สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 623 สาวใช้ตัวแสบ 527

ตอนที่ 623 สาวใช้ตัวแสบ 527
เย่เชินหลินสามารถแสดงออกเหมือนที่ทุกคนเห็น ตอนนี้เขารู้สึกว่าจงหยุนซางดีกว่าส้งหลิงหลิง แต่เขาไม่ได้พูด
เขาไม่ต้องการโกหกคนที่ดีกับเขาและเซี่ยชีหรั่น ดังนั้นจึงเลือกที่จะเงียบ
จงหยุนซางได้พูดในสิ่งที่เธอควรแล้ว พูดหลังจากที่เธอพูดแล้วเธอก็หยุด กล่าวคำอำลาและจากไป
ส้งหลิงหลิงได้ยินว่าจงหยุนซางมาที่นี่ วันนี้เธอได้เห็นสีหน้าของเย่เฮ่าหรันแล้วและไม่ต้องการให้ความสำคัญอีกต่อไป ดังนั้นเธอจึงอยู่เฉยๆบนชั้นสองและนอนหลับตาต่อไปในขณะที่คุณนายส้งและเซียวเสี่ยวลี่นั่งอยู่ข้างๆกัน คุยกันด้วยเสียงเบา พูดถึงงานแต่งงาน
แม้ว่าเธอจะไม่ได้ขยับ แต่หัวใจของเธอก็ไม่สามารถสงบลงได้ ทำไมจงหยุนซางถึงมาหาเย่เชินหลิน? ครั้งสุดท้ายที่เขาบาดเจ็บเธอก็รีบร้อนมาเยี่ยมเขา เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าเธอชอบเย่เชินหลิน แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าจงหยุนซางชอบเย่เชินหลิน
เกรงว่าประธานจงต้องการช่วยเธอเพราะแบบนี้เองสินะ
เธอวางมือบนท้องของเธอและคิดต่อไป ทันใดนั้นหัวใจของเธอก็สั่น
แย่จัง ดูเหมือนว่าลูกของเธอยังตกอยู่ในอันตราย หากเป็นความจริงที่ว่าประธานจงไม่ได้เป็นเพียงเพื่ออำนาจ แต่เพื่อให้ลูกสาวของเธอเลือกลูกเขย ในระยะยาวเขาจะยอมให้ลูกสาวแต่งงานกับผู้ชายที่มีลูกแล้วเหรอ?
เมื่อคิดถึงความเป็นไปได้นี้หนังศีรษะของส้งหลิงหลิงรู้สึกชาเล็กน้อยและความรู้สึกกลัวที่รุนแรงของเธอทำให้หัวใจของเธอรู้สึกเหมือนตกอยู่ในนรกและเหน็บหนาว
ประธานจงไม่ดีไปกว่าคนอื่นๆ มันง่ายเกินไปสำหรับเขาที่จะโจมตีเธอ เขาไม่จำเป็นต้องทำเองด้วยซ้ำ เขาขู่อนาคตของพ่อเธอและขอให้พ่อทำ พ่อของเธออาจจะช่วยเขาโดยไม่ลังเล
ท่าทีของเย่เชินหลินไม่ชัดเจน ว่าเต็มใจที่จะช่วยเด็กเพื่อเธอได้หรือไม่?
ส้งหลิงหลิงรู้สึกกังวลมากจนไม่สามารถนอนลงได้อีกต่อไปแล้วก็พลิกตัว
“ทำไมถึงขึ้นลุกขึ้นมาล่ะ หลิงหลิง นอนสักพักสิ!” คุณนายส้งกล่าว
“ไม่นอนแล้วค่ะ หนูจะไปหาเชินหลิน แม่นั่งรอที่นี่ก่อนนะคะ อีกเดี๋ยวก็ทานอาหารค่ำแล้ว พ่อบ้านจะจัดคนมาเชิญแม่เอง หนูจะลงไปก่อน”
“ไม่ได้ค่ะ พี่หลิงหลิงฉันจะช่วยประคองพี่ลงไป ฉันจะปล่อยให้พี่ไปคนเดียวได้อย่างไร” เซียวเสี่ยวลี่ลุกขึ้นยืนอย่างคล่องแคล่วแล้วช่วยประคองส้งหลิงหลิง แต่ส้งหลิงหลิงปฏิเสธ
ที่ชั้นหนึ่ง เธอขอให้เซียวเสี่ยวลี่กลับไปอยู่กับแม่ก่อน แล้วเธอก็ไปที่ห้องของเย่เชินหลินด้วยตัวเอง
เธอต้องไม่ให้ตระกูลส้งรู้เรื่องที่เธอสงสัย มิฉะนั้นด้วยนิสัยของพ่อเธอ เขาจะไม่ช่วยอะไรเธอเลย
เธอเข้าไปในห้องนอนของเย่เชินหลินและเห็นว่าจงหยุนซางออกไปแล้ว
“ทำไมคุณไม่อยู่เป็นเพื่อนแม่ของคุณกับเสี่ยวลี่ล่ะ ผมอยู่คนเดียวได้” เย่เชินหลินพูดด้วยเสียงทุ้ม ส้งหลิงหลิงนั่งลงช้าๆอีกฝั่งของเตียงและถามเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ “ฉันนอนอยู่แต่เหมือนได้ยินว่าพี่หยุนซางมาที่นี่หรือคะ?”
“อ่า เธอใช่เพิ่งมาหาผม แล้วก็เพิ่งกลับไป” เย่เชินหลินตอบอย่างใจเย็น
“ฉันคิดว่าเธอเป็นห่วงคุณมากเลย เธอชอบคุณใช่ไหม” ส้งหลิงหลิงถาม เมื่อเธอถามคำถามนี้เธอมักจะมองไปมาบนใบหน้าของเย่เชินหลิน
เย้ชินหลินทำเพียงแค่ยิ้มเบาๆ “ผมไม่รู้ฉัน ไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย”
“ฉันคิดว่าเธอชอบคุณ หลิน ประธานจงขอให้คนเอาโทรศัพท์มาให้ฉันเพื่อช่วยฉัน คิดดูสิทำไมเขาถึงช่วยฉัน ฉันคิดว่าเป็นเพราะลูกสาวของเขา เขาต้องการให้จงหยุนซางแต่งงาน คุณไม่มีทางไม่รู้หรอก”
เย่เชินหลินไม่ได้พูด แต่คิดในใจว่าส้งหลิงหลิงฉลาดกว่าพ่อของเธอในหลายๆเรื่อง เธอคิดว่าสิ่งต่างๆอย่างละเอียดและรอบคอบ
“เชินหลิน! ตอบฉันได้ไหม จู่ๆฉันก็คิดเรื่องนี้ออกในวันนี้และฉันก็รู้สึกกลัวมาก เขาต้องการใช้ฉันเพื่อแยกคุณกับเซี่ยชีหรั่นและเขาก็จะแยกฉันกับคุณด้วย ลูก… ” ในตอนนี้ส้งหลิงหลิงสำลักเล็กน้อย สัมผัสท้องของเธอแล้วน้ำตาไหลลงโดยไม่รู้ตัว
“ลูกของเราเขาจะเจ็บไหม คุณจะปกป้องฉันได้ไหม” ส้งหลิงหลิงแสดงเก่ง เธอแสดงได้ดีมาก ในเวลานี้เย่เชินหลินนึกรำคาญทุกครั้งที่เห็นน้ำตาของเธอ
แต่คราวนี้เขาเห็นได้ว่าเธอไม่ได้แสดง เธอกลัวจริงๆ เมื่อใดก็ตามที่เธอมีอารมณ์ เด็กในท้องของเธอจะตอบสนองเช่นเดียวกับตอนที่เธอร้องไห้ในเวลานี้ เขาเห็นลูกของเธอเคลื่อนไหวอีกครั้ง
เด็กเป็นของเขา เป็นไปไม่ได้ที่จะพูดว่าเขาไม่มีความรู้สึกเลย
ส้งหลิงหลิงน่าสงสาร เด็กนั้นบริสุทธิ์ ทำไมเขาจะไม่รู้
“เอาล่ะ รีบไปไหน คุณก็รู้ด้วยว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของผมและถ้าฉันบอกให้เก็บเขาไว้ เขาก็จะได้อยู่ต่อ หรือว่าลูกของเย่เชินหลินใครคิดจะทำอะไรก็ทำได้? ” เย่เชินหลินขมวดคิ้วและกล่าวด้วยความไม่อดทน
ส้งหลิงหลิงจ้องมองเขาอย่างว่างเปล่า ในตอนนี้จู่ๆเธอก็รู้ว่าเธอรักเขามากขึ้น
เขาจะยังคงปกป้องเธอ ปฏิบัติต่อเธอในฐานะผู้หญิงของเขา หรือรับว่าเป็นลูกของเขา
“เชินหลิน!” ส้งหลิงหลิงร้องออกมาด้วยความรักและเธอก็หลั่งน้ำตาออกมา
“โอเค! แม่ของคุณยังอยู่ที่นี่ คุณร้องไห้ทำไม ท่านคงคิดว่าผมกำลังแกล้งคุณแน่ๆ ดังนั้นไปอยู่กับเธอเถอะ แล้วก็รีบไปทานอาหารเย็นได้แล้ว”
“อืม! เชินหลิน คุณใจดีกับฉันมาก ฉันจะจำเอาไว้” ส้งหลิงหลิงเช็ดน้ำตาของเธอ พูดด้วยเสียงเบา ไปด้วยความพึงพอใจ
เย่เชินหลินรู้ว่าเธอตั้งใจจะเลียนแบบเซี่ยชีหรั่น แต่ผู้หญิงของเขาไม่มีใครสามารถเรียนรู้เสน่ห์ของเธอได้