ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ) – ตอนที่ 28 องค์หญิงผู้สูงศักดิ์

จิ้งหูนั่งเป็นเพื่อนเป่ยฟางหรง ในขณะที่นางตั้งอกตั้งใจดูพ่อครัวทำอาหารหลายอย่าง เต้าหู้ผัดน้ำแดง ไก่ตุ๋นโสม หมูสามชั้นหนึ่งขิง ผัดรากบัวผักรวม ยังมีโจ๊กถั่วหอมน่ากิน นางน้ำลายสอรอกระทั่งทุกสิ่งเรียบร้อยอาหารชามโตทั้งหมดจึงถูกยกขึ้นตั้งโต๊ะ

เป่ยฟางหรงมองอาหารตาโตน้ำลายยืดแทบจะหยดลงบนโต๊ะ จิ้งหูดูนางไปอมยิ้มไปเมื่อนางเริ่มลงมือราวกับพายุพัดสายฟ้าฟาด ไม่คิดจะชวนศิษย์พี่สักคำ

นางรู้ดีถึงจะเอ่ยปากชวนเป็นมารยาทจิ้งหูผู้เคารพกฎเป็นอันดับสองรองจากอาจารย์ย่อมไม่แตะต้องอาหารพวกนี้อยู่แล้ว เพียงพริบตานางก็กวาดอาหารบนโต๊ะลงกระเพาะจนเกลี้ยง

จิ้งหูอยู่กับนางมานานย่อมเคยชินกับการกินของนางแล้วแต่ทุกครั้งก็อดแปลกใจไม่ได้ สตรีผู้หนึ่งเหตุใดจึงมีที่ว่างในท้องมากมายเพียงนี้

กระทั่งนางกินจนพุงป่อง นางยังร้องขอของหวานต่อ

“ท่านเซียนหรงหรง วัตถุดิบทำของหวานไม่มีขอรับ คนส่งของจะมาส่งพรุ่งนี้เช้าเอาอย่างนี้ดีหรือไม่มีผลไม้เหลืออยู่บ้างท่านกินรองท้องไปก่อน พรุ่งนี้ข้าจะทำให้ท่านใหม่”

จิ้งหูหัวเราะ

“หรงหรงนี่มันไม่เรียกว่ารองท้องแล้ว อาหารที่เจ้ากินมื้อนี้ข้าคิดว่าทั้งหมดเป็นอาหารที่บุรุษห้าคนกินอิ่มได้เลย”

“ศิษย์พี่จะรู้อะไร ข้าหิวเพียงนี้ยังคิดว่าน้อยไปเสียอีก คราหน้าท่านลองอดข้าวสักสองวันจะได้เข้าใจความรู้สึกของข้า”

ศิษย์น้องค้อนเขาปะหลับปะเหลือกกระทั่งหันไปมองพ่อครัวด้วยสายตาอ่อนหวาน พ่อครัวผู้นี้เป็นคนสำคัญของนางรองจากอาจารย์และศิษย์พี่เลยทีเดียว

เขามีนามว่าอาหนง เป็นบุรุษที่นางคิดว่าตนเองเหมือนรู้จักกับเขามาแต่ชาติปางก่อนคุ้นเคยยิ่งนัก

“เช่นนั้นข้ากินผลไม้รองท้องไปก่อนได้เจ้าค่ะ”

จิ้งหูพยายามเข้าใจ เขานั่งมองนางกินผลไม้อย่างอร่อย ในใจคิดว่าชาติก่อนนางคงเป็นหมูจอมตะกละอาจตายเพราะอดอาหารจึงได้เกิดมาเป็นถังข้าวยัดเท่าไหร่ก็ไม่เต็ม

โชคดีที่บ้านเดิมนางร่ำรวยที่สุดในแผ่นดิน อีกทั้งสำนักซินเซวียนก็ร่ำรวยมากจึงสามารถเลี้ยงดูถังข้าวน้อยตัวนี้ได้โดยไม่ลำบาก

หากเป็นที่อื่นนางคงโดนจับไปปล่อยหรือถูกขายเป็นแน่ด้วยคนที่บ้านคงเลี้ยงดูไม่ไหว ที่น่าแปลกประหลาดคือกินไปมากเท่าใดตัวของนางกลับผอมบางแทบจะปลิวลม

“เจ้ากินไปก่อนข้าเก็บจานไปล้างให้”

“ขอบคุณศิษย์พี่”

หากในยามปกติสำนักซินเซวียนล้วนมีบ่าวรับใช้คอยเก็บกวาด แต่ในยามดึกทุกคนย่อมเข้านอนจิ้งหูเกรงใจไม่อยากปลุกผู้ใดมาลำบาก เขาจึงดูแลนางเองที่จริงก็เป็นแบบนี้ตั้งแต่นางเข้ามาเป็นศิษย์ของอาจารย์แล้ว

ด้วยนิสัยเย่อหยิ่งถือดีเพราะมีฐานะสูงส่งถึงอาจารย์จะให้ปกปิดฐานะที่แท้จริง มีเพียงเขาที่เป็นพี่เลี้ยงเท่านั้นใกล้ชิดคนเดียว ถึงจะถูกอาจารย์ห้ามเปิดเผยให้ผู้อื่นรู้ ถ้ามีโอกาสเป่ยฟางหรงล้วนไม่เคยรีรอที่จะเบ่งบารมีใส่ผู้อื่นจนหลายคนไม่ชอบหน้า

นอกจากเขาแล้วในสำนักแห่งนี้ลับหลังล้วนก่นด่าและนินทานางเป็นประจำ หากอาคมนางไม่เก่งกล้าคงถูกผู้อื่นรังแกไปนานแล้ว ยังนับว่านางสามารถเอาตัวรอดได้เขาจึงไม่ต้องห่วงนางไปมากกว่าเรื่องอาหารการกิน

จิ้งหูล้างจานเสร็จก็กลับมาพบว่านางกินผลไม้จานใหญ่จนหมดแล้ว และตอนนี้ก็นอนพิงหลังกับเก้าอี้หลับสนิทน้ำลายยืดหยดย้อย จิ้งหูถึงกับพูดไม่ออกเขาส่ายหน้าแล้วเอ่ยถามนางเบา ๆ

“นี่เจ้าคือองค์หญิงผู้สูงศักดิ์จริง ๆ หรือ ผู้ใดมาเห็นสภาพเจ้าในตอนนี้คงได้คิดว่าเจ้าแอบอ้างเป็นแน่”

แน่นอนว่าองค์หญิงผู้นั้นไปเข้าเฝ้าเง็กเซียนเรียบร้อยแล้วจึงไม่มีเวลามาตอบคำถามของจิ้งหู

ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ)

ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ)

Status: Ongoing
อ่านนิยาย ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ)กลีบบุปผาร่วงโรยโบกโบยพัดผ่าน ดอกไม้สวรรค์เบ่งบานพลอยทำให้ใจสดใส เสียงเพลงหวานกังวานดังเป็นสาย ยามนางสวรรค์เยื้องกรายเต้นรำกลิ่นหอมกรุ่นโชยพาใจสั่นไหว เงาสูงร่างหนึ่งนั่งโดดเด่นงามสง่าในอาภรณ์สีแดงเพลิงสะดุดตา ทำให้เซียนสาวน้อยใหญ่ทั้งชั้นต่ำชั้นสูงต่างลอบมองด้วยใบหน้าแดงซ่าน หลี่จิ้งหาได้สนใจผู้ใดการมาร่วมงานเลี้ยงในครานี้ก็เพราะคิดจะผ่อนคลายหลังจากกลับมาจากสยบปีศาจกระทิง แต่เมื่ออยู่ในงานกลับพบว่าที่นี่ยิ่งน่าเบื่อหน่ายยิ่งกว่าการสังหารปีศาจเสียอีก เบื้องหน้าของเขาคือธิดาสวรรค์ผู้งดงามกำลังร่ายรำอย่างอ่อนช้อย กระทั่งหลายนางแอบลอบส่งสายตาให้เขาหลี่จิ้งได้แต่ส่ายหน้าหลบสายตานางเหล่านั้น สูงขึ้นไปคือองค์เง็กเซียน ด้านข้างคือสหายเทพจี้กงที่ขยันเอ่ยวาจาอีกทั้งยังขยันยกจอกสุรายิ่งกว่าผู้ใดในงาน “หลี่จิ้งซ่างเสิน*สุราไม่ถูกปากหรืออย่างไร ถึงได้ทำท่าทางเบื่อหน่ายเช่นนั้น”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset