สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 413 สาวใช้ตัวแสบ 317

ตอนที่ 413 สาวใช้ตัวแสบ 317
ขณะที่เย่เชินหลินกำลังดื่มเหล้า เขาก็ขอโทษรองประธานส้งและภรรยาอีกครั้งและยังบอกกับส้งหลิงหลิงว่าจะชดเชยเรื่องนี้ให้ แถมยังบอกอีกว่าต่อไปเรื่องของตระกูลส้งก็ถือว่าเป็นเรื่องของเขาเย่เชินหลิน
“แค่ต้องการ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของท่านทั้งสอง หลิงหลิงหรือว่าซูหาว พวกท่านสามารถมาหาผมได้ เชินหลินจะไม่ปฏิเสธ!” เย่เชินหลินให้คำมั่นสัญญา
จากนั้นส้งหลิงหลิงก็พาน้องชายส้งซูหาวดื่มขอบคุณทุกคน เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอมาถึงโต๊ะของตระกูลเย่ เธอก็เริ่มยิ้มออกมา
ตอนนี้ส้งซูหาวทั้งเกลียดทั้งกลัวเย่เชินหลิน สมมุติว่าเขามีความสามารถอย่างเย่เชินหลินสักครึ่งนึง เขาคงจะไม่ให้เย่เชินหลินมารังแกพี่สาวเขาตามใจแน่นอน
บนใบหน้าของส้งหลิงหลิงยังหลงเหลือคราบน้ำตาที่ยังไม่แห้ง เครื่องสำอางก็เหมือนจะหลุดไปเล็กน้อย รอยยิ้มเธอดูโศกเศร้า และน่าสงสาร
ฝู้เฟิ่งหยีกับเย่เห้าหรันทั้งสองมีความคิดที่ไม่เหมือนกัน เธอสงสารส้งหลิงหลิงด้วยใจจริง แต่ก็ไม่สามารถบังคับลูกชายได้ ในใจเธอรู้สึกไม่ดีเป็นอย่างมาก
“หลิงหลิง ตระกูลเย่ต้องขอโทษเธอด้วยนะ น้าก็ต้องขอโทษเธอด้วย ลูกหลินพูดถูก ต่อไปนี้หนูคือน้องสาว น้าไม่มีลูกสาว ต่อไปหนูก็มาเป็นลูกสาวบุญธรรมของน้านะ” ฝู้เฟิ่งหยีถอนหายใจ พร้อมกับจับมือส้งหลิงหลิง ในขณะที่ตบไปที่มือเล็กๆ เธอก็น้ำตาซึม
“ค่ะ คุณน้า หนูอยากเรียกน้าว่าแม่มาตั้งนานแล้ว คุณแม่! ต่อไปท่านคือแม่ของหนู หนูก็จะเป็นลูกสาวบุญธรรมของท่าน!” ในขณะที่ส้งหลิงหลิงกำลังพูดนั้น น้ำตาเธอก็เริ่มไหลลงมาอาบหน้า ใครที่ได้เห็น ก็รู้สึกได้ว่าเธอพูดอย่างจริงใจไม่อยากให้มันยุ่งยากแล้ว
เรื่องนี้ทุกคนจบอย่างมีความสุข ในขณะที่ส้งหลิงหลิงกับเย่เชินหลินดื่มเหล้านั้น เธอก็มองเขาอย่างเสียใจตลอด ทั้งยิ้มทั้งเหมือนจะร้องไห้
เย่เชินหลินไม่เคยคิดอยากจะทำร้ายเธอ วันนี้ ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่รู้สึกผิดต่อส้งหลิงหลิงเลย
เห็นเธอฝืนยิ้มออกมาแบบนั้น เขาแค่รู้สึกว่าถ้าวันนั้นไม่เออออตกลงไปตามแม่ของเขา ก็จะไม่มีเรื่องแบบวันนี้
“หลิงหลิง หลังจากนี้หลินต้าฮุยจะไปหาเธอ เธอต้องยอมรับการชดเชยจากฉันนะ” เขายืนคำกับส้งหลิงหลิงต่อหน้าคนในครอบครัว
ส้งหลิงหลิงแสดงออกมาตลอดว่าถ้าหากเลิกกับเขา จะไม่รับของของเขา แต่พอมาครั้งนี้เธอยักหน้ารับเบาๆ แล้วพูดว่า: “ถ้าหากแบบนี้มันทำให้นายวางใจ ฉันก็จะรับ เชินหลิน เพราะเหตุนี้ ฉันจึงเสียดาย ถ้าหากชาติหน้ามีจริง จะอยากจะเป็นภรรยาของนาย”
ประโยคนี้ เย่เชินหลินไม่ได้ตอบรับ
ตอนที่ปาร์ตี้จบลง เย่เชินหลินให้เหยนชิงเหยียนกลับบ้านไปกับพ่อแม่ เขาได้เรียกหลินต้าฮุยมา แล้วออกไปกับส้งหลิงหลิงสามคน
ขณะเดินทางส้งหลิงหลิงเงียบมาก อะไรก็ไม่พูด
วันนี้เธอรู้ว่าพ่อกับแม่เธอจะทำจะพูดแบบนี้ เธอจงใจไม่บอกพวกเขาล่วงหน้า เธอคิดไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่าอยากให้มันออกมาเป็นแบบนี้ สิ่งที่เกิดขึ้นต่างๆนาๆมันก็แค่การแสดงของเธอ
แต่ก็ไม่ถือว่าเป็นการแสดงทั้งหมด เธอตัดใจจากเย่เชินหลินไม่ได้จริงๆ
แต่ว่าการเลิกกันครั้งนี้มันก็จำเป็น เธอมีลูกกับเขาแล้ว เพื่อที่จะปกป้องลูกไว้ ให้ลูกที่อยู่ในท้องเธอนั้นปลอดภัยและเติบโตขึ้น นั้นคือสิ่งที่เธอทำได้ตอนนี้
เย่เชินหลินไม่รู้เรื่องเธอท้อง ต่อหน้าพ่อบ้าน เธอกิน “ยาคุม” แน่นอนว่าเขาคงเดาไม่ออกว่าเธอกำลังท้อง
ยิ่งกว่านั้นเธอก็ระวังความคิดแปลกๆของเธอมาก คิดอยู่แค่เรื่องเดียวทั้งวัน ว่าจะทำยังไงถึงจะได้แต่งงานกับเย่เชินหลิน คนๆนึงจดจ่ออยู่กับแค่สิ่งเดียว ก็ยากที่จะไม่สำเร็จ
ในทางกลับกันเย่เชินหลิน ถึงแม้เขาจะเป็นคนมีแบบแผน สามารถจัดการเรื่องในบริษัทได้อย่างชาญฉลาด แต่ว่าการที่จะปกป้องเธอมันไม่ใช่เรื่องง่าย
ความแตกต่างระหว่างพวกเขาก็เหมือนกับเย่เห้าหรันและรองประธานส้ง เย่เห้าหรันใช้ความสามารถและความสำเร็จของตนขึ้นพูด ไม่เคยแบ่งพรรคแบ่งพวกและเล่นตุกติก ความสำเร็จในหน้าที่การงานของรองประธานส้งนั้นธรรมดา เขาค่อยๆเจาะและใช้กลยุทธ์เล็กๆน้อยๆจนขึ้นมาอยู่ในระดับสูงของตงเจียง
เย่เชินหลินได้รับความซื่อสัตย์และรักความก้าวหน้ามาจากพ่อ ส้งหลิงหลิงก็เหมือนพ่ออาจจะเหมือนมากไปด้วยซ้ำ เธอชำนาญเรื่องการใช้กลยุทธ์เอามากๆ
พอพวกเขามาเจอกัน เย่เชินหลินก็ไม่มองคนในด้านลบนัก แต่ส้งหลิงหลิงก็ใช้ประโยชน์จากจุดนี้ มาเล่นงานเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก
ในขณะที่ส้งหลิงหลิงนั่งอยู่บนรถ แค่มองของเธอยังไม่กล้าที่จะมอง กลัวว่าเย่เชินหลินจะสังเกตได้ว่าเธอท้อง
เธอแอบมีลูกคนนี้ ถ้าหากโดนเขาจับได้ แน่นอนว่าเขาจะต้องให้เอาเด็กออก หนทางที่เธอวางไว้ทั้งหมดก็จะเสียเปล่า
เธอวางเดิมพันไว้ที่ลูกทั้งหมด แค่เด็กคลอดออกมา โตจนถึงเวลาเหมาะสม เย่เชินหลินก็ไม่มีทางเอาไปจากเธอได้
วันนี้เธอไว้หน้าตัวเองต่อผู้คนในตงเจียง เป็นคนบอกเลิกเอง ต่อไปในอนาคตก็สามารถเข้าบ้านตระกูลเย่ได้อย่างภาคภูมิใจ ไม่กลัวเลยว่าวันนี้จะอึดอัดแค่ไหน ในอนาคตเมื่อกลับไป เธอก็จะสามารถภูมิใจได้
เพื่อวันนั้น เธอจะเก็บมันไว้เป็นความลับอย่างดี
ทั้งสามคนอยู่ในลานจอดรถของบริษัทฝู้ซื่อกรุ๊ป เย่เชินหลินพาส้งหลิงหลิงไปที่ห้องดื่มชาฝั่งตรงข้ามตึกใหญ่ของบริษัทฝู้ซื่อกรุ๊ปเพื่อพูดคุย
การที่ส้งหลิงหลิงอยู่ดีๆก็เปลี่ยนเป็นแบบนี้ เย่เชินหลินไม่ใช่ว่าไม่เอะใจ ก่อนหน้านี้เธอไม่ดึงดันไม่ยอมปล่อยมือ จู่ๆก็มาทำเหมือนกับว่าไม่อยากไปต่อ ดูยังไงก็มีพิรุธ
เมื่อเหลือพวกเขาแค่สองคน เขาก็เริ่มทำสีหน้าจริงจัง แล้วมองไปที่ส้งหลิงหลิงเหมือนจะเฉือนเลือดเฉือนเนื้อ
เขาทำแบบนี้ดูน่าเกรงขามมาก ใจของส้งหลิงหลิงสั่น สั่นแล้วสั่นอีก จากนั้นจึงพูดกับตัวเองว่า ไม่เป็นไร ต้องสงบสติไว้ ถ้าหากเขาเกิดสงสัยขึ้นมาจริงๆ เขาไม่มีตาทิพย์ ไม่มีทางมองทะลุเข้าไปเห็นเด็กในท้องของเธอ
ขอแค่ผ่านด่านนี้ไปได้ ก็ไม่มีปัญหาแล้ว
เพื่อลูก ต้องสู้ เธอเป็นแม่คนแล้ว ไม่มีทางให้หันหลังกลับ มีแค่ต้องสู้เท่านั้น!”
เขาไม่ได้พูดอะไร ส้งหลิงหลิงก็ไม่ได้พูดอะไร
“ทำไมจู่ๆก็ปล่อยมือล่ะ? อยากถอยหนึ่งก้าวเพื่อจะเดินต่ออีกก้าว ในอนาคตจะกลับมาอีก?” เย่เชินหลินถามอย่างเย็นชา น้ำเสียงไร้ความรู้สึก
แม้ว่าเขาจะรู้สึกผิดต่อเธอ และทนไม่ได้เล็กน้อย แต่ว่าเขาจะไม่ให้เธอดูออก
อยากเท่ห์ ก็ต้องเท่ห์ให้ถึงที่สุด ไม่ให้ความหวังเธอแม้เพียงเสี้ยวนึง
“ฉันพูดไปแล้ว ฉันส้งหลิงหลิงก็มีความภาคภูมิใจของส้งหลิงหลิง แน่นอนว่านายจะไม่เชื่อก็ได้ เวลาจะพิสูจน์ทุกอย่างเอง ฉันอยากกลับหรือไม่ นายจะรู้ได้ในสักวันนึง” สีหน้าและน้ำเสียงของส้งหลิงหลิงดูใจเย็น
แต่เย่เชินหลินใจเย็นยิ่งกว่า เขาพูดออกมาอย่างเย็นชา: “ฉันไม่สนว่าเธอจะคิดยังไง วันนี้พวกเราบอกต่อหน้าสาธารณชนแล้วว่าจะไม่แต่งงานกัน หลังจากนี้ต่อไปก็เป็นไปไม่ได้ ไม่ว่าระหว่างพวกเราจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น พวกเราจะไม่มีวันแต่งงานกัน เธอจำข้อนี้ไว้เลย! ฉันรู้ว่าเธอจะเล่นตุกติก แล้วตัวเธอเองก็วางแผนไว้เยอะ แต่ว่านั่นมันก็เรื่องของเธอ สำหรับฉันแล้ว เลิกกันแล้วก็กลายเป็นคนแปลกหน้าตลอดไป แม่ฉันรู้สึกผิดต่อเธอ แถมยังสัญญาว่าจะเป็นแม่บุญธรรมเธอ เธอเป็นคนใจอ่อน ฉันไม่อยากเห็นว่าเธอใช้ความใจอ่อนของแม่ฉันเป็นประโยชน์ ความสัมพันธ์อะไรนั่นก็ไม่จำเป็นแล้ว ไม่ต้องเอาความโชคดีของเธอกลับมา มันไม่มีทางเป็นไปได้! สิ่งที่ควรชดเชยให้เธอ ฉันจะทำมันให้จบภายในครั้งเดียว จากนี้ไปพวกเราก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเจอกันอีก แล้วก็ไม่จำเป็นต้องติดต่อกันอีก”
เขานี่มันโหดร้ายจริงๆ!
ลูก หนูดูสิ พ่อของลูกโหดร้ายขนาดไหน
แม่รู้ว่าต้องเก็บลูกไว้ ไม่ต้องอ้อมค้อม ถ้าหากเขารู้ว่าหนูอยู่ในท้องแม่ตอนนี้ ใจที่เหี้ยมโหดของเขาต้องให้แม่ฆ่าลูกแน่ๆ
ลูกวางใจได้ แม่จะต้องเก็บลูกไว้ให้ได้ เพื่อให้ในอนาคตพ่อของลูกมาขอแม่แต่งงานอย่างเต็มใจ เป็นครอบครัวที่สมบูรณ์เพื่อลูก
“โอเค” หลังจากที่ส้งหลิงหลิงมองเย่เชินหลินอยู่นาน ถึงตอบกลับอย่างหมดทางเลือก แล้วยังถามอีกว่า: “งั้นนายคิดจะเตรียมอะไรให้ฉัน?”
เย่เชินหลินชอบที่ส้งหลิงหลิงพูดเรื่องผลประโยชน์ ตระกูลส้งเป็นพวกหวังผลประโยชน์ เรื่องนี้มีใครบ้างที่ไม่รู้ เธออยากได้ของจากตระกูลเย่ ต่อไปก็อย่าคาดหวังว่าตระกูลเย่จะสนใจเลย
ไม่ว่าต่อไปเธอจะมาไม้ไหน จะไม่ญาติดีด้วย แค่เขาไม่สนเธอก็พอ แล้วก็ไม่จำเป็นต้องกังวลถึงผลที่จะเกิดขึ้น
ปากบางๆของเย่เชินหลินขยับ พูดเสริมให้เธอฟัง
ยุติธรรมทั้งสองฝ่าย ส้งหลิงหลิงได้ยินข้อเสนอนี้ อดไม่ได้ที่จะใจเต้น ใบหน้าเริ่มแดงเพราะความตื่นเต้น ก็เคยรู้อยู่หรอกว่าเย่เชินหลินได้รับมรดกมากมายมาจากปู่ของเขา แต่มันก็แค่เรื่องเล่าเท่านั้น ที่บ้านเขามีเงินอยู่เท่าไหร่ เขาไม่เคยบอกส้งหลิงหลิงเลย
ถ้าเธอไม่ได้ท้อง แล้วเย่เชินหลินเอาเงินขนาดนี้มาให้เธอเลิกกับเขา มันก็น่าคิดอยู่หรอก
แต่ว่าตอนนี้ เงินเขาก้อนนี้ มันซื้อเธอไม่ได้แล้ว สิ่งที่เธอต้องการคือทั้งหมดของเขา ในอนาคตทุกสิ่งต้องเป็นของลูกชายเธอ แล้วก็เป็นของเธอเช่นกัน แน่นอนว่า ท้องครั้งนี้คือลูกสาว แค่เธอสามารถกลับไปอยู่ข้างๆเย่เชินหลินได้ ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องจะมีลูกชายต่อไป
“พอใจมั้ย? ถ้าหากยังไม่พอใจตัวเลขนี้ ยังเรียกเพิ่มได้อีก แต่ว่านี่คือโอกาสเดียว ถ้าเธอไม่เรียก ต่อไปก็ไม่มีโอกาสแล้ว” เย่เชินหลินมองส้งหลิงหลิงอย่างเย็นชา
“โอเคแล้ว! เอาแบบนี้แหละ ระหว่างพวกเราก็ยังมีความรู้สึกต่อกัน ฉันไม่อยากทำเหมือนว่ามาคบกับนายเพราะเงิน” ส้งหลิงหลิงพูดเสียงอ่อย
“เงินก้อนนี้ ไม่ได้จะเข้าบัญชีเธอเลย พอพวกเราตกลงกันเรียบร้อย มันก็จะอยู่ในความดูแลของคนกลาง เป็นเวลาหนึ่งปี ถ้าเธอทำตามข้อตกลง ไม่มารบกวนชีวิตของฉันไปตลอด เงินทั้งหมดนี้ก็จะเป็นของเธอ ในทางกลับกัน ถ้าหากเธอปรากฏตัวและเล่นตุกติกต่อฉันหรือว่าครอบครัวของฉัน และคนที่ฉันสนใจ เงินก้อนนี้เธอจะไม่ได้มันสักบาท ไม่ใช่แค่นั้น ส้งหลิงหลิง ฉันจะเตือนเธอครั้งนี้ครั้งเดียว ถ้าหากเธอทำเรื่องอะไรแย่ๆล่ะก็ ฉันจะไม่คิดถึงความรู้สึกในอดีต แล้วจะไม่ออมมือให้แน่นอน”
ส้งหลิงหลิงยิ้มเยาะเย้ย แล้วถามเขากลับ: “คำเตือนของนาย คือกลัวว่าฉันจะทำอะไรคนแซ่เซี่ยใช่มั้ยล่ะ? วางใจได้ เลิกกันแล้ว ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรหล่อนแล้ว พูดอีกอย่าง ชีวิตครอบครัวฉันอยู่ในกำมือนาย ฉันทำร้ายหล่อน ก็ไม่เท่ากับว่าหาเรื่องใส่ตัวหรอกเหรอ? ส้งหลิงหลิงถึงแม้จะโง่ แต่ก็รู้ว่าใครยุ่งได้ยุ่งไม่ได้ พูดมาขนาดนี้แล้ว นายเรียกให้หลินต้าฮุยรีบมาเถอะ! พวกเรามาเซ็นสัญญา เซ็นเสร็จ ฉันก็จะไม่อยู่ในประเทศแล้ว ฉันจะออกไปพักใจ ถ้าหากนายยังไม่วางใจ ยังกังวลว่าฉันจะทำเรื่องไม่ดี นายจะให้คนไปตามดูฉันก็ได้”
เย่เชินหลินยิ้มเย็นยะเยือก แล้วพูดออกมาอย่างเย็นชา: “ไม่จำเป็น ฉันจะไม่ส่งคนไปตามคนที่ไม่เกี่ยวข้องกับฉัน”