รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 817 ท่านเป็นใครกัน?

เขารังเกียจคนที่อยู่ตรงหน้าสุดขีดแล้ว เขาต้องทำลายสิ่งที่อยู่ตรงนี้ให้หมดสิ้น ล้างบางทุกอย่าง กระบี่นี้สามารถทำลายล้างทุกอย่างได้ตั้งนานแล้ว!
หลบอยู่ภายในวิชาระฆังทองคุ้มกายที่โปร่งใส ตั้งแต่เมื่อกี๊พวกเขาได้เห็นมันกับตา ตอนที่ฉินหลั่งโดนฟ้าผ่าทัณฑ์ จนกระทั่งถึงตอนนี้ที่เขาผ่านการฟ้าผ่าทัณฑ์ได้สำเร็จ เพียงแต่ สิ่งที่ทำให้ทุกคนตะลึงนั้นไม่ใช่เรื่องนี้ แต่เป็นกลิ่นอายของกระบี่ที่อยู่บนตัวของฉินหลั่ง และมังกรที่ดึงดูดสายตาผู้คนนั้นต่างหาก
“น่ากลัวมาก น่ากลัวมาก ฉันไม่คิดว่าฉินหลั่งจะเป็นคนที่แข็งแกร่งขนาดนี้”
จ๊อคกล่าว แล้วยิ้มแหยๆ
ตอนนี้ชีวิตของเขาก็ยากที่จะรักษาไว้ได้แม้จะอันตรายไม่เท่าโอลิน แต่เมื่อจัดการโอลินเสร็จแล้วคนต่อไปก็คือเขา
ฉินหลั่งที่จิตวิญญาณฟื้นคืนกลับมา ทำให้ทุกคนกลัวจนตัวสั่น
“อัวะ” โอลินจับหน้าเอาที่ถูกโจมตีอย่างรุนแรงไว้ มีสิ่งหนึ่งที่ออกมาจากลำคอ เขาอ้วกออกมาเป็นอ้วก
แต่ทว่า สำหรับฉินหลั่งแล้ว เพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น ทั้งหมด อยู่ในขั้นการวอร์มอัพ
แต่ ผู้พ่ายแพ้อย่างโอลิน กลับทำให้ฉินหลั่งรู้สึกเบื่อหน่ายแล้ว
“โอลิน มังกรทองน้อยของฉันยังเล่นไม่เสร็จเลย ตอนนี้แกเหมือนผีก็มิปราณ ทำให้เสียบรรยากาศจริงๆ”
โอลินได้ยินคำพูดของฉินหลั่ง ก็เกรี้ยวกราดขึ้นมา เขาลุกขึ้นทันใด รวบรวมพลังทั้งหมดที่มีในร่างกายไว้ที่มือขวาทั้งหมด ตัดสินใจโจมตี
ฉินหลั่งมองเหตุการณ์นี้อย่างสงบ เขาจับดาบทองในมือไว้ ขมวดคิ้ว รอโอลินเข้ามา
โอลินก็เป็นผู้แข็งแกร่งแดนนักพรตจินตานเช่นกัน ถึงแม้ตอนนี้พลังแดนนักพรตจินตานในร่างกายของเขาได้ใช้ไปเกือบครึ่งแล้ว แต่ต้องขัดขวางคนเบื้องหน้า เขาไม่สามารถยอมแพ้ง่ายๆได้
พลังแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้ เพราะเพิ่งเลื่อนขั้นเป็นแดนนักพรตจินตานเมื่อกี๊ดังนั้นจึงทำให้พลังของเขามากขึ้นเท่าตัว แต่พลังนี้เป็นเพียงชั่วคราวเท่านั้น มีเวลากำหนด เขาไม่สามารถเสียเวลากับโอลินได้อีกแล้ว รีบจบการต่อสู้จึงจะเป็นราชา!
เหตุนี้ ฉินหลั่งไม่รอให้โอลินรวบรวมพลังทั้งหมดจนเสร็จ ได้ลอยตัวขึ้นไป พลังทั้งหมดที่มีในร่างกายรวมไว้ในกระบี่ทอง แทงไปที่โอลิน
โอลินส่งเสียง ใช้วิชาระฆังทองคุ้มกายทันที จากนั้นพลังนี้มันแข็งแกร่งเกินไป ทำให้ระฆังทองแตกออก จนกระทั่งทำให้เขาบาดเจ็บหนัก
โอลินล้มอยู่ในกองเลือด เขาปีนขึ้นจากพื้น เลือดไหลออกมามากเหมือนลำธาร เต็มพื้นไปหมด ตอนนี้เขารู้แล้วว่าพลังหายไปทั้งหมด
พลังเมื่อกี๊ สามารถทำลายหมู่ดาวได้เลย สลายท้องฟ้า บิดกลับฟ้าดิน ทำให้กลางวันเป็นกลางคืนในทันใด ทำให้สิ่งสะอาดกลายเป็นสิ่งสกปรก
“ฉินหลั่ง มันไม่ใช่มนุษย์! มีพลังที่แข็งแกร่งมากมายขนาดนี้ เขาเป็นเทพกลับมาเกิดหรือเปล่า?”
จ๊อคบาดเจ็บภายใน แต่ตอนนี้เขานอกจากหลบในระฆังทองคุ้มกายก็ทำอย่างอื่นไม่ได้อีกแล้ว ทำได้เพียงมองดูฉินหลั่งเข้ามาในระฆังทองแล้วไปที่โอลินเท่านั้น
ทุกคนหยุดหายใจ มองไปยังเหตุการณ์ที่อยู่ข้างหน้า ทุกคนพูดไม่ออกบอกไม่ถูก
เมื่อเทียบกับชีวิตของโอลินแล้ว ปกป้องชีวิตตัวเองเอาไว้ก่อนจะดีกว่า ชีวิตของคนอื่นเป็นของคนอื่น ชีวิตของตัวเองสำคัญที่สุด
ฉินหลั่งยิ้มอย่างไม่พอใจ มองไปที่โอลิน แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย
เขาก้าวไปข้างหน้าแล้วไปเตะเขา กล่าวอย่างดูแคลนว่า “อยากฆ่าฉันไม่ใช่หรอ? เป็นไงแล้วล่ะ ตอนนี้เหมือนหนอนนิ่มกองอยู่กับพื้น เหมือนไม่มีปัญญาทำอะไรเลยนะ”
ฉินหลั่งตั้งใจพูดกระแทก เพื่อจะล้างแค้นเมื่อกี๊
เดิมที่เขาไม่ได้เป็นคนที่แค้นแล้วต้องชำระ แต่โอลินมันน่ารังเกียจเกินไป ถ้าไม่สั่งสอนให้หลาบจำ มันจะคิดว่าตัวเองเป็นเทพไปแล้ว กล้าทำแบบนั้นกับฉินหลั่ง ก็ต้องเตรียมโดนเฆี่ยนตีได้เลย
โอลินกำหมัด ตอนนี้เขาไม่มีพลังจะไปคิดอะไรมากกับฉินหลั่งอีกแล้ว เขาเพียงแค่อยากให้ฉินหลั่งทำให้เขามีความสุข
“อย่าถ่วงเวลาอยู่เลย มาเถอะ คนอย่างโอลินไม่กลัวตายอยู่แล้ว!” ฉินหลั่งยิ้มมุมปาก ตอนที่เขาพูดถึงมังกรทองนั้น ทุกคนก็เคร่งเครียดขึ้นมา
ฆ่า!
ขณะนี้ในสมองของฉินหลั่งได้ผุดความคิดนี้ขึ้นมา
โอลินหลับตาลง ปล่อยให้มันเป็นไปตามกรรม
โอลินแดนนักพรตจินตานเซียนรุ่นนี้ วันนี้ได้ตายด้วยน้ำมือของกระบี่ฉินหลั่ง แม้จะรู้สึกไม่คุ้มค่า แต่ตอนนี้เขาไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว
ตอนนี้ฉินหลั่งยิ้มมุมปาก รวบรวมพลังของแดนนักพรตจินตานทั้งหมดที่มีของตนเองไปรวบไว้ที่กระบี่ทองทั้งหมด
“แกมีอะไรที่จะพูดมั้ย?” ฉินหลั่งถาม
โอลินมองไปที่เขา กระบี่นั่นอยู่ห่างจากหัวของเขาเพียงครึ่งเมตร ด้านบนของกระบี่เต็มไปด้วยไฟลุกโชติช่วงทำให้เขาที่เดิมที่เลือดไหลออกไม่หยุด แต่เขาก็ไม่เปลี่ยนความคิด
“แม้ฉันจะคาดคิดถึงจุดจบได้ แต่ฉันไม่คาดคิดว่าแกจะมีพลังแข็งแกร่งได้ขนาดนี้ ฉันฉวยโอกาสตอนที่แกลำบากอยู่แล้วทำร้ายแก ตอนนี้แกทำแบบนี้ ฉันก็ไม่ได้รู้สึกแปลกใจอะไร”
เขาคิดไว้ตั้งนานแล้วว่าต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นสักวัน แต่เขาไม่คาดคิด ว่าจะมาถึงเร็วขนาดนี้
สำหรับฉินหลั่งในตอนนี้ เขาไม่ใส่ใจแต่อย่างใด
ฉันหลั่งได้ยิน ก็หยิบกระบี่ขึ้นมา ใช้มือทั้งสองข้าง วาดยันต์ลงไป
ขณะนี้ ท้องฟ้าแปรปรวน เหมือนเวลากำลังย้อนกลับไป
ฉินหลั่งยิ้มมุมปาก จากนั้นก็ฟาดลงไป
ก่อนที่จะฟันกระบี่ลงไป ราวกับจะฟันออกเป็นสองส่วน ทันใดนั้นอากาศรอบๆก็สลาย จิตวิญญาณกระจายไปรอบๆ ทำให้คนตกใจจนถึงขีดสุด
ในตอนที่กระบี่ฟันไปที่โอลิน ทันใดนั้นก็มีคนยืนอยู่ในที่แสงสลัว มือของเขาจับกระบี่ของฉินหลั่งเอาไว้แน่น ใบมีดบนกระบี่เป็นไฟแท้ๆ แต่กลับทำอะไรเขาไม่ได้เลย
ทุกคนส่งเสียงตกใจ ผู้แข็งแกร่งคนนี้คือ!?
ขณะเดียกวันนี้ โอลินก็ชะงัก เขาเงยหน้าขึ้น ในเวลาที่กำลังย้อนกลับ มีเพียงเสียงหายใจของเขาสามคน
คนชุดดำคนนี้มองไปที่กระบี่สีทองในมือของฉินหลั่ง เพียงแค่จับไว้ แต่เขากลับไม่โจมตีอีกฝ่าย
ทั้งสองชะงักอยู่แบบนั้น
ฉินหลั่งอดที่จะถามไม่ได้ว่า “ท่านเป็นใครกัน ทำไมถึงช่วยชายผู้นี้?”
ฉินหลั่งเสียงต่ำ ราวกับมีเพียงเขาทั้งสองเท่านั้นที่จะได้ยิน
“เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้” เสียงเหมือนวารี ดังเข้าไปในสมองของฉินหลั่ง จากนั้นก็ไม่มีเสียงใดๆอยู่นานแสนนาน
นอกจากเสียงลมพัด และฟ้าร้อง
ฉินหลั่งไม่ทำอะไร เพราะตอนนี้เขาไม่รู้ว่าคนนี้มาจากไหน ตอนนี้เขาเพิ่งเป็นแดนนักพรตจินตาน แต่ถ้าเจอเข้ากับคนที่ระดับสูงกว่าเขา งั้นเขาก็ไม่มีทางชนะได้ อาจจะถูกจับมัดห้อยและโดนเฆี่ยนตีแน่นอน
ชายชุดดำคนนี้สามารถคาดเดาความคิดของฉินหลั่งได้ เขายิ้มมุมปาก ด้วยรอยยิ้มร้ายกาจ