สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 1156 สาวใช้ตัวแสบ 1060

ตอนที่ 1156 สาวใช้ตัวแสบ 1060
ยัยทึ่มคนนี้!
ในดวงตาเย่เชินหลินมีความเย็นชานิดหน่อย ทำให้อากาศโดยรอบเย็นยะเยือกผิดปกติ
“ผู้หญิงคนนี้ไปทำอะไรที่แผนกเครื่องประดับบริษัทหลินซื่อ? ” น้ำเสียงเย่เชินหลินเย็นชาราวกับปีนออกมาจากขุมนรก ในดวงตาเขาเต็มไปด้วยความโกรธเหมือนเปลวไฟ!
“เหมือนจะทำตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายออกแบบของแผนกเครื่องประดับบริษัทหลินซื่อ!”
ผู้หญิงคนนี้โง่สุดขีด!
แขนเย่เชินหลินเกิดเสียงกรอบแกรบ เซี่ยชีหรั่น ฉันจะไม่หยุดแค่นี้แน่ๆ คุณจะต้องชดใช้เรื่องนี้! ดวงตาเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา!
ประธานบริษัทหลินซื่อ
“ประธานหลิน แย่แล้ว! ” เฉินอานเสียงวิ่งมาด้วยความตื่นตระหนก นำเอกสารเสนอตรงหน้าคุณท่านตระกูลหลิน
“เกิดอะไรขึ้น ตื่นตระหนกเชียว!” หลายปีที่ผ่านมา คุณท่านตระกูลหลินไม่เคยเห็นเฉินอานเสียงตื่นตระหนกแบบนี้ไม่ว่ากับเรื่องอะไร
“ประธานหลิน พวกที่โจมตีบริษัทเครื่องประดับแฟชั่นถอนตัวไปหมดแล้ว หุ้นบริษัทเครื่องประดับแฟชั่นกำลังขึ้น ตลาดหุ้นกำลังจะดีขึ้น!” ในดวงตาเฉินอานเสียงมีความวิตกกังวลนิดหน่อย เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“ได้ยังไง?” คุณท่านตระกูลหลินอ่านข้อมูล ในดวงตามีร่องรอยความเย็นชา “ดูเหมือนไม่ควรประมาทเย่เชินหลินจริงๆ! เพราะเราสะเพร่า!” คุณท่านตระกูลหลินถอนหายใจเฮือกใหญ่
เฉินอานเสียงตกอยู่ในความสับสน ไม่เข้าใจความหมายที่แท้จริงในสิ่งเหล่านี้ที่คุณท่านตระกูลหลินพูด
“เดิมทีเราคิดว่า ในฐานะที่เป็นผู้โจมตีที่ใหญ่ที่สุดของบริษัทเครื่องประดับแฟชั่น ตลาดหุ้นอยู่ในการควบคุมของเรา คนอื่นกลายเป็นผลประโยชน์ของเรา แต่ไม่คิดเลยว่า เหล่าคนโจมตีจำนวนไม่น้อยอื่นๆ ได้หยุดโจมตีหุ้นบริษัทเครื่องประดับแฟชั่น!”
“ทำไมถึงเป็นแบบนี้?”
“ทุกคนคิดว่า บริษัทเย่ซื่อจะครอบครองบริษัทเครื่องประดับแฟชั่น ทุกคนไม่มีความสามารถในการแข่งขันกับบริษัทเย่ซื่อ และพวกเราตระกูลหลินยิ่งไม่สามารถฉวยโอกาสโจมตีหุ้นบริษัทเครื่องประดับแฟชั่นได้!”
“พวกมันรู้ได้ไงว่าบริษัทหลินซื่อของเราจะไม่ดำเนินการ?”
“บริษัทหลินซื่อเราจะดำเนินการเหรอ? นี่เท่ากับว่าบริษัทหลินซื่อจะเผชิญหน้ากับบริษัทเย่ซื่อไม่ใช่เหรอ? แทนที่จะต่อสู้กับธุรกิจขนาดเล็กอย่างบริษัทเครื่องประดับแฟชั่น เอาเงินทั้งหมดไปลงทุนอุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์ดีกว่า!”
“แล้วตอนนี้เราควรทำยังไงครับ?” เฉินอานเสียงมองคุณท่านตระกูลหลินแล้วพูดขึ้น
“น่าเสียดาย ทุกคิดคิดว่ามันผิดพลาด เราเกือบจะประสบความสำเร็จ ไม่คิดเลยว่าเย่เชินหลินมันจะฆ่ากลางทาง!”
คุณท่านตระกูลหลินเงียบอยู่นาน แล้วพูดต่อ “แต่ นี่เป็นเรื่องที่ดีสำหรับตระกูลหลิน เป็นครั้งแรกที่ได้แข่งขันกับเย่เชินหลิน จะได้เห็นความสามารถเย่เชินหลินชัดๆ! สำหรับเรื่องประมูลอสังหาริมทรัพย์ในครั้งต่อไป ห้ามแพ้ตระกูลเย่เด็ดขาด!”
คุณท่านตระกูลหลินหายใจเข้าลึกๆ เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่าบริษัทเย่ซื่อเป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง เมื่อก่อนดูถูกเย่เชินหลินจริงๆ!
คฤหาสน์ริมทะเล
ซือซือนำเงินเข้าบัญชีเหยนชิงเหยียน เธออยากรู้มากๆ แล้วว่าข่าวสำคัญที่เหยนชิงเหยียนพูดคือข่าวอะไรกันแน่
“นายได้เงินหรือยัง? ” เสียงลึกลับและเย็นชาดังขึ้น ก้องในโทรศัพท์
“ขอบคุณพี่ส้งมาก ฉันได้รับเงินแล้ว ข่าวก็คือตอนนี้เนี่ยนโม่อยู่กับฉัน! ” ในคำพูดของเหยนชิงเหยียนดูประหลาดนิดหน่อย!
“อะไรนะ? เนี่ยนโม่อยู่กับนาย? ทำไมเขาอยู่กับนาย? ” ซือซือประหลาดใจ เธอไม่มั่นใจว่าสิ่งที่เหยนชิงเหยียนพูดคือเรื่องจริง
“คุณลืมไปแล้วสินะ จิ่วจิ่วแฟนฉันเป็นเพื่อนสนิทเซี่ยชีหรั่น ถ้าคราวก่อนไม่ได้หลอกใช้จิ่วจิ่ว จะเปิดเผยสถานการณ์ภายในบริษัทเครื่องประดับแฟชั่นให้ Peter ได้ไง? ” น้ำเสียงเหยนชิงเหยียนเผยความแปลกประหลาด!
บนใบหน้าซือซือเผยรอยยิ้มแปลกประหลาด ชะงักไปหนึ่งวินาที แล้วพูดกับเหยนชิงเหยียนที่อยู่ปลายสาย “ฉันอยากให้นายกำจัดมัน!”
“ฮ่าๆ ฉันไม่กล้าฆ่าคนหรอก!” น้ำเสียงเหยนชิงเหยียนมีความเจ้าเล่ห์นิดหน่อย
“ฮ่าๆ” ซือซือหัวเราะอย่างกล้าได้กล้าเสียขึ้นมา ในรอยยิ้มเธอมีความประหลาด “มีเรื่องที่เหยนชิงเหยียนอย่างนายไม่กล้าทำด้วยเหรอ? ว่ามาสิ อยากได้เงินเท่าไร?”
“ดูเหมือนพี่ส้งจะรู้จักฉันดีนะ! เมื่อฉันทำเสร็จแล้ว ฉันอยากให้คุณส่งฉันไปต่างประเทศ และซื้อที่ดินในต่างประเทศให้ฉัน! และต้องทำเรื่องพวกนี้ก่อนที่ฉันจะลงมือ ไม่งั้นฉันก็จะไม่ทำ!” ในน้ำเสียงเหยนชิงเหยียนมีร่องรอยการข่มขู่ เขารู้ว่าการฆ่าเนี่ยนโม่มันมีความหมายอะไรกับส้งหลิงหลิง!
“ได้ ฉันตกลง แค่นายทำได้ ฉันก็ตกลงทุกอย่าง!”
“โอเค คำไหนคำนั้นนะ! ฉันจะรอข่าวดีจากพี่ส้ง! ” เหยนชิงเหยียนวางสายไป
ผู้ชายคนนี้กล้าข่มขู่ตนจริงๆ! แต่เซี่ยชีหรั่นในตอนนี้ไม่มีบริษัทแล้ว ไม่มีเย่เชินหลิน แค่จัดการเนี่ยนโม่ได้ เซี่ยชีหรั่นมันก็จะสูญเสียที่พึ่งทางใจไปอย่างสิ้นเชิง!
ฮ่าๆ ตั้งตารอคอยเลยล่ะ!
แผนกเครื่องประดับบริษัทหลินซื่อ
เซี่ยชีหรั่นนั่งในห้องทำงานสุดหรู กลิ่นดอกลิลลี่โชยมาที่โต๊ะเป็นบางครั้ง มันคือดอกไม้ที่เธอชอบมากที่สุด ไม่รู้ว่าหลินเจี๋ยไปรู้เรื่องพวกนี้มาจากไหน หรือเรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องบังเอิญ!
เซี่ยชีหรั่นอ่านเอกสารในมือ เอกสารเหล่านี้คือตัวอย่างการออกแบบทั้งหมดในประวัติศาสตร์ของแผนกเครื่องประดับบริษัทหลินซื่อ ต้องการอัปเดตและปรับปรุงจากตัวอย่างเหล่านี้ ก็ไม่ใช่เรื่องที่ง่าย อย่างไรแล้วของเหล่านี้ก็คือตัวอย่างที่ทำโดยนักออกแบบเครื่องประดับมืออาชีพ! ใช้ความคิดไม่น้อยเลย
ในขณะนี้ท้องฟ้ามืดลงแล้ว พนักงานในแผนกเครื่องประดับได้เลิกงานไปตั้งนานแล้วในเวลานี้ หลินเจี๋ยมองในห้องที่มีไฟเปิดอยู่ เซี่ยชีหรั่นกำลังก้มหน้าก้มตาทำงาน ท่าทางตั้งใจของเธอ มันทำให้ตนรู้สึกปวดใจเป็นพิเศษ
“ก๊อกๆ” เสียงเคาะประตูดังขึ้น
เซี่ยชีหรั่นเงยศีรษะขึ้น มองรอยยิ้มนิดๆ บนใบหน้าหล่อเหลาของหลินเจี๋ย ที่กำลังมองตนอยู่
“ประธานหลิน”
เซี่ยชีหรั่นลูบผมที่กระจัดกระจายบนหน้าผาก ยิ้มเล็กน้อยมองหลินเจี๋ยที่ยืนตรงประตูทางเข้าแล้วพูดขึ้น “ประธานหลินมาทำไมคะ? ”
“เลิกงานแล้ว ควรไปกินข้าวได้แล้ว” หลินเจี๋ยมองสีหน้าเซี่ยชีหรั่นที่ค่อนข้างมึนงง ยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดขึ้น
เซี่ยชีหรั่นถึงยกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา ที่แท้ก็เลยเวลาเลิกงานไปเกือบชั่วโมงแล้ว! เธอมองหลินเจี๋ยอย่างกระอักกระอ่วนนิดหน่อยแล้วพูดขึ้น “ขอโทษค่ะ ฉันลืมเวลาไปเลย!”
“ไปกันเถอะ ไปกินข้าวกัน! บริษัทหลินซื่อของเรามีพนักงานขยันขันแข็งแบบคุณนี่โชคดีมากจริงๆ ! ” หลินเจี๋ยมองเซี่ยชีหรั่น
เซี่ยชีหรั่นยิ้มอย่างค่อนข้างเขินอาย
ยืนขึ้นมา เก็บเอกสารบนโต๊ะทำงานแล้วก็ตามหลินเจี๋ยลงไปห้องอาหารชั้นล่าง
“สำหรับการทำงานในแผนกเครื่องประดับบริษัทหลินซื่อ ปรับตัวได้ไหม?” หลินเจี๋ยมองเซี่ยชีหรั่นอย่างเป็นห่วงแล้วพูดขึ้น
“ดีมากเลยค่ะ ฉันเห็นตัวอย่างที่ออกแบบโดยนักออกแบบของแผนกเครื่องประดับบริษัทหลินซื่อมันดีมากจริงๆ แต่ต้องมีการเปลี่ยนแปลงรายละเอียดบางอย่าง!” เซี่ยชีหรั่นยิ้มเล็กน้อย
“ดูเหมือนเซี่ยชีหรั่นอย่างคุณจะมีมุมมองที่ไม่เหมือนใครเกี่ยวกับเครื่องประดับจริงๆ ยังไงแล้วสไตล์เหล่านั้นที่ฉันให้คุณไป มันคือสินค้าชั้นเยี่ยมที่ออกแบบโดยนักออกแบบ!” หลินเจี๋ยกอดอก
“คุณผู้หญิง นี่ขนมที่คุณต้องการ!” เสียงคมชัดของพนักงานเสิร์ฟดังขึ้น
“ขอบคุณค่ะ!” เซี่ยชีหรั่นยิ้มเล็กน้อยให้กับพนักงานเสิร์ฟ
รอยยิ้มที่ไร้เดียงสานี้ ดูเหมือนไม่มีการปลอมปนเลยสักนิด เซี่ยชีหรั่นมักจะแสดงความบริษัท สง่างามและน่ารักได้อย่างที่เต็มที่ ผู้หญิงที่สง่างามคนนี้!
หลินเจี๋ยมองเซี่ยชีหรั่นตรงหน้า ใบหน้าที่เต็มไปด้วยเสน่ห์นี้ ไม่มีการดัดแปลงใดๆ เป็นสิ่งบริสุทธิ์จากธรรมชาติที่อยู่ด้านใน!
ถ้าเป็นเธอ ตอนนี้เกรงว่าจะเป็นแบบนี้แหละ มีนิสัยเฉพาะตัวที่สง่างามในความบริสุทธิ์!
เซี่ยชีหรั่นเห็นสายตาแปลกประหลาดในดวงตาของหลินเจี๋ย “การเผยแพร่สไตล์เครื่องประดับตัวใหม่ของเรา คุณมีข้อมูลเชิงลึกที่เป็นเอกลักษณ์อะไรไหมคะ? ”
“เรื่องพวกนี้ต้องให้ชีหรั่นเป็นผู้อ้างอิง คุณเป็นผู้อำนวยการฝ่ายออกแบบบริษัทหลินซื่อเรานะ! ฉันเชื่อว่าคุณมีความสามารถในการทำเรื่องนี้! ” หลินเจี๋ยได้สติกลับมาจากภวังค์ความคิด เขาเชื่ออย่างเต็มที่ว่าเซี่ยชีหรั่นมีความสามารถนี้ ตอนนี้ สำหรับการเปิดตัวตัวอย่างเครื่องประดับใหม่ เขาเต็มไปด้วยความคาดหวัง
“ฉันเหรอคะ? ฉันจะพยายามให้ดีที่สุดค่ะ!”
ทั้งสองคนทานอาหารกันอย่างมีความสุข จู่ๆ หลินเจี๋ยก็นึกอะไรขึ้นได้ มองเซี่ยชีหรั่นก่อนพูดขึ้น “คุณ……ตอนนี้จะไปอยู่ที่ไหน?”
“ฉัน……” นี่คือสิ่งที่กระอักกระอ่วนมากที่สุดอีกอย่างหนึ่งของเซี่ยชีหรั่น ตอนนี้เธอไม่มีที่อยู่อาศัย ถ้าวันนี้หลินเจี๋ยไม่มาหาตัวเองที่บริษัท บางทีเธออาจจะยุ่งจนถึงเช้า!
“หรือคุณจะนอนในห้องทำงาน?” หลินเจี๋ยยิ้มเล็กน้อยมองเซี่ยชีหรั่น พูดอย่างติดตลก เซี่ยชีหรั่นไม่ได้ตอบ!
“ถ้าคุณไม่รังเกียจ ห่างกับบริษัทเราประมาณหนึ่งไมล์ ฉันซื้อคฤหาสน์หลังหนึ่งไว้ที่นั่น เป็นทรัพย์สินภายใต้ชื่อของฉัน ปกติไม่มีคนอยู่ สภาพแวดล้อมที่นั่นค่อนข้างดี เป็นที่สำหรับการพักผ่อนตามปกติของฉัน คุณไปอยู่ที่นั่นได้นะ!” หลินเจี๋ยมองเซี่ยชีหรั่นแล้วพูดขึ้น
เซี่ยชีหรั่นมองหลินเจี๋ยอย่างกระอักกระอ่วนนิดหน่อย พูดขึ้น “ไม่ดีกว่าค่ะ ฉัน……ฉันอยู่ในห้องทำงานแค่คืนเดียวก่อน พรุ่งนี้ฉันจะไปหาเพื่อน”
หลินเจี๋ยมองเซี่ยชีหรั่น แววตาเปล่งประกายของเธอ น่ารักมาก มีความรู้สึกน่าปกป้อง
เห็นแววตาแปลกประหลาดของหลินเจี๋ย เซี่ยชีหรั่นก็ลูบผมที่พลิ้วไหวตรงหน้าผากอย่างเชื่องช้า ก้มศีรษะลง ทานอาหารในจาน
“ได้ยังไงล่ะ ไม่งั้นคืนนี้คุณมาอยู่กับฉัน พรุ่งนี้คุณค่อยไปหาเพื่อน” เสียงทุ้มต่ำของหลินเจี๋ยลอยเข้าหูเซี่ยชีหรั่น เหมือนสายลมอ่อนๆ ตรงเข้าสู่หัวใจ
“อืม……ก็ได้ค่ะ” เห็นหลินเจี๋ยขอซ้ำๆ ตัวเองก็อายที่จะปฏิเสธอีก จึงตอบตกลงหลินเจี๋ย
หลังจากทานอาหารเสร็จ เกล็ดหิมะบนท้องฟ้าด้านนอกก็ยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
เซี่ยชีหรั่นสวมผ้าขนสัตว์สีเหลือง ยืนตัวสั่นท่ามกลางลมหนาว หลินเจี๋ยเอนตัวมา ยืนอยู่ด้านหลังเซี่ยชีหรั่น ช่วยเซี่ยชีหรั่นบังเกล็ดหิมะที่ร่วงลงมา
ความอบอุ่นนิดหน่อยพุ่งเข้ามาหาเซี่ยชีหรั่น
เมื่อรถบูกัตติคันดำของหลินเจี๋ยจอดอยู่ตรงหน้า หลินเจี๋ยก็เปิดประตูรถให้เซี่ยชีหรั่น