สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 617 สาวใช้ตัวแสบ 521

ตอนที่ 617 สาวใช้ตัวแสบ 521
เขายังคงมองไปข้างหน้าถอนหายใจช้าๆแล้วพูดเบาๆ “เซี่ยชีหรั่น อย่าเกรงใจผมเลย ในช่วงชีวิตนี้ผมอาจจะมีโอกาสได้ดูแลคุณแค่ช่วงสั้นๆ ผมไม่ได้ลำบากอะไรเลย ผมคิดแค่ว่าไห่ลี่หมินนายโชคดีแล้ว”
เขาไม่ได้มองมาที่เธอตรงๆเพราะเขารู้ว่าเธอคงอาย และอยากจะหลีกเลี่ยงเขา เขาเองไม่อยากทำให้เธอกดดันสักหน่อย
สิ่งที่เขาพูดคือความจริง เขารู้สึกมีความสุขมากที่ได้ทำอะไรบางอย่างให้กับผู้หญิงที่รัก
เซี่ยชีหรั่นเงียบ ความซาบซึ้งใจของเธอที่มีต่อไห่ลี่หมินลึกซึ้งขึ้น เพียงแค่เมื่อใดก็ตามที่เธอรู้สึกขอบคุณเขา เธอก็อดรู้สึกผิดในใจไม่ได้เพราะมันไม่มีทางตอบรับความรู้สึกของเขา
ไม่มีใครในโลกที่ควรดีกับเธอ ถ้าคนอื่นดีกับเธอก็เป็นโชคดีของเธอ เป็นเรื่องปกติที่จะมีคนทำไม่ดีกับเธอ ต่อให้จะเป็นพ่อแม่ แต่ก็ไม่จำเป็นต้องดีสำหรับลูกทุกคน เธอก็เข้าใจได้ ดังนั้นไม่ว่าใครจะปฏิบัติต่อเธออย่างดี เธอก็รู้สึกขอบคุณเป็นพิเศษ
เมื่อรู้ความคิดของเธอ ไห่ลี่หมินจึงเปลี่ยนหัวข้ออีกครั้งและพูดด้วยการเยาะเย้ยตัวเอง “ดูท่าแล้วผมจะต้องระมัดระวังตัวทุกวัน หมอนั่นคนนั้นส่งคนมาติดตามเรา เขาต้องคอยจับตามองผมตลอดเวลาแน่ๆ การดูแลคุณเป็นเรื่องกดดันกว่าเดิมเชียวล่ะ”
เซี่ยชีหรั่นถูกแซวด้วยน้ำเสียงที่ไร้สาระของเขา ความรู้สึกเล็กๆในใจของก็ถูกชะล้างออกไปมากมาย จากนั้นก็หัวเราะไปกับเขา
ไห่ลี่หมินตกตะลึงเล็กน้อยเมื่อเห็นรอยยิ้มของเธอในกระจก
ส้งหลิงหลิงกลับไปที่ห้องนอนใหญ่ที่ชั้นสอง เมื่อนึกถึงสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น เธอรู้สึกว่าเย่เชินหลินยังไม่ลืมเซี่ยชีหรั่น
บางทีพวกเขาอาจจะเล่นตลก อยากทำให้พ่อของเธอคิดว่าเลิกกันแล้ว อยากให้เธอคิดว่ามันเป็นเรื่องจริงด้วยเหรอ? ยังไงเธอก็คิด ไม่ว่าจะจริงหรือไม่ ก็เป็นเรื่องดี
ไห่ลี่หมินพาเซี่ยชีหรั่นไปไหหลำ เธอต้องหาวิธีที่จะทำให้การเดินทางของทั้งสองคนน่าจดจำมากขึ้น
ตั้งแต่เซี่ยชีหรั่นจากไปเมื่อวาน เธอสงสัยว่าสถานการณ์นี้ยากขึ้นแล้ว เธอไม่สามารถยอมให้เซียวเสี่ยวลี่ทรยศเธอและอธิบายทุกอย่างเกี่ยวกับเธอได้
เธอนอนอยู่บนเตียงโดยใช้มือลูบท้องและในที่สุดเธอก็นึกไอเดียดีๆออก
ตอนนี้มีสองเรื่องที่สามารถทำพร้อมกันได้ ให้เซียวเสี่ยวลี่ไปทำ ใช้เธอแล้วจากนั้นก็…
เมื่อรับประทานอาหารในตอนเที่ยง ส้งหลิงหลิงยืนกรานที่จะรับประทานอาหารกับเย่เชินหลินในห้องของเขา
เมื่อเห็นว่าการแสดงออกของเย่เชินหลินค่อนข้างดี ส้งหลิงหลิงจึงพูดกับเขาเบาๆ “เชินหลิน คราวนี้แม่ของฉันอยู่ที่นี่แค่สองสามชั่วโมง ฉันยังคิดถึงแม่มาก คุณช่วยให้ฉันพบแม่อีกครั้งได้ไหม ฉันอยากมีแม่อยู่ข้างๆ คุณก็รู้นี่ว่าลูกของเรามีเจออะไรมาเยอะทั้งที่ยังอยู่ในท้อง จริงๆแล้วฉันกลัวมาก กลัวว่าลูกจะมีปัญหา ฉันฝันหลายครั้งว่าลูกไม่มีแขนและขา ฉันต้องการให้แม่อยู่เคียงข้างฉันและบางทีฉันจะได้กังวลน้อยลง”
เย่เชินหลินเหลือบมองไปที่ส้งหลิงหลิงจากนั้นกล่าวอย่างแผ่วเบา “แค่อยากให้แม่ของมาอยู่ด้วยถือว่าเป็นเรื่องธรรมชาติ โทรศัพท์หาท่านสิ”
“หลิน ตอนนี้คุณใจดีกับฉันมาก” ส้งหลิงหลิงเรียนรู้น้ำเสียงของเซี่ยชีหรั่นและพูดอย่างอ่อนหวานโดยไม่หยุด สักครู่เธอวางตะเกียบลงและไปโทรแม่ของเธอ
“แต่คุณปล่อยให้เธออยู่ที่นี่นานเกินไปไม่ได้ อย่าลืมว่าส้งซูหาวและเซียวเสี่ยวลี่กำลังจะแต่งงานและแม่ของคุณคงยุ่งเหมือนกัน” เย่เชินหลินถามอย่างครุ่นคิดอีกครั้ง ส้งหลิงหลิงก็พยักหน้าและพูดว่า “ฉันรู้ ฉันแค่อยากเจอท่าน”
นายหญิงส้งรับโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว ส้งหลิงหลิงกล่าวว่า “แม่คะ มีเวลามาหาฉันไหม เชินหลินขอให้ฉันโทรหาแม่ เขาก็เห็นด้วยว่าจะให้แม่มาหาฉัน”
“ได้สิ แม่มีเวลา”
“แม่ ซูหาวและเสี่ยวลี่กำลังจะแต่งงานกัน แม่ไม่ยุ่งเหรอ ถ้าแม่ยุ่งมากก็ไม่ต้องรีบมาก็ได้นะ” ส้งหลิงหลิงพูดอย่างมีสติ
“ไม่ยุ่งๆ ไม่รู้ว่าสิว่าเสี่ยวลี่น่ะเก่งมาก เธอจัดการเองสำหรับทุกอย่าง แม่ไม่ได้ทำอะไรเลย”
“ถ้าแม่มาได้ก็มานะคะ ถ้ารู้สึกเบื่อก็พาเสี่ยวลี่มาด้วยก็ได้” หลังจากที่ส้งหลิงหลิงพูด เธอก็หันไปถามเย่เชินหลิน “เชินหลิน ฉันขอให้แม่ของฉันพาเสี่ยวลี่มาด้วยได้มั้ยคะ?”
“ได้สิ นี่คือบ้านของคุณเหมือนกัน คุณจะให้ใครมาก็ได้” เย่เชินหลินกล่าวอย่างแผ่วเบา
“แม่ ได้ยินไหม เชินหลินบอกว่านี่คือบ้านของฉัน จะให้ใครมาก็ได้ ถ้าเสี่ยวลี่ว่างก็มาด้วยกันนะคะ”
นายหญิงส้งได้ยินว่าลูกสาวต้องการให้เสี่ยวลี่ไปด้วยจึงตอบตกลงโดยบอกว่าตอนบ่ายสองแม่ลูกจะไปที่นั่น
หลังจากพักเที่ยง นายหญิงส้งและเสี่ยวลี่ก็มาหา พวกเขายังได้ยินเกี่ยวกับอาการบาดเจ็บของเย่เชินหลิน พวกเขามองไปที่เย่เชินหลิน ก่อนจะไปที่ห้องนอนพร้อมกับส้งหลิงหลิง