สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่281 สาวใช้ตัวแสบ 185

ตอนที่281 สาวใช้ตัวแสบ 185
เมื่อนึกถึงคำเตือนของฝู้เฟิ่งหยีแล้ว เธอยิ่งรู้สึกว่าตัวเองนั้นทำผิด
ในเวลานี้จึงทำได้แต่เพียงอธิษฐานอย่างเงียบๆ หากยังมีโอกาสที่จะให้เธอได้แก้ไขในข้อผิดพลาดของเธอ โดยใช้วิธีการอื่นเพื่อขับไล่เซี่ยชีหรั่นออกไป
หลังจากที่เย่เชินหลินออกมาจากห้องน้ำ สีหน้าก็เย็นชาลง เขายืนอยู่ตรงหน้าส้งหลิงหลิง คิ้วขมวดแล้วเตือนว่า “ไม่ว่าครั้งนี้คุณจะเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้หรือไม่ คุณจงจำไว้ว่า หากใครกล้าแตะต้องเซี่ยชีหรั่นแม้เพียงปลายเส้นผม ผมจะไม่ให้คุณได้อยู่เป็นสุข หากคุณยังอยากจะอยู่ในบ้านตระกูลเย่ต่อ ก็ให้อยู่เฉยๆ ถ้ายังอยู่ไม่เป็นสุขอีกครั้ง ผมก็จะส่งส้งซูหาวเข้าคุกไปอีกคนหนึ่ง ฟังเข้าใจหรือยัง?”
“ฉันไม่ได้ทำนะ เชินหลิน ฉันไม่ได้ทำอะไรจริงๆนะ แต่ฉันรู้ดีว่า ฉันพูดไปคุณก็ไม่เชื่ออยู่ดี ฉันจะอยู่อย่างสงบเสงี่ยม ฉันก็ไม่กล้าดื้อ ฉันรู้ว่าคุณจะทำอะไรฉันกับซูหาวนั้นเป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก เมื่อก่อนฉันไม่กล้า ต่อไปฉันก็ไม่กล้าก่อเรื่องภายใต้สายตาคุณ” ส้งหลิงหลิงรีบพูดขึ้นอย่างจริงจัง
“เธอจะก่อเรื่องหรือไม่ก่อเรื่อง ยังไงก็ต้องทิ้งร่องรอย เมื่อลงมือทำแล้ว ก็อย่าคิดว่าจะโชคดี นึกว่าจะหนีรอดไปได้” คำพูดของเย่เชินหลินเริ่มสงบลง ส่วนส้งหลิงหลิงพยายามบีบให้น้ำตาตัวเองไหลออกมา
“เชินหลิน ทำไมคุณถึงใส่ร้ายฉัน จะไล่ฉันออกไปใช่ไหม? ฉันรู้ว่าคุณเป็นห่วงเธอ เกิดเรื่องกับเธอคุณรู้สึกเสียใจ แต่เรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลยสักนิดเดียว”
“กลับไปครั้งนี้ คุณกลับบ้านตระกูลส้งไปพักผ่อนสักช่วงหนึ่งก่อนนะ ไปสงบสติอารมณ์” เย่เชินหลินไม่สนใจน้ำตาของเธอ และไม่สนใจในคำพูดของเธอ พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอันเรียบเฉย แล้วก็หันหลังเดินออกจากประตูไป
ส้งหลิงหลิงกำลังจัดการอารมณ์ของเธออยู่ในห้อง ในใจกำลังครุ่นคิด เขาไม่ได้ยกเลิกงานแต่งอย่างเด็ดขาด เธอก็ยังมีโอกาส
เรื่องนี้เธอมีส่วนร่วมจริงๆ แต่เธอยังไม่ถูกจับได้ว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ก็คิดเสียว่าโชคดีแล้ว อยากให้กลับไปชั่วคราวก็คงจำเป็นต้องกลับไป เธอคาดหวังว่า เย่เชินหลินและเซี่ยชีหรั่นจะมีปัญหากันเอง เธอก็จะได้มีโอกาสแล้ว
เซี่ยชีหรั่นคุยกับฝู้เฟิ่งหยีเรื่องที่เธอไปเจอมา เธอนึกว่าฝู้เฟิ่งหยีจะโทษเธอ แต่ไม่คิดว่าฝู้เฟิ่งหยีจะเห็นใจเธอขนาดนั้น
“ในเมื่อหลินเอ๋อร์ให้เธอมา เธอก็ตามพวกเราไปเถอะ ถ่อมตนหน่อยก็พอ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงเบา สีหน้าดูเหมือนไม่ค่อยดี เซี่ยชีหรั่นก็พอจะเข้าใจ
“ขอบคุณนายหญิงมากค่ะ ฉันจะระวังให้มากค่ะ”
ในที่สุดเธอก็เข้าใจ คำว่าถ่อมตนคืออะไร เมื่ออยู่ภายใต้ที่ เย่เชินหลินมีสถานที่มีคู่หมั้นแล้ว ไม่ว่าเธอไปถึงไหนก็บอกได้เพียงว่าเธอเป็นเพียงผู้ติดตามของเย่เชินหลินเท่านั้น
หลังจากเมื่อคืนที่ผ่านมาจนถึงตอนนี้ เธอพบว่าที่จริงแล้วเธอลุ่มหลงเย่เชินหลินอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้นมากกว่าเดิม
ถึงแม้จะได้เป็นเพียงผู้ติดตามของเขา ขอเพียงได้เห็นหน้าเขา ได้ยินเสียงของเขา ก็ยังดี
นอกจากนี้เธอรู้อยู่แก่ใจเธอดีว่า เย่เชินหลินรักและเอ็นดูเธอมาก ถ้าเป็นส้งหลิงหลิงผ่านเรื่องราวเหมือนกับเธอ เขาคงไม่ปกป้องแบบนี้ เขาไม่ได้นอนทั้งคืน เพื่อไปรับเธอมาอยู่ข้างกาย ตอนที่เธอกลัวการนั่งเครื่องบินเขาก็คอยจับมือเธออย่างแน่น คอยให้กำลังใจเธอ
ถึงแม้เวลาที่เขาลงโทษเธอโดยการเย็นชากับเธอ เมื่อมองเห็นน้ำตาของเธอ เขาก็เปลี่ยนมาอ่อนโยนกับเธอในพริบตา
ทั้งหมดนี้ เธอจะจดจำไว้ในใจตลอดไป
“แม่ครับ ทานข้าวเช้าหรือยังครับ? เย่เชินหลินเข้าไปถามในห้องของฝู้เฟิ่งหยี ”
ทานแล้วจ้า ถ้ารอให้มาพาฉันไปทานในเมือง ฉันคงต้องหิวตายก่อนแน่
เย่เชินหลินได้แต่ยิ้มแย้มเท่านั้น ไม่โต้เถียงกับแม่เขา
“จิ่วจิ่ว เธอทานข้าวเช้าหรือยัง? ” เย่เชินหลินถามจิ่วจิ่วอีก เธอรู้สึกว่าตนได้รับความเอ็นดูขึ้นมาอย่างประหลาดใจ คุณชายออกปากถามเธอด้วยตนเองว่าทานข้าวเช้าหรือยัง หรือเพราะว่าเธอคือคนสนิทของเซี่ยชีหรั่น?
“ทานแล้วค่ะ ทานแล้วค่ะ”
“โอเค ถ้าอย่างนั้นพวกเราไปเดินเขากัน”
ฝู้เฟิ่งหยียืนยันที่จะเดินขึ้นเขา บอกว่ามาจุดธูปบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ต้องมีความจริงใจ ต้องเดินเท้าทีละเก้าเดินขึ้นไป ห้ามขี้เกียจ
เย่เชินหลินเพื่อดูแลคุณแม่แล้ว จึงไม่มีเวลามาดูแลพวกผู้หญิง พวกเธออายุยังน้อย ต้องดูแลตัวเองกันไป แม้ว่าเขาไม่ได้ออกคำสั่งอย่างชัดเจน จิ่วจิ่วก็ทราบดีว่าตัวเองต้องคอยดูแลเซี่ยชีหรั่น ส่วนส้งหลิงหลิง จะมีใครสนใจเธอนะเหรอ ปล่อยให้เธอดูแลตัวเองเถอะ
เซี่ยชีหรั่นกลัวตัวเองเดินเร็ว ฝู้เฟิ่งหยีจะเป็นห่วง ร่างกายของเขาก็แข็งแรงไม่เท่าพวกเธอ ดังนั้นเพื่อดูแลเธอ เธอจึงลดความเร็วของฝีเท้าลง
ส้งหลิงหลิงก็ตั้งใจเดินช้า แต่ไม่ได้มีความคิดเดียวกันกับเซี่ยชีหรั่น เธออยากจะแสดงออกถึงความไม่พอใจ เพื่อให้ ฝู้เฟิ่งหยีได้เห็น
ดังนั้นสถานการณ์จึงกลายเป็นว่าฝู้เฟิ่งหยีและเย่เชินหลินเดินอยู่ข้างหน้า ส่วนสามสาวเดินตามมาข้างหลัง
“ชีหรั่น เธอมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่อย่างน่าอัศจรรย์ได้อย่างไรภายในคืนเดียว?” ที่จริงแล้วเซี่ยชีหรั่นได้เคยเล่าให้จิ่วจิ่วฟังแล้ว เธอยังตั้งใจที่จะถาม คืออยากให้ส้งหลิงหลิงได้รู้ว่า ในใจเย่เชินหลินที่มีต่อเซี่ยชีหรั่นนั้นสำคัญขนาดไหน
“พูดให้ฟังแล้วนี่? ยังจะมาถามอีก” เซี่ยชีหรั่นอมยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดกับ จิ่วจิ่ว
“โธ่ เรื่องแบบนี้ก็อยากฟังหลายๆครั้งไง เธอคิดดูสิ เรื่องแบบนี้ใช่ว่าเป็นหญิงสาวตระกูลใหญ่ก็จะได้รับการดูแลแบบนี้นะ” คุณชายนั่งเฮลิคอปเตอร์กลับมาอยู่ข้างกายเธอภายในเวลาข้ามคืน และพาเธอนั่งเฮลิคอปเตอร์กลับมาแต่เช้า ฮ่าๆ คิดแล้วก็อดอิจฉาเธอไม่ได้ ไม่รู้ว่าหากใครบางคนได้รับรู้ จะโกรธจนควันออกหูไหม