สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่403 สาวใช้ตัวแสบ 307

ตอนที่403 สาวใช้ตัวแสบ 307
ความจริงแล้วนี่เป็นการแสดงถึงการปฏิเสธของเธอแล้ว แต่เป็นการปฏิเสธที่ไม่สามารถขัดขืนได้ เย่เชินหลินคิดว่าเธอไม่รู้จะทำอย่างไร
“หวังอยากจะให้ฉันพาส้งหลิงหลิงมาจริงเหรอ?” เย่เชินหลินถามอย่างใจเย็น
“ฉัน…” เซี่ยชีหรั่นกัดริมฝีปาก เธอพบว่าหากจะให้เธอโกหกจะว่าเธอก็ไม่เป็นไร ยังไงก็พูดไม่ออก บางทีอย่างนั้นจะดูไม่จริงใจเกินไป
“ไม่สนว่าเธอจะหวังให้ฉันพาใครมา วันนี้ฉันแค่อยากพาเธอมา ไปกันเถอะ” เย่เชินหลินเปลี่ยนมาจับมือเธอแทน และไม่คุยเรื่องนี้กับเธออีก
พวกเขาสองคนมาถึงแต่เช้า เวลาที่เย่เชินหลินไป เมื่อทุกคนเห็นก็จะทักทายเขาด้วยความเคารพ: “สวัสดีครับ คุณเย่!”
ในร้านอาหารทั้งหมดที่อยู่ภายใต้ฝู้ซื่อ เย่เชินหลินชื่นชอบร้านอาหารหูปินแห่งนี้ และนั่งริมหน้าต่าง มองวิวทะเลสาบ บางครั้งก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย
เมื่อถึงที่แห่งนี้เขาไม่จำเป็นต้องพูดเยอะ คนข้างล่างรีบแจ้งคนให้เปิดห้องส่วนตัวพิเศษให้เย่เชินหลินทันทีเมื่อเขาเดินเข้ามา
ไม่นานเหยนชิงเหยียนก็มาถึง นี่เป็นการพบกันครั้งที่สอง เย่เชินหลินก็ไม่จำเป็นต้องแนะนำ
เหยนชิงเหยียนทักทายเซี่ยชีหรั่นด้วยรอยยิ้ม และเรียกเธออย่างสนิทสนม: “พี่สะใภ้!”
ความมีมารยาท แม้ว่าในใจของเซี่ยชีหรั่นจะเจ็บปวดมากแค่ไหน แต่ก็ยังพยักหน้าให้ และตอบกลับเขาไปเบาๆ: “สวัสดีค่ะ!”
“ยัยฉิงฉิงคนนี้ ก็เป็นเด็กสาวที่มีบุคลิก หากคุณชอบสไตล์แบบนี้ ก็ลองดู เธอดี” เย่เชินหลินพูดกับเหยนชิงเหยียนช้าๆ
ในขณะที่พวกเขากำลังสนทนากันอยู่นั้น ไห่ฉิงฉิงที่กำลังขับรถสปอร์ตสีแดงคันเล็กของเธอออกมาจากบ้าน มุ่งขับมาที่ร้านอาหารหูปิน
ระหว่างการจราจรที่ติดขัด ด้านหลังมีรถแท็กซี่คันหนึ่งที่ขับรถตามติดรถสปอร์ตคันสีแดงคันเล็กของเธอมาอย่างง่ายดาย
หลังจากไห่ฉิงฉิงจอดรถ ก็ส่งรถให้พนักงานของร้านอาหารหูปิน และบอกให้พวกเขานำรถของเธอไปจอดให้ดี
เมื่อเธอเดินมาถึงประตู และยังไม่ทันที่จะเข้าไป ก็เห็นชายร่างสูง ที่ยืนจ้องมองอยู่ไม่ไกลจากตรงหน้าของเธอ
กลายเป็นว่าเป็นเชอเฮ่า?
ไห่ฉิงฉิงรู้สึกแปลกใจ ครั้งก่อนเธอได้ให้เชอเฮ่าบอกเรื่องที่ตามหาเซี่ยชีหรั่นให้ไห่ลี่หมินแล้ว ดังนั้นเธอจึงคิดว่าเรื่องนี้ได้จบลงแล้ว ไม่มีเหตุผลใดที่เขาจะปรากฏตัว
บางทีเขาอาจไม่ได้หาเธอ ไห่ฉิงฉิงสูดลงหายใจ แล้วเดินเข้าไปแสร้งทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เมื่อเดินมาถึงที่ไม่ไกลจากโม่เสี่ยวจุน เขาก็เดินเข้ามาหาเธอ และจับข้อมือของเธอทันที
“นายทำอะไร? ปล่อยฉันนะ! นายหาเซี่ยชีหรั่นเจอแล้วไม่ใช่เหรอ?” ไห่ฉิงฉิงกระซิบบอกเขา
ใครจะคิดว่าเขาไม่เพียงแค่ไม่ปล่อย แต่ยังดึงเธอเข้ามาหาเขา จับเธอกอดไว้แน่น จ้องมองเธอและพูดอย่างจริงจังว่า: “ครั้งนี้ฉันไม่ได้มาหาเซี่ยชีหรั่น ฉันมาหาเธอ! ฉันชอบเธอ ฉันจะจีบเธอ!”
ใจของไห่ฉิงฉิงเต้นแรงขึ้น
เธอต้องยอมรับว่า โตจนป่านนี้แล้ว เธอยังไม่เคยปฏิกิริยาแบบนี้กับผู้ชายคนไหนเลย และตามมาด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ
เธอก้มหน้าลงเลี่ยงการจ้องมองของเขา ปากก็ตะโกนใส่เขาอย่างไร้เหตุผล: “นายพูดบ้าอะไร? ปล่อยฉัน ใครจะไปบ้าเหมือนนาย?”
“ไม่ปล่อย! ฉันบอกว่าชอบเธอ ก็จะไม่ปล่อยมือ เธอต้องเป็นของฉันไปทั้งชีวิต!”หลังจากโม่เสี่ยวจุนพูดจบไม่ง่ายที่จะพูด และโน้มตัวนำริมฝีปากบางประกบเข้ากับริมฝีปากเล็กของไห่ฉิงฉิง
มันไม่ใช่การจูบแบบฝรั่ง เขาก็แค่จูบริมฝีปากของเธอ หลังจากบดขยี้ไปสองครั้งอย่างเอาแต่ใจ และปล่อยอย่างรวดเร็ว
“เข้าไปเถอะ ฉันจะรอเธออยู่ที่นี่ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปฉันก็คือแฟนของเธอ!” โม่เสี่ยวจุนพูดอย่างเด็ดขาด ราวกับว่าต้องเป็นไปตามสิ่งที่เขาพูดเท่านั้น
ไห่ฉิงฉิงถูกเขาทำให้สงบลงมา เธอควรจะด่าเขาว่าอันธพาล และควรจะตบเขาไปหนึ่งฉาก
แต่ในใจของเธอก็ยังคงเต้นแรง ราวกับจะเต้นทะลุอกออกมา เธอตื่นเต้นมาก ในใจก็รู้สึกดีใจ และรู้สึกหวาน รสชาติที่ซับซ้อนแบบนี้โตจนป่านนี้ยังไม่เคยมีเลย
“หยุด หยุดบ้าได้แล้ว ฉันไม่มีทางตอบรับ” เมื่อเธอพูดกระซิบจบ ก็เดินเข้าไปในร้านอาหารด้วยความตะขิดตะขวงใจ
ฉากเมื่อครู่ของพวกเขาถูกแขกที่อยู่หน้าประตูเห็นทั้งหมดอย่างชัดเจน คุณไห่คนนี้ก็เป็นลูกค้าประจำของพวกเขา แต่ไม่ได้รู้จักผู้ชายคนนั้น
นี่เป็นการบังคับจูบในตำนาน พวกเธอเห็นแล้วใจเต้น
ไห่ฉิงฉิงไม่รู้ว่าตัวเองเดินผ่านภายใต้สายตาของแขกพวกนั้นมาได้อย่างไร แม้ว่าพวกเขายังคงทักทายเธอด้วยความเคารพ: “สวัสดีคุณหนูไห่!”
เห็นได้ชัดว่าเธอนั้นรู้สึกถึงความอยากรู้อยากเห็นและความอิจฉาของพวกเธอ
มันทำให้เธอสับสนเล็กน้อย
แทนที่เธอจะไปที่ร้านอาหารโดยตรง แต่กลับมาที่ห้องน้ำเพื่อล้างหน้า ถึงจะสงบลงมาได้ และก้าวเข้าไปในลิฟต์อย่างช้าๆ และเดินเข้าไปห้องส่วนตัวพิเศษทุกครั้งที่เย่เชินหลินได้นัดพวกเธอทานข้าว
“ขอโทษ ที่ให้พวกคุณรอนาน!” เมื่อเธอเดินเข้ามา แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเธอเมื่อครู่ แต่เธอก็เหมือนทำผิด และคิดว่าพวกเขาจับได้
“ไม่เป็นไร พวกเราก็เพิ่งมาถึง” หลังจากเหยนชิงเหยียนพูดจบ ก็ลุกขึ้นขยับเก้าอี้มาให้ไห่ฉิงฉิงนั่ง
ที่นั่งของวันนี้ เขาอยู่ถัดไปจากไห่ฉิงฉิง เย่เชินหลินและเซี่ยชีหรั่นนั่งด้วยกัน
หลังจากไห่ฉิงฉิงนั่งลงไป เซี่ยชีหรั่นก็พยักหน้าให้เธอแล้วพูดว่า: “คุณหนูไห่”
เมื่อเห็นเธอ ไห่ฉิงฉิงก็นึกถึงผู้ชายที่เพิ่งจูบเธอข้างหน้า หัวใจของเธอก็เต้นเร็วขึ้นมาอย่าง
ไร้สาเหตุ
ในการตัดสินใจของเธอ ผู้ชายคนนั้นตามหาเซี่ยชีหรั่นด้วยความใจร้อน เขาอาจจะเป็นแฟนของเธอก็ได้ สมมติหากเขาเป็นแฟนของเธอ แล้วทำไมเมื่อครู่เขาต้องกระทำแบบนั้นกับเธอไห่ฉิงฉิงแบบนั้นล่ะ?
หรือว่า เขาอาจจะไม่ใช่แฟนของเธอ แต่เป็นญาติของเธอ?
ไห่ฉิงฉิงถือว่าเป็นคนที่ตรงไปตรงมา ในใจไม่สามารถซ่อนเรื่องอะไรได้ หลังจากที่ทุกคนทักทายกันเสร็จ อาหารก็มาถึงแล้ว เธอจึงคว้าโอกาสขณะที่เย่เชินหลินกับเหยนชิงเหยียนสนทนากัน มากระซิบถามเซี่ยชีหรั่น: “ครั้งที่แล้วมีคนที่ชื่อเชอเฮ่า บอกว่าอยากเจอเธอ ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันเอาเรื่องนี้มาบอกเธอรึยัง”
แม้ว่าเย่เชินหลินจะกำลังคุยกับเหยนชิงเหยียน ในความเป็นจริงเขาได้สังเกตทุกการเคลื่อนไหวของเซี่ยชีหรั่น
น้ำเสียงของไห่ฉิงฉิงเบามาก เขาได้ยินแค่คำว่าพี่ชายของเธอเพียงไม่กี่คำ ทำให้ระมัดระวังขึ้นทันที
เชอเฮ่าสองคำนี้ทำให้เซี่ยชีหรั่นรู้สึกกังวลเล็กน้อย เธอไม่อยากให้เย่เชินหลินโกรธในโอกาสนี้
เธอยิ้มบางๆ และตอบกลับไปว่า: “บอกแล้ว”
“ถ้างั้นพวกเธอก็ได้เจอกันแล้ว? ฉันอยากถามเธอ ว่าเชอเฮ่าเป็นไรกับเธอ?”
“เขา…” เซี่ยชีหรั่นไม่รู้ว่าควรพูดยังไงดี เย่เชินหลินขมวดคิ้วเล็กน้อย และกำลังให้ความสนใจกับเธอ เธอพูดไม่ได้ว่าเขาเป็นแฟนเก่าของเธอ แบบนี้หยามเขาเกินไป
“เป็นพี่ชายของฉัน” เซี่ยชีหรั่นได้แต่พูดแบบนี้
เธอไม่เคยโกหก แต่แบบนี้ก็ไม่ถือว่าโกหก โม่เสี่ยวจุนได้ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนของเธอ แต่ความเป็นจริงทำไมถึงไม่เป็นบทบาทของพี่ชายมาตั้งแต่เด็กล่ะ?
ในใจของไห่ฉิงฉิงก็เกิดดีใจขึ้นมาทันที แท้จริงแล้วพวกเขาก็เป็นแค่พี่น้องกัน เมื่อพูดแบบนี้ผู้ชายคนนั้นก็อาจจะไม่ได้พูดเรื่อยเปื่อย แต่เคยผ่านการติดต่อกันมาสองครั้ง ทำให้มีความรู้สึกกับเธอ? เธอจำได้ถึงความรู้สึกครั้งก่อนที่เขาใกล้เธอจนทำให้เธอหน้าแดงและใจเต้น และหัวใจอยู่ไม่เป็นสุข
“อ้อ!” ไห่ฉิงฉิงตอบไปเพียงคำเดียว
“ฉิงฉิง เหมือนว่าเธอจะไม่ค่อยทานอะไรเลย มีเรื่องในใจรึเปล่า?” เหยนชิงเหยียนถามเธอด้วยความกังวล เธอแค่ส่ายหน้า และพูดว่าไม่มีอะไร
เชอเฮ่าเป็นใครกัน? เหตุใดจึงมีคนชื่อเชอเฮ่าบุคคลนี้ขึ้นมาได้? เย่เชินหลินใบหน้าเข้มเล็กน้อย แต่ว่าสถานการณ์แบบนี้ เขาก็ถามเยอะ เพียงแค่มองไปทางเซี่ยชีหรั่นไปสองรอบ
เซี่ยชีหรั่นมองออกว่าเขาไม่พอใจเล็กน้อย อะไรเขาก็ดีไปหมด แต่เขาแสดงความเป็นเจ้าของของเธอมากเกินไป
เธออยากจะอธิบายให้เขา แต่ก็รู้สึกว่าสถานการณ์แบบนี้ไม่ดีที่จะพูด และได้ตัดสินใจอธิบายให้เขาฟังหลังจากกลับถึงวิลล่า
ในร้านอาหาร ทุกอย่างยังคงดำเนินต่อไป เหยนชิงเหยียนไม่อยากละเลยไห่ฉิงฉิง และคอนดูแลเธอไม่ให้ขาด แต่ไห่ฉิงฉิงเหมือนวิญญาณหลุดลอยไป ในใจก็คิดถึงแต่ผู้ชายที่ชื่อเชอเฮ่า
เขาบอกว่า คืนนี้เป็นต้นไปเขาก็คือแฟนของเธอ และยังพูดว่าจะรอเธออยู่ข้างนอก เขาจะรองจริงๆเหรอ?
คืนนี้เธอและเหยนชิงเหยียนเป็นผู้อาวุโสที่นัดไว้ให้ ถ้าหากเดินออกไป แล้วเชอฮ่วเดินเข้ามาแล้วพูดว่าเขาเป็นแฟนของเธอ บวกกับที่เซี่ยชีหรั่นก็อยู่ด้วย สถานการณ์ก็จะไม่ยิ่งวุ่นวายไปกันใหญ่เหรอ?
โม่เสี่ยวจุนยังไม่ได้ทานอาหารเย็น ยังคงอยู่ข้างนอกของโรงแรมหูปิน เพื่อรอไห่ฉิงฉิงออกมา
ตั้งแต่เขารู้ว่าเซี่ยชีหรั่นต้องการเงินสิบล้าน ในใจของเขาคิดหาวิธีมากมาย
ในตอนนั้นคำพูดของจิ่วจิ่วที่บอกว่า “ซื้อหวย? ปล้นธนาคาร? หรือไปหาผู้หญิงรวย ไปเป็นคนขายตัว?” แม้จะเป็นแค่เรื่องตลก แต่โม่เสี่ยวจุน ก็ได้พิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว
เล่นหวย ซึ่งเป็นไปไม่ได้ วิธีเก็งกำไรอย่างอื่น และยังไม่รวมถึงความเสี่ยงต่างๆ ส่วนใหญ่มีความไม่แน่นอน เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว
ถ้าหากปล้นธนาคารได้เงินมาสิบล้าน เขาก็จะไม่ลังเล เขากังวลเพียงแค่การล้มเหลว ทำให้เซี่ยชีหรั่นจับได้ ก็จะยิ่งเป็นห่วงเขา เขาพยายามคิดหาวิธีไปขอร้องเย่เชินหลิน
เขาช่วยเธอไม่ได้ก็ช่าง แต่กลับจะยิ่งนำปัญหาเพิ่มให้เธอมากขึ้นรึเปล่า?
คิดไปคิดมา ก็เหลือเพียงวิธีสุดท้ายที่จะทำให้สำเร็จได้ง่ายที่สุด พระเจ้าดีกับเขาโม่เสี่ยวจุน แม้จะไม่ให้เขาได้เติบโตข้างกายพ่อแม่ แต่พ่อแม่ก็ได้ให้ใบหน้ากับเขามาที่ทำให้ผู้หญิงสลบได้
ตั้งแต่มัธยมต้น ไม่เพียงแค่หวีซานซานแค่คนเดียวที่คอยตามหลอกหลอนเขาที่เหมือนดอกไม้งี่เง่า สาวๆแค่ได้มองเขาก็ต้องหน้าแดง นี่เป็นข้อได้เปรียบของเขา แม้ว่าเขาจะไม่เคยรู้สึกว่าหน้าตาของตัวเองจะมีอะไรพิเศษตรงไหน
ที่เลือกไห่ฉิงฉิงเป็นเป้าหมายของเขามีอยู่สามข้อ ข้อที่หนึ่ง เขาได้ติดตามเธอมานาน รู้ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่เพียงแต่มีรัศมีแต่ยังเป็นเจ้าหน้าที่รุ่นที่สอง เธอยังมีอุตสาหกรรมมากมายอยู่ในมือของเธอและยังมีร้านค้าที่ยังคงดำเนินอยู่ ข้อที่สอง เขาจำได้ว่าเธอชื่นชอบนักร้องหลงทางคนนั้น แสดงให้เห็นว่าเธอเป็นผู้หญิงที่คาดหวังในความโรแมนติก และความรู้สึกปัจจุบันของเธอยังคงหลงทาง มันง่ายที่จะตกหลุมรักเขา
ข้อที่สาม ครั้งก่อนเขาแค่เข้าใกล้เธอนิดหน่อย เธอก็หน้าแดงขึ้นมา ทำให้ยืนยันได้ว่าเธอก็มีความรู้สึกกับเขา