เสี่ยวไป่คำรามด้วยเสียงดุดันดังก้องไปทั้งถ้ำ เมื่อเซี่ยงเส้าหยุนได้ยินเช่นนั้น มันใช้เวลาสักพักก่อนจะสงบลง เมื่อความวุ่นวายสิ้นสุดลง เซี่ยงเส้าหยุนมองไปที่เสี่ยวไป่ที่เติบใหญ่ขึ้น ตอนนี้มันมีขนาดใหญ่เทียบเท่าสัตว์อสูรขนาดเล็กทั่วไป ที่หน้าผาก เขาพบกับคำว่า “ราชัน” สลักไว้อย่างชัดเจน นอกจากนี้แรงกดดันที่แผ่ออกมา มิได้อ่อนแอไปกว่าเสือลายที่โตเต็มวัยเลย
เมื่อสังเกตเห็นเสี่ยวไป่ ในตอนนี้ยังไม่นับเป็นสัตว์ที่โตเต็มวัย กระนั้นแม้จะยังเยาว์ แต่ก็แสดงออร่าที่น่าทึ่งออกมา ตอกย้ำสายเลือดของผู้เป็นสัตว์ชั้นสูง
“จะเกิดอะไรขึ้น หากเสี่ยวไป่สามารถสร้างแก่นอสูรขึ้นได้เอง และเพิ่มพูนการฝึกยุทธ์ของมันอย่างมีนัยยะ?” เซี่ยงเส้าหยุนทำได้เพียงสงสัย จ้องมองเสือตรงหน้าไม่ได้แสดงอาการไม่สบายใจแต่อย่างใด
ขณะเดียวกัน เสี่ยวไป่เริ่มดูดซับปราณของสัตว์ที่หนาแน่น ขนเริ่มเปลี่ยนเป็นสีทองช้า ๆ ดูเหมือนมันต้องใช้เวลาปรับตัวกับแก่นอสูร
“เสี่ยวไป่มีจิตวิญญาณอันอุดมสมบูรณ์ตั้งแต่แรกเกิด ผลกระทบซึ่งเกิดจากแก่นอสูรนั้น อยู่ในการคำนวณของมัน เราควรปล่อยให้มันปรับตัวกับแก่น เข้าไปข้างในก่อนดีกว่า” เซี่ยงเส้าหยุนพึมพำกับตนเอง หลังจากมั่นใจว่าเสี่ยวไป่ไม่ได้รับผลข้างเคียงอันใด เขายังคงเดินหน้าต่อไป
หลังจากเดินเป็นเวลานาน เซี่ยงเส้าหยุนพบกับแสงสีทองด้านหน้า พลังวิญญาณเคลื่อนที่อย่างเชื่องช้ามาทางเขา ทำให้เขามีความสุขมาก ขณะเดินเข้าไปใกล้เพื่อนมองดู เขาพบกับดอกไม้สีทองเบ่งบานอยู่บนหิน มันคงจะเป็นดอกงูน้ำหลากทองคำเป็นแน่! มีผู้พบเห็นมันกระโจนไปรอบบริเวณราวกับงูน้ำหลาก พลังวิญญาณกวัดแกว่งไปมาทำให้มีออร่าอันลี้ลับ
“นะ นี่มันดอกไม้งูน้ำหลากสีทองอายุห้าร้อยปีนี่! มันเบ่งบานถึงห้ากลีบ! สิ่งนี้คงเป็นสมุนไพรวิญญาณที่เติบโตพร้อมกับการแปรสภาพของงูน้ำหลาก! มันเป็นยาวิญญาณระดับกลาง! แม้แต่ผู้ฝึกยุทธ์ระดับแปรสภาพยังคลุ่มคลั่งเมื่อพบเห็นสิ่งนี้!” เซี่ยงเส้าหยุนลูบมือของตนอย่างเป็นสุข
ดอกไม้งูน้ำหลากสีทองมีสสารของงูน้ำหลากอยู่ ผู้ฝึกยุทธ์ที่กลืนมัน ไม่เพียงแต่จะได้รับความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นเท่านั้น แต่ยังสามารถแปรเปลี่ยนพลังปราณให้เป็นงูน้ำหลากได้อีกด้วย มันจะเพิ่มพลังการต่อสู้อย่างมีนัยสำคัญ
เซี่ยงเส้าหยุนยังไม่รีบถอนมันออก ในท้ายที่สุดเขายังคงเป็นเพียงผู้ฝึกยุทธ์ระดับพื้นฐาน การกินมันในตอนนี้ดูจะเสียเปล่า ผลลัพธ์จะชัดเจนกว่ามากหากรอจนกว่าเขาจะบรรลุถึงระดับดวงดาว
ในขณะที่ดอกไม้งูน้ำหลากสีทองกำลังดูดซับพลังวิญญาณในอากาศ ในบริเวณโดยรอบนั้นไร้ซึ่งยาวิญญาณ แม้จะยังมียาเก่าอยู่บ้าง
นอกจากนี้เมื่อเซี่ยงเส้าหยุนเดินต่อ เขาพบว่าถ้ำใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ กลิ่นชื้นในอากาศรุนแรงขึ้น และพลังงานวิญญาณธรรมชาติหนาแน่นขึ้นเรื่อย ๆ
ติ๋ง ติ๋ง …
เซี่ยงเส้าหยุนได้ยินเสียงหยดน้ำ แม้จะไม่ดังนัก ภายในถ้ำอันกว้างใหญ่ เสียงดังขึ้นหลายคราจนเห็นได้ชัดเจน
ดวงตาของเซี่ยงเส้าหยุนสบเข้ากับหยดน้ำสองสามหยด ที่ร่วงหล่นลงมาจากหน้าผา นอกจากนี้ ที่ด้านล่างยังมีสระน้ำที่เกิดจากธรรมชาติซึ่งเต็มไปด้วยน้ำพุที่หลั่งไหล ที่สะดุดตาคือน้ำพุที่เต็มไปด้วยดวงดาวนับหมื่น ส่องสว่างไปทั่วทั้งบริเวณเล็ก ๆ
เมื่อได้เห็นสระน้ำแอ่งน้อย เซี่ยงเส้าหยุนกระโจนไปทันที หมายที่จะดื่มน้ำในบ่อ
“น้ำพุดวงดาวปฐพี! มันคือน้ำพุดวงดาวปฐพี!” เซี่ยงเส้าหยุนยินดียิ่ง
เซี่ยงเส้าหยุนไม่สามารถอดกลั้นได้อีกต่อไป เขารีบวิ่งไปยังบ่อน้ำแอ่งเล็ก เขาตักน้ำขึ้นและดื่มโดยไร้ความลังเล ทุกหยดของน้ำพุดวงดาวปฐพีมีค่าเกินกว่าจะหาสิ่งใดเปรียบ แม้แต่ผู้ฝึกยุทธ์ระดับดวงดาว สิ่งนี้ก็หรูหราเกินกว่าจะเอื้อนเอ่ย
แม้ว่าเซี่ยงเส้าหยุนดื่มมันอย่างหิวกระหาย หากมีผู้ใดทันได้เห็น พวกเขาคงจะหมดสติและคิดว่า ‘ชายผู้นี้ช่างสิ้นเปลืองเสียจริง!’
ด้วยน้ำพุดวงดาวปฐพีเข้าสู่ท้องอย่างเชื่องช้า ผังจักรราศีของเซี่ยงเส้าหยุนเริ่มสุกสกาวขึ้น มันดูดซับน้ำจากน้ำพุดวงดาวปฐพีโดยตรง ผังจักรราศีเริ่มปล่อยพลังงานบริสุทธิ์ออก ไหลเวียนไปทั่วทั้งเส้นลมปราณภายในร่างกาย จุดฝังเข็มทั้งสามร้อยหกสิบห้าจุดส่องสว่างขึ้น ดูดซับพลังงานอันน่าทึ่งเช่นเดียวกัน
เซี่ยงเส้าหยุนเริ่มนั่งขัดสมาธิและเปิดใช้งานตำราราชันพิชิตสวรรค์ ความแข็งแกร่งเติบโตขึ้นราวกับดอกไม้ไฟ ช่วงสูงสุดของระดับพื้นฐานขั้นแปด พลังงานที่เพิ่มขึ้นนั้น เพียงพอที่จะทำให้บรรลุถึงระดับดวงดาวขั้นแรก
หลังจากก้าวเข้าสู่ช่วงกลางของระดับดวงดาวขั้นแรก เซี่ยงเส้าหยุนจัดการหยุดมันทันที มิเช่นนั้นพลังงานที่เอ่อล้นจะทำให้เขาบรรลุถึงช่วงสูงสุดของระดับดวงดาวขั้นแรก หรืออาจจะขึ้นไปถึงขั้นสองอย่างไร้ปัญหา
น้ำพุดวงดาวปฐพี! มันเป็นน้ำพุวิญญาณที่สามารถปลุกผังจักรราศีได้! แม้แต่ผู้ฝึกยุทธ์ระดับดวงดาว หากดื่มไปเพียงเล็กน้อย ก็สามารถทำให้บรรลุสองหรือสามขั้นอย่างง่ายดาย
อย่างไรเสียดวงดาวทั้งเก้าของเซี่ยงเส้าหยุนนั้นตื่นขึ้นมานานแล้ว นอกจากนี้ปริมาณพลังที่เขาต้องการดูดซับนั้น มากกว่าผู้ฝึกยุทธ์คนอื่นเป็นสิบเท่า! หลังจากดื่มน้ำจากน้ำพุดวงดาวปฐพีปริมาณมาก เขาจึงได้บรรลุถึงระดับดวงดาวขั้นแรก
สิ่งที่สำคัญมาก เซี่ยงเส้าหยุนใช้พลังที่เหลืออยู่เสริมสร้างรากฐาน เขาไม่ต้องการสูญเสียพลังงานไปแม้แต่น้อย นอกจากนี้อาการบาดเจ็บภายในถูกฟื้นฟูอย่างทั่วถึง ไม่หลงเหลือแผลเก่าสักแผล น้ำพุดวงดาวปฐพียังทำให้เส้นลมปราณและจุดฝังเข็มถูกชำระล้าง ซึ่งช่วยเพิ่มความสามารถในการฝึกวิทยายุทธ์ที่โดดเด่นอยู่แล้ว ให้มากขึ้นไปอีก
นี่คือสิ่งมหัศจรรย์ของน้ำพุดวงดาวปฐพี ไม่ใช่สิ่งที่น้ำพุธรรมดาจะสามารถเปรียบได้ หลังจากผ่านการแปรสภาพจากน้ำพุดวงดาวปฐพี เมื่อเซี่ยงเส้าหยุนเปิดตาขึ้น ทันทีที่เงยหน้า แสงสองดวงเปล่งออกราวกับคมมีดถูกยิงออกจากดวงตา หากมีผู้ใดเห็นสิ่งนี้ คงจะพบว่าเป็นได้ยากที่จะจ้องเข้าไปในดวงตาของเด็กหนุ่ม
ผ่านไปเพียงครู่เดียว เซี่ยงเส้าหยุนพบว่าดวงตาของเขาชัดเจนหาที่เปรียบไม่ได้ เขาสามารถมองเห็นได้ชัดเจนแม้ในพื้นที่มืดมิด
“เราสามารถแปรสภาพดวงตาจากสวรรค์ได้เช่นนี้หรือ?” เซี่ยงเส้าหยุนถามตนเอง ตื่นเต้นเกินกว่าจะเชื่อ เขาเริ่มทดสอบดวงตา ก่อนจะพบว่าไม่มีสิ่งใดหลุดรอดจากสายตาเขาไปได้ เขาสามารถมองเห็นมดตัวจ้อยได้จากระยะไกลด้วยซ้ำ
“เราเคยได้ยินมาว่า ดวงตาแห่งสวรรค์สามารถมองเห็นทุกสิ่ง มาดูกันว่าเราจะสามารถมองผ่านก้อนหิน ก้อนนั้นได้ไหม!” ดวงตาของเซี่ยงเส้าหยุนมองไปยังเศษหิน กระนั้นเขาพบว่าไม่อาจมองทะลุเข้าไปภายในได้ จากนั้นเขามั่นใจว่ามีเพียงสายตาเท่านั้นที่เปลี่ยนไป ความต้องการพัฒนาดวงตาแห่งสวรรค์ยังคงเป็นหนทางของเขา
เซี่ยงเส้าหยุนรู้สึกหดหู่เล็กน้อย โดยปกติดวงตาแห่งสวรรค์จะก่อตัวขึ้นตั้งแต่แรกเกิด ผู้ที่พบว่าไร้ซึ่งดวงตาแห่งสวรรค์นับเป็นเรื่องยากที่จะฝึกฝน นอกจากนี้เขาไม่เคยฝึกฝนดวงตามาก่อนแม้กระทั่งสำหรับเขา ฉะนั้นดวงตาของเขามีพลังราวกับร่างกายอย่างแน่นอน หากเขาฝึกฝนมันเช่นเดียวกับร่างกาย
ทันใดนั้นเอง เซี่ยงเส้าหยุนพบว่าพื้นสั่นสะเทือน ราวกับมีบางสิ่งขนาดใหญ่คลืบคลายเข้ามา
ตูม ตูม!
สัตว์อสูรดูเหมือนจะมายังจุดที่เขาอยู่ มันตัวใหญ่มากจนทำให้ถ้ำสั่นสะเทือนได้!
“โฮก!”
เมื่อได้ยินเสียงคำรามภายในถ้ำ ทำให้เซี่ยงเส้าหยุนปวดหัว
“บ้าฉิบ! บริเวณด้านหน้าสถานที่นี้ควรเป็นอาณาเขตของลิงคิงคองยักษ์! มันไม่ควรเป็นผู้คุ้มครองน้ำจากน้ำพุดวงดาวปฐพีสิ!” เซี่ยงเส้าหยุนตื่นตระหนกในพลัน การแสดงออกเปลี่ยนไปราวกับกำลังจะตาย
เซี่ยงเส้าหยุนหยิบน้ำเต้าที่ว่างเปล่าจำนวนหนึ่ง และเก็บน้ำให้ได้มากที่สุด ซึ่งเขาเตรียมน้ำเต้าเหล่านี้เพื่อมาเก็บน้ำจากน้ำพุดวงดาวปฐพีอยู่แล้ว และถึงเวลาต้องใช้มันเสียที
เมื่อเซี่ยงเส้าหยุนรู้สึกว่าลิงคิงคองยักษ์เข้ามาใกล้แล้ว เขาเก็บน้ำเต้าที่เต็มอย่างรวดเร็ว ขณะที่วิ่งสุดชีวิตกลับไปที่ทางเข้า เส้นทางนั้นคับแคบมาก ไม่มีทางที่ลิงคิงคองยักษ์จะสามารถไล่เขาได้ ดังนั้นเขาจึงผ่านเรื่องอันตรายไปได้อย่างฉิวเฉียด
