สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 190 สาวใช้ตัวแสบ 94

ตอนที่ 190 สาวใช้ตัวแสบ 94
ถูกเขาจ้องอย่างเขินอาย แต่ไม่ต้องการเห็นเขาโกรธ เธอจึงมองริมฝีปากของเขาต่อไป
ไม่รู้เพราะอะไร จ้องมองที่ริมฝีปากของเขาเช่นนี้ รู้สึกว่าเขาเซ็กซี่มาก เธอยังต้องการ…..อยากจูบเขา เธอบ้าไปแล้วจริง ๆ
“ปากเป็นอะไร” เย่เชินหลินถามด้วยเสียงแหบ หลินต้าฮุยมองเข้าไปในกระจก หลบสายตาอย่างรวดเร็ว ตระหนักถึงสถานการณ์แล้วลดความเร็วลง รถเกือบเหินบนพื้นดิน
เซี่ยชีหรั่นยังคงมองเขาอย่างจริงจัง ส่วนเย่เชินหลินก็จ้องที่ใบหน้าเล็กๆของเธอ ไม่มีใครรู้สึกถึงความเร็วของรถมีการเปลี่ยนแปลง
“ปากเป็นอะไรน่าเกลียดมาก” เขาถามซ้ำอีกครั้ง ที่จริงแล้วมีความรู้สึกภาคภูมิใจมาก
“ไม่ ไม่ใช่ ความจริงแล้ว เซ็กซี่มาก” เธอถูกบังคับถาม ด้วยความตื่นเต้น คำนี้ก็โผล่ออกมาจากปาก
เย่เชินหลินอึดอัดใจ โผเข้าหาจูบปากน้อยๆของเธอ
ผู้หญิงที่สมควรตาย กล้าล่อเขาในรถ กล้าพูดว่าเขาเซ็กซี่ โดนหาที่เอง ดูว่าเขาจะจัดการเธออย่างไร
โอ้พระเจ้า หลินต้าฮุยรู้ว่าต้องเกิดสถานการณ์แบบนี้ คิคิ เขาเป็นคนทำให้เกิดขึ้นเอง เขาความจะดีใจแทนพวกเขา หรือควรจะสงสารเขาถูกฉากที่ร้อนแรงนี้ทรมาน
ในขณะนี้ ไม่มีใครสนใจว่าเขารู้สึกอย่างไร เซี่ยชีหรั่นถูกสัตว์ร้ายเย่เชินหลินจูบอย่างดุร้ายจนเวียนหัว
เขาบดขยี้เธอ ริมฝีปากดูดเธออย่างไร้ยางอาย เธอไม่มีโอกาสได้พักหายใจด้วยซ้ำ อุณหภูมิภายในรถดูเหมือนว่าจะเพิ่มขึ้นหลายเท่าในทันที ไม่เพียงแต่การจูบที่ร้อนแรง แต่อุณหภูมิในร่างกายทั้งสองก็เพิ่มขึ้นด้วย น่าสงสารหลินต้าฮุย เขารู้สึกว่าตัวเองก็เริ่มร้อนตาม
ทนไม่ไหวกับสองคนนี้แล้ว
เขาเหยียบคลัตช์เบา ๆ รถก็หยุดลง
เขาไม่กล้าพูดรบกวน หลังจอดรถ เปิดประตูแล้วลงจากรถไป
เซี่ยชีหรั่นไม่รู้ว่าทำเมื่อครู่เธอถึงได้เมาไม่รู้ตัว ลืมไปว่ามีหลินต้าฮุยอยู่บนรถด้วย เสียงเปิดประตูรถปลุกให้เธอตื่นมีสติ เธอยื่นมือเล็กผลักเย่เชินหลินออก ปากก็ออกห่าง พูดตะกุกตะกัก “ยัง ยังมีคนอยู่นะ”
“ไม่มีคนแล้ว” เย่เชินหลินพูดด้วยเสียงแหบ เหมือนพวกคนหลอกลวงหญิง พูดหลอกไป จูบร้อนกดลงอีกครั้ง
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ เซี่ยชีหรั่นถูกหมาป่าที่ดุร้ายกดลงที่เบาะหลัง
“อย่า อย่า ฉัน….ฉันกลัว” เซี่ยชีหรั่นรู้ว่าเธอไม่ควรปฏิเสธ แต่ที่นี่เป็นชานเมือง ยังอยู่ในรถ หลินต้าฮุยสูบบุหรี่อยู่นอกรถ เธอดูเหมือนจะยอมรับยากนิดหน่อย
เสียงของเธอกำลังสั่น ทันใดนั้นเย่เชินหลินก็มีอารมณ์ความเสน่ห์หา
จากนั้นเขาก็นึกถึงคำพูดของเธอได้อีกครั้ง หน้าของเขาใกล้กับใบหน้าของเธอมาก ถามด้วยเสียงเบา “บอกฉันที ฉันดูหล่อตอนเด็ก หรือโม่เสี่ยวจุนของเธอ”
คำถามนี้ไร้เดียงสาจริงๆ เขาต้องการเป็นคนหล่อแม้แต่ตอนเด็ก ตอนเขาเด็กมีลักษณะอย่างไร เธอแค่เคยดูภาพถ่ายผ่านๆ จะจำได้อย่างไร เซี่ยชีหรั่นรู้สึกรับเขาไม่ได้ แต่เกรงว่าจะถูกจัดการไม่เหลือซากในที่อึดอัดเช่นนี้ เธอยังพูดด้วยความจริงใจ “ต้องเป็นคุณแน่นอน”
พูดจบ น้ำหนักบนตัวเธอขยับออกไป ขอบคุณพระเจ้า เธอสามารถหายใจได้อย่างราบรื่น
เขาลุกขึ้นและช่วยเธอจัดดึงกระโปรง ถึงแม้กริยาจะไม่อ่อนโยน ก็ถือว่าค่อนข้างมีน้ำใจแล้ว
เซี่ยชีหรั่นนั่งลงด้วยความอึดอัดใจ รีบรวบผมให้เรียบร้อย จัดกระโปรงให้ตรง จากนั้นนั่งให้เรียบร้อย เว้นระยะห่างจากเย่เชินหลิน
เย่เชินหลินลดกระจกลง เรียกหลินต้าฮุย เขารีบดับบุหรี่ แล้วขึ้นรถ
สตาร์ทรถยนต์ หลินต้าฮุยอดไม่ได้ที่จะมองกระจกมองหลัง เขาไม่อยากจะเชื่อเลย ร่างกายของคุณเย่ประธานใหญ่แข็งแรงขนาดนั้น ทำไมคุณถึงปลดอาวุธอย่างรวดเร็ว
เย่เชินหลินเหมือนรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ มองดูเขาอย่างเย็นชา พูดด้วยอารมณ์เสีย “ยังไม่ได้เริ่มเลย”
หลินต้าฮุยหดคอลง ส่งเสียงครวญครางด้วยความประหลาดใจ “ยังไม่ได้เริ่มก็จบซะแล้ว”
เซี่ยชีหรั่นไม่เข้าใจการสนทนาระหว่างชายคนนี้ แต่เธอก็ไม่ต้องการที่จะเข้าใจ ดูอย่างไรก็ไม่เหมือนการพูดคุยเรื่องดีๆอะไร
“ถ้าได้เริ่มจริงๆ กลัวว่าคุณจะไม่สามารถกลับบ้านได้ในคืนนี้” เย่เชินหลินกัดฟันด้วยความโกรธ ในใจคิด ความกล้าหาญของคุณเริ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ มาดูกันว่าพรุ่งนี้ฉันจะจัดการกับคุณอย่างไร
หลินต้าฮุยเห็นเย่เชินหลินอารมณ์ดีขึ้น ใจเขาก็เย็นตาม อดไม่ได้ที่จะประจบอีกครั้ง
“ฉันก็ว่าระดับคุณเย่ของพวกเราจะอ่อนแอได้อย่างไร ถ้าท่านได้เริ่มจริงๆ ฮ่าๆ ฉันคิดว่าฉันคงไม่ได้กลับบ้านภายในสามวันนี้แน่ๆ”
รถเดินทางต่อไป แต่เดิมก็ไม่ได้วิ่งเร็ว แต่ก็กลับถึงวิลล่าอย่างรวดเร็ว
　　เย่เชินหลินถือซองเอกสารลงจากรถกับเซี่ยชีหรั่น หลินต้าฮุยก็ลงมาเช่นกัน เดินไปข้างๆเย่เชินหลิน พูดว่า “คุณเย่ หากไม่มีธุระอะไรแล้ว ผมกลับก่อนนะครับ”