สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่404 สาวใช้ตัวแสบ 308

ตอนที่404 สาวใช้ของคุณชายเย่ 308
แน่นอนว่าในใจของเขานั้นก็ชัดเจน ตามจีบผู้หญิงหยิ่งยโสคนนี้ ไม่ได้ใช้เวลาเพียงแค่วันสองวัน ตราบใดที่เขาคิดว่าสามารถทำได้ เขาจะต้องทำได้แน่นอน
จีบเธอติดแล้ว ความเป็นไปได้ที่จะได้เงินสิบล้านจากมือของเธอ นั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่ เขาไม่ได้หวังว่าจะเอ่ยปากขอเงินสิบล้านกับผู้หญิง ผู้หญิงสมัยนี้ฉลาดกันทั้งนั้น ไม่มีใครโง่ทุ้มเงินทั้งหมดให้ผู้ชาย
เขาเพียงแค่มีเธอหนุนหลัง ต่อไปไม่ว่าจะทำอะไร ก็ง่ายไปหมด ตระกูลไห่ไม่มีทางยอมให้ลูกเขยของพวกเขาไม่มีหน้าที่การงาน มิฉะนั้นจะทำให้รู้สึกไม่เหมาะสมกับลูกสาวของเขา
มีข่าวลือมาว่าไห่ลี่หมินกำลังจะทำหน้าที่เป็นประธานของหลินเจียง ถ้าหากเขาเป็นน้องเขยของไห่ลี่หมิน ต่อไปกลับไปที่หลินเจียงหาธุรกิจสักอย่างทำ ก็จะทำได้อย่างราบรื่น
อย่างไรเขาก็จะไม่ใช้ไห่ฉิงฉิงให้เปล่าประโยชน์ ในชีวิตนี้เขาจะเป็นแค่กับไห่ฉิงฉิง ที่ถนอมเธอ ดูแลเธอ ทำให้เธอรู้สึกว่าความรักและการแต่งงานของตัวเธอเองเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขที่งดงามที่สุด
ขณะที่เขารอให้ไห่ฉิงฉิงออกมานั้น ก็ได้ยินเสียงผู้ชายสองคนจอดรถที่ประตูแอบคุยกัน
“นายเห็นผู้หญิงที่คุณชายเย่พามาในวันนี้รึเปล่า?” มีชายหนุ่มคนหนึ่งพูดกระซิบ
“ไม่ใช่ คนที่นายพูดถึงคือคุณส้งรึเปล่า? ได้ยินมาว่าคุณชายได้หมั้นหมายกับคุณส้งลูกสาวของรองประธานส้งไม่ใช่เหรอ? เขายังสามารถพาผู้หญิงคนอื่นมาได้เหรอ?”
“นายไม่เข้าใจคุณชายเลย เขามีผู้หญิงมากมาย คุณส้งเป็นผู้หญิงสวย ไม่ผิด แต่ก็หยุดเขาไม่ได้ วันนี้เป็นผู้หญิงคนอื่นไม่ใช่คุณส้ง ไม่รู้จัก ฉันไม่เคยเจอ สวยมาก ราวกับนางฟ้า…”
โม่เสี่ยวจุนในมือที่กำลังสูบบุหรี่ ไม่ได้ตั้งใจมาได้ยินบทสนทนานี้ คิ้วของเขาก็ขมวดมากยิ่งขึ้น
ผู้หญิงที่ราวกับนางฟ้า ใช่ชีหรั่นรึเปล่า?
ปรากฏว่านามสกุลเย่ได้หมั้นแล้ว! หรือว่าชีหรั่นของเขาจะเป็นเมียน้อยของเขา เป็นเมียน้อย? ดวงตาของเขามองต่ำลง เช็ดก้นบุหรี่ที่ไหม้อยู่ในมืออย่างรุนแรง…
มื้อนี้ไห่ฉิงฉิงทานอาหารได้ไม่ค่อยรู้รส เหยนชิงเหยียนหาเรื่องมาสนทนากับเธอเป็นบางครั้ง เดิมทีเธอก็ไม่ได้อยู่ในสถานะใดเลย ฝืนยิ้มทั้งนั้น และตอบเพรยงแค่สองคำ
“ฉิงฉิงในใจมีเรื่องเหรอ?” ต่อมาเหยนชิงเหยียนก็ถามไปอีกครั้ง
คราวนี้ไห่ฉิงฉิงนั่งไม่นิ่งแล้ว เธอรู้สึกว่าหากเธอออกไปแล้วเชอเฮ่าพุ่งเข้ามาจริงๆ แล้วประกาศว่าเธอเป็นแฟนของเขา คาดว่าเหยียนชองเหยียนต้องไปไม่ถูกแน่
“ความจริงแล้วมีอยู่หนึ่งเรื่อง วันนี้ที่ร้านทำผมซาลอนมีคนมาโวยวาย…ฉันต้องไปดู พวกคุณตามสบายนะคะ”
เมื่อได้ยินว่าร้านทำผมซาลอนของไห่ฉิงฉิงเกิดปัญหา เย่เชินหลินรีบจดจ่อกับเธอทันที
“ใครมาโวยวาย? ผู้หญิงไปดูคนเดียวได้ยังไง ฉันให้หลินหลิงไปจัดการให้เธอ” เมื่อเย่เชินหลินพูดจบ ก็หยิบมือถือบนโต๊ะเตรียมจะกดเบอร์ ไห่ฉิงฉิงก็มาถึงข้างกายของเขาแล้ว และรีบจับมือถือของเขาไว้ พูดอย่างใจร้อนรนว่า: “ไม่ต้อง ก็แค่นักเลงกระจอกสองคนฉันไห่ฉิงฉิงเป็นใคร เป็นวีรสตรี ยังต้องให้คุณหาคนมาจัดการอีกเหรอคะ อย่างนั้นศักดิ์ศรีของฉันคงไม่ต้องเอาแล้ว? พวกคุณทานกันเถอะค่ะ ไม่เป็นไรจริงๆ หากฉันไปแล้วเกิดเรื่องค่อยให้พวกคุณมาช่วย รับรองว่าฉันจะไม่เกรงใจ”
ช่างเถอะ เย่เชินหลินรู้ว่ายัยไห่ฉิงฉิงหน้าใหญ่ขนาดไหน ก็ไม่พูดอะไรเยอะอีก
“เสี่ยวห้าน ต้องขอโทษด้วยนะ ฉันไปก่อน เรา…” เมื่อไห่ฉิงฉิงเดินมาถึงหน้าประตูก็ไม่ลืมที่จะหันหลังพูดกับเหยนชิงเหยียน
เมื่อพูดว่าเรา ดูเหมือนว่าเธอลังเลเล็กน้อย แต่เหยนชิงเหยียนยิ้มและพูดไปว่า: “ฉันรู้ เราเป็นเพื่อนกัน ไม่ต้องพูดขอโทษ”
“ขอบคุณนะ!” ไห่ฉิงฉิงพูดจบ ก็พูดกับเซี่ยชีหรั่นว่า: “ชีหรั่น ฉันไปก่อนนะ ตามสบาย”
หลังจากเซี่ยชีหรั่นยิ้มพยักหน้าแล้ว เธอก็รีบออกไปเหมือนกับสายลม
เมื่อเสียงฝีเท้าของเธอหายไป เย่เชินหลินจึงโทรหาหลินหลิง ถามเขาว่า: “ไห่ฉิงฉิงเปิดร้านทำผมซาลอนไว้กี่ร้าน นายรู้รึเปล่า? นายรีบจัดคนมาไม่กี่คน มีกี่ร้านก็ไปกี่คน ไปดูทั้งหมด ว่ามีปัญหาอะไรรึเปล่า หากมีปัญหา ก็ช่วยเธอจัดการให้ดี ใช่แล้ว อย่าทำโจ่งแจ้ง อย่าให้เธอรู้”
“ครับ คุณเย่ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้” หลินหลิงตอบรับ
ไห่ฉิงฉิงสำหรับเย่เชินหลินแล้ว ก็เหมือนกับน้องสาวของตัวเอง เธอเป็นน้องสาวของไห่ลี่หมิน และติดตามเขามาตั้งแต่เล็ก ดังนั้นเขาไม่ได้มีความรู้สึกเชิงชู้สาวกับเธอ และก็ยังรักเธอเหมือนน้องสาว
“เป็นยังไง นายรู้สึกยังไงกับฉิงฉิง?” หลังจากไห่ฉิงฉิงเดินจากไป เย่เชินหลินจึงได้ถามเหยนชิงเหยียน
เขาดูออก ว่าเหยนชิงเหยียนเหมือนว่ามีความรู้สึกดีดีกับไห่ฉิงฉิง
ตงเจียงก็ใหญ่แค่นี้ ในบรรดาคนที่เย่เชินหลินได้ติดต่อ ยังไม่มีใครที่เหมาะสมกับไห่ฉิงฉิง เขาก็รู้ความหมายของพ่อแม่ของทั้งสองฝ่าย เป็นการจับคู่เหยนชิงเหยียนกับไห่ฉิงฉิง โชคชะตานี้เขาก็ได้มองไว้ดีแล้ว
ยันไห่ฉิงฉิงมีนิสัยดุเล็กน้อย ร่าเริงสดใสเล็กน้อย เขาจะต้องหาผู้ชายที่ทะนุถนอมเธอ
สำหรับเหยนชิงเหยียน ไม่ได้มองหาคนที่มีฐานะร่ำรวย ความจริงแล้วผู้ชายแบบนี้จะให้ความสำคัญกับความรัก สามารถให้ความสงบสุขตามที่ผู้หญิงต้องการ
“บุปผาร่วงหล่นมีใจ สายธารหลั่งไหลกลับไร้รัก” เหยนชิงเหยียนยิ้มให้กับตัวเอง และยกแก้วขึ้นมาพูดกับเย่เชินหลินว่า: “พี่ใหญ่ เรามาดื่มกันเถอะ”
เซี่ยชีหรั่นได้ยินเขาเรียกเย่เชินหลินว่าพี่ชาย ในใจก็รู้สึกไม่สบายใจ
เธอหวังว่าสักวันหนึ่ง จะได้ยินโม่เสี่ยวจุนเรียกเย่เชินหลินว่าพี่ใหญ่ หวังว่าสถานการณ์ครั้งก่อนที่เหยนชิงเหยียนได้รับ สามารถให้โม่เสี่ยวจุน
…
ไห่ฉิงฉิงเดินออกจากร้านอย่างร้อนรน มองออกไปข้างนอก กลับไม่เห็นแม้แต่เงาของเชอเฮ่า
ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ในใจของเธอรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย อดคิดไม่ได้ เขากำลังล้อเล่นกับเธอ? เมื่อครู่ที่ทั้งกอดและจูบเธอ ในใจของเธอชอบ แต่เขามาจูบแล้วก็เดินจากไป?
มากเกินไปแล้ว!
อย่าให้ไห่ฉิงฉิงจับผู้ชายที่น่ารังเกียจคนนี้ได้อีกนะ ก็คอยดูว่าเธอจะฉีกเขาเป็นชิ้นๆไหม
เธอขึ้นรถด้วยความโกรธ ขับรถออกไปด้วยความโกรธ ขับรถกลับบ้านไปตลอดทาง ขับไปถึงไม่ไกลจากประตูสารประกอบทหาร มีผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ตรงกลางของทางม้าลาย
เธอเกือบจะชนเขา รีบเบรกรถด้วยความตกใจจนเหงื่อท่วมตัว
คิดว่าใครกันที่ไม่มีตา รอให้เธอสูดลมหายใจ แล้วมองดีๆ ใช่คนที่นามสกุลเชอคนนั้นไม่ใช่เหรอ?
โม่เสี่ยวจุนเคลื่อนไหวเร็วมาก ขณะที่ไห่ฉิงฉิงมองเขาด้วยความตะลึง เขาก็ก้าวเพียงไม่กี่ก้าวก็เปิดประตูรถขึ้นมาแล้ว
“นี่ นายยังปกติดีรึเปล่าเนี่ย? นายขึ้นรถมาทำไม? นายบอกว่าจะรอที่ประตูทางเข้าของโรงแรมไม่ใช่เหรอ” เมื่อไห่ฉิงฉิงพูดมาถึงตอนนี้ เพิ่งรู้ว่าตัวเองเอาความคิดในใจพูดออกมาแล้ว ทันใดนั้นหน้าก็แดงขึ้นมาและกลับคำพูด
“ไม่เห็นว่าฉันผิดหวังเหรอ?” โม่เสี่ยวจุนขยับเข้ามาใกล้เธอเล็กน้อย กลิ่นอายของชายบริสุทธิ์โชยมาไห่ฉิงฉิงอดไม่ได้ที่จะนึกถึงจูบที่หน้าประตูโรงแรม หัวใจก๊อกไม่ได้ที่จะใจเต้นอย่างกระวนกระวาย
“ผิดหวังอะไร? นายหยุดพูดบ้าๆได้แล้ว รีบลงจากรถ! คนของสารประกอบทหารแถวนี้รู้จักฉันทั้งนั้น นายนั่งในรถของฉัน ต่อไปฉันจะมองหน้าใครไม่ติด นายรีบลงไป!” ไห่ฉิงฉิงอยากตะโกนใส่เขาเสียงดัง ยังคิดว่าหากเจอเขาอีก จะจัดการกับเขาให้เข็ด
ตอนนี้ไม่คิดว่าเมื่อเห็นเขาแล้ว เธอกลับไม่มีแรงผลักดันแบบนั้น แม้แต่พูดยังติดอ่าง เธอไม่มีประโยชน์จริงๆ
“เธอพูดสิ หากฉันจูบเธอที่นี่ เธอยิ่งไม่มีหน้าเจอใครได้อีก?” มุมปากของโม่เสี่ยวจุนปรากฏรอยยิ้มชั่วร้าย และขยับเข้าไปใกล้เธออีกนิด ไห่ฉิงฉิงหน้าแดงจนไม่รู้จะแดงได้ยังไงแล้ว ลมหายใจก็ติดขัด
“อย่ามาพูดไร้สาระ นาย นายอย่าคิดว่าจะแกล้งฉันได้ ฉันจะบอกนายให้ ฉันไม่ใช่คนที่ใครจะมาแกล้งได้ง่ายๆ อันธพาลอย่างนาย พฤติกรรมของนายแบบนี้ อืม…” เธอบังพูดไม่จบ ไม่คิดว่าเขาจะกดทับลงมา และ ปิดปากของเธอจริงๆ
โม่เสี่ยวจุนไม่เคยมีประสบการณ์จูบมาก่อน แต่เรื่องแบบนี้ไม้จำเป็นต้องเรียนรู้ จูบตามสัญชาตญาณก็พอแล้ว
เขากระทำกับไห่ฉิงฉิง ไม่เหมือนที่กระทำกับหวีซานซานแบบรังเกียจ ก็มีความรู้สึกดีๆด้วยไม่มากก็น้อย แม้จะไม่ได้เรียกว่าชอบ ดังนั้นจูบแบบนี้ ทำให้ไห่ฉิงฉิงรู้สึกไม่เหมือนแสดง ดูไม่เหมือนว่ามาจับเธอด้วยวัตถุประสงค์อื่นเลย
คนอย่างโม่เสี่ยวจุน หน้าตาเหมือนคนดีไร้เดียงสา หรือพูดได้ว่าค่อนข้างสูงส่ง แม้ว่าจุดประสงค์ของเขาไม่บริสุทธิ์จริงๆ คนอื่นก็ยากที่จะมองเขาไม่ดี
ไห่ฉิงฉิงพยายามต่อต้าน แต่น่าเสียดายที่เธอถูกจูบจนมือไม้อ่อนระทวย ดันเขาตั้งนานก็ดันไม่ออก
โม่เสี่ยวจุนก็ไม่ได้จูบนาน จบการจูบได้อย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็พูดกับเธออย่างสุดซึ้งว่า: “เธอกินเสร็จแล้ว แต่ผู้ชายของเธอยังหิวอยู่เลย ไปกินข้าวกับฉัน!”
“นายเป็นผู้ชายของใครกัน? หน้าด้านไปไหม?” ไห่ฉิงฉิงนานกว่าจะหายใจคล่อง ไม่พอใจเลยด่าเขาไป แต่จริงๆแล้วในใจกลับใจอ่อนตั้งนานแล้ว และยังหมุนพวงมาลัยอย่างไร้สาเหตุ และทำตามที่เขาพูดจริงๆ ไปกินข้าวกับเขา
โม่เสี่ยวจุนมองไปข้างหน้า ไม่แสดงอาการบนใบหน้า ในใจกำลังคิด ไม่รู้ว่าชีหรั่นเป็นยังไงบ้างแล้ว นามสกุลเย่ไม่ได้พาคู่หมั้นออกมา แต่กลับพาเธอออกมา แสดงว่าในใจของนามสกุลเย่นั้น เธอก็มีตำแหน่งเหมือนกัน?
หากเขาสามารถปฏิบัติกับเธอด้วยความเต็มใจ ดีกับเธอแค่คนเดียว ให้เธอมีความสุข ก็ไม่ใช่ว่าโม่เสี่ยวจุนจะไม่สนับสนุนพวกเขา
แต่น่าเสียดาย ไม่ว่าเขาจะดีกับเธอแค่ไหน เพียงแค่เธอไม่ใช่ผู้หญิงของเขาแค่คนเดียว เธอก็จะไม่มีทางมีความสุข
เขาได้ฟังบทสนทนาที่พนักงานจอดรถพูดแล้ว เดาว่าเซี่ยชีหรั่นคงจะอยู่ข้างใน กลัวว่าไห่ฉิงฉิงจะออกมาพร้อมกับพวกเขา นามสกุลเย่จะเข้าใจผิดได้ว่าเขาติดต่อกับเซี่ยชีหรั่นเป็นการส่วนตัว
เมื่อเขาได้เงินสิบล้านมาแล้ว ก่อนที่จะให้อิสระแก่ชีหรั่น เขาจะไม่เข้าใกล้เธอ แม้ว่าเขาอยากจะเจอเธอทุกวินาที อยากรู้ว่าเธอใช้ชีวิตอยู่ยังไง แต่เขาจะไม่เป็นภาระให้เธอเลยแม้แต่น้อย
ไห่ฉิงฉิงแอบมองเขา รู้สึกว่าดวงตาของเขานั้นเศร้าและลึก ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
แม้ว่าเขาจะเผยความรู้สึกอย่างกระตือรือร้น และยังบังคับจูบเธอไปสองครั้ง เธอก็ติดใจมาก แต่ในใจของเธอก็คลุมเครือรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างในใจของผู้ชายคนนี้ ที่เข้าใกล้เธอ บางทีอาจจะไม่ได้ง่ายอย่างที่เขาพูด
“เชอเฮ่า คืนนี้ฉันไปกินข้าวกับเซี่ยชีหรั่น” ไห่ฉิงฉิงพูดขึ้นมากะทันหัน