สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 189 สาวใช้ตัวแสบ 93

ตอนที่ 189 สาวใช้ตัวแสบ 93
“ค่ะ คุณเย่” เซี่ยชีหรั่นเก็บความรู้สึกไม่สบายนั้น ดูภาพถ่ายทั้งสองซองอย่างละเอียดหลายๆรอบ ถึงสรุป “ภาพนี้ ค่อนข้างเหมือนหน่อย โดยเฉพาะภาพนี้ มีเสนห์ที่มีส่วนคล้าย” เธอหมายถึงจมูกและปากที่เหมือนของโม่เสี่ยวจุน
เย่เชินหลินเม้มปาก หยิบภาพที่เธอชี้ ดูอย่างละเอียด เขารู้สึกว่าภาพนี้มีส่วนคล้ายเย่จื่อห้านตอนเด็กเหมือนกัน ไม่รู้ว่าเป็นผลทางจิตวิทยาหรือไม่
“ถ้าอย่างนั้นก็ภาพนี้ละกัน” เย่เชินหลินพูดจบ ยื่นซองเอกสารอีกซองคืนให้กับหลินต้าฮุย
“กลับเถอะ” เย่เชินหลินสั่ง หลินต้าฮุยแอบมองเขาผ่านกระจดหลัง ในใจคิดว่า คนๆนี้ก็ใจแคบพอควร
เขาก็แค่พูดว่าโม่เสี่ยวจุนดูดีตอนเด็กๆ ก็ไม่ได้ว่าดูดีกว่าคุณสักหน่อย และยังไม่ได้พูดว่าโตขึ้นจะหล่อกว่าคุณเสียหน่อย
“เซี่ยชีหรั่น คุณจำไว้นะ ถ้าแม่ผมเอาภาพนี้มาถามคุณ นี่ใช่โม่เสี่ยวจุนใช่ไหม ให้คุณตอบว่าใช่”
ประโยคนี้ทำให้เซี่ยชีหรั่นสับสนมากขึ้น แต่เธอรู้ว่าเย่เชินหลินถึงกับเรียกชื่อเธอเต็มยศขนาดนั้น แสดงว่าตอนนี้เขาอารมณ์ไม่ดีมากๆ ถ้าเธอถามตอนนี้ว่าทำไม เตรียมโดนเยาะเย้ยถากถางแน่นอน
“ค่ะ คุณเย่” เซี่ยชีหรั่นตอบเบาๆ
หลินต้าฮุยอดไม่ได้ถอนหายใจออกมา สถานการณ์ของสองคนนี้ไม่เหมือนคนกำลังตกหลุมรักกันเลย ไม่เท่ากันโดยสิ้นเชิง
เขารู้ดีถ้าเปิดปากพูดอะไรไปในตอนนี้ ก็จะถูกเย่เชินหลินด่าแน่นอน แต่ถ้าไม่ช่วยแก้ไขเรื่องอารมณ์ของคุณเย่ท่านประทานใหญ่ คาดว่าอีกพักหนึ่งก็คงต้องได้เห็นใบหน้าที่นิ่งๆของชายชรา
ยื่นหัวไปก็โดน ก้มหัวลงก็โดน คิดเสียว่าเป็นการทำความดี ช่วยให้พวกเขาสมหวังละกัน ใครให้เขาเป็นคนซื่อสัตย์จงรักภักดีต่อเย่เชินหลิน
“คุณเซี่ย” หลินต้าฮุยเรียกเธอ
คิ้วของเย่เชินหลินขยับ คิดในใจ เด็กคนนี้กล้าหาญจริงๆ กล้าเรียกผู้หญิงของเขาอย่างเปิดเผยต่อหน้าเขา
“อืม” เซี่ยชีหรั่นก็ประหลาดใจอยู่ๆหลินต้าฮุยเรียกเธอ เธอกำลังคิดถึงพฤติกรรมแปลก ๆ ของเย่เชินหลิน
“คุณว่า คุณเย่ของพวกเราหล่อไหม” หลินต้าฮุยถามอย่างไม่กลัวตาย
เย่เชินหลินจ้องตาหลินต้าฮุยด้วยสายตาที่ดุ แต่ไม่ได้ดุเขา คนบางคนยังคงรอคำตอบของผู้หญิงคนนั้น
หลินต้าฮุยถามจบ คิดในใจว่า สาวงามคุณเซี่ย คุณต้องช่วยต่อคำของผมสิ หากคุณไม่รู้จักสถานการณ์ปัจจุบัน คาดว่าคืนนี้คุณเย่ท่านประธานใหญ่คงไม่ปล่อยคุณไปแน่
เซี่ยชีหรั่นรู้สึกไม่สบายใจที่ได้ชื่นชมโม่เสี่ยวจุนโดยไม่ได้ตั้งใจทำให้เย่เชินหลินโกรธ ต้องการที่จะขอโทษ ก็ดูเป็นทางการเกินไป ต้องการหาเหตุผลที่จะสรรเสริญเย่เชินหลินสักสองสามคำ　ก็รู้สึกอึดอัดใจ ในทางตรงกันข้ามทำให้เขารู้สึกว่าเธอเสแสร้ง
ดีที่หลินต้าฮุยยื่นโอกาสมาให้ เธอจึงรีบคว้าไว้
“หล่อแน่นอน คุณเย่เป็นผู้ชายที่หล่อที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอ” เซี่ยชีหรั่นพูดเรียนแบบโม่เสี่ยวหนงตอนที่ประจบเอาใจเย่เชินหลิน ยกย่องสรรเสริญเขา
แต่เธอไม่ได้สรรเสริญใครแบบนี้จริงๆ พูดแบบนี้รู้สึกไม่ใช่ตัวตนของเธอเลย
เย่เชินหลินคิ้วขยับ อะแฮ้มหนึ่งครั้ง
ดูเหมือนว่าเธอจะไม่จริงใจพอ เขาเหมือนยังค่อยพอใจ
หลินต้าฮุยถอนหายใจด้วยความโล่งอก โชคดีที่เซี่ยชีหรั่นไม่ได้โง่ หากเธอไม่ยอมตอบ พรุ่งนี้ต้องโดนเย่เชินหลินจัดการอย่างหนักแน่
เขามองเย่เชินหลินอย่างเงียบ ๆ จากกระจกมองหลัง ยังคงหน้านิ่งๆ ดูเหมือนว่าต้องจัดหนักกว่านี้
เขาพยายามคิด แล้วพูดมาหนึ่งประโยค “คุณเย่ของพวกเราชอบคนที่พูดเป็นรูปธรรม เขาคิดว่าถ้าพูดแบบกว้างๆไม่ค่อยจริงใจ”
เย่เชินหลินจ้องมองหลินต้าฮุยอย่างเย็นชาผ่านกระจกมองหลัง เขาหดคอลง ฉันพยายามต่อสู้เพื่อความสุขของท่านนะ ไม่มีความดีก็ต้องมีความชอบบ้าง อย่าทำอะไรผมนะ
จากการเตือนของหลินต้าฮุย เซี่ยชีหรั่นทำความเข้าใจทันที อย่างไรก็ตามเกลี้ยกล่อมแล้ว จะมาทิ้งกลางคันไม่ได้ เธอหันไปจ้องหน้าที่หล่อของเย่เชินหลินอย่างกล้าหาญ
เธอไม่ค่อยมองเขาเองก่อน ส่วนใหญ่จะมองด้วยการโดนบังคับให้มอง ทำตามคำสั่งของเขา
ตอนนี้ เธอจ้องมองเขาอย่างจริงใจ มองที่หน้าผากเต็มของเขา ดูคิ้วคมสีเข้มของเขา ไปที่ดวงตาลึกๆของเขา
ปฏิเสธไม่ได้จริงๆ ว่าโม่เสี่ยวจุนหล่อแล้ว แต่ก็หล่อไม่ได้อย่างเขา อาจกล่าวได้ว่าพวกเขามีสไตล์ที่แตกต่างกัน โม่เสี่ยวจุนมีความโศกเศร้าเล็กน้อย แต่เขาเย็นชา
เธอมองเข้าไปในดวงตาสีเข้มของเขา สายตาอันเงียบสงบมันเหมือนมีกำลังแม่เหล็กดูดเธอเข้าไป
เธอมองฉัน ฉันมองเธอเช่นนี้ เหมือนมีกระแสไฟฟ้าแรงสูงอยู่ตรงกลาง เธอไม่กล้ามองอีก เขินอายปิดตาลง ดวงตาของเธอมองจมูกโด่งๆของเขา ริมฝีปากที่เรียวบางของเขา
เมื่อดวงตาของเธอตกลงบนริมฝีปากของเขาอย่างจริงจัง ในหัวคิดถึงฉากที่เขาจูบเธออย่างไม่อาจควบคุมได้ หน้าแดงโดยไม่รู้ตัว ส่วนเขาที่ถูกเธอจ้องมอง มันร้อนไปหมด
“ขนตาของเย่เชินหลินดำเข้ม ดวงตาลึก ยังมีปาก…..” ดวงตาของเย่เชินหลินร้อนแรงขึ้น ส่องแสงจ้องมองที่เซี่ยชีหรั่น เธอยกย่องเขาอย่างไม่รู้ตัวเหมือนกำลังละเมอ