ตอนที่ 2014 : หมาป่านรก
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของจางหยู เสี่ยวซีก็ไม่ได้เผยสีหน้าหวาดกลัวออกมา มันกลับเผยท่าทีตื่นเต้นออกมาแทน มันราวกับอยากจะลองดู
ทั้งทะเลโกลาหลและทะเลบรรพกาลนั้นมีแค่คนเดียวที่ทำให้เสี่ยวซีกลัวได้ ซึ่งก็คือจางหยู นอกจากนี้แล้ว เสี่ยวซีก็ไม่กลัวใครอีกเลย แม้ว่าจะเป็นจักรพรรดิแต่อย่างมากเสี่ยวซีก็แค่ยำเกรง
เมื่อจางหยูไม่ได้ให้เสี่ยวซีไปเผชิญหน้ากับจักรพรรดิแต่กลับเป็นการลอบเข้าไปในเขตเผ่าสวรรค์และสร้างปัญหารวมถึงการยึดทรัพยากรและสืบข้อมูลต่างๆแล้ว แน่นอนว่าเสี่ยวซีต้องยินดี
การอยู่ในสำนักคังเฉียงเฉยๆน่ะน่าเบื่อเกินไป มันถือว่ามนุษย์ในทะเลโกลาหลเป็นพวกตัวเองด้วยกึ่งหนึ่ง มันไม่อาจจะทนได้ เมื่อมีโอกาสอย่างจางหยูให้มันเข้าไปในเผ่าสวรรค์เพื่อจัดการเรื่องเหล่านี้ มันจะไม่คาดหวังได้ยังไง ?
สำหรับจักรพรรดิเผ่าสวรรค์แล้ว…
เสี่ยวซีไม่เคยกลัว !
ยังไงซะมันก็ไม่ได้สู้กับจักรพรรดิโดยตรง มันจะไปกลัวอะไร ?
พวกที่ต่ำกว่าจักรพรรดินั้น เสี่ยวซีมั่นใจว่าไม่มีใครเป็นคู่มือของมันได้ แม้แต่บลูกับล็อคอย่างมากก็แค่เสมอกับมัน นอกซะจากว่าทั้งสองจะร่วมมือกัน
ยังไงซะระดับการบ่มเพาะของมันก็ไม่ได้ต่ำกว่าบลูกับล็อคเลย ในฐานะจิตสวรรค์แล้ว จิตของมันไม่ได้อ่อนแอเลย แม้ว่าจะมีจุดอ่อนเรื่องอุปกรณ์ต่างๆแต่เมื่อจางหยูได้แจกจ่ายอาวุธให้กับทุกคน มันก็ทดแทนจุดอ่อนนี้ได้แล้ว เมื่อเป็นเช่นนั้น เสี่ยวซีจะปฏิเสธไปทำไมกัน ?
ข้าตกลง เสี่ยวซีเผยสีหน้าตื่นเต้นออกมา มันไม่คิดว่าจางหยูจะให้ภารกิจที่อันตรายกับมัน แต่เป็นภารกิจที่ส่งผลดีต่อตัวมันเองมากกว่า บางทีมันอาจจะได้บางอย่างติดมือกลับมาด้วย
บางทีสำหรับเสี่ยวซีแล้ว การที่จะได้ออกไปนั้นตื่นเต้นกว่าการได้ผลประโยชน์ใดๆ
จางหยูเหมือนจะเดาความคิดของเสี่ยวซีออกตั้งแต่แรก เขายิ้มออกมา ดีมาก ข้าจะช่วยเจ้าเปลี่ยนรูปลักษณ์ก่อน จากนั้นเจ้าก็เข้าไปที่ส่วนในของเขตเผ่าสวรรค์ทันที เขาไม่กังวลว่าเสี่ยวซีจะหักหลังเขา ยังไงซะจิตของเสี่ยวซีก็อยู่กับตัวเขา เขาสามารถอ่านความทรงจำและความคิดของมันได้ทุกเวลา ตราบใดที่มีอะไรผิดปกติ เขาก็กำจัดเสี่ยวซีได้ทันที
ขอบคุณนายท่าน ! เสี่ยวซีคิดเพ้อฝันถึงเรื่องต่างๆที่จะทำกับเผ่าสวรรค์
เสี่ยวเฉียงพูดขึ้นมา นายท่าน ข้าล่ะ ?
เจ้ารับหน้าที่คอยจัดการกับ เสี่ยวซี จางหยูมองไปที่เสี่ยวเฉียงและพูดขึ้น ปกติแล้วพวกเจ้ามักจะอยู่ด้วยกันและเข้าใจกันดีดังนั้นข้าจึงมอบหมายหน้าที่นี้ให้กับเจ้า เสี่ยวซีคอยจัดการเรื่องฝั่งเผ่าสวรรค์ ส่วนเจ้าคอยรับหน้าที่รับข้อมูลต่างๆอย่างทรัพยากรและข้อมูลเรื่องเผ่าสวรรค์ เจ้าจะได้ร่วมมือกันในเรื่องอื่นๆด้วย
มันมีเหตุผลที่จะบอกว่าเรื่องนี้จางหยูสื่อสารกับเสี่ยวซีโดยตรงเลยก็ได้ เรื่องแบบนี้เขาทำเองคงสะดวกที่สุดแต่เขาไม่คิดจะลงมือทำด้วยตัวเอง มันเสียเวลามากเกินไป เขายอมเอาเวลาไปทำอย่างอื่นดีกว่า
เสี่ยวเฉียงยังไม่ทันได้ตอบกลับ เสี่ยวซีก็ได้ตอบแทน ดี ข้าเข้าใจกับเสี่ยวเฉียงและมั่นใจว่าจะทำภารกิจที่นายท่านมอบหมายมาให้สำเร็จ
ดี งั้นเจ้ามานี่ก่อน จางหยูดึงมิติรอบตัวเสี่ยวซีและเสี่ยวเฉียงให้เข้าหาตัว
ไม่นานเสี่ยวซีและเสี่ยวเฉียงก็มาถึงที่ ที่จางหยูอยู่
จางหยูไม่ทำอะไรอื่น เขาแค่เปลี่ยนคลื่นพลังของเสี่ยวซี ในฐานะจ้าวแห่งทะเลบรรพกาลแล้วเขามีความสามารถนี้อยู่ นอกจากนี้แล้ว จางหยูก็ปลดผนึกในร่างเสี่ยวซีออก หลังจากที่ปลดผนึกออกแล้ว เสี่ยวซีก็สามารถสร้างร่างแบบไหนก็ได้
แทนที่จะโดนขังไว้ในร่างของหมา ดังนั้นมันก็สามารถเปลี่ยนร่างได้ตามต้องการ
นายท่าน ท่านช่วยข้าเปลี่ยนร่างได้รึไม่ ? เสี่ยวซีถามขึ้นมา
จางหยูยักคิ้ว ร่างหมานี่เจ้าไม่พอใจรึ ?
ในมุมมองของจางหยูแล้ว ร่างหมานั้นเหมาะกับเสี่ยวซีอย่างมาก !
มันเหมาะกับการเฝ้าบ้าน !
เมื่อรู้สึกได้ถึงสายตาของจางหยู เสี่ยวซีก็พูดขึ้นมา พอใจ ข้าพอใจ…
งั้นก็ดี สีหน้าของจางหยูดูดีขึ้น
แต่… เสี่ยวซีพูดขึ้นมาอีกครั้ง
จางหยูมองไปที่เสี่ยวซีอีกรอบ แต่ข้ากลัวว่าเมื่อจักรพรรดิเผ่าสวรรค์เห็นข้า… เสี่ยวซีรวบรวมความกล้าและพูดขึ้นด้วยท่าทีลังเล หากจักรพรรดิเผ่าสวรรค์เห็นแก่นร่างของข้าเข้า มันจะมีปัญหา ตอนนั้นไม่ใช่แค่ไม่อาจจะทำภารกิจที่ท่านมอบหมายให้สำเร็จได้แต่ข้าอาจจะโดนพวกนั้นฆ่า
เมื่อได้ยินแบบนั้น จางหยูก็คิ้วขมวดเล็กน้อย ที่เจ้าพูดมาก็ถูก
เขาไม่ทันคิดถึงเรื่องนี้
มันจริงที่ว่าเสี่ยวซีเปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์ได้แต่มันไม่ได้หมายความว่าจะหมดกังวลทุกอย่าง
การปลอมตัวของแม่ทัพสูงสุดนั้นอาจจะปกปิดสายตาจักรพรรดิไม่ได้ หากให้เสี่ยวซียังอยู่ในร่างหมาแล้ว มันก็เสี่ยงเกินไป
ได้ ข้าจะเปลี่ยนร่างให้เจ้าเล็กน้อย จางหยูใช้จิตสูงสุดเปลี่ยนรูปลักษณ์ของเสี่ยวซี ปากของมันแหลมกว่าเก่า มันดูคล้ายกับหมาป่า ขนของมันเปลี่ยนเป็นสีดำ มันมีไฟสีดำลุกไหม้ราวกับหมาป่านรกดูค่อนข้างแข็งแกร่ง เจ้าพอใจกับร่างใหม่รึไม่ ?
หากเทียบกับหมาบ้านแบบเดิมแล้ว ร่างของเสี่ยวซีในตอนนี้ถึงจะเป็นหมาแต่ก็ดูแกร่งและน่ายำเกรงกว่าเก่า
แต่เสี่ยวซีกลับไม่ได้แสดงสีหน้าพอใจเลย
มันพูดขึ้นมา นายท่าน ท่านใช้ร่างมนุษย์รึร่างอื่นได้รึไม่ ?
พวกสุดยอดสัตว์อสูรและสิ่งมีชีวิตระดับสูงอื่นๆนั้นแม้ว่าจะดูน่าเกลียด แต่เสี่ยวซีก็ยังพอรับได้ ทำไมต้องเป็นหมาด้วย ?
ยังไงมันก็ต้องเป็นหมารึ ?
ข้าคิดว่านี่ก็ดีแล้ว จางหยูไม่ได้สนใจความคิดของเสี่ยวซี เขามองไปที่เสี่ยวซีแล้วพยักหน้าด้วยความพอใจ รูปลักษณ์ของเจ้าคือราชาของเหล่าหมา เรียกได้ว่าเจ้าคือราชาหมา ! เจ้าไม่คิดว่ารูปลักษณ์นี่น่ายำเกรงรึ ? นี่ไม่ต้องพูดถึงหมาป่านรกที่ใกล้เคียงกับสัตว์อสูรศักดิ์สิทธิ์และสุดยอดสัตว์อสูรเลย เจ้าน่ะน่ายำเกรงเพียงพอแล้ว
แต่ปัญหาคือราชาหมาก็ยังเป็นหมาอยู่วันยังค่ำ !
พี่เสี่ยวซี เสี่ยวเฉียงพูดขึ้นมาด้วยความอิจฉา ข้าคิดว่านี่ก็ดีแล้ว ! เจ้าตอนนี้ดูหล่อเหลาจริงๆ ! หล่อกว่าร่างแยกของเจ้าสำนักอีก !
เสี่ยวเฉียงอิจฉาจนน้ำลายไหล
ยังไงซะร่างของเสี่ยวเฉียงก็เป็นหมามาก่อน ร่างหมาป่านรกนี่ถือว่าหล่อเหลาในมุมมองของเขาแล้ว !
ในมุมมองของเสี่ยวเฉียง บางทีอาจจะไม่มีสิ่งมีชีวิตไหนที่ดูหล่อเหลามากไปกว่าหมาป่านรกที่ จางหยูสร้างขึ้นมาแล้วก็ได้
เมื่อได้ยินที่เสี่ยวเฉียงพูดมา เสี่ยวซีก็เริ่มไม่มั่นใจ ข้าหล่อจริงๆรึ ?
มันคิดว่ามันคดไปเอง บางทีรูปลักษณ์นี้อาจจะดีก็ได้
จริง ! เสี่ยวเฉียงพยักหน้าราวกับไก่จิกข้าว สายตามันแสดงความอิจฉาและจริงใจออกมา ข้าเองก็อยากใช้รูปลักษณ์เหมือนกับเจ้า… พูดไปแล้วเสี่ยวเฉียงก็มองไปที่จางหยูด้วยสีหน้าอ้อนวอน แต่จางหยูน่ะทำท่าไม่สนใจมัน
เสี่ยวซียักคิ้วแล้วยิ้มออกมา ยังไงเจ้าก็เปลี่ยนไม่ได้ ! ยังไงซะข้าก็เป็นสัตว์เลี้ยงที่หล่อเหลาที่สุดของนายท่าน !
ตอนนั้นมันไม่คิดหงุดหงิดกับรูปลักษณ์หมาป่านรกเลยแม้แต่น้อย ยังไงซะเสี่ยวเฉียงก็บอกว่ามันหล่อ มันก็ต้องหล่อจริงๆ บอกเลยว่าเสี่ยวเฉียงน่ะยังเด็กเด็กโกหกไม่เป็น
เมื่อได้ยินที่เสี่ยวซีพูดมา เสี่ยวเฉียงก็มองไปที่เสี่ยวซีด้วยสายตาชื่นชม
ไม่ต้องอิจฉาไป เมื่อทำภารกิจที่นายท่านมอบหมายให้สำเร็จ เมื่อนายท่านพอใจ บางทีสักวันนายท่านอาจจะเปลี่ยนรูปลักษณ์ของเจ้าให้ เสี่ยวซีตบไหล่เสี่ยวเฉียงแล้วทำท่าราวกับพี่ชาย เจ้าแค่ต้องเชื่อมั่นในตัวเอง เสี่ยวเฉียงพยักหน้า ข้ารับปากว่าจะร่วมมือกับเจ้าเพื่อทำภารกิจที่นายท่านมอบหมายมาให้สำเร็จ
จางหยูโบกมือ เอาล่ะ พวกเจ้าไปได้แล้ว พวกเจ้าจะทำงานกันยังไงนั้นพวกเจ้าคุยกันเอง หลังจากที่คุยกันเสร็จแล้วก็ให้ออกเดินทางทันที สางครามระหว่างสองเผ่ากำลังจะเริ่มขึ้น โลกด้านนอกมีเวลา 1 ปีซึ่งเท่ากับร้อยล้านปีในทะเลบรรพกาล มันอาจจะเป็นเวลาที่ยาวนานแต่สำหรับคนแข็งแกร่งระดับพวกเจ้าแล้ว มันเป็นเวลาแค่พริบตา หากระหว่างนี้เสี่ยวซีลอบเข้าไปในเขตเผ่าสวรรค์ได้และได้รับความเชื่อใจจากจักรพรรดิเผ่าสวรรค์จนกลายเป็นคนระดับสูงแล้ว บางทีอาจจะกลายเป็นแม่ทัพที่นำทัพเพื่อเปิดสงครามก็ได้
ตอนนั้นบางทีทีมคังเฉียงอาจจะต้องสู้กับเสี่ยวซี
เมื่อเห็นว่าจางหยูไล่ เสี่ยวเฉียงและเสี่ยวซีก็รีบทำความเคารพแล้วจากไปทันที
