือตาน เริ่มการชำระศีลบาปแดนนักพรตจินตานอีกครั้ง
ขระนี้ร่างกายของฉินหลั่ง เหมือนมีสายฟ้าของพายุฝนพาดผ่านไป กะพริบอยู่บนแดนนักพรตจินตานทั้งเจ็ดอัน แต่ล่ะเม็ดของแดนนักพรตจินตานพยายามดูดพลังสายฟ้านี้ให้มากที่สุด เมื่อถึงตอนสุดท้ายที่ครบครันแล้ว แดนนักพรตจินตานทุกเม็ดก็ประกายแสงสีทองออกมา
ด้านนอกของแดนนักพรต ยังคงไม่หยุดกะพริบ
“ฮู……”
ฉินหลั่งเข้าสมาธิในครั้งนี้ ใช้เวลาเกือบหนึ่งเดือน ตอนที่เขาลืมตาขึ้นมานั้น ตาดำทั้งสองข้างเป็นประกายและปล่อยลำแสงออกมา
ด้านหน้าของฉินหลั่ง กำแพงที่มีมายาวนานกว่าร้อยปีที่ไม่เคยถูกทำลายได้ถูกลำแสงสองลำแสงนี้โจมตีเข้าไป พังทลายลง
‘ตูม……’
ฉืนหลั่งปล่อยหมัดออกอีกครั้ง สายฟ้าที่ใหญ่เท่าแขนถูกปล่อยออกไปอีกสาย กำแพงที่ห่างออกไปร้อยเมตรถูกอัสนีต่อยเข้าไปจนเป็นหลุมใหญ่ ด้านบนของสายฟ้าเป็นลำแสงประกายไปรอบๆ กำแพงนั้นที่ผ่านลมฝนมาแล้วกว่าพันปีทันใดนั้นก็พังทลายลง กลายเป็นเศษปรักหักพัง!
“และแล้วก็สมบูรณ์ จินตานทั้งเจ็ดเม็ดได้รวมเข้าหากันแล้ว ฉันคือแดนนักพรตจินตานระดับเจ็ดดาว แม้จะเป็นแดนนักพรตจินตานระดับต้น แต่สำหรับเซียนสมดุลย์ธรรมดา ก็สามารถต่อกรได้ การฝึกฝนในตอนนี้ ก็ไม่น่าจะแตกต่างอะไรกับนางฟ้าปี้ฉองมากนัก?”
“แต่ทำไมไม่เกิดฟ้าผ่าทัณฑ์ขึ้นล่ะ? หรือว่าที่นี่ถูกห่อคลุมไว้? ถ้าพูดแบบนี้ ถ้าฉันออกไปจากที่นี่ ก็อาจจะเกิดฟ้าผ่าทัณฑ์ได้”
ฉินหลั่งสามารถหลบหลีกการฝึกฝนของตัวเองจากทัณฑ์สวรรค์ได้ แต่ถ้าเขาได้เป็นแดนนักพรตจินตาน ก็หลบหลีกไม่ได้แล้ว ทัณฑ์สวรรค์จะต้องลงทัณฑ์ ตอนนี้ไม่มีทัณฑ์สวรรค์ น่าจะเป็นเพราะรูปเชิงยุทธวิธีที่นักพรตสมดุลย์ทำไว้
ข้างๆฉินหลั่ง นกประหลาดนั้นเห็นพลังหมัดของฉินหลั่ง ก็ตกใจจนกระโดดโลดเต้น มองไปที่ฉินหลั่งอย่างตัวสั่น ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“เอ๊ะ? แกกลับมาแล้ว?”
ฉินหลั่งหันไปมองนกประหลาดตัวนั้น พบว่าบาดแผลลึก บนตัวมัน บาดแผลเหล่านั้นได้ตกสะเก็ด ทำให้ดูว่านกประหลาดนั้นน่ากลัว
“บาดแผลบนตัวแก?”
ฉินหลั่งถามอย่างสงสัย
เขาจำได้ว่าก่อนที่เขาจะเข้าฌาน นกตัวนี้มั่นใจอย่างมากที่จะไปล้างแค้นนกตัวนั้น ไม่คาดคิดว่ากลับมาแล้วจะมีท่าทางตกระกำลำบากแบบนี้
น่าสงสารจริงๆ!
นกประหลาดได้ยินฉินหลั่งถามถึงบาดแผลของเขา ก็เงยหน้าขึ้นมา เหมือนเป็ดที่เดินกลับไปกลับมา แล้วแสดงท่าทีเหมือนตัวเองเป็นวีรบุรุษ ท่าทางนั้นหมายถึง มันชนะแล้ว บาดแผลเหล่านี้ เป็นเพียงรอยของวีรบุรุษที่ต่อสู้มาเท่านั้น