สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 615 สาวใช้ตัวแสบ 519

ตอนที่ 615 สาวใช้ตัวแสบ 519
ไห่ลี่หมินไม่ได้ก้าวไปข้างหน้า แต่ยืนอยู่ที่ประตูโดยไม่ขยับ เขาเปิดโอกาสให้พวกเขาพูดคุยกัน
เขายังต้องอยู่ในห้อง ถ้าเขาออกไปทุกคนจะรู้ว่าเย่เชินหลินและเซี่ยชีหรั่นไม่ได้จบกันจริงๆ
เย่เชินหลินจ้องไปที่ใบหน้าเล็กๆของเซี่ยชีหรั่น ความกังวลบนใบหน้าของเธอนั้นยากที่จะซ่อน ถ้าเขาไม่ให้เธอรู้ความจริงเธอคงเป็นห่วงเขาทั้งวันทั้งคืน
เขาต้องการให้เธอออกไปพักผ่อนและปล่อยให้เธอลืมความกังวลเหล่านี้ไปสักพัก
“โธ่ ฉันถามคุณว่า สรุปแล้ว… อืม … ” จู่ๆเย่เชินหลินก็ยื่นมือออกมาแล้วรวบเซี่ยชีหรั่นไว้ในอ้อมแขนของเขา กดเธอไว้ที่ขาของเขา จากนั้นก็จูบที่ปากน้อยๆของเธอ
เขาไม่เจ็บเหรอ? เธอคิดอย่างโง่ๆ พยายามดิ้นรน แต่กลับถูกเขาจูบรุนแรงขึ้นเรื่อยๆจนเธอไม่สามารถผลักเขาออกไปได้
ใช้เวลานานกว่าจะรู้ตัวว่าจุดที่เธอกดอยู่นั้นคือจุดที่เขา”บาดเจ็บ” ทำไมเขาถึงไม่เจ็บเลย หรือว่าเขาแกล้งบาดเจ็บงั้นเหรอ?
ขอบคุณพระเจ้า!
เซี่ยชีหรั่นรู้สึกมีความสุขอย่างมากในหัวใจของเธอ กลัวว่าเธอจะไม่เข้าใจ ขาของเขาจึงถูร่างกายของเธอมากยิ่งขึ้น คราวนี้เซี่ยชีหรั่นก็เข้าใจว่าเขาไม่ได้รับบาดเจ็บ
แม้ว่าไห่ลี่หมินจะอยู่ในห้อง และเธอก็อายมาก แต่เมื่อคิดว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนในการมองเขาอีกครั้ง เธอก็อดไม่ได้ที่จะยืดแขนออกและโอบรอบคอของเขาอย่างกระตือรือร้นและจูบกลับอย่างร้อนแรง จูบอีกสองครั้งก็ถอนตัวออกมา
ไห่ลี่หมินได้ยินเสียงแปลกๆในห้อง จึงไม่กล้ามองไปในทิศทางของพวกเขา
เย่เชินหลินช่างร้ายกาจนัก กล้าจูบเธอต่อหน้าเขา ลืมไปหรือเปล่าว่าเขาก็ชอบเธอเช่นกัน จำไว้ว่าถ้าคุณปฏิบัติกับเธอไม่ดีในอนาคตฉันจะแย่งเธอไป ไห่ลี่หมินคิดอย่างร้ายกาจ
เย่เชินหลินรู้ว่าไห่ลี่หมินอยู่ตรงนั้น ไม่เช่นนั้นเขาจะจูบเธออย่างร้อนแรงยิ่งกว่านี้ ในระดับนี้เขาพยายามอย่างเต็มที่แล้วที่จะอดทนต่อมัน
เขาผลักเซี่ยชีหรั่นออกไปและกระซิบข้างหูของเธอ “ผมไม่ได้รับบาดเจ็บ ผมรู้ล่วงหน้า ดังนั้นจึงไม่ได้รับบาดเจ็บ ไม่ต้องกลัว”
เซี่ยชีหรั่นพยักหน้า ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา
“ถ้าอย่างนั้นฉันไปนะคะ ไม่ต้องกังวล ไม่ว่าฉันจะไปที่ไหน ฉันจะไม่ทรยศคุณ” เธอพูดเบาๆ เธอจำได้ว่าก่อนหน้านี้เย่เชินหลินเป็นคนขี้หึงมาก
ตอนนี้เขาเชื่อมั่นในตัวเธออย่างเต็มที่ เธอยังคงต้องบอกเขาอย่างชัดเจน เธอต้องการให้เขารู้ว่าเธอจะเป็นของเขาผู้ชายคนนี้เดียวตลอดไปและเธอจะรักเขาเพียงคนเดียวในชีวิตของเธอ
เขาจูบเธอที่หน้าผาก ลดเสียงลงและพูดเบาๆที่ข้างหูของเธอ “ผมเชื่อคุณ แล้วก็คิดว่านามสกุลไห่นั่นไม่มีความกล้าที่จะแตะต้องคุณหรอก”
แม้ว่าเสียงของเขาจะแผ่วเบา แต่ไห่ลี่หมินก็ได้ยิน เขามองผ่านไปอย่างเย็นชาและดวงตาของเขาก็บอกอย่างชัดเจนว่า ไอ่คนนามสกุลเย่ นายนี่มันใช้ชีวิตน่าเบื่อจริงๆ
ดวงตาของชายทั้งสองสบกันในอากาศด้วยความหมายที่ดุร้าย จากนั้นไห่ลี่หมินก็ได้ยินเสียงดังขึ้นที่ทางเดินว่ามีใครบางคนกำลังมา
สายตาของเขา เย่เชินหลินมองก็เข้าใจ
เขาขมวดคิ้วและมองไปที่เซี่ยชีหรั่นและพูดอย่างเย็นชา “บอกแล้วอย่ามาหาผมอีกไม่ใช่เหรอ ทำไมคุณถึงไม่มีความนับถือตัวเองบ้างเลย คุณชอบผมมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”
ส้งหลิงหลิงหมุนประตูและเข้ามา เห็นไห่ลี่หมินจับมือของเซี่ยชีหรั่น จ้องมองเย่เชินหลินอย่างโกรธๆ เตือนเขาอย่างเย็นชา: “นายพูดอะไรให้มันระมัดระวังหน่อย! ใครบอกว่าเธอมาที่นี่เพราะเธอชอบนาย นายเองก็ผู้หญิงคนอื่นแล้วก็มีลูกแล้ว คิดว่าเธอจะโง่ไปตลอดชีวิต ต้องอยู่กับนายคนเดียวหรือไง”
“ไม่ใช่หรือไง นายก็เห็นว่าเธอพูดต่อหน้าทุกคนว่าเธอรักฉันและจะไม่มีวันทิ้งฉันไปไม่ใช่หรือ?” เย่เชินหลินถามอย่างเย้ยหยัน
“ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายที่ฉันพาเธอมาที่นี่ ในวันนี้ที่มาเพื่อบอกลานาย ฉันจีบเธอติดแล้ว วันนี้เธอจะไปเที่ยวกับฉันและเธอก็แค่มาเอาของของเธอไป และจะไม่กลับมาที่นี่อีกแล้ว”
“งั้นก็ดีแล้ว” หลังจากที่เย่เชินหลินพูดจบ เขาก็ส่งเสียงไปยังพ่อบ้านซึ่งยืนอยู่ตรงทางเดินและรออยู่ไม่ไกลจากประตู
เมื่อได้ยินเสียงของเย่เชินหลิน เขาก็รีบเข้ามาทันทีและถามว่า: “คุณเย่ ต้องการอะไรครับ?”
“ผู้หญิงคนนี้เธอ ตอนที่เธอเข้ามาที่นี่เอาอะไรมาหยิบให้เธอไป จำไว้ว่าต่อไปเธอจะไม่ได้รับอนุญาตให้ก้าวเข้ามาในบ้านของฉันอีก” เสียงของเย่เชินหลินเย็นชาราวกับเหล็ก แต่เซี่ยชีหรั่นจะไม่ถูกทำร้ายด้วยน้ำเสียงเย็นชาเช่นนี้อีก
แต่เพื่อที่จะโน้มน้าวส้งหลิงหลิงมากขึ้น เธอยังคงมองไปที่เย่เชินหลินอย่างเศร้าสร้อยและกล่าวอย่างเศร้าๆว่า “ไม่ว่ายังไงฉันก็ยังต้องขอบคุณคุณ เพราะคุณฉันถึงเข้าใจว่าความรักคืออะไร แม้ว่าไม่มีวาสนาที่จะอยู่ด้วยกันแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรเพื่อทำร้ายกันอีกไม่ใช่เหรอ ฉันขออวยพรให้คุณ ลาก่อน! ”
หลังจากพูดจบ เธอก็จับมือไห่ลี่หมินแล้วหันกลับไป
ส้งหลิงหลิงปรบมือเบาๆ เมื่อพวกเขาหันกลับมาเธอก็ทักทายทั้งสองคนแล้วยิ้มและพูดว่า “นี่คือตอนจบที่ดีที่สุดแล้วไม่ใช่หรือ? คุณอวยพรให้เราและฉันก็ขออวยพรให้คุณด้วย! ฉันหวังว่ารักของพวกคุณจะสุกงอมโดยเร็วที่สุดเช่นเดียวกับเรา” หลังจากส้งหลิงหลิงพูดจบ เธอก็เอามือปิดหน้าท้องของเธอเบาๆด้วยท่าทางภาคภูมิใจ
เซี่ยชีหรั่นมองเธออย่างเย็นชาและเม้มริมฝีปากอย่างเยาะเย้ย