รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 45 ป้อนฉันให้อิ่มก่อน

มู่ซีซีตกใจมากเมื่อจี้หลิงชวนอุ้มเธอขึ้นมา เธอมองหน้าจี้หลิงชวนด้วยความประหลาดใจ เมื่อมู่ซีซีได้สติกลับมาเธอรีบพูดออกมาด้วยความตกใจว่า“คุณชายจี้……คุณ คุณรีบวางฉันลงเดี๋ยวนี้นะ……”
ทันทีที่เธอพูดจบ ใบหน้าของมู่ซีซีก็ค่อยๆเริ่มมีสีชมพูระเรื่อๆขึ้น
แต่สุดท้ายจี้หลิงชวนก็ไม่ได้สนใจคำพูดของเธอ แถมยังใช้ร่างกายอันสูงใหญ่ของเขาคร่อมร่างของมู่ซีซี
ร่างกายของทั้งสองแนบชิดกัน
มู่ซีซีสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าอวัยวะหนึ่งในร่างกายของจี้หลิงชวนมีการเปลี่ยนแปลง หน้าของมู่ซีซีเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ
หากว่าตอนนี้มู่ซีซีไม่รู้ว่าจี้หลิงชวนต้องการทำอะไร เธอคงจะเป็นคนที่โง่มากแน่！
ใบหน้าของมู่ซีซีแดงก่ำ เธอจ้องมองไปที่จี้หลิงชวน ดวงตาที่สวยงามของเธอราวกับกวางที่ตื่นตระหนก มู่ซีซียกมือขึ้นแตะที่หน้าอกของจี้หลิงชวนอย่างรวดเร็ว น้ำเสียงที่อ่อนโยนและนุ่มนวลของเธอมันสั่นเทาไปหมด“จี้…… คุณชาย จี้หลิงชวน เดี๋ยวก่อน……”
จี้หลิงชวนแสยะยิ้ม พร้อมกับมองตรงไปที่มู่ซีซี ในขณะที่เขาได้ยินคำพูดของมู่ซีซี แววตาของเขาก็ดูเคร่งขรึมขึ้น แต่ทว่าการเคลื่อนไหวของฝ่ามือก็ยังไม่หยุด มือของเขาค่อยๆลูบไล้เข้าไปในเสื้อของมู่ซีซี
มู่ซีซีมองไปที่จี้หลิงชวนที่กำลังรุกเธออย่างหนัก ใบหน้าของเธอแดงก่ำด้วยความอาย ถ้าหากตอนนี้มีที่ที่สามารถให้เธอหลบได้ มู่ซีซีคงจะหลบไปจากที่นี่ตอนนี้เลย!
ตอนนี้มันเป็นเวลากลางวันแสกๆ อีกทั้งที่นี่ก็คือห้องครัว！ ประตูของห้องครัวก็ไม่ได้ปิด！
ถ้าหากมีใครเข้าไปในคฤหาสน์ตอนนี้ ก็คงจะต้องเห็นพวกเขาทั้งสองคนเป็นแน่
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ในใจของมู่ซีซีก็ยิ่งวิตกกังวลมากขึ้น มู่ซีซีที่กำลังหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอาย เธอยกมือขึ้นมาจับที่แขนของจี้หลิงชวนในทันที เพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้จี้หลิงชวนถลำลึกลงไปอีกก้าว เธอรีบขอร้องจี้หลิงชวนพร้อมกับมองไปที่เขา“คุณชายจี้……กินข้าวให้เสร็จก่อนได้ไหม……ฉัน ฉันหิวแล้ว……”
มู่ซีซีพยายามพูดเปลี่ยนเรื่อง แต่จี้หลิงชวนก็สามารถมองออกได้อย่างรวดเร็ว
เขาก้มศีรษะลงเล็กน้อย มองดูใบหน้าที่แดงก่ำของมู่ซีซีที่อยู่ในอ้อมอกของเขา มู่ซีซีที่น่าดึงดูดใจอย่างหาที่เปรียบมิได้ ทำให้เส้นเลือดบนหน้าผากของจี้หลิงชวนเต้นตุบๆๆขึ้น
จี้หลิงชวนจ้องไปที่มู่ซีซีและค่อยๆเคลื่อนสายตาลงมาหยุดที่ริมฝีปากอันเรียวบางของเธอ อย่างไม่ใยดีและกระตุกยิ้มที่ริมฝีปากบาง ๆ มืออีกข้างจับพยุงที่หลังศีรษะของมู่ซีซี พร้อมกับจูบลงไปที่ริมฝีปากอันเรียวบางของเธอ ริมฝีปากอันเรียวบางที่น่าดึงดูดใจของมู่ซีซีทำให้จี้หลิงชวนควบคุมสติของตัวเองไม่ได้
หลังจากที่ได้ลิ้มรสริมฝีปากของมู่ซีซีแล้ว จี้หลิงชวนก็ค่อยๆ เคลื่อนริมฝีปากของเขาลงมาคลอเคลียที่ต้นคอของเธอ และขยับไปที่หูอันบอบบางของมู่ซีซี
เพียงแค่จูบเบา ๆ ที่หลังหูของเธอ ร่างกายของมู่ซีซีก็สั่นเทาไปหมด
ทันทีที่จี้หลิงชวนเห็นปฏิกิริยาของมู่ซีซี เขาก็ยิ้มออกมาด้วยความพอใจ เขากัดเบาๆที่ติ่งหูเล็กๆอันน่ารักของมู่ซีซีหนึ่งครั้ง จากนั้นก็พูดอย่างนุ่มนวลด้วยน้ำเสียเซ็กซี่และดูน่าฟังว่า“มู่ซีซี ฉันก็หิวแล้วเหมือนกัน ป้อนฉันให้อิ่มก่อนจากนั้นค่อยว่ากัน”
ความหมายคำว่า หิว ของจี้หลิงชวน และ หิว ของมู่ซีซีมีความหมายต่างกันโดยสิ้นเชิง！
ไม่ทันได้รอให้มู่ซีซีได้ปฏิเสธ จี้หลิงชวนได้ลากมู่ซีซีเข้าไปในวังวนแห่งความปรารถนาของเขา
ในห้องครัวที่เงียบสงบ ทันใดนั้นกลับมีเสียงร้องครวญครางขึ้นเป็นพักๆปะปนกันกับเสียงหายใจเร็วและแรงของชายหนุ่มเป็นระยะๆ
ดวงตาอันหยาดเยิ้มของจี้หลิงชวนมองไปที่มู่ซีซีที่กำลังคร่ำครวญอยู่ข้างใต้ของตัวเขา เสียงอันยั่วยวนดังเข้ามาในหูของจี้หลิงชวน มันชั่งน่าดึงดูดใจเสียจริง
จี้หลิงชวนไม่เคยบ้าคลั่งแบบนี้มาก่อน ทุกๆครั้ง เขาจะทำรุนแรงกับเธอมากขึ้นเรื่อยๆ เขาต้องการครอบครองความงามทั้งหมดของมู่ซีซี กระทั่งอยากจะกลืนกินเธอเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในร่างกายของเขา！
ถึงตอนนี้ หากว่ามู่ซีซีต้องการให้เขาตาย เขาก็พร้อมที่จะยอมทำตามโดยไม่ลังเล！
หลังจากพายุได้สงบลง จี้หลิงชวนถอดเสื้อสูทออกมาเพื่อห่อตัวมู่ซีซีไว้ เพราะกระโปรงที่มู่ซีซีได้สวมใส่มาแต่เดิม ได้ถูกจี้หลิงชวนซีกขาดไปหมดแล้ว ！
หลังจากที่จี้หลิงชวนพึงพอใจแล้วสีหน้าของเขาดูดีขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า มู่ซีซีมองไปที่จี้หลิงชวนและเห็นว่าเขายังมีพลังอยู่เหลือเฟือ แต่เมื่อหันกลับมามองดูตัวเอง แม้แต่ขาก็ยังไม่มีแรงขยับ เห็นอย่างนี้หน้าของมู่ซีซีก็แดงขึ้นมาในทันที……มันไม่ยุติธรรมสำหรับเธอเลยสักนิด……
จี้หลิงชวนอุ้มมู่ซีซีขึ้น จากนั้นก็ค่อยๆเดินขึ้นไปยังห้องนอนใหญ่ที่ชั้นบนของคฤหาสน์
ตอนนี้มู่ซีซีถูกห่อด้วยเสื้อสูทของจี้หลิงชวนเพียงชิ้นเดียว ทำให้จี้หลิงชวนอุ้มเธอทั้งอย่างนี้มันชั่งน่าอายชะมัด
เดิมทีมู่ซีซีไม่ได้ต้องการให้ จี้หลิงชวนมาอุ้มเธอแบบนี้ แต่เป็นเพราะเธอเดินไม่ได้จริงๆ ดังนั้นจึงต้องยอมให้จี้หลิงชวนอุ้มเธอขึ้นไปชั้นบน
ทันทีที่ไปถึงห้องนอน จี้หลิงชวนกำลังจะวางมู่ซีซีลงบนเตียง เมื่อเห็นอย่างนั้นแล้วเธอก็รีบเอื้อมมือออกไปคว้าที่แขนเสื้อของจี้หลิงชวนทันทีพร้อมกับส่ายหัวอย่างรวดเร็ว“เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งวางฉันลงบนที่นอนนะ！ฉัน……ฉันอยากจะไปอาบน้ำ……”
ทั่วทั้งร่างกายเต็มไปด้วยเหงื่อ ทั้งมันทั้งเหนียวและไม่สบายตัว
เมื่อได้ฟังคำพูดของมู่ซีซี จี้หลิงชวนก็หยุดชะงัก จากนั้นก็อุ้มเธอเดินตรงไปที่ห้องน้ำ
จนกระทั่งเดินเข้าไปในห้องน้ำ ใบหน้าของมู่ซีซีแดงก่ำด้วยความอาย เธอรีบพูดกับจี้หลิงชวนซึ่งกำลังอุ้มเธออยู่ว่า“เอาล่ะ……วางฉันลงเถอะ……”
จี้หลิงชวนวางมู่ซีซีลงในอ่างอาบน้ำที่กว้างขวางพร้อมกับปรับอุณหภูมิของน้ำและเติมน้ำในอ่างให้เต็ม แล้วก้มศีรษะลงจูบที่ริมฝีปากของมู่ซีซีเบาๆ เห็นมู่ซีซีหน้าแดงด้วยความเขินอาย ทำให้จี้หลิงชวนมีรอยยิ้มพร้อมกับหัวเราะออกมาเบา ๆ“ฉันจะรออยู่ข้างนอก ถ้ามีอะไรก็เรียกฉันได้”
เดิมทีจี้หลิงชวนอยากจะอาบน้ำกับมู่ซีซี แต่เขาไม่ค่อยมั่นใจว่าจะสามารถควบคุมตนเองได้ กลัวว่าอาบน้ำไปได้สักพักก็จะคิดเรื่องอย่างว่ากับเธอขึ้นมาอีก ในตอนนี้ร่างกายของมู่ซีซีทนต่อการทรมานของเขาไม่ไหวแล้ว หากเขายังคงฝืนกลัวว่าคนที่ทรมานใจอาจเป็นตัวเองซะมากกว่า
ดังนั้นจี้หลิงชวนจำเป็นต้องหยุดความคิดของเขาไว้
เมื่อมู่ซีซีเห็นว่าจี้หลิงชวนกำลังจะออกไปแล้ว เธอพยักหน้าให้พร้อมกับเชื่อฟังสิ่งที่จี้หลิงชวนพูด
ตอนนี้เธอรู้สึกกลัวเขามาก！
หลังจากที่จี้หลิงชวนเดินออกไปจากห้องน้ำ เขายังช่วยปิดประตูห้องน้ำให้มู่ซีซีอย่างเอาใจใส่
เมื่อเห็นแผ่นหลังของจี้หลิงชวนค่อยๆเดินห่างออกไป ในที่สุดมู่ซีซีก็สามารถถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก น้ำอุ่นที่ห่อหุ้มร่างกายของเธอ ทำให้เธอรู้สึกสบายตัว
หลังจากแช่อยู่ในน้ำอุ่นอย่างสบาย ความเจ็บปวดทั่วร่างกายของมู่ซีซีก็ดูบรรเทาขึ้นมาก
ในที่สุดขาของเธอก็มีเรี่ยวแรงฟื้นกลับคืนมา หลังจากอาบน้ำเสร็จ มู่ซีซีก็นึกขึ้นได้ว่าเธอไม่ได้นำชุดนอนเข้ามาด้วย เธอจึงทำได้เพียงแค่เอาผ้าเช็ดตัวที่อยู่ในห้องน้ำมาพันไว้รอบตัว
เมื่อเปิดประตูห้องน้ำ สิ่งแรกที่มู่ซีซีเห็นคือจี้หลิงชวนที่กำลังยืนรออยู่หน้าประตูห้องน้ำ