สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่408 สาวใช้ตัวแสบ312

ตอนที่408 สาวใช้ตัวแสบ312
โม่เสี่ยวจุนพูดถูก เธอเป็นผู้หญิงที่น่าสงสาร เธอน่ารักที่สุดในโลก เป็นผู้หญิงที่ไร้เดียงสาที่สุด ทำไมเขาถึงไม่อดทนกับเธอบ้าง ให้เวลาในการลืมกับเธอล่ะ?
เขาเป็นลูกผู้ชาย มักทำให้ผู้หญิงลำบากใจ ไม่มีเหตุผลจริงๆ
ความคิดเหล่านี้ วนเวียนอยู่แค่ในหัวใจของเขา และจะไม่ยอมรับกับเธอ เย่เชินหลินจะไม่มีทางเป็นคนที่ก้มหัวให้ผู้หญิงแล้วยอมรับผิดเด็ดขาด
เมื่อก่อนเขาคอยคิดแต่ว่า เพียงแค่ในใจของเธอไม่มีชายอื่น เขาก็จะรักเธอดีๆ ยกย่องเธอเท่าฟ้า
ตอนนี้เขาคิดว่า เขาควรจะรักเธอก่อน ยกย่องเธอเท่าฟ้า ไม่นานหัวใจของเธอก็จะไม่มีชายอื่น
เห็นได้อย่างชัดเจน กี่วันมานี้เขาอ่อนโยนกับเธอบ้างแล้ว เธอก็ค่อยๆเปลี่ยนแปลง แล้วยังเริ่มพูดว่าเขาเป็นคนรักของเธอก่อน และโม่เสี่ยวจุนเป็นแค่พี่ชายของเธอ
อันที่จริงสิ่งที่ผู้หญิงคนนี้ต้องการไม่มากมาย หัวใจของเธอนั้นนุ่มนวล ก็เหมือนกับน้ำ เธอพูดได้ซื่อขนาดนี้ บอกว่าหากเขาโมโหใส่เธอ เธอจะไม่ให้อภัยไปตลอดชีวิต แสดงว่าตอนนั้นเธอเกลียดเขามากขนาดไหน
แต่เกลียดขนาดนี้ เขาก็ไม่เคยทำเพื่อเธอมากมาย เธอก็เปลี่ยนทัศนคติแล้ว และเต็มใจที่จะเปิดใจยอมรับเขาอีกครั้ง
ความใจดีและความอดทนของเธอนั้นมีค่าที่จะให้เขาได้เรียนรู้ แม้ว่าเขาจะไม่ให้เธอรู้ว่าเขากำลังเรียนรู้ว่าต้องรักใครสักคนยังไงจากเธอ
ก่อนหน้านี้เขารู้สึกว่าการใช้วิธีที่โหดเหี้ยมเพื่อทำให้เธอยอมแพ้เขานั้นช่างโง่สิ้นดี ตรงกันข้ามกับไห่ลี่หมิน เขาเป็นคนมีความอดทน หากเขาไม่เปลี่ยนกลยุทธ์ บางทีต้องมีสักวันที่เธอจะเอนเอียงปางนามสกุลไห่
แน่นอนเขามีวิธีทำจะบังคับให้เธออยู่ ถ้าเพียงแค่คนอยู่ แต่ใจไม่อยู่ แบบนั้นยิ่งน่าเศร้า
เขาไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ดึงเขาเข้ามาข้างกาย แล้วกอดเธอไว้แน่น
ตอนนี้ระหว่างเขาสองคนไม่มีข้อผูกมัดใดๆ ความตรงไปตรงมา ก็เหมือนหัวใจสองดวง อย่างน้อยในใจของเขา ได้พร้อมแล้ว และจะเข้าหาเธออย่างสุดหัวใจ
อันที่จริงแล้วในส่วนนี้เซี่ยชีหรั่นก็ทำมันได้แล้ว แต่เพราะการกลับไปกลับมาซ้ำๆของเขา เธอจึงปกป้องตัวเองที่ภายนอกดูแล้วเย็นชาก็เท่านั้นเอง
“อีกไม่กี่วัน เธอไปทำงานที่ฝู้ซื่อ” เขาสั่งเบาๆ เป็นคำสั่งจริงๆ ไม่มีเตรียมตัวใดๆ
หลังจากคืนนั้นที่เขาถามความคิดของเธอ เขาก็ได้สั่งให้หลินหลิงจัดเรื่องที่เซี่ยชีหรั่นไปทำงานให้ฝู้ซื่อ
เนื่องจากเซี่ยชีหรั่นต้องการทำงานเกี่ยวกับการตลาด ดังนั้นจึงใช้เวลาเล็กน้อยในการจัดตำแหน่งที่เหมาะสมให้กับเธอ อย่างไรก็ตามหลินหลิงทำงานได้มีประสิทธิภาพอยู่เสมอ เรื่องแบบนี้คงไม่ใช่เรื่องยาก การจัดเตรียมเพื่อไปทำงานในไม่กี่วัน เซี่ยชีหรั่นพร้อมทุกเวลา
แค่เซี่ยชีหรั่นได้ยินคำว่าทำงานสองคำนี้ ความแปลกใจก็ปรากฏบนใบหน้าเล็กอย่างอดไม่ได้
เธอที่ถูกเขากอดไว้ เกือบลุกขึ้นนั่งอย่างตื่นเต้น แต่กำลังของเธอไม่สามารถต้านทานกำลังของคุณเย่ได้ ขยับนิดเดียวก็ถูกเขากดลงเบาๆ เลยได้แต่นอนลงไปแต่โดยดี
“ทำงาน? คุณยอมให้ฉันทำงานจริงเหรอคะ” เสียงของเซี่ยชีหรั่นสั่งเล็กน้อย
เธอแปลกใจมาก แม้บอกว่าช่วงนี้เขาประพฤติดีกับเธอ เธอก็ไม่ได้หวังว่าเขาจะคิดได้เร็วแบบนี้ และอนุญาตให้เธอออกไปข้างนอก “แสดงตัว”
เขาเคยได้ยินมาก่อนว่า ผู้ชายหลายคนที่มีเงินไม่มีทางยอมให้ผู้หญิงของเขาออกไปทำงาน รู้สึกว่าผู้หญิงออกไปทำงาน ก็เหมือนกับหมายความว่าผู้ชายไม่สามารถเลี้ยงเธอได้ เขาก็จะเสียศักดิ์ศรี
โดยเฉพาะผู้ชายที่ภูมิใจในตัวเองและหยิ่งอย่างเย่เชินหลิน กลัวว่าการตัดสินใจให้เธอออกไปทำงานนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย
ผู้หญิงคนนี้เป็นเพียงแค่เด็กตัวเล็กๆคนหนึ่ง เย่เชินหลินเลิกคิ้ว ใบหน้าก็ยังไม่เปลี่ยน ยังคงนิ่งเหมือนเดิม
“ทำไม ไม่อยากไปเหรอ? ถ้าหากไม่อยาก…” เขาพูดเสียงเบา
“ใครบอกว่าไม่อยากคะ? อยาก อยาก อยาก อยาก ขอบคุณมากเลยนะคะ! ที่ให้ฉันไปทำงาน! ฉันขอคืนคำที่ครั้งก่อนพูดกับคุณ คุณไม่ใช่ผู้ชายที่ดื้อรั้นที่สุดในโลก! ไม่ใช่เด็ดขาด ฮ่าฮ่า คุณเป็นผู้ชายที่มีความคิดทันสมัยมาก ฉันดีใจมากค่ะ!”
เธอเข้ามาหาเขาก็เพื่อนขายให้กับเขา ยังไงเขาก็ไม่ให้ทำงาน แล้วเธอจะทำอะไรเขาได้ล่ะ?
ดังนั้นเธอจึงรู้สึกขอบคุณเขาจากใจจริง ปากเล็กของเธอก็หวานโดยไม่รู้ตัว ที่พูดประจบ
เย่เชินหลินเดินไปไหนก็มีแต่คำเยินยอรอบตัว แต่เขาเกลียดคำยกย่องที่ไม่สมจริง อย่างเช่นเขาเป็นผู้ชายที่งดงามที่สุดในปฐพี เป็นผู้ชายที่กล้าหาญที่สุดต่างๆ แค่เขาได้ยินก็รำคาญ
คำเยินยอของผู้หญิงคนนี้ไม่เหมือนของคนอื่นๆ เขาได้ยินแล้วดีใจมาก แต่เพียงแค่ว่าเขาไม่แสดงออกมาเท่านั้นเอง
“ฉันไม่ใช่ผู้ชายที่ไม่ฟังความคิดเห็นใคร อย่างนั้นฉันเป็นที่สอง หรือที่สาม?” เขาถามเสียงเย็น
ใบหน้าเล็กของเธอถูกเขาพูดจนแคบลง และทั้งแดงอีกครั้ง ในใจคิด ผู้ชายคนนี้แค่อยากให้เธอสรรเสริญเขาอีกครั้งไม่ใช่เหรอ? บางครั้งเขาก็น่ารักเหมือนเด็ก
เซี่ยชีหรั่นยิ้มขึ้นมา มือเล็กก็วางไว้บนหน้าเขา พร้อมกับรอยยิ้ม และพูดว่า: “ให้ฉันดูดีๆ ดูว่าคุณอยู่ที่อันดับเท่าไหร่”
เมื่อพูด เธอยังโน้มตัวเข้าหาใบหน้าของเขา และมองไปที่หน้าผากของเขา และคิ้วของเขา
รอยยิ้มของเธอไปถึงดวงตาของเธอ เมื่อสบตาเข้ากับเขา ดวงตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นลึก
ทันใดนั้นเขาก็อยากจะทะนุถนอมผู้หญิงคนนี้ดีๆ และความรู้สึกชื่นชมในตัวเขาของเธอดูเหมือนจะเพิ่มขึ้น ทั้งสองคนเธอมองเขา ฉันมองคุณ สายตาสบกัน เหมือนว่าหัวใจจะเข้าใกล้อย่างไม่มีสิ้นสุด
ในสายตาที่จับจ้องดูเหมือนจะมีแรงแม่เหล็กแรงสูงดึงดูดลมหายใจของซึ่งกันและกัน เมื่อมองดูกันแบบนี้ ลมหายใจของทั้งสองค่อยๆเปลี่ยนกลายเป็นเร็วขึ้นเล็กน้อย
สายตาของเขามองไหลลงมา ในที่สุดก็ตกลงบนปากเล็กๆที่ถูกเขาบดขยี้ในตอนเช้าจนแดงเหมือนดอกตูมกุหลาบที่ผลิบาน
เขามองเธอดูตื่นเต้นผิดปกติ ทั้งสองคนเคนจูบกันนับไม่ถ้วน แต่เธอก็ยังตื่นเต้น แต่ความตื่นเต้นนี้ไม่เคยมีมาก่อน
เธอก็มองไปที่ริมฝีปากของเขาอย่างไม่รู้ตัว ภาพเงาของเขาลึกมาก ดังนั้นบนริมฝีปากบนของเขาจึงดูเป็นสี่เหลี่ยม และเซ็กซี่ผิดปกติ
เหมือนว่าทุกครั้งที่จูบเขาจะเป็นคนกดทับลงมา ไม่เคยมีการสบตาเช่นนี้มาก่อน
ลำคอของเขาสั่นเล็กน้อย ที่เหมือนกับเห็นคนสวยแล้วหิวกระหาย แสดงให้เห็นว่าเขาปรารถนาอยากจะกินปากเล็กของเธอขนาดไหน
เซี่ยชีหรั่นมองไปที่ริมฝีปากของคุณเย่ ลำคอของเธอแห้งเล็กน้อย และอดไม่ได้ที่จะทำท่ากลืนน้ำลาย การเคลื่อนไหวที่ละเอียดอ่อนนี้ช่างเซ็กซี่เย่เชินหลินทำเสียงฮึดฮัด แล้วจูบเธอทันที
ในไม่ช้าการจูบของทั้งสองคนก็เปลี่ยนเป็นร้อนแรงมากขึ้น ขณะที่จูบ มือใหญ่ของเขาก็ขยำลูบไปมา
หลังจากจูบไปครู่หนึ่ง ทันใดนั้นเขาก็พลิกตัวและกดเธอไว้ใต้ร่าง สายตานั้นเหมือนรถกเป็นไฟจ้องมองใบหน้าเล็กของเธอที่แดงจนเหมือนเลือดตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
“ขอบคุณที่ฉันให้เธอไปทำงานจริงเหรอ?” น้ำเสียงของเขาแหบพร่า
เซี่ยชีหรั่นถูกเขาจูบจนไม่คิดอะไรแล้ว เพียงแค่พยักหน้าอย่างโง่ๆ และพูดว่า: “จริงค่ะ”
“ถ้างั้นก็ใช้ร่างกายของคุณฉันสิ!”
เขารู้สึกว่าแบบนี้คือความรักที่แท้จริง ในความรักทำสิ่งที่น่ารื่นรมย์มากที่สุด
ร่างกายของเซี่ยชีหรั่นอ่อนปวกเปียกแต่แรกแล้ว คิดว่าไม่สามารถรับไหวรอบใหม่ที่เขาจะทำ ใครจะรู้ว่าร่างกายก็ยอดเยี่ยมเช่นนี้ ในการรุกทักษะที่อ่อนโยนของเขา เธอรู้สึกอีกครั้ง และยังคงเป็นความรู้สึกคลั่งที่เธอไม่สามารถหยุดได้
มุมปากของเขามีรอยยิ้มที่ชั่วร้าย ดูเหมือนว่าเขาจะพอใจมากกับอุณหภูมิและความนุ่มนวลของร่างกายเธอ
สุดท้าย เธอก็ถูกบังคับให้ไปถึงจุดสุดยอดของความปรารถนาของเขา ความตื่นเต้นทำให้กระตุกอย่างช่วยไม่ได้ และอดไม่ได้ที่จะคลางเสียงที่ผ่อนคลายออกมา
ท่าทางของเธอแบบนั้นก็เหมือนนางแมวป่าที่พึงพอใจมาก เย่เชินหลินมองอย่างมีความสุข
หากไม่ใช่เพราะกลัวร่างกายของเธอจะรับไม่ไหว เขาอาจจะร่วมรักอย่างบ้าคลั่งกับเธออีกสองสามครั้ง
เพื่อไล่ตามรอยเท้าของเธอให้ทัน เขาจึงเริ่มโจมตีอย่างรุนแรง เซี่ยชีหรั่นรับไม่ไหวแล้วจริงๆ มือโอบคอของเขาเอาไว้ และขอความเมตตา
“อย่า…อย่าทำแบบนี้ ฉัน ฉัน…อืม…”
“หากพูดมากอีก จะจัดการกับเธออีกหนึ่งชั่วโมง!” เขาขู่เธออย่างรุนแรง เธอไม่กล้าพูดมากแล้วจริงๆ เพียงแค่นอนอ่อนปวกเปียกอยู่ตรงนั้น ปล่อยให้ผู้ชายคนนี้กลายเป็นสัตว์ร้ายทำตามสิ่งที่ต้องการ
ในที่สุดเขาก็ได้สิ้นสุดลง เซี่ยชีหรั่นเหมือนหมดสติไป อ้าปากหอบ หลับตาลงอย่างสงบสักครู่
ดูเหมือนใครบางคนสงบลงในไม่ช้า ด้วยความภาคภูมิใจ และเป็นทุกข์เมื่อเห็นผู้หญิงตัวเล็กของเขา ทั้งตลกและทั้งโกรธ
“พละกำลังแย่มาก พรุ่งนี้เป็นต้นไปไปออกกำลังกายตอนเช้ากับฉัน”
พละกำลังแย่มาก…เซี่ยชีหรั่นรู้สึกละอายใจกับสิ่งที่เขาพูด
ไม่ยุติธรรมจริงๆ ไม่ใช่เพราะพละกำลังของเธอไม่ดี เปลี่ยนเป็นผู้หญิงคนอื่นถูกเขากระทำสองชั่วโมงดูสิ คงจุก
“ไม่พอใจเหรอ?” เขาพลิกตัว ตะแคงกอดเธอ และถามอย่างใจเย็น
“แน่นอนว่าไม่พอใจ เพราะคุณมันสัตว์ร้าย ไม่เกี่ยวกับพละกำลัง” เธอกระซิบน้ำเสียงเบามาก แต่มันทำให้คุณเย่หัวเราะออกมา แล้วกอดเธอไว้ในอ้อมแขนอีกครั้ง แล้วพูดให้เธอกลัว: “เชื่อไหมว่าฉันจะเป็นสัตว์ร้ายอีกครั้ง?”
“เชื่อ!” เธอตอบกลับอย่างว่าง่าย เพราะกลัวจริงๆ แล้วรีบเปลี่ยนเรื่อง: “เรามาพูดอะไรที่จริงจังกันดีกว่าค่ะ ฉันหมดแรงแล้วจริงๆ คุณบอกฉันได้ไหม ฉันไปทำงานอะไร?”
เขาให้เธอไปทำงาน เธอดีใจมาก คราวนี้เหมือนฝันไปเลย
เมื่ออยู่โรงเรียนฉันฝันว่าสักวันหนึ่ง อยากจะแสดงความทะเยอทะยานในที่ทำงาน แต่เพราะเรื่องของเสี่ยวจุน สุดท้ายแม้แต่ใบปริญญาก็ไม่ได้รับ
ถ้าหากสามารถไปทำงาน สำหรับเธอก็เหมือนกับฝันไป
ถ้าหากเธอมีตัวเลือกที่สามารถเลือกได้ เธอไม่อยากไปทำงานในโคจรของเย่เชินหลิน เธอขอไปบริษัทเล็กแล้วเริ่มจากศูนย์ ไม่ว่าจะเหนื่อยลำบากแค่ไหนเธอก็ไม่สนใจ
อันที่จริงเธอเข้าใจว่าการที่เย่เชินหลินจัดแบบนี้ถือว่าได้ถอยหนึ่งก้าวแล้ว ถ้าหากเธอยืนหยัดไม่ไปทำงานที่ฝู้ซื่อ ก็จะทำให้เขารู้สึกว่าเธอต้องการออกจากการควบคุมของเขา
บางที่งานนี้อาจเป็นจุดเปลี่ยน ค่อยๆให้เขาไว้วางใจให้เธอทำงานข้างนอก เธอค่อยออกจากฝู้ซื่อแล้วไปทำงานที่อื่นก็ได้