ราชาเหนือราชัน ตอนที่ 132 :ระดับแปรสภาพขั้นสอง
สามวันผ่านไป กําลังเสริมฝั่งมนุษย์ได้มาถึง
รถม้ามากมายล่องลอยอยู่บนฟ้า รถม้าคันแรกนั้นถูกลากโดยอินทรีลมทมิฬห้าตัว มีเพียงสองคนที่นั่งอยู่ด้านใน ซึ่งเป็นรถม้าที่บรรจุคนน้อยที่สุดในบรรดากองกําลังที่เพิ่งมาถึง รถม้าคันที่สองถูกลากด้วยหมาป่าโลหิตสี่ตัว ภายในมีห้าคนอยู่ สําหรับรถม้าคันอื่นพวกเขาใช้ปีศาจที่ต่างกันลาก และบรรทุกคนมากกว่าสิบคน
ในขณะนั้น พลับพลาขอบนภาได้พาผู้ฝึกยุทธ์ระดับราชาถึงสามสิบเจ็ดคนมาด้วย หัวหน้าของกลุ่มเป็นถึงผู้อาวุโสที่สองของพลับพลาขอบนภา ราชาอินทรีทมิฬ เขาเป็นชายวัยกลางคนและนั่งอยู่ในรถม้าคันแรก
ด้านข้างคือชายหนุ่มสวมอาภรณ์สีทมิฬ ชายหนุ่มผู้นี้มีอายุใกล้เคียงกับราชาสายฟ้าวัยเยาว์ เขายืนขึ้น และเอามือประสานไว้ที่หลังในขณะที่สายลมพัดผมปลิวไสว ดูราวกับเป็นผู้ที่เป็นอิสระไร้ซึ่งสิ่งฉุดรั้ง
เขาคือจางเสี่ยวหยู เป็นหนึ่งในศิษย์อัจฉริยะของพลับพลาขอบนภา และยังเป็นผู้มีชื่อเสียงเทียบเคียงกับราชาสายฟ้าวัยเยาว์ทั้งยังเป็นศิษย์เพียงคนเดียวของราชาอินทรีทมิฬ เขามีชื่อเสียงในนามราชาอินทรีวัยเยาว์ ด้วยมีปีศาจอินทรีเกาะบนไหล่ ดวงตาแหลมคมของมันและการแสดงท่าที่หยิ่งผยองบ่งบอกได้ว่าไม่ใช่อินทรี
ธรรมดา
บนรถที่ถูกหมาป่าโลหิตลากนั้น เป็นรถม้าของผู้อาวุโสที่มีนามว่า “หลงเสี่ยวหลัง” เขาเป็นผู้อาวุโสที่เจ็ดของพลับพลาขอบนภาและภายในกลุ่มเขายังเป็นผู้มีพละกําลังรองจากราชาเหยียวทมิฬเท่านั้น
ทั้งสามเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดในกลุ่ม เมื่อมาถึงเหอหลัวโม่ฉาเก้อและราชาสายฟ้าวัยเยาว์ รวมถึงผู้อื่นได้ก้าวออกทักทาย
“รายงานสถานการณ์มาเสีย ผู้อาวุโสเหอหลัว” ราชาอินทรีทมิฬกล่าวขณะนั่งอยู่ในรถม้า เมื่อมันลงจอดบนผืนดิน ไม่มีผู้ใดกล้ามองโดยตรงเหอหลัวได้รายงานทุกสิ่งที่เกิดขึ้น
“ราชาปีศาจขั้นเก้างั้นหรือ!” เมื่อราชาอินทรีทมิฬได้ฟังเรื่องราวของปีศาจชั้นสูง ในที่สุดเขาก็เผยสีหน้าที่ต่างจากตอนแรกด้วยเป็นผู้ฝึกยุทธ์ระดับราชาขั้นแปดเท่านั้น จริงอยู่ที่เขามีไพ่ตายที่จะสามารถต่อกรกับราชาปีศาจขั้นเก้าได้ แต่ด้วยข้อจํากัดที่มันมี
“ใช่ขอรับ เราไม่คาดคิดมาก่อน แต่ได้มีปีศาจที่มีพลังสูงกว่าปรากฏตัวที่ไหนสักแห่ง หากไม่เร่งฝีเท้า เราอาจต้องเป็นอาหารของราชาปีศาจ”เหอหลัวกล่าวขณะถอนหายใจ
“แล้วอสรพิษจระเข้ทองคําที่เป็นราชาปีศาจเล่า? พวกมันมีจํานวนเท่าไหร่?” ราชาอินทรีทมิฬถาม
“พวกมันหลายตัวได้ถูกสังหารโดยคลื่นเสียง จึงเหลือจํานวนไม่มากนักที่ยังคงมีชีวิต ด้วยจํานวนสมาชิกของเราตอนนี้ การจัดการพวกมันคงไม่ใช้ปัญหา” เหอหลัวตอบกลับ
“ด้วยเหตุนี้เราจึงควรยึดหุบเขาแม่น้ําทองคําก่อนสิ่งอื่น” ราชาอินทรีทมิฬกล่าว
หลงเสี่ยวหลังกล่าวแนะนํา “ราชาปีศาจขั้นเก้าคงยากจะจัดการได้เราจะต้องร่วมมือกันจึงจะมีโอกาส”
“เรื่องนั้นยังไม่จําเป็น นี่เป็นโอกาสอันดีที่ข้าจะปรับอารมณ์ตนเองบางทีมันอาจช่วยให้ข้าบรรลุการฝึกยุทธ์ได้” ราชาอินทรีทมิฬกล่าวอย่างมั่นใจดังนั้น กลุ่มของมนุษย์จึงบุกเข้าไปในหุบเขาทะเลสาบทองคํา
พี่บ! พี่บ!
ก่อนที่จะทันไปถึงจุดหมาย เหล่าอสรพิษจระเข้ทองคําได้ส่งเสียงเตือนตอนนั้นเอง หัวหน้าเหล่าอสรพิษจระเข้ทองคํา และอสูรพิษจระเข้ทองคําที่เป็นราชาปีศาจกว่ายี่สิบตัวได้ปรากฏตัวขึ้นหน้าหุบเขาด้วยท่าทีที่มุ่งร้ายบนใบหน้า พวกมันกล่าว “มนุษย์เอ๋ยพวกเจ้าจะมาบุกรุกอาณาจักรของเราอีกแล้วหรือ?”
“จงเปิดทางให้เราเข้าไปอย่างปลอดภัยเสีย”ราชาอินทรีทมิฬกล่าวเขายืนอยู่บนอินทรีลมทมิฬ
“ไม่มีวัน เราอาศัยอยู่ที่แห่งนี้มาหลายปี ไม่มีผู้ใดสามารถไล่เราออกไปได้” หัวหน้าเหล่าอสรพิษจระเข้ทองคําปฏิเสธ และกล่าวเสริม “พวกมนุษย์คิดว่าจะบุกรุกดินแดนของเราได้งั้นรี นี่เจ้าคิดว่า จะสามารถทําอะไรเราได้หรือไร?”
ด้วยคําเหล่านั้น เหล่าราชาปีศาจรอบข้างได้แสดงสีหน้าดุร้ายพวกเขาเริ่มแลบลิ้นกลับกลอกแสดงความกระตือรือร้นในการต่อสู้
“เช่นนั้นเราคงต้องล้างบางพวกเจ้าเสียแล้วเพราะความดื้อดึงของเจ้า” ราชาอินทรีทมิฬกล่าวขณะโบกมือส่งสัญญาณให้เริ่มโจมตี
ราชาอินทรีทมิฬถือกรงเล็บคู่หนึ่ง และพุ่งเข้าหาหัวหน้าเหล่าอสูรพิษจระเข้ทองคํา ด้วยการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วจนไม่อาจมองได้ทันชั่วพริบตาเดียวก็ได้ปรากฏตัวเหนือหัวของหัวหน้าอสรพิษราวกับอินทรีกําลังล่าเหยื่อ
ปีศาจทั่วไปมักจะมุทะลุ และไม่เกรงกลัวสิ่งใด คํากล่าวนี้ใช้กับอสูรพิษจระเข้ทองคําได้เช่นกัน ราชาปีศาจจํานวนมากพึ่งออกไปด้านหน้าอย่างไม่เกรงกลัว ผู้ฝึกยุทธ์ระดับราชาของมนุษย์จะไม่ยืนเฉยพวกเขาได้ชักอาวุธขึ้น และเข้าต่อสู้เช่นกัน
เคร้ง! เคร้ง!
ทันใดนั้น การระเบิดหลากหลายสีได้ดังสนั่นไปทั่วทั้งน่านฟ้าราวกับดอกไม้ไฟ
ภายในถ้ํา ในที่สุดเซี่ยงเส้าหยุนก็สามารถดูดซับวิญญาณของพยัคฆ์ขาวได้สําเร็จ และเติบโตอย่างก้าวกระโดดสู่ระดับแปรสภาพขั้นสองด้วยบรรลุไปถึงสี่ขั้นในคราเดียว นี่ถือเป็นความก้าวหน้าที่รวดเร็วที่สุดนับตั้งแต่ฝึกฝนมา
นอกจากความสามารถแล้ว โชคเองก็มีบทบาทมากต่อผู้ฝึกยุทธ์เช่นกันเห็นได้ชัดว่าเซี่ยงเส้าหยุนมีทั้งความสามารถและโชคช่วยด้วยไม่ได้ฝึกฝนมาอย่างยาวนาน แต่กลับสามารถบรรลุระดับแปรสภาพได้
หลังจากการบรรลุ ท่าที่ของเขาดูเคร่งขรึมกว่าแต่ก่อน ร่างกายดูดูราวกับถูกปกคลุมด้วยการเผยตัวตลอดเวลาดูราวกับไม่มีสิ่งใดทําให้เขาหวาดกลัวได้เลย
“เราใช้เวลาแปดเดือนงั้นหรือ? ในแปดเดือน เราบรรลุจากระดับพื้นฐานขั้นสาม สู่ระดับแปรสภาพขั้นสอง ในเวลาไม่ถึงปี” เซี่ยงเส้าหยุนเองยังประหลาดใจกับความเร็วนี้ ทุกสิ่งราวกับเป็นเพียง ความฝัน ขณะที่ผู้อื่นต้องฝึกฝนอย่างหนักกว่าจะบรรลุแต่ละขั้น แต่สําหรับเขาแล้ว การบรรลุดูจะเป็นเรื่องง่ายดายเด็กหนุ่มได้แต่คร่ําครวญนความอยุติธรรมของโชคชะตา
เซี่ยงเส้าหยุนฟื้นฟูอาการบาดเจ็บทั้งหมดแล้ว ในขณะที่ทะเลจักรวาลดวงดาวเองก็ขยายใหญ่ขึ้นถึงสองเท่า ตอนนี้สามารถกักเก็บสิ่งของได้ถึงสามสิบเมตรแม้ทะเลจักรวาลดวงดาวจะมีส่วนทําให้แข็งแกร่งขึ้นแต่ด้วยพลังของวิญญาณพยัคฆขาวกลับมีส่วนอย่างมากในการบรรลุครั้งนี้
ด้ามกระบี่ราชันผ่าเมฆากลายเป็นสีทองหลังจากกลืนกินพลังวิญญาณเสือขาว ใบมีดที่แตกหักเอง นอกจากคําจารึกสีม่วงแต่เดิมแล้วตอนนี้มีคําจารึกสีทองเพิ่มขึ้นมาเช่นกัน สีม่วง และสีทองเป็นสีของชนชั้นสูงเมื่อมันบรรจบกันจึงทําให้ใบมีดของกระบี่ดูสู งส่งขี้ย
น่าเสียดาบที่รูปร่างกระบี่ยังคงเหมือนเดิม ด้วยเป็นกระบี่ที่เสียหายร้ายแรง หากไม่เป็นเช่นนั้น กระบี่เล่มนี้คงเป็นอาวุธที่พิเศษมากเซี่ยงเส้าหยุนหมุนเวียนพลังงาน ทําให้เกิดภาพของมังกรสีม่วง และพยัคฆ์ขาวล่องลอยรอบตัวตอนนี้ทั้งสองได้จับคู่กันอย่างทัดเทียมและอยู่ในสภาวะสมดุล
“มีสามขั้นตอนหลักสําหรับระดับแปรสภาพ ขั้นแรกคือสถานะปัจจุบันเราสามารถใช้พลังงานเพื่อเกราะคุ้มกันพลังงานด้านนอกได้ขั้นที่สองคือพลังงานภายใน ซึ่งเราสามารถสร้างเกราะคุ้มกันภายในเพื่อป้องกันอวัยวะและเส้นลมปราณ รวมไปถึงกระดูก จากความเสียหายได้ในขั้นที่สามนั้นคือการแปรสภาพพลังงานที่ถูกเรียกด้วยระยแปรสภาพ เพราะเราจะสามารถสร้างรูปร่างพลังงานอันไร้ตัวตนทําให้เป็นรูปร่างและใช้มันเพื่อโจมตีศัตรูผ่านอากาศอันเบาบางซึ่งเป็นความสามารถที่ใกล้เคียงกับผู้ฝึกยุทธ์ระดับราชาด้วยเราสามารถสร้างเกราะพลังงานชั้นนอกได้อย่างสมบูรณ์แล้วเราควรจดจ่อกับการใช้พลังงานภายใน”เซี่ยงเส้าหยุนกล่าวคําเบา
เขาไม่ได้รู้สึกยินดีมากนาก และลืมตัวเพราะความเร็วในการบรรลุหลายขั้นแต่ด้วยยังเป็นคนหัวดีและชัดเจนต่อสิ่งที่จะทําต่อไปเขาจ้องไปที่เสี่ยวไปที่อยู่ภายในดักแด้ชื่อทง
“เราคงตายไปแล้วหากไม่มีเสี่ยวไป เราจะตอบแทนเขาอย่างไรดี?” เซี่ยงเส้าหยุนถอนหายใจ จากนั้นจึงมองไปที่โครงกระดูกพยัคฆ์ขนาดใหญ่ด้วยสีหน้าตื่นเต้น
